Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012
Για τους συλληφθέντες στη διαδήλωση της 18ης Οκτωβρίου
Ο καθένας λέει την μαλακια του , ας πω και εγώ την δικά μου
Σε δήλωση του ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Μάκης Βορίδης, ειπε πως είναι θετικός στον πλειστηριασμό, ακόμα και των πρώτων κατοικιών, για την αποπληρωμή των δανείων προς τις τράπεζες
Καλή η μαλακια που είπες Μάκη
να πω και εγώ την δική μου τώρα
Έχετε ξεσαλώσει ρε, Ζήμενς
,Τσουκατος, Μαντελης, δρακουμελ με όλο του
το σοι
Ολυμπιακοί αγώνες , μεσογειακοί
αγώνες (2013), εργολάβοι, διόδια, αποκρατικοποιήσεις,
Στικάκια στη τσέπη αντί για το γραφείο του υπουργείου , μπεμβε για ιδιωτική χρήση αντί για υπουργείο οικονομικών,
Προμήθειες, υποβρύχια
που γέρνουν, κομματικοί διορισμοί και ρουσφέτια
Καταπάτηση του συντάγματος και του εκλογικού σώματος
Χρηματιστήριο ,κούρεμα ασφαλιστικών ταμείων, ανεργία στο
30% , συντάξεις και μισθοί
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ Η ΜΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΗΣΤΗ?
Ήρθε λοιπόν,
μοιραία, η εποχή που πρέπει εκατομμύρια κόσμου να αναθεωρήσουν όλα όσα
ήξεραν. Αφού όλα όσα ήξεραν, ξεκίναγαν από μια στάνταρ βάση. Δουλειά.
Και όχι απλά δουλειά. Αλλά κάτι που να εξασφαλίζει τα προς το ζην. Από
αυτό το σημείο ξεκίναγαν όλα τα σχέδια που μπορούσε να κάνει κάποιος για
τη ζωή του, όλα τα σχέδια που θα μπορούσε να κάνει για τα παιδιά του
και για τα γεράματά του. Από εκεί ξεκινούσε επίσης η θεμέλια λίθος ενός
πολιτεύματος. Ο νομιμόφρων πολίτης.
Αυτά τα εκατομμύρια νομίμοφρονων πολιτών δεν είχαν καν στο πίσω μέρος του μυαλού τους τι ακριβώς θα κάνουν αν τους αφαιρεθεί από πάνω τους η δυνατότητα να έχουν ένα εισόδημα, οποιαδήποτε κι αν είναι η ιδιότητά τους. Δηλαδή απόφοιτοι δημοτικού, λυκείου, πανεπιστήμιου, ελεύθεροι επαγγελματίες, τεχνίτες, εργάτες και οτιδήποτε άλλο. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν καμιά απολύτως γνώση του τι σημαίνει να μείνεις εκτός συστήματος.
Και με δεδομένο πως στα πλάνα τους δεν υπήρχε το ενδεχόμενο να γίνουν πουτάνες, νταβατζήδες, μπράβοι, κλέφτες, δολοφόνοι ή απλά άστεγοι που θα τη βγάζουν στα παγκάκια και στους υπονόμους, το μεγάλο ερώτημα πέφτει βαριά κι ασήκωτα στο τραπέζι. Τι στο διάολο θα κάνουμε. Χωρίς εισόδημα δεν ζεις. Με εισόδημα πέντε - έξι κατοστάρικα και σε πολλές περιπτώσεις κάτω από αυτό δεν ζεις. Δεν μπορείς όχι απλά να πληρώσεις όσα σου ζητάνε από το κράτος, δεν μπορείς να πληρώσεις για σπίτι, για φαΐ, δεν μπορείς να μεγαλώσεις παιδιά ούτε να γεννήσεις νέα, δεν μπορείς να τη βγάλεις καθαρή σε κανένα τομέα.
Κι όταν λέμε δεν μπορείς, είναι ξεκάθαρο. Η επιβίωση καθορίζεται από τις αντοχές του κάθε ατόμου και τις δυνατότητες του να φάει, να κοιμηθεί κάπου, να ζεσταθεί, να γιατρέψει την αρρώστια του. Δεν εξαρτάται από ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΑΝΑΚΑΜΨΗ. Δεν υπάρχουν άνθρωποι γκουρού σ΄αυτό το τόπο που να μπουν κάτω από το χώμα για ένα δυο χρόνια κρατώντας την αναπνοή τους μέχρι η ντόπια και ξένη Τρόικα να δώσουν το σήμα. Εμπρός μαρς τώρα τρως!!
