Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά!

Ανδρέας Παπανδρέου

Γράφει ο Δευκαλίων

Σήμερα είναι Κυριακή, 23 Ιουνίου. Σαν σήμερα πριν 17 χρόνια στις 23 Ιουνίου 1996, πάλι ημέρα Κυριακή, έφυγε από την ζωή ο προστάτης των φτωχών και των αποκλεισμένων, ο υπερασπιστής των συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε φύγει από την ζωή. Σ’ όλη την χώρα οι μη προνομιούχοι δάκρυσαν. Κατάλαβαν οι περισσότεροι ότι τα καλά τα χρόνια είχαν τελειώσει. Βάσανα, εξευτελισμοί και πίκρες ερχόντουσαν για την φτωχολογιά.
Ιστορική ειρωνεία... Μετά από 17 χρόνια, το ΠΑΣΟΚ, το ιστορικό κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, απαξιωμένο στην συνείδηση του απλού λαού, φάντασμα του ένδοξου παρελθόντος του συνομιλεί και συνεργάζεται με την δεξιά για σχηματισμό μνημονιακής κυβέρνησης συνεργασίας.
Είμαστε πολύ μικροί για να γράψουμε για το έργο του Ανδρέα Παπανδρέου. Απλά θα κάνουμε ένα μικρό πολιτικό μνημόσυνο στην μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου. Θα υπενθυμίσουμε το εξής: Το σύνθημα που δονούσε τις πλατείες και τις μεγάλες συγκεντρώσεις της αλλαγής. Το σύνθημα μνήμης και νίκης των απλών οπαδών και ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, του ελληνικού λαού. Την κραυγή των εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που είδαν τις ζωές τους να καταστρέφονται από το αυταρχικό καθεστώς των δεξιών κυβερνήσεων που με διάφορες παραλλαγές κυβέρνησαν το τόπο μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΞΙΑ!

απο  stoxasmos-politikh

Συνταγές ευεργετικών βοτάνων για τα νεφρά!!!

