Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - Συνέλαβαν το δημοσιογράφο Μάκη Βραχιολίδη

zeidoron

Ο Μάκης Βραχιολίδης, από το Αστυνομικό Τμήμα Χολαργού οδηγείται ...σιδηροδέσμιος στην Εισαγγελία Αθηνών.

Μετά τον Κώστα Βαξεβάνη και τον Σπύρο Καρατζαφέρη, σειρά είχε ο Μάκης Βραχιολίδης. Τρεις δημοσιογράφοι μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα οδηγήθηκαν στις φυλακές με χειροπέδες,
ως κοινοί εγκληματίες. Δημόσια διαπόμπευση των δημοσιογράφων, με δακτυλικά αποτυπώματα, φωτογραφίες ανφάς και προφίλ από την Διώξη Εγκληματικής Έρευνας και προσαγωγή τους στις Εισαγγελικές αρχές ενώπιον εκατοντάδων πολιτών, είναι το νέο μήνυμα της ...δημοκρατικής Ελλάδος του 2012. Η Ελλάδα του Μνημονίου και της τρόϊκας, στοχοποιεί και δακτυλοδείχνει ως εγκληματικές φυσιογνωμίες τους ρεπόρτερς. Ειδικά τους αντιμνημονιακούς δημοσιογράφους.
Η σύλληψη των Σπύρου Καρατζαφέρη, Κώστα Βαξεβάνη και Μάκη Βραχιολίδη και ειδικά με την αξιολογική αυτή σειρά, μόνον τυχαία δεν ήταν.
Ο μπαρουτοκαπνισμένος δημοσιογράφος της παλαιάς γενιάς Σπύρος Καρατζαφέρης, ο δημοφιλής και με

Αγωνιώδης έκκληση για φάρμακα από το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού

Posted on 14 Νοεμβρίου, 2012 11:24 πμ από
[Αναδημοσίευση]
από το RED Notebook

Αγωνιώδη έκκληση για παροχή αντικαρκινικών φαρμάκων
απευθύνει στους πολίτες το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού.
Ολόκληρη η ανακοίνωση
Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού: Κάνουμε ΑΓΩΝΙΩΔΗ ΕΚΚΛΗΣΗ
για τα παρακάτω ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΑ φάρμακα που δυστυχώς δεν μπορούμε να διαθέσουμε σε ασθενείς μας.
Bicalutamide 50mg
Etoposide 100
Zoladex 3.60mg
Χωρίς τα παραπάνω φάρμακα οι ασθενείς δεν μπορούν να συνεχίσουν τη θεραπεία τους!
ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10:00-14:00
ΤΡΙΤΗ 14:00-20:00
ΤΕΤΑΡΤΗ 16:00-18:00
ΠΕΜΠΤΗ 14:00-20:00
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17:00-19:00
ΣΑΒΒΑΤΟ 10:00-14:00
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 210 9631950
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΑΤΡΕΙΟΥ: εντός της πρώην Αμερικανικής βάσης
(δίπλα στο Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικού, 200 μέτρα από την Τροχαία Ελληνικού)

 http://parallhlografos.wordpress.com/

Τι είδα και τι έμαθα από την κρίση

1. Ότι ο Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός πέρασε και δεν άγγιξε αυτή τη χώρα.

2. Ότι η χώρα παρά τα 190 και πλέον χρόνια ελεύθερου εθνικού βίου, παραμένει μια ξεχασμένη επαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας με βιλαέτια και νταϊφάδες των οπλαρχηγών των συντεχνιών.

3. Ότι δεν έχει χειρότερα αφεντικά από τους απελεύθερους δούλους.

4. Ότι το ηθικό πλεονέκτημα του παρελθόντος αν δεν το υποστηρίζεις διαρκώς με έργα, μετατρέπεται σε κενό λόγο και άλλοθι για κάθε είδους ψεύδη και εξαπατήσεις.

5. Ότι η ελληνική κοινωνία παραδέρνει ανάμεσα στον δυτικό ορθολογισμό και την ανατολική αυθαιρεσία, με τη δεύτερη να κερδίζει στα σημεία.

