Το Estelle δέχεται επίθεση από το Ισραήλ (ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ)

20 10.2012

13:00 Αναμένεται να φτάσουν στο Ashdod γύρω στις 4 το απόγευμα.

12:50 Αυτή τη στιγμή οδηγούνται οι επιβάτες του Estelle στο Ashdod.

12:00 Σύμφωνα με τον Drod Feiler, εκπρόσωπο της Πρωτοβουλίας "Ένα Καράβι για τη Γάζα-Σουηδία", το Estelle δέχτηκε επίθεση στις 10:15CET (11:15 ώρα Ελλάδας). Πέντε ή έξι σκάφη του ναυτικού περικύκλωσαν το Estelle. Στρατιώτες, φορώντας μάσκες προσπαθούν να ανέβουν στο πλοίο. Η επίθεση έλαβε χώρα σε διεθνή ύδατα (στίγμα: Ν31 25 Ε033 45)

Τελευταία ενημέρωση Σάββατο, 20 Οκτώβριος 2012 11:58

 http://www.shiptogaza.gr/

Συνέβη στη Λάρισα; Συνελήφθη για φοροδιαφυγή με… 4 τυρόπιτες;

Ένας άνδρας συνελήφθη για φοροδιαφυγή επειδή μετέφερε… 4 “ασυνόδευτες” τυρόπιτες! Όπως αναφέρει ο συλληφθείς στο ena1.org “σε επαγγελματικό φορτηγό, φορτωμένο με τιμολόγια όλα νόμιμα, κοντά 650 kgr αρτοπαρασκευάσματα, βρήκαν 4 (!!!) τυρόπιτες χωρίς συνοδευτικό χαρτί, που ήταν καθαρά για ιδία χρήση.

Αφού με έστειλαν απο τον Άννα στον Καϊάφα, στο τέλος έφαγα τόση ειρωνεία και ύβρη από τον προϊστάμενο της ΔΟΥ που μ’ έδιωξε, παρόλο που του μιλούσα πολύ ήρεμα κι απλά (λόγω χαρακτήρος περισσότερο) από το γραφείο του, μ’ ένα υφάκι ειρωνικό και με τα εξής λόγια «Αφού είστε παράνομος κύριε θα πληρώσετε. Τι το περάσατε εδώ;”.
Αποτέλεσμα… πρόστιμo 800 ευρώ, αφαίρεση άδειας κυκλοφορίας και πινακίδων.

πηγή

 http://papaioannou-giannis.net/

Ελλάς, η Πεντάμορφη και το Τέρας

Καλώς ορίσατε στο μπάσταρδο τέκνο της συνουσίας Δύσης κι Ανατολής. Στη μίξη γαλάζιου και λευκού, πράσινου και γκρίζου, στον τόπο αυτό που αποχώρησε απ’ την ηγεμονία της οθωμανικής αυτοκρατορίας λιγότερο από δυο αιώνες πριν, και δέθηκε σα βαρκούλα στο τάνκερ της Δύσης απ΄την πρώτη στιγμή που ονομάστηκε Ελλάδα. Κι από τότε προχωρά με δυο προφίλ, τόσο συνδεδεμένα μα τόσο διαφορετικά. Στη μια της όψη η Πεντάμορφη, στην άλλη της το Τέρας.

