Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

δεν ήμουν

Θα σε πετύχω τυχαία στο δρόμο. Καλησπέρα, τί κάνεις; Όλα καλά; Σκατά, τα ίδια, αντέχουμε. Θα περπατήσουμε μαζί. Δεν ήμουν φτιαγμένος για αυτό, θα πεις.

Δεν ήμουν φτιαγμένος να έρθω εδώ, να περπατήσω αυτούς τους δρόμους, να κοιτάξω αυτά τα πρόσωπα, να ζήσω αυτές τις μέρες.

Δεν ήμουν φτιαγμένος να φοβάμαι μέσα στο τρένο, να απελπίζομαι στις κεντρικές λεωφόρους, να ελίσσομαι ανάμεσα στα πτώματα, να αποφεύγω τα απλωμένα χέρια, να παρατηρώ τα παραιτημένα πόδια.

Δεν ήμουν φτιαγμένος να ζήσω αυτά τα χρόνια, αυτές τις ουρές, αυτά τις αγωνίες, αυτές τις φτώχειες.

Δεν ήμουν φτιαγμένος για αυτό, θα πεις και θα σκέφτεσαι τις φωτογραφίες κάποιων διακοπών, τότε που ήμαστε όλοι είκοσι και τίποτα δεν μπορούσε να πάει στραβά. Τίποτα δεν έμπαινε ανάμεσα στον εαυτό και την επιθυμία.

Θα πεις. Ήμουν φτιαγμένος για εκείνη την μακρινή παραλία με την παράταιρη καντίνα, τις παγωμένες μπύρες και την πίτα κάτω απ’ το αρμυρίκι. Για αυτοσχέδιες συναυλίες, μυστήριες γυναίκες, σπιτικά ποτά, αγέραστα καφενεία και νυχτερινές μπάρες. Ήμουν φτιαγμένος για πρωινές βόλτες και σακούλες γεμάτες βιβλία. Για βραδινά μπάνια και κοφτές ντρίπλες.

Οι ώμοι μου ήταν φτιαγμένοι για ένα σακίδιο που θα ξυπνούσε στη μία μεριά του κόσμου και θα κοιμόταν στην άλλη. Τα δάχτυλά μου ήταν φτιαγμένα για να γράφω εξυπνακίστικες ιστορίες και εντυπώσεις από απερίγραπτα τοπία. Το στόμα μου ήταν φτιαγμένο για να γελάει με φριχτά ανέκδοτα και να πίνει (άλλο) ένα τελευταίο κονιάκ και να φιλάει εξωτικούς λαιμούς, ξαπλωμένα χέρια και σεντονένια πόδια.

Ήμουν φτιαγμένος να γνωρίσω τη δυστυχία του κόσμου ως μυθιστόρημα, κακιά ανάμνηση, μελαγχολική ταινία και δυσπρόφερτο πετίσιον.

Τώρα κάνω βόλτες σε έρημους δρόμους πνιγμένους απ’ τα εκατοντάδες ενοικιάζεται. Γράμματα στοιβάζονται σε εισόδους, ζητιάνοι και πρεζάκια στοιβάζονται σε πεζοδρόμια, άνεργοι στοιβάζονται σε βιογραφικά, μετανάστες στοιβάζονται σε στρατόπεδα.

Δεν ήμαστε φτιαγμένοι για να βαδίζουμε ατρόμητοι καταπάνω σε όλα τα ζόρια – λογαριασμοί, απολύσεις, ερημιές, μπάτσοι, φασίστες, βιβλιάρια υγείας. Εμείς υπολογίζαμε ότι θα κλαίγαμε μόνο από έρωτα και εθιμοτυπικά, σε μεγάλες αθλητικές νίκες και επετείους. Άντε πότε πότε κι ένας θάνατος. Εμείς υπολογίζαμε ότι θα διαβάζαμε τους θεωρητικούς για λόγους κουλτούρας και ότι θα τα βάζαμε με την υπερκατανάλωση, την αλλοτρίωση και άλλες έννοιες απ’ τις εκθέσεις ιδεών.