• Βράζουμε για αρκετή ώρα βατόμουρα και πίνουμε αρκετές φορές τη μέρα απ’ το αφέψημα. Ωφελεί στις φλογώσεις των νεφρών.
•  Συνιστώνται επίσης οι φράουλες, ιδιαίτερα σ΄ εκείνους που έχουν πέτρες στα νεφρά.
• Αλλά και οι ρίζες της φραουλιάς είναι ωφέλιμες, κυρίως για τις πέτρες στα νεφρά. Βράζουμε 25 γρ σε τρία ποτήρια και πίνουμε από ένα ποτήρι αφέψημα τρεις φορές τη μέρα.
• Καθαρίζουμε από τα φλούδια σπόρους πεπονιού, τους κοπανάμε και τους δουλεύουμε με λίγο νερό, μέχρι να γίνει ένας πολτός. Απ’ τον πολτό αυτό, τρώμε δυο -τρεις φορές την μέρα. Είναι πολύ ωφέλιμοι για τις νεφρίτιδες.
• Σε τρία ποτήρια καυτό νερό, ρίχνουμε 7 γρ ανθισμένες κορφές από ρείκια και μετά από δέκα λεπτά, τις σουρώνουμε. Πίνουμε το έγχυμα στη διάρκεια της μέρας, σε κανονικά διαστήματα. Εκτός απ’ τις φλογώσεις, ωφελεί και στους κολικούς των νεφρών.
• Σ’ ενάμισι ποτήρι νερό, βράζουμε 50 γρ μικρούς καρπούς αγριοτριανιαφυλλιάς, που λέγεται και αγριομοσκιά και πίνουμε τρία ποτήρια του κρασιού τη μέρα. Πρέπει να το αποφεύγουν, όσοι πάσχουν από τη χολή τους.
• Βράζουμε 25 γρ από φύλλα μέλεγου σε τρία ποτήρια νερό, μέχρι να μείνουν δύο και πίνουμε τρία φλιτζανάκια του καφέ τη μέρα. Είναι σπουδαίο φάρμακο για τις νεφρίτιδες και τις διάφορες παθήσεις των νεφρών. Επίσης είναι διουρητικό. Όμως πρέπει να έχει κανείς υπόψη του, ότι αδυνατίζει.
• Τα ραδίκια και το ραδικόζουμο είναι ωφέλιμα σης νεφρίτιδες.
• Σε τρία ποτήρια καυτό νερό, ρίχνουμε δυο κουταλιές της σούπας λιναρόσπορο και τον αφήνουμε να μουσκέψει για ένα τέταρτο. Πίνουμε τρία ποτήρια του κρασιού την ημέρα, Ωφελεί στις νεφρίτιδες, αλλά και στον κολικό του νεφρού.
• Ρίχνουμε 6 γρ από τα άνθη του σπάρτου, τα γνωστά κιτρινα σπαρτολούλουδα, σε δυο ποτήρια καυτό νερό και πίνουμε το έγχυμα σε κανονικά διαστήματα απ’ το πρωί ως το βράδυ. Είναι θαυμάσιο φάρμακο για τις φλογώσεις των νεφρών και τον κολικό. Πρέπει να το αποφεύγουν όσοι έχουν καρδιακά προβλήματα και πίεση.
• Βράζουμε 25 γρ ρίζα σέλινου σε δυο ποτήρια νερό και πίνουμε συχνά στη διάρκεια της μέρας. Κάνει καλό στον κολικό του νεφρού.
• Ρίχνουμε σε καυτό νερό φύλλα αχλαδιάς και τα αφήνουμε δέκα λεπτά. Πίνουμε τρία ποτήρια τη μέρα. Συνίσταται για τις πέτρες στα νεφρά.
• Βράζουμε 6-7 φύλλα φελόχορτου σε δυο ποτήρια νερό και πίνουμε ένα ποτήρι αφέψημα το πρωί κι ένα το βράδυ, πρίν κοιμηθούμε. Είναι εξαίρετο για τις διάφορες παθήσεις των νεφρών
• Χρειάζεται όμως προσοχή στη χρήση του φυτού αυτού επειδή τα φύλλα του είναι δηλητηριώδη. Απαγορεύεται για όσους πάσχουν απ’ τη χολή ή έχουν ίκτερο.
• Βράζουμε σ’ ένα ποτήρι νερό, 10 γρ φύλλα και ρίζες του φυτού, που είναι γνωστό με τα εξής ονόματα σε διάφορα Ιμέρη της Ελλάδας: ανεμογλέντι, ανεμοκλείδι, περδικάκι, αμυ-μοχορτο. Λέγεται επίσης και κολλητσίδα, αλλά δεν πρέπει να γίνει σύγχυση με την άλλη κολλητσίδα (Αρκπον ή λάππα στη βοτανική), που αναφέρεται σ’ άλλα κεφάλαια. Απ’ το αφέψημα αυτό, πίνουμε ένα ποτήρι του κρασιού το πρωί, νηστικοί.Είναι εξαίρετο για τη νεφρολιθίαση.
• Βάζουμε να μουσκέψουν όλη τη νύχτα στο νερό 30 γρ κοτσάνια και τους βλαστούς του φυτού, που στην κοινή γλώσσα λέγεται κοντυλόχορτο ή πολυκόμπι. Το άλλο πρωί, τα βράζουμε μέσα σε τέσσερα ποτήρια νερό και πίνουμε το αφέψημα στη διάρκεια της μέρας σε κανονικά διαστήματα.Είναι θαυμάσιο για τις νεφρίτιδες κι όλες τις παθήσεις των νεφρών.

enallaktikidrasi.gr

μεσω  newsitamea

ΣΗΚΩ ΑΝΔΡΕΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟ "ΠΑΙΔΙ" ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ! ΠΟΥ ΄ΡΘΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΔΗΣΟ! (Για να είμαστε ακριβείς... από την Ένωση Κέντρου Νέες Δυνάμεις του Πεσματζόγλου)

 

Και το δαχτυλίδι του το 'δωσε ο γραφικός γΑΠ... αφού πρώτα μας ξεπούλησε στο ΔΝΤ και την τρόικα

 

απο Σιβυλλα

 

 

«Φοβούνται αυτό που έρχεται» (Βίντεο)

Παρασκευή, 21 Ιουνίου 2013

Μια άλλη διάσταση στις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις έδωσε μιλώντας στην τηλεόραση του Σκάι ένας τεχνοκράτης. Ο Αναλυτής Χρηματοοικονομικών Παναγιώτης Παναγιώτου. Ας την κρατήσουμε γιατί έχει την σημασία της.