Το πότε θα υπάρξει πλεόνασμα, ανάπτυξη, εξόφληση του χρέους, επενδύσεις από όποιον του κ@υλώσει, δεν είναι σε συνάρτηση με το πως θα ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΧΤΕΣ, ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΡΙΟ, ΤΩΡΑ. Οι θυσίες του ελληνικού λαού , φράση καραμέλα στα χείλη των θρασύτατων, δεν είναι τρόπος του λέγειν, είναι η στυγνή πραγματικότητα που σιγά σιγά γίνεται κυριολεξία. Δεν θα είναι θυσία τρόπος του λέγειν, αλλά η στυγνή πραγματικότητα. Όσοι αφαίρεσαν και όσοι θα αφαιρέσουν τη ζωή τους απελπισμένοι είναι ΘΥΣΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ. Όσοι ασθενείς πεθάνουν γιατί δεν θα μπορούν να πάρουν φάρμακα ή να κάνουν ένα χειρουγείο, μια θεραπεία επίπονη, μια παρακολούθηση προσεκτική ενός σοβαρού προβλήματος υγείας θα είναι ΘΥΣΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ. Όσοι άνθρωποι πεθάνουν από πείνα, κρύο, κακουχίες, θα είναι ΘΥΣΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα το μάθουν τα γελοία ΜΜΕ. Δεν είναι απαραίτητο πως εμείς οι υπόλοιποι θα το ξέρουμε. Θα συμβαίνει γύρω μας. Θα το ξέρουν οι νεκροθάφτες ή τα σκυλιά στο δρόμο.
Χωρίς δουλειά, ή με δουλειά που σου δίνει ψίχουλα που δεν μπορούν να καλύψουν καμιά ανάγκη οι άνθρωποι καλούνται να επιλέξουν δυο πράγματα. Το θάνατο ή τη παρανομία. Η θα πεθάνουν ή θα κλέψουν. Η θα πεθάνουν ή θα κάνουν πιάτσα, θα γίνουν βαποράκια, θα οργανώνουν κομπίνες, θα φτιάξουν συμμορίες. Οι εναλλακτικές λύσεις του είδους πάμε να καλλιεργήσουμε ένα χωραφάκι είναι επίσης ωραίες ιδέες αλλά ουτοπία για χιλιάδες κόσμο που δεν έχουν ούτε ένα γαμημένο χωραφάκι να καλλιεργήσουν ούτε μπορούν τώρα να αγοράσουν. Οι μέχρι πρότινος λοιπόν Έλληνες νοικοκυραίοι πρέπει να πάρουν εντατικά μαθήματα πως ζεις στο Μπρονξ. Πως ζεις στα υποβαθμισμένα προάστια του Λονδίνου, κάτω από τις γέφυρες του Παρισιού, πως ζεις στα υπόγεια, στα γκέτο, ανάμεσα στο περιθώριο όλου του υποτιθέμενου "καθώς πρέπει" κόσμου.
Η πολυτέλεια του σε τρία , τέσσερα , δέκα ή εκατό χρόνια θα μπορέσουμε να ξοφλήσουμε και να δούμε τι θα κάνουμε περιορίζεται πλέον στις οικογένειες που κλέψανε αισχρά αυτό το τόπο και που αλωνίζουν και κάνουν ότι τους γουστάρει, στα παρατρεχάμενα δουλικά τους και στους μαυραγορίτες που θα χεστούν στο χρήμα όπως έγινε και στη κατοχή. Η πολυτέλεια αυτή του να περιμένεις χωρίς να σβήσεις κάπου σαν το σκυλί, δεν ανήκει στη πλειοψηφία ενός λαού που αυτή τη στιγμή είναι το τελευταίο δεδομένο στις πλατφόρμες συναλλαγών των πολυτελών λαπ τοπ που ρυθμίζουν τις τύχες του κόσμου.
Τι μας ζητάτε λοιπόν κύριοι?
Αυτά τα εκατομμύρια νομίμοφρονων πολιτών δεν είχαν καν στο πίσω μέρος του μυαλού τους τι ακριβώς θα κάνουν αν τους αφαιρεθεί από πάνω τους η δυνατότητα να έχουν ένα εισόδημα, οποιαδήποτε κι αν είναι η ιδιότητά τους. Δηλαδή απόφοιτοι δημοτικού, λυκείου, πανεπιστήμιου, ελεύθεροι επαγγελματίες, τεχνίτες, εργάτες και οτιδήποτε άλλο. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν καμιά απολύτως γνώση του τι σημαίνει να μείνεις εκτός συστήματος.