6. Ότι το βασικό αίτημα της Μεταπολίτευσης, να βάλει «μέσα» όλους όσους ήταν «απ’ έξω» μετά τον Εμφύλιο, κατέληξε να είναι η χειρότερη μορφή κοινωνικού και οικονομικού αποκλεισμού με τους υπερπροστατευμένους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα και εντελώς απροστάτευτους εκείνου του ιδιωτικού.

7. Ότι ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης τα τελευταία χρόνια άρχισε και τελείωσε με τα ΚΕΠ.

8. Ότι όλοι φωνάζουν τα δικαιώματα τους, αλλά κανείς δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

9. Ότι όλοι έχουν άπειρες ιδέες για το πώς το κράτος θα ξοδέψει τα πενιχρά του έσοδα, μα κανείς δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το πώς το κράτος θα αυξήσει τα έσοδα του.

10. Ότι οι συνεπείς φορολογούμενοι τιμωρούνται, ενώ οι φοροφυγάδες επιβραβεύονται με περαιώσεις και χαριστικές ρυθμίσεις.

11. Ότι οι διάφορες συντεχνίες ζουν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου λόγω των προνομιακών σχέσεων που έχουν με το πολιτικό κατεστημένο.

12. Ότι η Ελλάδα είναι μια φεουδαρχική χώρα στην οποία βασιλεύουν οι φόροι υπέρ τρίτων.

13. Ότι για τους κατοίκους αυτής της χώρας η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν η νέα Παναγιά των Ρωμιών, όσο έδινε επιχορηγήσεις και φτηνά δάνεια και μόλις ζήτησε πίσω τα δανεικά έγινε χειρότερη κι από τον Δράμαλη.

14. Ότι για τη συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μου, πάντα φταίει κάποιος άλλος και ποτέ οι ίδιοι.

15. Ότι η ευθύνη για την κατάρρευση του «κοινωνικού συμβολαίου» της Μεταπολίτευσης ευθύνονται μόνο οι πολιτικοί και όχι οι ψηφοφόροι που τους εξέλεγαν με θηριώδη ποσοστά στις εκλογές.

16. Ότι ακόμη και εκείνοι που αποδεδειγμένα έκλεβαν το κοινωνικό σύνολο, εισπράττοντας παρανόμως συντάξεις και επιδόματα, καθαγιάζονται από ένα τμήμα του πολιτικού κατεστημένου ως «Αντιστασιακοί» στο «ανάλγητο κράτος».

17. Ότι η διαφθορά είναι ενδημικό χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας, αποτέλεσμα του «κοινωνικού συμβολαίου» της Μεταπολίτευσης μεταξύ της οικονομικής και πολιτικής ελίτ και ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας.

18. Ότι ο «μπάρμπας στην Κορώνη» διόριζε διαρκώς τα «ανίψια» και τους συγγενείς του.

19. Ότι το όραμα της Μεταπολίτευσης ήταν μια θέση στο Δημόσιο.

20. Ότι ο νεοέλληνας είναι κατ’ ουσίαν φυγόπονος και νωχελικός και ότι προτιμάει την επιδότηση για την καταστροφή των πλεονασμάτων της παραγωγής, από τη διάθεσή του στην αγορά.

21. Ότι για πολλούς κατοίκους αυτής της χώρας η επίκληση των νόμων γίνεται θορυβωδώς μόνο όταν παρανομεί ο διπλανός και ποτέ αυτός που φωνάζει.

22. Ότι οι μειοψηφίες μπορούν με την άνεση τους να καταπατούν τα δικαιώματα και να περιφρονούν την πλειοψηφία αρκεί να επικαλούνται τα «ιερά δικαιώματα του αγώνα» (τους).

23. Ότι για πολλούς Έλληνες η λέξη αλληλεγγύη έχει να κάνει μόνο με διαδηλώσεις και συλλαλητήρια για σκοπούς και στόχους που πιθανόν να βρίσκονται στην άλλη άκρη του πλανήτη, και την ίδια στιγμή δεν κάνουν καν τον κόπο να δώσουν τα παλιά τους ρούχα για τους άστεγους και τους αναξιοπαθούντες.

