Ημέρα Μέρκελ - ΜΑΤ περικυκλώνουν το μπλοκ της Σπίθας

Δημοσιεύτηκε στις 14 Οκτ 2012 από vnousis Σύνταγμα 9.10.2012 - Ημέρα επίσκεψης Μέρκελ Ο κόσμος έχει διαλυθεί και η Σπίθα προσπαθεί να κρατήσει τους εναπομείναντες πολίτες μπροστά στην Βουλή με τραγούδια του Μίκης Θεοδωράκη... Αυτό δεν αρέσει στην αστυνομία που περικυκλώνει το μπλοκ και ουσιαστικά προσπαθεί να τρομοκρατήσει τους πολίτες

Τατσόπουλε μαλακα

Είμαι άνεργος δεν σε είδα στην ουρά στον  ΟΑΕΔ να με συμπαρασταθείς

Είμαι συνταξιούχος  δεν σε είδα στους δρόμους να με συμπαρασταθείς

Είμαι άστεγος  δεν σε είδα έξω από το κλειστό του ρουφ όταν δίναμε αγώνα να το ανοίξουν για τους άστεγους πέρυσι

Είμαι άρρωστος  και δεν έχω φάρμακα δεν σε είδα έξω από το ασφαλιστικό μου ταμείο να με συμπαραστέκεσαι

Είμαι ανάπηρος μου έχουν κόψει το επίδομα δεν σε είδα έξω από την πρόνοια να με συμπαραστέκεσαι

Είμαι ανάπηρος έχω να πληρωθώ ένα χρόνο γιατί δεν έχω περάσει ακόμα επιτροπή μιας και υπολειτουργούν  τα ΚΕΠΑ δεν σε είδα έξω από το ΙΚΑ να με συμπαραστέκεσαι

Είμαι εργαζόμενος μου έκοψαν τα δώρα  μου κατάργησαν τον ΟΕΚ …

Ρε μαλακα  λέω να διαγραφώ από τον ΣΥΡΙΖΑ  για την πάρτη σου

Για την απουσία σου από τους αγώνες και για την παρουσία σου σε προβοκατόρικου χωρίς ουσία  ψευτο αγώνες

Το 27% το πήρατε για να συμμετέχετε σε κοινωνικούς αγώνες

Όχι για να διχάζετε

Περιμένω μια τέτοια μαλακια ακόμα …..

Η προκήρυξη του Καραβανιού αλληλεγγύης στους εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ

ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΥΤΟΙ; ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!
«Είμαστε εμείς που ζυμώνουμε και δεν έχουμε ψωμί, εμείς που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε.
Είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο»
Τάσος Λειβαδίτης
Οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής αγωνίζονται
για να περάσει το εργοστάσιο από τα χέρια του κεφαλαίου στα δικά τους χέρια.
Καθώς είναι απλήρωτοι από τον Μάιο του 2011 και σε επίσχεση εργασίας, της οποίας το επίδομα τελείωσε τον Σεπτέμβριο, με μεγάλα προβλήματα επιβίωσης αγωνίζονται να επαναλειτουργήσουν το εργοστάσιο, το οποίο εγκατέλειψε η εργοδοσία. Οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, θυγατρικής της Φίλκεραμ Τζόνσον, καταγγέλλουν την διοίκηση της εταιρίας για τις επιλογές της που οδήγησαν το εργοστάσιο σε απραγία και μαρασμό, καθώς και για τον εμπαιγμό της σε ότι αφορά τα χρωστούμενα δεδουλευμένα. Φυσικά οι επιλογές και η αντιμετώπιση της εργοδοσίας καθόλου τυχαία δεν είναι. Η κρίση στον κατασκευαστικό κλάδο, απόρροια της γενικευμένης καπιταλιστικής κρίσης, έχει πετάξει στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους του κλάδου, καθώς και της βιομηχανίας που σχετίζεται άμεσα με αυτόν. Οι εργάτες της ΒΙΟΜΕ, διεκδικούν να επαναλειτουργήσουν το εργοστάσιο, δημιουργώντας έναν εργατικό συνεταιρισμό κάτω από τον πλήρη έλεγχο τους, απαιτώντας μάλιστα νομική κατοχύρωση τόσο για το δικό τους εγχείρημά, όσο και για όλα τα άλλα που θα ακολουθήσουν. Ταυτόχρονα διεκδικούν να τους δοθούν τα χρήματα που απαιτούνται για να βάλουν μπρος το εργοστάσιο, χρήματα που άλλωστε τους ανήκουν, καθώς είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο. Ο αγώνας των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ. είναι σημαντικός, όχι μόνο για τους εργαζόμενους στις κατασκευές αλλά για το σύνολο των εργατών που βιώνουν καθημερινά χιλιάδες απολύσεις, ελαστική, απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία.. Είναι σημαντικός όχι μόνο γιατί αμφισβητεί ανοιχτά τον παρασιτικό ρόλο των εργοδοτών συνολικά, αλλά γιατί σε μια κοινωνία που καταστρέφεται μέρα με την μέρα από την καπιταλιστική κρίση, προσφέρει την μόνη ρεαλιστική διέξοδο για τους εργαζόμενους από την ανεργία και τα κλεισίματα των επιχειρήσεων, ενώ παράλληλα δείχνει τον μοναδικό δρόμο για την πραγματοποίησή της – τον δρόμο του αγώνα, τον δρόμο της ολικής ρήξης με τον κόσμο τον αφεντικών, τον δρόμο της κατάληψης των μέσων παραγωγής από τους ίδιους τους εργάτες.
Για να υπάρξει, όμως, ελπίδα νίκης του αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ και να ανοίξει ο δρόμος για την συνολική αμφισβήτηση του παραγωγικού και πολιτικού μοντέλου του καπιταλισμού, είναι αναγκαία η καθολική στήριξη και έμπρακτη αλληλεγγύη από όλους τους εργαζόμενους και ανέργους της χώρας. Ο αγώνας ενός σωματείου δεν είναι αρκετός για να γλιτώσει η κοινωνία από τα δεσμά του καπιταλισμού και την καταστροφή της κρίσης του, χρειάζεται ο αγώνας του σωματείου να γίνει κτήμα όλης της εργατικής τάξης. Είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί ένα πανελλαδικό κίνημα στήριξης και αλληλεγγύης που με παράδειγμα την ΒΙΟΜΕ θα παλέψει για να περάσουν τα εργοστάσια και οι επιχειρήσεις στα χέρια των εργαζομένων που με αμεσοδημοκρατικά σωματεία βάσης θα αποφασίζουν μόνοι τους για τον εαυτό τους χωρίς να αναθέτουν σε κανέναν τους αγώνες τους για την κοινωνική απελευθέρωση.
Την στιγμή που οι άνεργοι πλησιάζουν τα 2 εκατομμύρια, που οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, που το κράτος οργανώνει διαρκείς φοροεπιδρομές εις βάρος των εργαζομένων, ο αγώνας για την κατάληψη και την αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής συνολικά πρέπει να γίνει αγώνας κάθε σωματείου, κάθε εργαζομένου και κάθε ανέργου. Καλούμε κάθε ταξικό, αγωνιστικό σωματείο, κάθε άνεργο και εργαζόμενο, να στηρίξει και να δείξει την αλληλεγγύη του στον αγώνα της ΒΙΟΜΕ, να παλέψει μαζί μας καταρχήν με τη συμμετοχή του στο ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, στη συμμετοχή του στις πολύπλευρες δράσεις του σε όλη τη χώρα και στη πανελλαδική του κατάληξη με διαδήλωση στην Αθήνα στις 15/10.
Στηρίζοντας το πλαίσιο των εργατών σε όλη του την έκταση, αγωνιζόμαστε μαζί τους:
Τα εργοστάσια στα χέρια των εργατών. Αυτοδιαχείριση σε όλους τους χώρους δουλειάς. Όλα τα μέσα παραγωγής να περάσουν στα χέρια αυτών που παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας. Από εργοστάσια σε εμπορικά καταστήματα, από εμπορικά καταστήματα σε χωράφια και αγρούς, οι εργαζόμενοι με όπλο τους την αυτοδιαχείριση να αναλάβουν την παραγωγική διαδικασία, να την διευθύνουν μόνοι τους και να την κατευθύνουν προς το συμφέρον όλης της κοινωνίας. Ο αγώνας της ΒΙΟ.ΜΕ. μπορεί να δείξει στην πράξη ότι οι εργαζόμενοι μπορούν χωρίς αφεντικά και θα τα καταφέρουν.
Ο αγώνας στα χέρια των εργατών. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι αναγκαία η δημιουργία και στήριξη ταξικών εργατικών σωματείων βάσης όπως της ΒΙΟ.ΜΕ, που αποκλειστικό τους όργανο θα είναι η γενική τους συνέλευση, στην οποία θα παίρνονται αγωνιστικές αποφάσεις με άμεση δημοκρατία έξω από κάθε λογική ανάθεσης και γραφειοκρατίας.
Να γίνει αυτός ο αγώνας, αγώνας όλων μας με πανελλαδική πανεργατική απεργία διαρκείας για να ανατρέψουμε τον κοινωνικό μεσαίωνα της φτώχειας και της εξαθλίωσης που το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο χτίζει γύρω από τις ζωές μας. Για να απεργήσει κάθε επιχείρηση και κάθε εργοστάσιο. Με απεργία διαρκείας για να συνειδητοποιήσει και η ίδια η εργατική τάξη την τεράστια δύναμή της για να σαρώσει μνημόνια, μέτρα, τρόικες, κυβερνήσεις και αφεντικά.
Οι εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής δεν μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο μόνοι τους,
όμως τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει αν οι εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής μείνουν μόνοι.
Αυτός ο αγώνας είναι αγώνας όλων
των εργαζομένων και των ανέργων.
Είναι αγώνας όλων μας! Θα νικήσουμε!
Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης
και στήριξης του αγώνα των εργαζομένων της Βιο.Με.
email: protbiometal@gmail.com