Και με δεδομένο πως στα πλάνα τους δεν υπήρχε το ενδεχόμενο να γίνουν πουτάνες, νταβατζήδες, μπράβοι, κλέφτες, δολοφόνοι ή απλά άστεγοι που θα τη βγάζουν στα παγκάκια και στους υπονόμους, το μεγάλο ερώτημα πέφτει βαριά κι ασήκωτα στο τραπέζι. Τι στο διάολο θα κάνουμε. Χωρίς εισόδημα δεν ζεις. Με εισόδημα πέντε - έξι κατοστάρικα και σε πολλές περιπτώσεις κάτω από αυτό δεν ζεις. Δεν μπορείς όχι απλά να πληρώσεις όσα σου ζητάνε από το κράτος, δεν μπορείς να πληρώσεις για σπίτι, για φαΐ, δεν μπορείς να μεγαλώσεις παιδιά ούτε να γεννήσεις νέα, δεν μπορείς να τη βγάλεις καθαρή σε κανένα τομέα.
Κι όταν λέμε δεν μπορείς, είναι ξεκάθαρο. Η επιβίωση καθορίζεται από τις αντοχές του κάθε ατόμου και τις δυνατότητες του να φάει, να κοιμηθεί κάπου, να ζεσταθεί, να γιατρέψει την αρρώστια του. Δεν εξαρτάται από ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΑΝΑΚΑΜΨΗ. Δεν υπάρχουν άνθρωποι γκουρού σ΄αυτό το τόπο που να μπουν κάτω από το χώμα για ένα δυο χρόνια κρατώντας την αναπνοή τους μέχρι η ντόπια και ξένη Τρόικα να δώσουν το σήμα. Εμπρός μαρς τώρα τρως!!
Το πότε θα υπάρξει πλεόνασμα, ανάπτυξη, εξόφληση του χρέους, επενδύσεις από όποιον του κ@υλώσει, δεν είναι σε συνάρτηση με το πως θα ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΧΤΕΣ, ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΡΙΟ, ΤΩΡΑ. Οι θυσίες του ελληνικού λαού , φράση καραμέλα στα χείλη των θρασύτατων, δεν είναι τρόπος του λέγειν, είναι η στυγνή πραγματικότητα που σιγά σιγά γίνεται κυριολεξία. Δεν θα είναι θυσία τρόπος του λέγειν, αλλά η στυγνή πραγματικότητα. Όσοι αφαίρεσαν και όσοι θα αφαιρέσουν τη ζωή τους απελπισμένοι είναι ΘΥΣΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ. Όσοι ασθενείς πεθάνουν γιατί δεν θα μπορούν να πάρουν φάρμακα ή να κάνουν ένα χειρουγείο, μια θεραπεία επίπονη, μια παρακολούθηση προσεκτική ενός σοβαρού προβλήματος υγείας θα είναι ΘΥΣΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ. Όσοι άνθρωποι πεθάνουν από πείνα, κρύο, κακουχίες, θα είναι ΘΥΣΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα το μάθουν τα γελοία ΜΜΕ. Δεν είναι απαραίτητο πως εμείς οι υπόλοιποι θα το ξέρουμε. Θα συμβαίνει γύρω μας. Θα το ξέρουν οι νεκροθάφτες ή τα σκυλιά στο δρόμο.
Χωρίς δουλειά, ή με δουλειά που σου δίνει ψίχουλα που δεν μπορούν να καλύψουν καμιά ανάγκη οι άνθρωποι καλούνται να επιλέξουν δυο πράγματα. Το θάνατο ή τη παρανομία. Η θα πεθάνουν ή θα κλέψουν. Η θα πεθάνουν ή θα κάνουν πιάτσα, θα γίνουν βαποράκια, θα οργανώνουν κομπίνες, θα φτιάξουν συμμορίες. Οι εναλλακτικές λύσεις του είδους πάμε να καλλιεργήσουμε ένα χωραφάκι είναι επίσης ωραίες ιδέες αλλά ουτοπία για χιλιάδες κόσμο που δεν έχουν ούτε ένα γαμημένο χωραφάκι να καλλιεργήσουν ούτε μπορούν τώρα να αγοράσουν. Οι μέχρι πρότινος λοιπόν Έλληνες νοικοκυραίοι πρέπει να πάρουν εντατικά μαθήματα πως ζεις στο Μπρονξ. Πως ζεις στα υποβαθμισμένα προάστια του Λονδίνου, κάτω από τις γέφυρες του Παρισιού, πως ζεις στα υπόγεια, στα γκέτο, ανάμεσα στο περιθώριο όλου του υποτιθέμενου "καθώς πρέπει" κόσμου.
Η πολυτέλεια του σε τρία , τέσσερα , δέκα ή εκατό χρόνια θα μπορέσουμε να ξοφλήσουμε και να δούμε τι θα κάνουμε περιορίζεται πλέον στις οικογένειες που κλέψανε αισχρά αυτό το τόπο και που αλωνίζουν και κάνουν ότι τους γουστάρει, στα παρατρεχάμενα δουλικά τους και στους μαυραγορίτες που θα χεστούν στο χρήμα όπως έγινε και στη κατοχή. Η πολυτέλεια αυτή του να περιμένεις χωρίς να σβήσεις κάπου σαν το σκυλί, δεν ανήκει στη πλειοψηφία ενός λαού που αυτή τη στιγμή είναι το τελευταίο δεδομένο στις πλατφόρμες συναλλαγών των πολυτελών λαπ τοπ που ρυθμίζουν τις τύχες του κόσμου.