Περπατώντας την Πεντάμορφη, χίλια καλά θα συναντήσεις. Νότες του Χατζιδάκι να συντροφεύουν το τιτίβισμα αηδονιών στα καταπράσινα δάση του Ολύμπου. Στίχους του Ελύτη ν’ απαγγέλλονται από γλάρους που ξαποσταίνουν πάνω σε στύλους ιωνικού ρυθμού, πλάι στο καταγάλανο λιμανάκι. Τον Σιδηρόπουλο να γράφει ροκ εντ ρολ για το Ζορμπά, αραχτός σε μπαλοντίβανο βεράντας στο Ζαγόρι. Λίγο πιο μακριά έντονους διαλόγους απ΄ τη λαϊκή συνέλευση που στήσανε πρόχειρα στις στάχτες βασιλικών ανακτόρων ο Αριστοτέλης κι ο Ροΐδης, ο Περικλής και ο Καστοριάδης, ο Πλάτωνας κι ο Διογένης. Και κάτω από μια γέρικη ελιά στην Άμφισσα, να κάνουν έρωτα ο Άσιμος με τον Τζίμη τον Πανούση, ενώ τους παίρνουν μάτι γυμνές οι μούσες. Θα δεις παππούδες να σου προσφέρουν βαρύ γλυκό και λουκουμάκι, μουστακαλήδες να σου δίνουν στο χέρι τη ρακή και μυταράδες να σε πιάνουν για πυρρίχιο γύρω από αναμμένη φλόγα. Κορίτσια δροσερά να σε προσκαλούν ν’ αλατίσεις αγκαλιά τους το κορμί σου, στο ναυάγιο του Ιονίου ή στον υγρό τάφο του Κολοσσού. Γιαγιάδες να σου βάζουν με το ζόρι γλυκό του κουταλιού στο πιατάκι, μετανάστες οικοδόμους απ’ τα Βαλκάνια να σε κερνάνε μια μπύρα κάτω απ’ τον πλάτανο και δίπλα στην βρυσούλα. Σ’ Ικαριώτικους χορούς θα μπλέξεις και κάτω απ’ τον Παρθενώνα θα ξαπλώσεις να διαβάσεις Καζαντζάκη, ν’ απαγγείλεις Καββαδία, να τραγουδήσεις Λοϊζο, να οργιάσεις παρέα με τον Διόνυσο, να φιλοσοφήσεις με τον Επίκουρο.

Είναι ωραία η Πεντάμορφη, κι οι ανθρώποι της ωραίοι. Μην κρίνεις μόνο απ’ αυτό που βλέπεις στα σήμερα. Να ξερες πόσοι απ’ αυτούς που βλέπεις να περπατάνε αδιάφοροι έχουνε προπάππου που σκοτώθηκε πολεμώντας τους Ναζί, που έμπλεξε στην κατάρα του εμφυλίου και φόνευσε το γείτονα του, που φυλακίστηκε από δικτάτορες και στάλθηκε εξορίες, που πέθανε στο πεζοδρόμιο σε κάποια απεργία, που έφυγε μονάχος στην ευρωπαϊκή φάμπρικα για να ταΐσει τα παιδιά του, που δούλεψε μέχρι τα βαθιά γεράματα κι όμως πέθανε χωρίς να χαμογελάσει. Να ξέρες πόσες απ’ αυτές που σήμερα στέκονται σαν σεξουαλικά αντικείμενα στα κλαμπ έχουν προγιαγιάδες που σήκωσαν όπλο απέναντι στο φασισμό, έραψαν πληγές από σκάγια, μπάλωσαν κάλτσες γδαρμένες από βράχια, εργάστηκαν σαν σκλάβες χαρίζοντας την υπεραξία του ιδρώτα τους σε καλοφαγωμένα αφεντικά και πέθαναν με τον χωρίς ανταπόδοση μόχθο να χει χαράξει τα πρόσωπα τους. Γι’ αυτό μην τον κρίνεις κακοπροαίρετα όποιον σου πει πως του έτυχε να μεγαλώσει εδώ. Ίσως και να ναι αδιάφορος, ίσως φτηνή χολιγουντιανή εικόνα…Ίσως όμως και να χει κομμάτια της Πεντάμορφης ακόμα στην ψυχή του.