Σύμφωνα λοιπόν, μ ‘ αυτόν ton τεχνοκράτη όλες οι αντιδράσεις ακόμα και αυτή του Κουβέλη να αποσύρει τους υπουργούς του απ’ την κυβέρνηση και να δημιουργήσει την μίνι κυβερνητική κρίση που παρακολουθήσαμε, οφείλονται στο ότι «Φοβούνται αυτό που έρχεται». Με πολύ γλαφυρό ύφος και χρησιμοποιώντας ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα περιγράφει την τραγική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και κάνει εκτιμήσεις για το τι θα επακολουθήσει.



Αναρτήθηκε από  ΒΑΘΥ     στις 4:38 μ.μ. 

Κεδίκογλου-Σαμαρά, την #ERT βαράτε γερά, δυνατά, ελληνικά (Animated Satire)

Πού πήγαν κείνα τα φασιστάκια *

Posted on 19 Ιουνίου, 2013 9:28 πμ από Jaquou Utopie

8

* O τίτλος αποτελεί μια σκόπιμη διασκευή του τίτλου του βιβλίου «Που πήγαν κείνα τα παιδιά» (1989) του γιατρού και εθνικιστή Αλέξανδρου Κουτούζου σχετικά με τον ρόλο του Εθνικού Συνδέσμου Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας (ΕΣΕΣΙ) από το 1968 έως το 1973. Ο ίδιος ήταν μέλος του Συνδέσμου και παρακολούθησε από κοντά τη δράση του στην Ιταλία η οποία δεχόταν τότε ολοκληρωτική επίθεση κράτους, κεφαλαίου και «αδελφών» οργανώσεων του ΕΣΕΣΙ. Ο Σύνδεσμος είχε στενές σχέσεις με τη χούντα και τις μυστικές υπηρεσίες.

- – - – - – - - - – - – -

 Γράφει η

ομάδα γ τ π  ★ γραφιάδες των πόλεων

Η ιστορία του ελληνικού  φασισμού είναι μια υπόθεση που  έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Έχει κατά τη γνώμη μας ταξικά χαρακτηριστικά, με τις κεφαλαιοκρατικές ελίτ και τις κομματικές παραφυάδες τους να συνεργάζονται, με διαφορετική ένταση και στρατηγική κάθε φορά, για να πετύχουν τους στόχους τους. Το παρόν των φασιστών της Χρυσής Αυγής δεν είναι ένα πολιτικό πυροτέχνημα ή ένα περιθωριακό φαινόμενο που τρύπωσε στην κοινοβουλευτική πραγματικότητα με την δήθεν επαναστατική ταμπέλα του «αντισυστημισμού». Έχει μια μακρά διαδρομή που ακολουθεί τα χνάρια του ελληνικού φασισμού από τις αρχές του 20^ου αιώνα.¹ Ωστόσο, πολλές από τις ιδεολογικές και υλικές καταβολές της οργάνωσης (και όσων, κομμάτων ή ατόμων που αντλούν από τη δεξαμενή του εθνικισμού) έχουν τις πιο κοντινές ρίζες τους στην επταετία της δικτατορίας των συνταγματαρχών και στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Αφορμή για  τα όσα θα παραθέσουμε πιο κάτω στάθηκε το βιβλίο του Α. Κουτούζου  για τον ΕΣΕΣΙ. Ο εθνικιστικός αυτός σύνδεσμος ιδρύθηκε από την χούντα την επαύριο του πραξικοπήματος και ανέλαβε τη διαμεσολάβηση και τις επαφές μεταξύ των συνταγματαρχών και των Ιταλών νεοφασιστών που τότε εκπροσωπούνταν από το «Κοινωνικό Κίνημα Ιταλίας Εθνική Δεξιά» (ΜSI-DN, Movimento Sociale Italiano Destra Nazionale) αλλά και από την σκληροπυρηνική ακροδεξιά οργάνωση της Ordine Nuovo (Νέα Τάξη) ². Για την ιστορία, η δράση του ΕΣΕΣΙ ξεκινάει (και) στα ιταλικά αμφιθέατρα όχι μόνο με την απαρχή της χούντας στην Ελλάδα αλλά και με το «θερμό φθινόπωρο» των εργατικών αγώνων στην Ιταλία (’68-’69). Η δράση των στελεχών του εντοπίζεται όχι μόνο την περίοδο της «στρατηγικής της έντασης» όπου το φασιστικό ιταλικό κράτος αντεπιτίθεται στις εργατικές διεκδικήσεις με δολοφονικές επιθέσεις και μπόλικη τρομοκρατία, αλλά και μετά. Πρόκειται για δράση η οποία δεν φέρει πάντα μια οργανωμένη μορφή, ούτε βρίσκεται με θεαματικούς όρους στο προσκήνιο, ωστόσο διατηρεί στενές σχέσεις με το κράτος, το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του.