24. Ότι ενώ πολλοί σπεύδουν να δηλώσουν «αλληλέγγυοι» με πολλούς και διάφορους, αδιαφορούν για τον πόνο του διπλανού τους και δεν κάνουν το παραμικρό για να τον ανακουφίσουν.

25. Ότι το «νόμιμο» είναι και «ηθικό» όταν πρόκειται για την υπεράσπιση των συμφερόντων διαφόρων επαγγελματικών και κοινωνικών ομάδων, μεμονωμένων πολιτικών ή ολόκληρων πολιτικών κομμάτων.

26. Ότι η μυθολογία της Μεταπολίτευσης δεν ήταν το ικανό, αναγκαίο και ιστορικό καύσιμο για να πάει η κοινωνία μπροστά. Απεναντίας, αποτέλεσε τροχοπέδη για την κοινωνική εξέλιξη.

27. Ότι ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού πληθυσμού δεν είχε πάντα ειλικρινείς σχέσεις με τη Δημοκρατία (για να το διατυπώσουμε κομψά).

28. Ότι ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία, η δυσανεξία απέναντι στον άλλον, είναι χαρακτηριστικά που διασχίζουν οριζόντια την κοινωνική διαστρωμάτωση της χώρας.

29. Ότι οι μετανάστες είναι κακοί όταν πρόκειται για άλλους που έρχονται από χώρες μακρινές, και καλοί όταν πρόκειται για μας που πάμε σε χώρες μακρινές.

30. Ότι σ’ αυτή τη χώρα οι μετά Χριστόν προφήτες πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο σε περιόδους κρίσης.

31. Ότι οι πολιτικοί που τάζουν τα πάντα σε όλους απολαμβάνουν τεράστια ποσοστά δημοφιλίας.

32. Ότι ο λαϊκισμός της πολιτικής είναι δίδυμος αδελφός της αμορφωσιάς, της έλλειψης παιδείας, του χλευασμού των πνευματικών ανθρώπων και των ύμνων σε ημιμαθείς, εμπαθείς και επικίνδυνους λαοπλάνους.

33. Ότι ο μέσος πολίτης αυτής της χώρας είναι έτοιμος να πιστέψει σε οποιαδήποτε θεωρία συνομωσίας, αρκεί να του υπόσχεται πως με ένα τρόπο μαγικό όλα θα γίνουν όπως πριν.

34. Ότι πολλοί πολίτες αυτής της χώρας αφού δανείστηκαν άκριτα και παράλογα στα χρόνια της αμεριμνησίας, σήμερα φωνάζουν ότι τους ξεγέλασαν οι τράπεζες θαρρείς κι ήταν μικρά παιδιά.

35. Ότι η ιδεολογία του «δεν πληρώνω» αντικατοπτρίζει την άποψη των ανθρώπων που ζουν τη ζωή τους βερεσέ.

36. Ότι ο Έλληνας είναι ένα παιδί που τα περιμένει όλα από τον πατέρα – αφέντη – κράτος και που όταν δεν το κάνει τα χατίρια του κρατάει μούτρα και κάνει ζημιές.

37. Ότι ο σύγχρονος Έλληνας έχει μπερδέψει την ελευθερία με την ασυδοσία και την ίδια στιγμή απαιτεί την άμεση, ολοκληρωτική και πλήρη υπακοή στους νόμους, μόνο από τους άλλους και ποτέ από τον εαυτό του.

38. Ότι τα τελευταία 2,5 χρόνια έγιναν δεκάδες διαδηλώσεις κατά των Μνημονίων, τη στιγμή που τα τελευταία 38 χρόνια ΔΕΝ έγινε ΚΑΜΙΑ διαδήλωση για τη διαφθορά στον ελληνικό δημόσιο τομέα.

39. Ότι ο νεοέλληνας έχει επιλεκτική και κοντή μνήμη, ιδίως όταν πρόκειται για τα δικά του ανομήματα.