Κι άμα γυρίσει το κεφάλι αυτός ο τόπος, μην τρομάξεις…είναι το Τέρας. Είναι η Τζούλια που σήμερα κάνει στριπτίζ στης Τατιάνας, προς χάριν των υψηλά ιστάμενων καλεσμένων της. Είναι η Σώτη που γράφει στο φορητό pc της απ’ τη σουίτα στη Μύκονο, αγναντεύοντας το φαντασμένο τίποτα με το σαμπανιζέ κρασί στο χέρι. Είναι ο Πρετεντέρης που τρώει αστακομακαρονάδα, φορώντας τη σαλιάρα και κουνά το δάχτυλο αυστηρά στο σερβιτόρο. Είναι ο Κασιδιάρης, που τρώει λαίμαργα τη σάρκα των δούλων που πέταξαν στην αρένα, προς χάριν του αιμοδιψούς κοινού του. Είναι ο παπάς που κλείνει ένα θέατρο κι ανοίγει μια Offshore στη θέση του, επικαλούμενος χρυσόβουλα. Είναι ο μπάτσος που γυρίζει ανάποδα το γκλοπ, για να χτυπήσει στα μούτρα ένα κοριτσάκι που τολμάει να φτύσει την στολή της εξουσίας. Είναι κι ο γαλανόλευκος παπάρας, που αφού αυνανιστεί μπροστά στην Παναγιά του, αφού φορέσει το χακί του σωβρακάκι, θα ξεσπάσει την μοναξιά του, την νοητική του τεμπελιά, την καταπίεση του αφεντικού του, πάνω στον αδύναμο,στον διαφορετικό, στον κατά προτίμηση Πακιστανό. Είναι ο εργοδότης που αφού συσσώρευσε ό,τι εσύ παρήγαγες σε φορολογικούς παραδείσους, τώρα φορά τη λυπημένη μάσκα παίζοντας την τραγωδία της κρίσης, και στέλνοντας σε στον ταξιθέτη του ΟΑΕΔ. Είναι αυτός που πνίγει μια μάνα σφίγγοντας το λαιμό της με τριχιά, για να της αποσπάσει το πορτοφόλι, ή πυροβολά κατά ρυπάς για ν΄αρπάξει βραχιολάκια και ρολόγια. Είναι ο σκυλοπόπ έμπορος φτηνού θεάματος Κουρκούλης που κάνει πως τραγουδάει, είναι ο σαχλαμάρας Σεφερλής που κάνει πως υποδύεται, είναι ο λαϊκιστής πολιτικός Ψωμιάδης που κάνει πώς ασχολείται με την πολιτική, είναι η ξεπουλημένη δημοσιογραφίσκος Τρέμη που κάνει πώς δημοσιογραφεί, είμαι εγώ που αντί να σηκωθώ όρθιος συνεχίζω να κάθομαι περιμένοντας όσο γίνεται περισσότερους να σηκωθούν μαζί μου.

Ξέρω, η αρρώστια μας μοιάζει αθεράπευτη. Η κατάσταση μας μοιάζει απελπιστική. Τι είναι όμως πιο άρρωστο, τι είναι πιο απελπιστικό απ’ το να σταματήσουμε να ελπίζουμε; Τι είναι πιο νοσηρό απ’ το ν’ αφήσουμε ελεύθερο τον πολιτικό χώρο στο τερατόμορφο συνονθύλευμα λαϊκιστών, σκληρών νεοφιλελεύθερων και νεοναζί; Τι είναι πιο εγωιστικό απ’ το ν’ ασχολείσαι αποκλειστικά με το πώς θα βγάλεις τη μέρα; Τώρα που βλέπεις μόνο το Τέρας, σκέψου πως η Πεντάμορφη είναι κάπου εκεί έξω κρυμμένη. Δεν είναι εθνική, δεν είναι τοπική, δεν είναι θρησκευόμενη. Φτύνει τις σημαίες, φτύνει το Χριστό και τον Μωάμεθ. Είναι η Πεντάμορφη που παίρνει τη μορφή που η κάθε κοινωνία επιλέγει, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για το σχήμα του προσώπου της, τις καμπύλες του κορμιού της. Ας σχηματίσουμε την Πεντάμορφη, πάνω στο καμένο δέρμα του Τέρατος λοιπόν. Ιστορία μην λοξοκοιτάς, ερχόμαστε να σπάσουμε τον κύκλο σου.

 http://eagainst.com/

«Είμαι καρκινοπαθής»! – «Στην ουρά σας, κυρία μου»…..