Δεν περιμέναμε ότι πρέπει να βγάλουμε φωτιά απ’ τις λέξεις, ότι πρέπει να περπατήσουμε ξανά μαζί σε χαμένες απεργίες, ότι πρέπει να ηττηθούμε όπως οι άλλοι, αυτοί που κάποτε θαυμάζαμε. Δεν περιμέναμε ότι η ζωή θα μας ζητήσει το λόγο.

Και τώρα, μείναμε να περπατάμε ανάμεσα στα λυσσασμένα για αίμα θύματα . Ο χαλασμός παντού γύρω. Ίσως κάναμε λάθος, ίσως ήμαστε αφελείς, ίσως συνοψίσαμε το όνειρο σε ότι χωρούσε στην αγοραστική μας δύναμη.

Δεν ήμαστε φτιαγμένοι για αυτό, θα σου πω.

Ύστερα, θα κοιτάξουμε τριγύρω, τους δρόμους που περπατήσαμε. Την Καραγιώργη Σερβίας, την Αιόλου, την Αθηνάς απ’ την Ομόνοια ως την Πλάκα. Περιφερόμενοι μετανάστες, μικρομάγαζα, βιοτεχνίες, παπατζήδες, διάσημα εμπορικά καταστήματα, ξεχασμένες κόκκινες σημαίες, πρεζάκια στην Κλαυθμώνος, στένσιλ “welcome to the dark side”, δυο τρία μπαράκια που κάποτε παραήπιες, το τμήμα στην κάθετη της Κολολοτρώνη – περνάς και φτύνεις πάντα – , η πλατεία Συντάγματος γεμάτη κόσμο μπερδεμένο, μαλόξ στα μάτια στην Πανεπιστημίου, Δεκέμβριος 2008 καθισμένος στην άσφαλτο – δίπλα σου περνάει ένας και στο πλακάτ η Κούνεβα, την άλλη την πιάνουν ξαφνικά τα κλάματα – βόλτες στη Σωκράτους να δεις με τα ίδια σου τα μάτια, οι μαύρες σου μαυρίζουν την ψυχή, ένοχος γιατί μόλις βγήκες από το πάλαι ποτέ «σόουλ», πεταχτά φιλιά, μια γριά με αίματα και μάσκα σε κάποια διαδήλωση, το μεταξουργείο καθημερινή πρωί, μια ρακή στο Γιλμάζ στα Εξάρχεια, το παρκάκι απέναντι καθώς φτιαχνόταν, τα σουβλάκια των Κούρδων στην Κάνιγγος, ένας Πακιστανός που σου λέει ευχαριστώ σαν τρελός για ένα δίευρω. Κοιτάξαμε την πόλη μας, τους δρόμους που περπατήσαμε.

Θα γυρίσεις με ένα θυμό, όλο χαμόγελο, και το τσιγάρο στο στόμα και θα μου πεις, μη φοβάσαι ρε. Από δω και πέρα, δεν είμαστε φτιαγμένοι για να μας παγώνει ο φόβος. Από δω και πέρα είμαστε φτιαγμένοι για να ζήσουμε.

 http://tovytio.wordpress.com/

Μη σωπαινεις

Όταν τους είσαι άχρηστος σαν καταναλωτής δεν θα διστάσουν να σε κάνουν προϊόν...(απο σιβυλλα)

Zηλεύω τη Χαρούλα...

απο σιβυλλα

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

ΒΑΙΟΣ ΜΑΛΙΑΡΑΣ


Εχθρός του Λαού! Νεοφιλελεύθερος ταξικός αντίπαλος!

