Έχει την -απατηλή- εντύπωση ο ιπποπόταμος του ΠΑΣΟΚ, ότι με το να πείθει
αυτόν τον βλακέντιο Ολάντ να τον δει σε αντιδιαστολή με την "πόρτα" που
έριξε ο Γάλλος πρόεδρος στον Τσίπρα, θα πάρει πόντους στην εκλογική
μάχη;
Ότι θα φανεί πιο... σοβαρός συνομιλητής;
Ότι θα τον πάρουν στα σοβαρά οι Έλληνες;
ΧΑ!!!
Οι Έλληνες έχουν ανάγλυφα τυπωμένο στην μνήμη τους αυτό το παχύδερμο, μέσω της καθημερινότητας τους.
Μέσω της φετινής φορολογικής δήλωσής τους.
Μέσω της ελεεινής ατιμωρησίας των πολιτικών εξαιτίας του άθλιου νόμου που έφτιαξε ΑΥΤΟΣ "περί (μη) ευθύνης υπουργών".
Μέσω του χαρατσιού της ΔΕΗ.
Μέσω της αδίστακτης και ανελέητης φορομπηχτικής πολιτικής που ακολούθησε.
Μέσω της κατά απόλυτον τρόπο αποδοχής των επιθυμιών Μέρκελ και της μετατροπής της Ελλάδας σε γερμανικό προτεκτοράτο.
Γι αυτό και αυτός ο άθλιος σε λίγο δεν θα βρίσκει ούτε την δική του ψήφο στην κάλπη!
Ο ορισμός του Γερμανοτσολιά
Νόμιζε ότι τα μικρόφωνα ήταν κλειστά, λίγη υπομόνή δεν είχε..
O Ορισμός του Γερμανοτσολιά.... "Ο λαός υποφέρει.. ", αλλά στα παπάρια μας... και είναι και ευτυχής ο "Φιλέλληνας" αντί να εκμεταλλευτεί, έστω και για για να δείξει ότι ενδιαφέρεται, κουνάει το κεφάλι του σαν σκυλάκι.. σε έναν αρχηγό κόμματος της αντιπολίτευσης!!!
Δηλαδή μπροστά στην Μέρκελ τί!!!!!
Και μετά έρχεται εδώ, και ουρλιάζει σαν υστερικός αξιωματικός των Ες Ες, ότι θα μας τιμωρήσει αν σηκώσουμε το βλέμμα μας....
Για πρώτη φορά, εδώ και δεκαετίες ακούσανε στην Ευρώπη, Έλληνες να τους τα χώνουν.
Λαός ψοφοδεής χωρίς βούληση, καθοδηγούμενος σαν πρόβατα, πιστεύανε ότι είμαστε, ιδανικός για πειραματόζωο...
Ενώ από Τουρκία έχουν φάει μπινελίκια από τον κάθε Ερτογάν, και τρέχουν και του κάνουν τα χατίρια...
Εδώ φεύγοντας το 44, άφησαν του Γερμανοτσολιάδες, και τους δοσίλογους να κάνουν κουμάντο, το είχαν ήσυχο το κεφάλι τους.
Σαν κάτι να άλλαξε ώ ¨Φιλέλληνες", σαν κάτι να άλλαξε...
Το κινημα των πλατειων,αποτελεσε τον προπομπο για ολα αυτα που ζουμε σημερα.
Αποτελεσε
τον προπομπο,του τελους της μεταπολιτευσης και τον ερχομο της
νεοπολιτευσης,ενος πολιτευματος που ακομη διαμορφωνεται και ελπιζουμε να
αγγιξει αυτο που λεγαμε περισυ "Πραγματικη Δημοκρατια".
Τη
Παρασκευη,25 Μαϊου,συμπληρωνεται ενας χρονος απο τοτε που βγηκαμε
ομαδικα στους δρομους και στις πλατειες,χωρις κομματα και λοιπους
νταβαδες και διαδηλωσαμε μαζικα και ειρηνικα,εναντια σε ολα αυτα που μας
ετοιμαζαν και εξακολουθουν να μας ετοιμαζουν.