 

Η εικόνα τριτοκοσμική. Σαν αυτές που συναντάμε σωρηδόν μπροστά μας, μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει, και ανυποχώρητοι, γεμάτοι πείσμα, αρνούμαστε την λυτρωτική αποκαθήλωση. Ίσως να μας έγιναν συνήθεια, μέσω της καθ΄ έξιν γνωριμίας, ίσως πάλι να τις κρατάμε εμείς εκεί, καθηλωμένες, απαραίτητες για τη χρήσιμη τη σύγκριση.

«Υπάρχουν και χειρότερα», μονολογείς και αίφνης η ζωή σου αναθαρρεύει και ξανοίγεται με άλλον αέρα στα μελλούμενα . Για αυτή τη σύγκριση μονάχα και το χρήσιμο αναθάρρεμα δικαιολογείσαι εσύ ο μικρός και ταπεινός να επιτρέπεις στο ομώνυμο να σε καταδυναστεύει. Όχι όμως η οργανωμένη πολιτεία. Αυτή δεν έχει την πολυτέλεια της φευγαλέας παρεπιδημίας στις δύσκολες ζωές των πολιτών της. Αυτή φτιάχτηκε για να αλαφρώνει τις ζωές από τα ενοχλητικά τους βάρη. Όχι για να τα παρατηρεί, να τα σχολιάζει και να παίρνει θάρρος απ΄ το ετεροβαρές!
Άνθρωποι της βιοπάλης, αλλά και άνθρωποι που στέκονται λιγάκι παραπάνω, να συνωστίζονται σε ουρές ντροπής. Έξω από φαρμακεία,ασφαλιστικά ταμεία, ιατρεία, δημόσιους οργανισμούς και ό,τι άλλο έφτιαξε αυτό το σαδιστικό κράτος για να ταλαιπωρεί τους οχληρούς μαζοχισμούς μας . Άνθρωποι μονίμως εξουθενωμένοι να στέκονται όρθιοι μπροστά απο έναν γκισέ, με ένα εξίσου εξουθενωμένο stage πίσω από το βρωμισμένο τζάμι να προσπαθεί απεγνωσμένα να ανοίξει δρόμο μέσα από τη σωρευμένη γραφειοκρατία τόσων χρόνων, γιατι οι άλλοι, οι κατοχυρωμένοι, λαθροβιούν στις γραφειάρες τους, τατσι μιτσι κότσι με τους συνδικαλισταράδες και γιατί ο εκσυγχρονισμός σε αυτή τη χώρα αποτελεί το συντομότερο ανέκδοτο μετά το περιβόητο «μαζί τα φάγαμε» της παγκαλικής φαιδρότητας.
Σταμάτα επιτέλους. Μην αρχίζεις πάλι να ξερνάς τα ακαταλαβίστικά σου για τρόικες, μνημόνια, μοχθηρούς εξωγήινους και μάγισσες κακές πάνω σε δραχμούφαντα σκουπόξυλα.  
Τώρα μιλάμε για ανθρώπους και για πράγματα μικρά και καθημερινά, για τα οποία συμπολίτες μας συνωθούνται σε ντροπιαστικές ουρές.
Για ένα φάρμακο. Για μια διάγνωση. Για μια επιστροφή χρημάτων. Για μια δουλειά. Για ένα επίδομα. Για ένα οτιδήποτε. 
Δεν με ενδιαφέρει αν ανάμεσά τους υπάρχουν και λαθρεπιβάτες. Δεν με ενδιαφέρει αν ο γέρος που περιμένει στην ουρά για το αντικαρκινικό του χάπι έχει πληρώσει καλώς τις εισφορές που του αναλογούν. Αν δεν τις πλήρωσε αντε μια βόλτα από τα λείψανα που διαφέντευαν τις τύχες μας τόσα χρόνια για να πληρώσουν αυτοί τον λογαριασμό της εξακολουθητικής ρεμούλας.
Η αξιοπρέπεια όμως δεν είναι ζήτημα δίκαιης η άδικης συνταξιοδότησης, δίκαιου ή άδικου διορισμού στο δημόσιο δοβλέτι. Η αξιοπρέπεια είναι κατάκτηση ενός πολιτισμού.Στον καρκινοπαθή είσαι υποχρεωμένος, ως κράτος,να πας το φάρμακο έξω από την πόρτα του σπιτιού του, ανεξαρτήτως του πόθεν κρατάει η σκούφια του. Είτε στέλνοντας εκεί, με κατεβασμένο το κεφάλι, τους παλιούς φαρμακοποιούς που έφαγαν, έφαγαν, έφαγαν και έσκασαν και σήμερα κλαψουρίζουν για τις πιστώσεις που δεν λένε να έρθουν, είτε τους παλιούς υπαλλήλους των ασφαλιστικών ταμείων που κολοβέρασαν, κολοβέρασαν και ξανα πάλι κολοβάρεσαν και σήμερα θρηνούν και οδύρονται για τα χαμένα εισοδήματά τους.