40. Ότι η βρωμιά και η αηδία που τόσα χρόνια ήταν κρυμμένη κάτω από το αγορασμένο σε 60 άτοκες δόσεις χαλί του μικροαστικού σαλονιού, πλημμύρισαν πια την κοινωνία και ξεχειλίζει το μίσος και ο φανατισμός.

Υ.Γ. Ο τίτλος είναι δανεισμένος από ένα κείμενο του Βαρλάμ Σαλάμοφ με τίτλο «Τι είδα και τι έμαθα στα Γκουλάγκ»

του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη 

 http://mavrhlista.wordpress.com/

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

«Δε θέλω να είμαι αυτός που θα κρεμάσουν στο Σύνταγμα»

μεσω Το Γρεκι

Τελικά η υποκρισία στον πολιτικό κόσμο της συμπολίτευσης δεν έχει όρια. Αρκούσε μια φράση του Στάθη Παναγούλη για να βάλει «φωτιά στα τόπια»! Τι είπε όμως που τόσο πολύ ενόχλησε τον καθωσπρεπισμό των κυβερνώντων και των γνωστών παπαγαλακίων των ΜΜΕ: ««εάν θέλετε πράγματι να βρούμε τα κλεμμένα, ας ψαχτούμε πρώτα εμείς εδώ μέσα από το ’74 μέχρι σήμερα» και αφού διευκρίνισε πρώτα πως εκφράζει την προσωπική του άποψη και όχι του ΣΥΡΙΖΑ ή του Αλέξη Τσίπρα, συμπλήρωσε: «να παρακαλάτε να περάσετε από ειδικό δικαστήριο. Αυτό σας εύχομαι και εγώ προσωπικά, παρά να βρείτε ορισμένοι από εσάς το τέλος του πρεσβευτή των ΗΠΑ πριν λίγους μήνες στη Λιβύη. Καλή σας τύχη».

Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει κάποιος για τον Παναγούλη είπε ότι ακριβώς λένε στις κατ’ ιδίαν...

συζητήσεις τους πολλοί βουλευτές της συμπολίτευσης.
Δεν υιοθετώ τη φράση του Παναγούλη, άλλωστε εγώ είμαι υπέρ της δικαιοσύνης και των ΔΙΚΑΙΩΝ δικών, αλλά δεν μπορώ να υιοθετήσω και την υποκρισία των «θιγμένων».
Ναι, εμπεριέχει υπερβολή η αναφορά του, στο τραγικό τέλος του πρέσβη στη Λιβύη.
Ναι πράγματι σόκαρε αυτή η αναφορά. Φαίνεται ότι η συναλλαγή με συμφέροντα ντόπιου και ξένου

ο Παναγούλης στο στρατοδικείο τον Nοέµβριο του 1968, είπε μεταξύ άλλων:

  απο σιβυλλα
Σύμφωνα με την εφημερίδα Έθνος, της 6ης Μαΐου 2006, στην απολογία του, ο Παναγούλης στο στρατοδικείο τον Nοέµβριο του 1968, είπε μεταξύ άλλων:
«H ανάκρισις ήρχισε κλιµακουµένη από της περιοχής των γρονθοκοπηµάτων, των εγκαυµάτων, της φάλαγγος και των ραβδισµών µέχρις και της περιοχής των σεξουαλικών βασανιστηρίων... ∆εν αποδέχοµαι την βίαν ως µέσον, ούτε την πολιτική δολοφονία, αλλά εις την προκειµένην περίπτωσιν διά να αλλάξη η κατάστασις η οποία µας επεβλήθη διά της βίας, µόνον διά της βίας ηµπορεί να αλλάξη... ∆εν έχει σηµασίαν ότι... ηµείς απετύχαµεν. Aλλοι έρχονται µετά από µας... ∆εν υποχωρώ διότι γνωρίζω ότι το ωραιότερον κύκνειον άσµα οιουδήποτε πραγµατικού αγωνιστού είναι ο επιθανάτιος ρόγχος προ του εκτελεστικού αποσπάσµατος, παρά ενώπιον µια τυραννίας, και αυτήν την θέσιν αποδέχοµαι».