μεσω σιβυλλα

Ξέρετε ποιο κάθαρμα αποφάσισε να πάει το πετρέλαιο θέρμανσης στο 1,40 ευρώ το λίτρο;
Ο Παντελής Οικονόμου, τον Απρίλιο του 2012.
Γιατί λαέ οι εχθροί σου έχουν ΟΝΟΜΑ και ΕΠΩΝΥΜΟ και καλό είναι να...
γνωρίζεις ποιοι ευθύνονται για τα δεινά σου!
Stephanos A Mytilineos

Πάρτε τα μνημόνια και φύγετε από εδώ (βίντεο)

 μεσω αἰέν ἀριστεύειν

 

BINTEO ΣΟΚ: O Αντώνης Σαμαράς “παραδέχεται” ότι είναι ελεγχόμενος από συμφέροντα και συντεχνίες που δε θέλουν να αλλάξει τίποτε στην Ελλάδα!!!


Ακούστε προσεκτικά τι λέει στην ομιλία του ο Πρωθυπουργός, σε ένα βίντεο με ηχητικά αποσπάσματα που αποδεικνύουν ότι πρόκειται για τον σύγχρονο Μαυρογιαλούρο!!!



Λίγο πριν τις Εθνικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012, δημοσίευσα ένα άρθρο με τίτλο: «Η ανώτερη φυλή των Ελλήνων και τα σημερινά κίβδηλα της πολιτικής μας ζωής», στο οποίο μεταξύ άλλων επεσήμανα πως μετά τις εκλογές θα επιβληθούν φορομπηχτικά μέτρα εξαθλίωσης εις βάρος του Ελληνικού λαού, μέτρα που τεχνηέντως απέκρυπταν τόσο ο κ. Σαμαράς, όσο και ο κ. Βενιζέλος.
Πιο συγκεκριμένα, ανέφερα:
« Όμως, ο Ελληνικός λαός θα πρέπει να γνωρίζει πως εάν ψηφίσει αυτά τα μνημονιακά κόμματα, την επομένη των εκλογών θα συγκυβερνήσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να εφαρμόσουν τα προγράμματα που έχουν υπογράψει με την ΕΕ το ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Ο Ελληνικός λαός θα πρέπει να γνωρίζει πως θα τους εξουσιοδοτήσει να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο, ψηφίζοντας τον προσεχή Ιούνιο φοροεισπρακτικά μέτρα που αναφέρονται στην δανειακή σύμβαση που υπέγραψαν και είναι καταρχήν της τάξεως των 11,8 δις €. Και λέω καταρχήν, γιατί έκθεση της Ελβετικής τράπεζας UBS προσεγγίζει το ποσό στα 14 δις €. Ο Ελληνικός λαός θα πρέπει να γνωρίζει πως οι εκλογές της 6ης Μαΐου 2012, είναι εκλογές αντίδρασης και καταψήφισης των μνημονιακών κομμάτων και πως πρέπει αυτές οι εκλογές να είναι η τιμωρία τους στα εγκλήματα που διέπραξαν εις βάρος του Ελληνικού λαού. Γι΄αυτό δεν πρέπει να εκποιήσει την ψήφο του, επιτρέποντας την περαιτέρω εξαθλίωση του ίδιου και της πατρίδας μας».
http://www.apostoloupanos.gr/index.php/articles/211-kibdilla-politikhs-zohs
Δυστυχώς, όμως, στις επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου, μέρος του Ελληνικού λαού υπέκυψε στα τρομοκρατικά διλήμματα που προέταξαν περί επιστροφής της Ελλάδος στη δραχμή, οι εγχώριοι υπάλληλοι των κερδοσκόπων-τοκογλύφων δανειστών μας και τους έδωσε τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που αποτελείται από το κόμμα της πάλαι ποτέ αντιμνημονιακής ΝΔ, του «σοσιαλιστικού» ΠΑΣΟΚ και της νεοταξικής ουράς του συστήματος που ακούει στο όνομα ΔΗΜΑΡ. Ένα κόμμα που συμμετέχει στην κυβέρνηση, χωρίς πραγματικά να