Αυτη
τη Παρασκευη λοιπον,επιστρεφουμε ξανα στους δρομους και διαδηλωνουμε
,κατα του μνημονιου και της δανειακης συμβασης,τα οποια μας επιβαλλουν
μονιμη φτωχεια και εξαθλιωση και φυσικα προεξοφλουν το ξεπουλημα της
δημοσιας περιουσιας.
Διαδηλωνουμε
εναντια στη προπαγανδα και εναντια σε ολους αυτους που υποτιμουν τη
νοημοσυνη μας,θελοντας να ευνουχισουν την κριτικη μας σκεψη...διοτι η
ανεργια...δεν εχει "νομισμα".
Παρασκευη 25 Μαϊου,στις 6μμ,ραντεβου στις πλατειες σε ολη την Ελλαδα.
Απελπισία ζουν χιλιάδες ασθενείς, που έχουν να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα υγείας και δεν βρίσκουν τα φάρμακα τους.
Καρκινοπαθείς και άνθρωποι με άλλες ασθένειες αναγκάζονται να τρέχουν
από φαρμακείο σε φαρμακείο, για να προμηθευτούν το φάρμακο που θα τους
κρατήσει στην ζωή και πάλι… «τρώνε πόρτα».
Συγκλονιστική είναι η ιστορία της 40χρονης Άννας, που πάσχει από καρκίνο και με δάκρυα στα μάτια λέει: «δεν είμαι πειραματόζωο του ΕΣΥ, είμαι άνθρωπος».
«Η περιπέτεια μου άρχισε τον περασμένο Αύγουστο, που
ολοκληρώθηκε το πρώτο στάδιο της θεραπείας μου. Μετά την ακτινοθεραπεία
έπρεπε να συνεχίσω την χημειοθεραπεία, κάθε 20 μέρες. Το φάρμακο μου
ωστόσο δεν ήταν πάντοτε διαθέσιμο στα νοσοκομειακά φαρμακεία, από τα
οποία χορηγούνται τα υψηλού κόστους σκευάσματα όπου ανήκουν και οι
αντικαρκινικές θεραπείες. Στην αρχή με βοήθησε πολύ ο φαρμακοποιός μου.
Όταν ήρθε η ώρα να κάνω την επαναληπτική θεραπεία στις αρχές Μαΐου, πήγα
στο φαρμακείο του 6ου Θεραπευτηρίου ΙΚΑ και με το που μπήκα μέσα βρήκα
τοιχοκολλημένο ένα χαρτί με τίτλο «Στερείται», όπου αναγράφονται τα
σκευάσματα σε έλλειψη. Μέσα σε αυτά ήταν και το δικό μου. Έφυγα άπρακτη
και πήγα πρώτα στον «Άγιο Σάββα» όπου και εκεί το φαρμακείο μου απάντησε
«Στερείται».
Η ιστορία της κοπέλας είναι συγκλονιστική. Εξηγεί ότι αναγκάζεται να
παίρνει άδεια από την δουλειά της και να τρέχει να παρακαλάει για να
βρει το φάρμακο της. Είναι θλιβερό…
«Με παρακάλια και κλάματα εξασφάλισα την επόμενη δόση του σκευάσματος για τις 8 Ιουνίου. Έχω
άλλες 18 θεραπείες μέσα στο 2012 και μόνο που σκέφτομαι πως θα πρέπει
να περάσω το ίδιο μαρτύριο παραλύω», λέει και καταλήγει «Δεν είμαι
πειραματόζωο. Είμαι 40 ετών. Θέλω να ζήσω!». Εν τω μεταξύ, όπως σας είχαμε πει από χθες σε απεργία προχωρούν την Τετάρτη οι φαρμακοποιοί σε όλη την χώρα.
Το
βράδυ της 22ας Μαΐου 1963 ο Λαμπράκης μίλησε σε εκδήλωση που διοργάνωσε
στη Θεσσαλονίκη η «Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη». Πριν ακόμα
η...