Στο πρώτο κομμάτι θα δούμε κάποιες γνωστές και ενδιαφέρουσες πτυχές που αφορούσαν ορισμένους από τους πρωταγωνιστές του ΕΣΕΣΙ, την πορεία τους μέσα στον χρόνο και τον χώρο και τα περιφερειακά δίκτυα στα οποία συμμετείχαν ενεργά. Στο δεύτερο κομμάτι θα παραθέσουμε κάποια ενδιαφέροντα κατά τη γνώμη μας ευρήματα που δείχνουν την ιστορική συνέχεια και σύνδεση με το «απόμακρο» και «ακίνδυνο» φασιστικό παρελθόν.

Η απάντηση στο ερώτημά («που πήγαν κείνα τα παιδιά») του Κουτούζου στο μακρινό και «έρημο» για τους εθνικιστές και ακροδεξιούς φασίστες 1989, φαίνεται να είναι: «εδώ, πάντα κοντά μας (sic) … ».

- – - – - – - - – - – - – -

Α. Ακολουθώντας το «bloodline» των εθνικιστών

( Από τον ΕΣΕΣΙ μέχρι τον Καρατζαφέρη, με χρυσαυγίτικη εσάνς )

«Στις αρχές του 1976, μια ομάδα φίλων και συναγωνιστών, που τους ένωναν δεσμοί αίματος και αγώνων, με έντονη την παρουσία τους στους λαϊκούς και κοινωνικούς σχηματισμούς σε όλη την Ιταλία, όπου οι περισσότεροι από αυτούς σπούδαζαν, αποφάσισαν πως ήταν η ώρα, να αλλάξουν την εικόνα της Δεξιάς και στην Ελλάδα. Με επικεφαλής τον Σπύρο Σταθόπουλο, τοΘόδωρο Καραμπέτσο και τον Παναγιώτη (Τάκη) Μιχαλολιάκο, αποφάσισαν την έκδοση και την κυκλοφορία ενός καινοφανούς για τα Ελληνικά πολιτικά δρώμενα, εντύπου»³.

Ο ΕΣΕΣΙ είχε από το 1973 πάψει να υπάρχει, ωστόσο οι Σταθόπουλος και Καραμπέτσος, σημαίνοντα στελέχη του, ανέλαβαν πολιτική δράση δημιουργώντας το έντυπο «Νέα Ενιαία Δεξιά». Αρχικά να πούμε ότι ο Σταθόπουλος ήταν ο ιδρυτής και πρόεδρος του ΕΣΕΣΙ, πνευματικό παιδί, σύμφωνα με τον Κουτούζο, του Giorgio Almirante, ηγέτη του νεοφασιστικού ΜSI. Για τον Καραμπέτσο, το άλλο σημαντικό στέλεχος του ΕΣΕΣΙ, ο Δημήτρης Ψαρράς μας πληροφορούσε πρόσφατα: «Είχε περιγράψει ένα δείπνο του στη Ρώμη με τον Giorgio Almirante, ηγέτη του νεοφασιστικού ιταλικού MSI, όπου ο ‘πολιτικός τους πατέρας’ είχε υποδείξει στους Ελληνες οπαδούς του να προσχωρήσουν ‘στο μεγάλο κόμμα’ (δηλαδή τη Νέα Δημοκρατία) διότι ακόμα τότε στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης δεν υπήρχε ‘εθνικισμός βάθους’, και να δημιουργήσουν ένα ‘κύτταρο’ που θα διαχώριζε τη θέση του την κατάλληλη στιγμή (περιοδικό «Patria», Ιαν.-Φεβ. 2009)».