χρειάζεται, αλλά η συμμετοχή του είναι απόλυτα ουσιαστική για το «σύστημα» γιατί, πρώτον, έχει την ταμπέλα του αριστερού κόμματος και έτσι δίνει στη συγκυβέρνηση το άλλοθι της συμμετοχής όλων των πτερύγων της Βουλής και δεύτερον και σπουδαιότερο, με αυτό η συγκυβέρνηση αγγίζει το πολυπόθητο νούμερο των 180 βουλευτών (έχουν συνολικά 179) για να μπορέσει να προετοιμάσει το έδαφος, μέσω της επόμενης αναθεωρητικής Βουλής, ώστε να ενταχθεί το Μνημόνιο και η Δανειακή Σύμβαση, στο Αναθεωρημένο Σύνταγμα που ευαγγελίζεται μετ΄επιτάσεως ο κ. Σαμαράς.
Οι δυο έδρες που υπολείπονται, πολύ εύκολα «εξαγοράζονται» από άλλους πολιτικούς χώρους. Είναι ένα παιχνίδι που το ξέρουν πολύ καλά ο κ. Σαμαράς, αλλά και ο κ. Βενιζέλος.
Έτσι, σήμερα, τρεις μήνες μετά το σχηματισμό της τρικομματικής-μνημονιακής κυβέρνησης, όλοι τους ξεχνούν τις προεκλογικές εξαγγελίες περί μη οριζόντιων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις και αναμένεται από ώρα σε ώρα να “κλειδώσουν“ τα μέτρα των 11,5 δις € που αποτελούν δέσμευση προς τους τοκογλύφους-δανειστές δυνάστες μας και τα οποία θα επιφέρουν, νέα δραστική περικοπή σε μισθούς και συντάξεις, μειώσεις στα ειδικά μισθολόγια, ενεργοποίηση άρον-άρον αποκρατικοποιήσεων, εφεδρεία δημοσίων υπαλλήλων και πολλές άλλες περικοπές.
Ωστόσο, ο λαλίστατος Πρωθυπουργός μας, γνωρίζοντας πως αυτά τα μέτρα στραγγαλίζουν το λαό μας και δολοφονούν την πατρίδα μας, με περίσσιο θράσος, μιλώντας στην Πολιτική Επιτροπή του κόμματός του, για την ανάδειξη νέου Γραμματέα, είπε μεταξύ άλλων: «…οι περικοπές που προβλέπονται στο πακέτο μέτρων των 11,5 δις Ευρώ, είναι δύσκολες και επώδυνες αλλά θα είναι το τελευταίο πακέτο περικοπών….σε δυο χρόνια αν όλα πάνε καλά η Ελλάδα θα είναι πολύ διαφορετική από σήμερα…. άλλο δεν αντέχει η Ελληνική κοινωνία αλλά οι περικοπές είναι αναπόφευκτες…».
Παράλληλα, πριν ακόμη η τρικομματική μνημονιακή κυβέρνηση, συμφωνήσει για την εξασφάλιση των 11,5 δις ευρώ, οι τροϊκανοί, «φτύνοντάς την στα μούτρα», έστειλαν στο Υπουργείο Εργασίας, στις 2 Οκτωβρίου, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail), τις νέες τους εξωπραγματικές απαιτήσεις που επί της ουσίας εάν πραγματοποιηθούν, διαλύουν τελείως το κοινωνικό κράτος και πλήττουν βάναυσα τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού μας, δημιουργώντας έναν εργασιακό μεσαίωνα. Πιο αναλυτικά, ζητούν την κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, τη μείωση και το πάγωμα του βασικού μισθού, οι κλαδικές συμβάσεις να παγώσουν για τρία χρόνια, οι διαπραγματεύσεις και οι συμφωνίες μπορούν στο εξής να γίνονται, όχι μόνο από σωματεία αλλά και Ενώσεις Προσώπων κάτω των 20 ατόμων με τη συμμετοχή των 2/3 των εργαζομένων και τέλος, η τρόικα προτείνει στην Κυβέρνηση να προχωρήσει σε διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους ώστε να διασφαλίσει τη δίκαιη κατανομή του βάρους της κρίσης και των κερδών της ανάκαμψης.