Και στο εντωμεταξύ να σου και ο απίθανος αιρετός να φωνάζει για τις ΔΟΥ και τα λοιπά παραρτήματα του απεχθούς Λεβιάθαν που κλείνουν στην περιοχή του και τα οποία γέμισαν τις ζωές μας με σφραγίδες, χαρτούρες,κουραστικές αναμονές μπροστά από ξεκούραστα γραφεία, αγένεια εκατέρωθεν και ενίοτε λίγο λάδωμα για τα γρανάζια που τρίζουνε. Και αντί εν έτει 2012 να μας μιλάνε για ηλεκτρονική διακυβέρνηση αυτοί ερίζουν για την πατρότητα της πανταχόθεν βλακείας.
Όχι ρε. Δεν θέλω ΔΟΥ έξω από την πόρτα του σπιτιού μου, με καμια δεκαριά υπαλλήλους μέσα, ενοίκια, φώτα, νερά, καθαριστικά χώρου, γραφικές ύλες και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο χρειάζεται για να συντηρηθεί μια μικρή βιομηχανία αργομισθίας, γραφειοκρατίας και διαπλοκής. Θέλω ηλεκτρονική πρόσβαση στα φορολογικά μου έγγραφα, ελάττωση της χάρτινης σαβούρας που απαιτείται για να δικαιολογείται μονίμως και καταχρηστικά η σφραγίδα-παρουσία της αργομισθίας και ταχεία εξυπηρέτηση από τα ΚΕΠ για την ηλεκτρονικά αναλφάβητη γιαγιά μου.
Άνθρωποι στο περιθώριο της τακτοποιημένης μας ζωής. Βλέπεις τα πρόσωπα τους και δεν αντικρίζεις πουθενά την απόγνωση. Κουράστηκαν να οργίζονται με την ανικανότητα μας. Κουράστηκαν να σέρνονται μια ζωή πίσω από γρήγορες καταδίκες και βιαστικούς αφορισμούς . Το μόνο που τους μέλλει τώρα είναι η εν τάχει διεκπεραίωση της επιβίωσής τους. Τα άλλα είναι για εμάς. Τους γραφικούς της θεωρίας και τους φαφλατάδες της πολιτικής της πράξης. Αυτούς που κοτσάρανε τον τίτλο του κοινωνικού κράτους έξω από το πολυτελές μπουρδέλο μας και αράξανε πάνω στις τιμημένες δάφνες τους. Ανταλλάξανε τα απαραίτητα, για τέτοιες περιστάσεις,συγχαρίκια, τεντώσανε την ματαιοδοξία τους μπροστά στο φωτογραφικό φακό για τα καθιερωμένα φλας της περαστικής επιτυχίας και αφού έσβησαν τα φώτα επιστρέψανε στους δερμάτινους ιταλικούς τους καναπέδες για να αποθεώσουνε, ραγιάδες γαρ,τον πάλαι ποτέ μισητό Οθωμανό στις περιπτύξεις του με το μελαχρινό της Αισέ!
Προτού λοιπόν αλλάξουμε τον κόσμο όλο, προτού προχωρήσουμε στις μεγάλες και βαρύγδουπες μεταρρυθμίσεις, οι οποίες στο εν τέλει θα αφορούν μονάχα τα προνόμια των λίγων και των εκλεκτώνας καταργήσουμε για αρχή τις ουρές αυτές της ντροπής. Ας δώσουμε ως ελάχιστη ανταμοιβή σε αυτούς τους ανθρώπους την χαμένη τους αξιοπρέπεια. Στην τελική δεν με νοιάζει πώς θα καταργηθεί αυτή η ξεφτίλα. Βουλευτές εκλεγμένους έχουμε, υπουργούς γκλαμουράτους έχουμε, γενικούς γραμματείς έχουμε, ορδές συμβούλων έχουμε και από αυτές. Να τσακιστούνε λοιπόν να βρούνε λύση. Και για όσους ξινίσουν τις φατσούλες τους για το καταγγελτικό του λόγου και ψελλίσουν «μα καλά και τι προτείνεις εσύ», ας τους χαρίσω έναν Ρουσώ μήπως και ξεστραβωθούνε και πάψουν, από ντροπή, να με εγκαλούν για ανούσια φλυαρία.
«Μπορεί να ερωτηθώ εάν είμαι ηγεμόνας η νομοθέτης ώστε να γράφω περί πολιτικής. Απαντώ όχι και γι΄ αυτό ακριβώς γράφω περί πολιτικής. Εάν ήμουν ηγεμόνας ή νομοθέτης δεν θα έχανα τον καιρό μου να μιλώ για το τί πρέπει να γίνει. Θα το έκανα ή θα σιωπούσα».
Υ.Γ. Καλή δύναμη σε όλους τους καρκινοπαθείς που επιμένουν να ζούν ακόμα σε αυτή τη χώρα με τις καρκινιάρικες συνήθειες…..