..εκδήλωση ξεκινήσει, πλήθος παρακρατικών και αστυνομικών με πολιτικά είχαν καταλάβει τα γειτονικά πεζοδρόμια, κραυγάζοντας συνθήματα και προπηλακίζοντας όσους προσέρχονταν στην αίθουσα για να πάρουν μέρος σε αυτή.
Άλλοι αστυνομικοί, ένστολοι, αν και παρόντες σε μεγάλο αριθμό δεν λάμβαναν κανένα μέτρο για την...
απώθηση των παρακρατικών, παρά τις διαμαρτυρίες των οργανωτών και του ίδιου του Λαμπράκη, ενός μέλους δηλαδή του ελληνικού κοινοβουλίου. Μάλιστα, ένας παρακρατικός κατόρθωσε να χτυπήσει το Λαμπράκη στο κεφάλι με ρόπαλο κατά την είσοδό του στην αίθουσα της εκδήλωσης, τραυματίζοντάς τον ελαφρά. Σοβαρά, αντίθετα, τραυματίστηκε από τους ανεξέλεγκτους διαδηλωτές ο έτερος παρών αριστερός βουλευτής, Γιώργος Τσαρουχάς.
Με την ολοκλήρωση της εκδήλωσης, ο Λαμπράκης εγκατέλειψε την αίθουσα με πρόθεση να κατευθυνθεί σε κοντινό ξενοδοχείο όπου είχε καταλύσει. Τον ακολούθησαν μόνο δύο σύντροφοί του, καθώς η αστυνομία απέκλεισε το κοινό της εκδήλωσης στο εσωτερικό της αίθουσας, απαγορεύοντας προσωρινά την έξοδο. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, στη διασταύρωση των οδών Ερμού και Ελ. Βενιζέλου και παρά το γεγονός ότι η αστυνομία είχε αποκλείσει όλους τους δρόμους, ένα τρίκυκλο εμφανίστηκε από το πουθενά, πλησίασε το Λαμπράκη με ιλιγγιώδη ταχύτητα και τον έριξε στο έδαφος. Κανείς αστυνομικός δεν κινήθηκε για να εμποδίσει το τρίκυκλο πριν το χτύπημα, να συλλάβει τον οδηγό του μετά, ή ακόμα και να βοηθήσει τον αιμόφυρτο Λαμπράκη. Όπως αποδείχτηκε, το θύμα είχε δεχτεί ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι από μεταλλικό αντικείμενο.
Το πιθανότερο είναι ότι οι δράστες της επίθεσης θα είχαν διαφύγει ανενόχλητοι, αν ένας παριστάμενος Θεσσαλονικιός, ο Μανόλης Χατζηαποστόλου (με το παρατσούκλι «Τίγρης») δεν είχε πηδήσει αστραπιαία στην καρότσα του τρίκυκλου. Για ένα περίπου χιλιόμετρο το τρίκυκλο έτρεχε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης χωρίς κανένα αστυνομικό ή άλλο όχημα να το καταδιώκει. Ο Χατζηαποστόλου εξουδετέρωσε μετά από σκληρή πάλη το μοναδικό επιβάτη της καρότσας, Μανόλη Εμμανουηλίδη (ήταν αυτός που είχε καταφέρει το θανατηφόρο χτύπημα στο Λαμπράκη) και κατόπιν υποχρέωσε τον οδηγό Σπύρο Γκοτζαμάνη να σταματήσει. Ακολούθησε νέα πάλη αυτή τη φορά ανάμεσα στον Χατζηαποστόλου και τον Γκοτζαμάνη, έως ότου εμφανίστηκε ένας απλός τροχονόμος, ο οποίος μη γνωρίζοντας όσα είχαν προηγηθεί, συνέλαβε τον Γκοτζαμάνη κατόπιν υποδείξεων των περαστικών. Ο Λαμπράκης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ σε κωματώδη κατάσταση από την οποία δεν εξήλθε ποτέ. Πέθανε τέσσερις μέρες αργότερα...