Τι μας ζητάτε λοιπόν κύριοι?
Ρατσιστικό πογκρόμ του Αστυνομικού Τμήματος Ρέντη , φωτο
Καταγγελία
19/10/2012
Ρατσιστικό
πογκρόμ σε συνοικισμό Πακιστανών μεταναστών στο Ρέντη οργάνωσε το βράδυ
της Τετάρτης 17 Οκτώβρη το τοπικό αστυνομικό τμήμα. Συγκεκριμένα γύρω
τις 8 το απόγευμα στην Οδό Αγίας Άννης 11, αστυνομικοί εισέβαλαν σε
σπίτια Πακιστανών μεταναστών όπου με τη βία συνέλαβαν 35 άτομα και αφού
τους ανάγκασαν να μπουν σε κλούβα, τους μετέφεραν στο αστυνομικό τμήμα,
με τον ισχυρισμό ότι είχαν πληροφορίες για κατοχή ναρκωτικών.
Μετά
από μερικές ώρες η αστυνομία ξαναγύρισε στα σπίτια των μεταναστών για
να κάνει έρευνα. Οι αστυνομικοί έκαναν κυριολεκτικά επιδρομή, σπάζοντας
και γκρεμίζοντας ότι βρήκαν μπροστά τους, αναποδογύρισαν κρεβάτια
έπιπλα, έσπασαν ακόμα και ξύλινες οροφές και τα ξύλινα παραπήγματα στα
οποία έμεναν οι μετανάστες. Αλλά δεν έμειναν μόνο εκεί. Προχώρησαν και
σε πλιάτσικο αρπάζοντας οτιδήποτε βρήκαν μπροστά τους από χρήματα, μέχρι
λάπτοπ και μικροσυσκευές.
Την
Πέμπτη 18/10 αντιπροσωπεία της Πακιστανικής Κοινότητας και της ΚΕΕΡΦΑ
Νίκαιας πραγματοποίησε παράσταση διαμαρτυρίας στο αστυνομικό τμήμα
Ρέντη, όπου και διαπίστωσε τις συνθήκες πλήρους εξαθλίωσης στις οποίες
κρατούνταν οι μετανάστες (φωτό). 24ωρες μετά τη σύλληψή τους, δεν τους
είχε δοθεί νερό ή φαγητό ενώ δεν τους είχε επιτραπεί να πάνε ούτε στην
τουαλέτα. Η αστυνομία ανάμεσα στις μεθόδους ανάκρισης χρησιμοποίησε
ακόμα και το γδύσιμο.
Καταγγέλλουμε
την ρατσιστική τρομοκρατία της αστυνομίας σε βάρος των Πακιστανών
μεταναστών,η οποία προκειμένου να προβεί σε συλλήψεις για κατοχή
ναρκωτικών οργάνωσε μαζικό πογκρόμ 30 ατόμων μόνο και μόνο επειδή είχαν
σκούρο δέρμα. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες της Νίκαιας και το Ρέντη
δεν πρόκειται να αφήσουν την ρατσιστική ασυδοσία της αστυνομίας του
Δένδια, παραμονές μάλιστα πανεργατικής απεργίας, να σπέρνει μαζικά τον
φόβο και τον πανικό, στους φτωχούς μετανάστες που ζουν σε παραπήγματα.
Όπως
στο παρελθόν απαντήσαμε ενωμένοι στις ρατσιστικές σκούπες του "Ξένιου
Δία" και στη συνεργασία ΕΛΑΣ -Νεοναζί με τις τρομοκρατικές επιθέσεις σε
βάρος των πακιστανών μεταναστών με το μεγάλο συλλαλητήριο που
πραγματοποιήσαμε στις 5 Ιούλη στη Νίκαια, έτσι και θα συνεχίσουμε.
Συνεχίζουμε
στον ίδιο δρόμο και μετατρέπουμε τις παρελάσεις της 28ης Οκτώβρη σε
?αζικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας για τις πολιτικές της
συγκυβέρνησης, των Μνημονίων, της φτώχειας, του ρατσισμού.
Όλοι την Κυριακή 28/10 στις 10.30πμ στην πλατεία Οσίας Ξένης.
ΥΓ. Η φωτό
αφιερώνεται εξαιρετικά στον κ.Δένδια. Ο χώρος φυλάκισης έχει για δάπεδο
ΧΩΜΑ και μία τρύπα για φώς…ιδανικός χώρος για ανθρωποφύλαξη «τύπου
Δένδια»
http://www.antiracismfascism.org
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)