Πηγή: Greek Publius

ἄς μιλήσουμε ἐπιτέλους

 

 http://kritikaros.gr/

Το κωμικοτραγικό παραλήρημα μιας κοινωνίας σε σήψη…

Παρασκευή, 19 Οκτωβρίου 2012

Όχι, αυτό το κείμενο δεν χρειάζεται να κάνει κάποια πολιτική - οικονομική ανάλυση. Το αποτέλεσμα θα μπορεί να το μαντέψει ο καθένας…

Ο Σαμαράς από την συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες είπε ότι τα ταμειακά διαθέσιμα τελειώνουν στις 16 Νοεμβρίου και πρέπει να πάρουμε την δόση για να μην βουλιάξουμε.
 "Μόλις υπάρξει συμφωνία με την τρόικα να προχωρήσει η εκταμίευση της δόσης. Τους είπα ότι η κοινωνία είναι στα όριά της. Η ρευστότητα είναι στο μηδέν και η ανεργία είναι εφιαλτική, ενώ σβήνεται το δικαίωμα των νέων να έχουν όνειρα." είπε…

 Και το παραλήρημα έχει συνέχεια, επίσης από τις Βρυξέλες: Όπως αναφέρουν κυβερνητικοί κύκλοι στο Βερολίνο, η κυβέρνηση Μέρκελ προκρίνει τη λύση ενός ειδικού λογαριασμού, με αυστηρότερους ελέγχους εκ μέρους των Ευρωπαίων, στον οποίο δεν θα έχει πρόσβαση η ελληνική κυβέρνηση. Συνεπώς η Αθήνα δεν θα μπορεί να δαπανά τα χρήματα αυτά κατά το δοκούν. Οι καταβαλλόμενοι πόροι θα προορίζονται πρωτίστως για την αποπληρωμή των δανείων, δηλαδή των τόκων και των χρεολυσίων. Έτσι ο έλληνας υπουργός Οικονομικών θα μπορεί να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του έναντι των διεθνών πιστωτών της χώρας. Τα όποια χρηματοδοτικά κενά θα πρέπει να καλύπτονται από την ελληνική κυβέρνηση.

 Παίρνουμε δηλαδή 13.9 δις μέτρα, ισοπέδωσης εργασιακών, συντάξεων, υγείας κτλ. Η τρύπα στον ΕΟΠΥ μένει και μεγαλώνει, και όλα αυτά για να πληρωθούν στο ακέραιο, οι… τοκογλύφοι…

 Πάρτε Ντουντούκες (με καινούργιες μπαταριές), πανό, πλακάτ, γιατί σε κάνα μήνα έρχεται η 1234στη απεργία που θα τους ανατρέψει…