Την τριάδα της «Νέας Ενιαίας  Δεξιάς» συμπληρώνει ο αδελφός του Νίκου Μιχαλολιάκου, Παναγιώτης (Τάκης) Μιχαλόλιας, γνωστός και διαπρεπής ποινικολόγος στα μεταπολιτευτικά χρονικά, με πλούσια, συστημική διαδρομή: συνήγορος του μοναχού Εφραίμ, του Κοσκωτά, του ακροδεξιού εκδότη της «Ελεύθερης Ώρας» Γρηγόρη Μιχαλόπουλου, του χρυσαυγίτη «Περίανδρου» και τελευταία του Άκη Τσοχατζόπουλου. Σε ανύποπτη στιγμή, γύρω στο 2009, ο Μιχαλόλιας ανοίγει την καρδιά του και μιλάει για την εμπειρία του από τη δίκη Κοσκωτά· είναι αφοπλιστικά ειλικρινής:

«Δεν νομίζω ότι είναι ακριβώς σκάνδαλο, αλλά ήταν μια επιλογή της στιγμής με πολιτικές προεκτάσεις και πολιτικές σκοπιμότητες. Δεν τη θεωρώ ‘μητέρα των Δικών’, όλες οι δίκες έχουν τη δική τους σπουδαιότητα. Σε ότι αφορά τα αποτελέσματα, την τραγικότητα των αποτελεσμάτων για τον ίδιο, αλλά και για αυτό που προκάλεσε θα έλεγα ότι ήταν μια πολύ σημαντική δίκη που ήταν και διδακτική για αυτούς τους επιχειρηματίες και μεγαλοτραπεζίτες που ακολούθησαν τον Κοσκωτά, οι οποίοι βλέποντας την τραυματική εμπειρία του έλαβαν τα μέτρα τους»⁴. Πεδίο δόξης λαμπρόν για έναν συστημικό δικηγόρο σαν τον Μιχαλόλια, θα προσθέταμε εμείς.

Διακρίνεται το όνομα του Παναγιώτη Μιχαλόλια στην ταυτότητα του περιοδικού κάτω από την περιγραφή «Δημόσιες Σχέσεις»

Τα μονοπάτια των αδελφών Μιχαλολιάκου, του Σταθόπουλου και του Καραμπέτσου ξεκινούν ακόμη πιο παλιά, συγκλίνουν και καταλήγουν στο γεγονός της πολιτικής και κοινωνικής επιβίωσής τους για δεκαετίες. Πολύ πριν την «Νέα Ενιαία Δεξιά», το 1963 ο Παναγιώτης Μιχαλολιάκος ήταν «υπεύθυνος υποψηφίων φοιτητών ΕΚΟΦ», μέλος της ΕΡΕΝ «εκ των πλέον δυναμικών» και «πρόεδρος των Ελλήνων φοιτητών Ιταλίας». Το 1977, ένα χρόνο μετά την έκδοση του περιοδικού τα αδέλφια Μιχαλολιάκου εμφανίζονται στη δημιουργία του βραχύβιου «Πατριωτικού Συνδέσμου Αθηνών Ιωάννης Καποδίστριας», με μπροστάρη τον Σπύρο Σταθόπουλο.⁵ (Κατ’ άλλους αυτός ο σύνδεσμος είχε δημιουργηθεί το 1975).

Για το τι είδους έντυπο ήταν η «Νέα Ενιαία Δεξιά», αναφέρουμε ενδεικτικά ότι φιλοξενούσε μεταξύ άλλων συνεντεύξεις χουντικών υπουργών όπως του Παύλου