 http://anergoigeitonion.espivblogs.net/

Σκουριές: το βίντεο της καταστροφής

Το πρωί της 12ης Οκτ. 2012, 50 γυναίκες ανέβηκαν στις Σκουριές για να δουνε με τα μάτια τους πόσο έχει προχωρήσει η καταστροφή του βουνού από την Ελλ. Χρυσός/ELDORADO GOLD. Οι εικόνες είναι συγκλονιστικές και σκεφτείτε ότι 3.300 στρέμματα αρχέγονου δάσους πρόκειται να κοπούν και να ξεριζωθούν για να γίνει η επιφανειακή εξόρυξη, το εργοστάσιο, δρόμοι και χαβούζες τοξικών αποβλήτων από τους μνημονιακούς! Το Μεγαλύτερο blog της πόλης

Μαζέψτε τις….celebrities του ΣΥΝ και της ΔΗΜΑΡ: Τους πήραμε χαμπάρι ‼

Οκτωβρίου 14, 2012 από seisaxthiablog

Τάσος Σχίζας*
Στο «Χυτήριο» λοιπόν…..Η Ελλάδα στο εκτελεστικό απόσπασμα της τρόϊκας και των ντόπιων δοσίλογων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και ο ΣΥΡΙΖΑ στο «Χυτήριο».
Η «Αυγή» της 13-10-2012 και αυτή…στο «Χυτήριο».
Στην πρώτη σελίδα και στην τελευταία .…θαυμάζουμε:
«…Η άφιξη αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τους βουλευτές Κατριβάνου, Σταμπουλή και ….Τατσόπουλο, καθώς και της ΔΗΜΑΡ από τους βουλευτές …Ρεπούση και Μπίστη, Παπαδόπουλο αποφόρτισε την ένταση και οι φανατισμένοι ακροδεξιοί κατάλαβαν ότι, πιά (‼) δεν έκαναν παιχνίδι μόνοι τους (‼)
Την ώρα που η Ρεπούση – Μπίστης – Παπαδόπουλος (κρατιέμαι, δεν αρχίζω τα καντήλια ακόμα) έχουν δώσει στα Αφεντικά όλες τις διαβεβαιώσεις για το τελειωτικό χτύπημα – γενοκτονία του Ελληνικού λαού (μέσω της δοσίλογης ΧΟΥΝΤΑΣ που υπηρετούν), την ώρα αυτή, ο …απίθανος Τατσόπουλος και οι δύο εκλεκτές κυρίες του ΣΥΝ (;) του ΣΥΡΙΖΑ (;) αναλαμβάνουν:

• να ξεπλύνουν τους ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ της ΔΗΜΑΡ.
• να εκτοξεύσουν τη δημοτικότητα της Χρυσής Αυγής.
• να πείσουν τους αφελείς ότι ΣΗΜΕΡΑ έχουμε αστική δημοκρατία.
• ότι τρείς χιλιάδες «αυτοκτονημένοι» συμπατριώτες μας, 1.500.000,00 κατεστραμμένοι άνεργοι, χιλιάδες καρκινοπαθείς εγκαταλελειμμένοι χωρίς χημειοθεραπεία, εκατομμύρια ζωές και όνειρα κατεστραμμένα από τους ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ Ρεπούση – Μπίστη – Παπαδόπουλο, όλοι αυτοί οι ΗΔΗ νεκροί, ….κινδυνεύουν να …..αυτοκτονήσουν, να μείνουν άνεργοι και χωρίς χημειοθεραπεία και να …καταστραφούν από …τον περιφερόμενο θίασο της Χρυσής Αυγής.