 Υ.Γ. Αλήθεια, στις διαδηλώσεις, προβληματικοί είναι οι λίγοι που συγκρούονται, ή οι πολλοί που πορεύονται ειρηνικά; Η μάλλον.. ο κόσμος ξενερώνει από τις συγκρούσεις, η από την κλασική βολτούλα των ντουντουκοφόρων μπαμπαδίσκων της εργατιάς, και δεν κατεβαίνει στο δρόμο; Αν απαντήσουμε την ερώτηση πριν απο την χρυσή αυγή, είμαστε σε καλό δρόμο, σύντροφοι…

Αναρτήθηκε από αντί στις 5:55 μ.μ.

 http://tsak-giorgis.blogspot.gr/

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας των εργαζόμενων στην «κοινωφελή» εργασία στο Καματερό

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι των προγραμμάτων «κοινωφελούς» εργασίας στους δήμους Αγίων Αναργύρων-Καματερού, Ιλίου και το αναπτυξιακό σύνδεσμο δυτικής αττικής (ασδα).
Οι εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν στις 13.00 στα γραφεία των ΜΚΟ «Ευθύτυπος» και «Εργοερευνητική» απαιτώντας την καταβολή των δεδουλευμένων τους. Έξω από τα γραφεία των ΜΚΟ υπήρχε παρουσία αστυνομικών δυνάμεων και ασφαλιτών αποδεικνύοντας ξεκάθαρα τη στήριξη του κράτους στο σύγχρονο δουλεμπόριο της «κοινωφελούς» εργασίας.  Οι αντιδράσεις των εργαζομένων αναμένεται να συνεχιστούν το επόμενο χρονικό διάστημα.
Η αλληλεγγύη των εργαζομένων στους εργασιακούς χώρους είναι ο μοναδικός δρόμος για την επίτευξη των στόχων που θέτουν. Κάθε άλλη προσπάθεια από τα «πάνω», όπως αυτή που εκδηλώθηκε στη συγκέντρωση έξω από τα γραφεία των ΜΚΟ στο Καματερό έτσι ώστε να εγκλωβιστούν οι αντιδράσεις μέσα στα ασφυκτικά όρια και τον έλεγχο της συνδικαλιστικής παράταξης του ΠΑΜΕ, μόνο διαλυτικά επιδρά.
Στη συγκέντρωση μοιράστηκε υλικό για τα προγράμματα «κοινωφελούς» εργασίας όπως και ενημερωτικό υλικό για την συζήτηση στις 10/10/12 που έγινε στην ΑΣΟΕΕ.
Ανάλογες κινητοποιήσεις πραγματοποιούνται αυτό τον καιρό και στα γιάννενα

 http://anergoigeitonion.espivblogs.net/