Έτσι, ο σύγχρονος Μαυρογιαλούρος της πολιτικής μας ζωής, ο κ. Σαμαράς είναι σίγουρο πως θα αποδεχτεί αδιαπραγμάτευτα και αυτά τα μέτρα, χωρίς καν να προσπαθήσει και να υψώσει στο ελάχιστο το πολιτικό του ανάστημα. Θα μας δηλώσει δε, ξεδιάντροπα για άλλη μια φορά, πως θα είναι τα τελευταία επώδυνα μέτρα.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να παρακολουθήσουμε μαζί, τις προεκλογικές εξαγγελίες του κ. Σαμαρά, προκειμένου να διαπιστώσουμε ότι σε επίπεδο ψεμάτων και ανεκπλήρωτων προεκλογικών υποσχέσεων ξεπέρασε και τον αρχηγό των «θα», Γεώργιο Παπανδρέου, παππού του σημερινού πολιτικού ολετήρα. Ένα απόσπασμα, λοιπόν, από προεκλογική ομιλία του κ. Σαμαρά, όταν απαιτούσε από τον Ελληνικό λαό την αυτοδυναμία της ΝΔ και εξόρκιζε στο «πυρ το εξώτερο», οποιαδήποτε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, μπροστά στην πιθανότητα η εκλογική κάλπη να μην του παρείχε αυτή την αυτοδυναμία:
« Το λέω κατηγορηματικά, αποκλείω κάθε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Συγκυβέρνηση θέλουν τριών ειδών συμφέροντα. Πρώτον: Τη συγκυβέρνηση τη θέλει το ίδιο το ΠΑΣΟΚ για να πέσει στα μαλακά και για να μην ψάξουμε τις τεράστιες ευθύνες τους που μας έφεραν στο μνημόνιο. Νομίζουν ότι θα γλυτώσουν, αλλά δε θα γλυτώσουν. Δεύτερον: Τη συγκυβέρνηση τη στηρίζουν, όλα εκείνα τα συμφέροντα και όλες εκείνες οι συντεχνίες που δε θέλουν να αλλάξει τίποτε στην Ελλάδα και όσο το ΠΑΣΟΚ είναι στα πράγματα, ακόμη και με δεύτερο ρόλο στην κυβέρνηση, έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Τρίτον: Τη συγκυβέρνηση τη θέλουν όλες αυτές οι δυνάμεις, μέσα και έξω από την Ελλάδα, που θέλουν μια κυβέρνηση αδύναμη και μια κυβέρνηση ελεγχόμενη. Δεν μπορούμε, φίλες και φίλοι, να βγούμε από την ύφεση, μαζί με εκείνους που μας έφεραν στην ύφεση. Δεν μπορούμε να πούμε την αλήθεια στο λαό, μαζί με εκείνους που κορόιδεψαν το λαό. Όσοι θέλουν συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, είναι για να μην αλλάξει τίποτα, για να διασωθεί αυτό που χρεοκόπησε και για να σωθούν εκείνοι που μας χρεοκόπησαν».
Συνεπώς, σ΄ αυτή τη συγκυβέρνηση, είναι Πρωθυπουργός ο κ. Σαμαράς και αναγνωρίζει πως είναι ελεγχόμενος από συμφέροντα και συντεχνίες που δε θέλουν να αλλάξει τίποτε στην Ελλάδα. Επιπλέον, παραδέχεται πως τη συγκυβέρνηση τη θέλουν όλες εκείνες οι δυνάμεις, μέσα και έξω από την Ελλάδα ενώ παράλληλα θέλουν μια κυβέρνηση αδύναμη πλήρως ελεγχόμενη.
Τι άλλο θα πρέπει να περιμένει, λοιπόν, ο Ελληνικός λαός για να ξεσηκωθεί και να προκαλέσει εκλογές; Θα πρέπει να εξαθλιωθεί περαιτέρω και να βιώσει πολύ σύντομα, Εθνικές τραγωδίες;
Παναγιώτης Αποστόλου
aegeantimes.gr