Συγχαρητήρια στην εφημερίδα ΑΥΓΗ, πολύ σωστά το γράφει: με την άφιξη όλων των εκλεκτών βουλευτών του ΣΥΝ αλαμπρατσέτα ΔΗΜΑΡ, «οι φανατισμένοι ακροδεξιοί κατάλαβαν ότι, πιά, δεν έκαναν παιχνίδι μόνοι τους». Πολύ σωστά:
Το …«παιχνίδι», μετά την χαριτωμένη ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ της Χρυσής Αυγής, ανέλαβαν να το συνεχίσουν οι επαγγελματίες ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ :
οι τρόφιμοι στα χουντοκάναλα της διαπλοκής celebrities Τατσόπουλος και Μπίστης, καθώς και η εκλεκτή κυρία Ρεπούση (το υποσχέθηκα θα κρατηθώ, πρόκειται για κυρία).

Μόνο που έχετε κάνει όλοι σας ένα λάθος, ένα μικρό λάθος:
Δεν πρόκειται για παιχνίδι, ούτε για «παιχνίδι», πρόκειται για τη ζωή μας.
Όλων ημών που τρία χρόνια τώρα καταπίνουμε το δηλητήριο που μας ποτίζουν σε δόσεις,
που έχουμε απαρατήσει τα σπίτια μας και αγωνιζόμαστε νυχθημερόν ενάντια στη Νεοταξίτικη ΧΟΥΝΤΑ των «αγορών» και του Κεφαλαίου,
που χτυπηθήκαμε με τα Τάγματα ασφαλείας (ΜΑΤ) αυτής της Χούντας στις 29-6-2011 και στις 12-2-2012 στο Σύνταγμα, την ώρα που, μέσα στη Βουλή, οι κατά φαντασίαν βουλευτές του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσαν τον Παπακωνσταντίνου, τον Γιωργάκη, τον Παπαδήμο & το Σαμαρά,….ΚΥΡΙΟΥΣ (‼), την ώρα που προσπαθούσαν να πείσουν έναν ολόκληρο λαό ότι δεν έχουμε Γενοκτονία, αλλά …ΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (‼), ότι δεν έχουμε Συνταγματική εκτροπή, εκχώρηση άνευ όρων και αμετάκλητα της εθνικής κυριαρχίας, Προδοσία, και «κοινοβουλευτική» (όπως και ο Χίτλερ, άλλωστε) ΧΟΥΝΤΑ.
Ξέρουμε, όπως λένε οι διαφωτιστές και οι …μαρξιστάδες, ότι η δίκαιη ΟΡΓΗ και η δίψα του ΛΑΟΥ για να ζήσει, πρέπει να «εκφραστεί στο Εποικοδόμημα», πρέπει να φτιάξει ο Λαός το κόμμα ΤΟΥ, το πολιτικό ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, που θα απαντήσει στους δυνάστες ΤΩΡΑ, στον παρόντα χρόνο, σε αυτή τη ζωή.
Και θα το φτιάξουμε. Πολλοί από εμάς, ψήφισαν στις εκλογές ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό τον λόγο.
Γι’ αυτόν που είπαμε, για το γαμημένο το εποικοδόμημα. Κι έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει σε όλο το λαό. Δεν ανήκει μόνο στην ΑΥΓΗ, στον Τατσόπουλο, στη Ρεπούση, στο Μπίστη, στο Gay Pride, και στα «Δίκτυα».
Αν το Σύστημα καταφέρει και τον κρατήσει στα χέρια του, χάρισμά του ‼
Τότε, θα φτιάξουμε ΑΛΛΟ «πολιτικό υποκείμενο». Και ΑΛΛΟ, και ΑΛΛΟ, όσα χρειαστεί, μέχρι να βγούμε απάνω, να δούμε ΦΩΣ, να αναπνεύσουμε, να λευτερωθούμε.

Θα το παλέψουμε, όμως ακόμα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κατ’ αρχήν γιατί έχει πλάκα:
Να βλέπεις μετριότητες και μηδενικά σαν τον Τατσόπουλο και τη Ρεπούση να προσπαθούν να κερδίσουν το …παντεσπάνι τους στην ΥΕΝΕΔ του ΣΚΑΙ & του ΜΕGA καλώντας τους χρυσαυγίτες αστυνομικούς των ΜΑΤ της κυβερνητικής ΧΟΥΝΤΑΣ για να συλλάβουν τους …χρυσαυγίτες ΝΕΟΝΑΖΙ.
Επίσης και ΚΥΡΙΩΣ διότι ΔΕΝ έχει πλάκα να ξέρεις ότι όλον αυτόν το θίασο της στημένης ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑΣ των Βουλευτών του «Χυτηρίου», (με μπόχα …αποχωρητηρίου), τον πληρώνει από το υστέρημά του, από το αίμα του, ο Ελληνικός λαός.
Δεν απευθύνομαι, λοιπόν, στα λαμόγια, στους δοσίλογους βουλευτές της ΔΗΜΑΡ. Απευθύνομαι στους εβδομήντα τόσους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ:
Μία εντολή έχετε λάβει από τον Ελλήνικό λαό κύριοι, λίγο περίπλοκη, αλλά μία:

Φιλανθρωπία, διπλωματία και business

(Εξάντας Ντοκιμαντέρ)

Τον Ιούλιο του 2011, το Κέρας της Αφρικής πλήττεται από λιμό. Πάνω από 13 εκατομμύρια άνθρωποι απειλούνται από την πείνα. Η Σομαλία, η Κένυα και η Αιθιοπία βρίσκονται στο επίκεντρο μιας τρομερής ανθρωπιστικής κρίσης και τα Ηνωμένα Έθνη κάνουν έκκληση στη διεθνή κοινότητα για άμεση επισιτιστική βοήθεια.Είναι η πολλοστή φορά που ένας λιμός σκορπά το θάνατο στην Αφρική. Εδώ και δεκαετίες οι οθόνες μας γεμίζουν από εικόνες σκελετωμένων Αφρικανών και πάντα ο λεγόμενος ανεπτυγμένος κόσμος τους στέλνει βοήθεια. Τι, όμως, δε γίνεται σωστά και η Μαύρη Ήπειρος εξακολουθεί να πεινάει; Γυρισμένο στην Κένυα και τις Η.Π.Α., τις δύο άκρες του ανθρωπιστικού νήματος, το «Φιλανθρωπία, Διπλωματία και Business» διερευνά τις όχι και τόσο αλτρουιστικές πτυχές ενός συστήματος, που εγκλωβίζει τα φτωχά κράτη της Αφρικής στο φαύλο κύκλο της εξάρτησης και της πείνας. Η Τουρκάνα είναι μια άνυδρη και απομονωμένη περιοχή στη βορειοδυτική Κένυα, που βρέθηκε στο επίκεντρο κατά τη διάρκεια του πρόσφατου λιμού. Εδώ ζει μια από τις πιο παραδοσιακές φυλές της χώρας, που έχει πάρει το όνομά της από τον τόπο που τη φιλοξενεί. Οι Τουρκάνα είναι νομάδες κτηνοτρόφοι. Επί αιώνες είχαν μάθει να επιβιώνουν σε αυτή τη σκληρή γη, εξαρτώμενοι από τις περιόδους των βροχών.
Όμως η εντεινόμενη ξηρασία των τελευταίων χρόνων απειλεί πλέον την ίδια τους την ύπαρξη. Τα ζώα τους πεθαίνουν από την πείνα και τη δίψα, ενώ όσο σκληρά κι αν δουλεύουν τη γη, αυτή δε μπορεί να παράγει χωρίς νερό. Η τελευταία περίοδος ξηρασίας που έπληξε το Κέρας της Αφρικής χαρακτηρίστηκε ως η χειρότερη των τελευταίων 60 ετών.
«Εγώ είχα δύο κατσίκες, δύο όχι πέντε, και όλες πέθαναν. Και ήταν τόσο αδύναμες που δε μπορούσαμε καν να τραφούμε από αυτές, ακόμα κι όταν πέθαναν», μας εξιστορεί η Έσεκον Λοκογιέν. «Είχα και ένα μικρό χωράφι, αλλά δεν είχε σημασία, γιατί οι καλλιέργειες που βάζαμε καίγονταν απ’ τον καυτό ήλιο πριν παράγουν ο,τιδήποτε». Οι Τουρκάνα έχασαν κάθε μέσο για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους. Ακόμα και οι άγριοι καρποί που θα μπορούσαν να τους προσφέρουν μια ελάχιστη τροφή είχαν γίνει πια εξαιρετικά σπάνιοι.
«Λόγω των αλλεπάλληλων περιόδων ξηρασίας, τα επίπεδα υποσιτισμού πραγματικά εκτοξεύτηκαν. Όταν το ανώτερο παγκόσμιο όριο υποσιτισμού είναι 15%, σε κάποιες περιοχές της Τουρκάνα ήταν πάνω από 37%», σημειώνει η Ρόουζ Ογκόλα, εκπρόσωπος του....................