Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

1973 - 2012 "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία" - Αιτήματα σε εκκρεμότητα

μεσω Το Γρεκι


Για «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» αγωνίστηκαν στο Πολυτεχνείο. Τι απ' αυτά έχουμε σήμερα;
Ύστερα από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες κοινωνικών αγώνων, τα αιτήματα του Πολυτεχνείου μένουν αδικαίωτα. Μόλις χτες, χιλιάδες διαδήλωσαν σε όλη την Ελλάδα, ζητώντας κατ' ουσίαν αξιοπρέπεια κι ελευθερία.
Το καθεστώς της Χούντας, που κατέρρευσε υπό το βάρος των αντιφάσεών του, υπήρξε φαύλο και...

αυταρχικό (αποκαλυπτικό το σχετικό ρεπορτάζ του "Ιού" για τα σκάνδαλα της Χούντας). Κάτι που βλέπουμε να επαναλαμβάνεται. Στηρίχτηκε στους ασφαλίτες και τους πρόθυμους συνομιλητές, κάτι όχι πολύ διαφορετικό από τα σημερινά δεδομένα.  Σκληρή καταστολή, τρομοκρατία, επινοημένοι "εσωτερικοί εχθροί" (που μπορεί να τους λένε μετανάστες, οροθετικές πόρνες ή και... αριστερή αντιπολίτευση που θέλει να καταστρέψει τη χώρα) όλα αυτά συνθέτουν ένα σκηνικό όχι συνηθισμένο, για τις τελευταίες 4 δεκαετίες έστω. Και μέσα σε όλο αυτό το

Ανδρέας Παπανδρέου, 16 Νοέμβρη 1973, όταν όλα τα πλάκωνε η σκλαβιά...

ΜΕΣΩ ΣΙΒΥΛΛΑ

"...αυτήνη η πατρίδα δε λευτερώθη με παραμύθια, λευτερώθη με άρματα και θυσίες..."
Γιάννης Μακρυγιάννης

Το χρονικό της δικτατορίας (1967-1974), του Παντελή Βούλγαρη

rigasili

 Επτά «πέτρινα» χρόνια μέσα από την κάμερα του Π. Βούλγαρη

«Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967- 1974», ένα ανέκδοτο ντοκιμαντέρ του Έλληνα σκηνοθέτη. Το 37λεπτο ανέκδοτο ντοκιμαντέρ του Παντελή Βούλγαρη «Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967- 1974». ταινία, η οποία περιέχει πολύτιμο αρχειακό υλικό· από την κηδεία των Γεωργίου Παπανδρέου και Γιώργου Σεφέρη ως τις δίκες του Αλέκου Παναγούλη και άλλων αγωνιστών. « Σε αυτό το φιλμ υπάρχει ό,τι καταφέραμε εμείς που μείναμε στον τόπο » είπε ο σκηνοθέτης, ο οποίος θυμήθηκε ότι την ώρα του πραξικοπήματος του 1967 ο ίδιος συμμετείχε στα γυρίσματα της ταινίας «Κιέριον» του Δήμου Θέου. « Συμμετείχαν όλοι» είπε συγκινημένος. « O Αγγελόπουλος, η Μαρκετάκη, ο Φέρρης, ο Βαλτινός. Ήταν μια ταινία όμως που άρχισε να φθίνει,γιατί άλλους τους συνελάμβαναν και άλλοι φεύγανε». Σιγά σιγά άρχισε να καταγράφει ό,τι μπορούσε με μια κάμερα Super 8. Φυλακές του Μπογιατίου, κάποια στρατοδικεία... Αργότερα το υλικό έφθασε στο Παρίσι, όπου ο Κώστας Γαβράς το είδε μαζί με τον Κρις Μαρκέρ. Αμέσως βοήθησαν τον Βούλγαρη, στέλνοντάς του μια μηχανή 16 mm και φιλμ. Έτσι συνεχίστηκε η κινηματογράφηση. Η κηδεία του Πέτρουλα, οι φυλακές της Ακροναυπλίας, η πορεία της Ειρήνης. « Στη Δικτατορία, από ένστικτο, φανταζόμασταν ότι κάτι θα συμβεί στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου », ανέφερε ο σκηνοθέτης, « αλλά κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα μαζεύονταν 500.000 άνθρωποι. Ήταν ένας τρόπος για να φανεί ότι η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα που δεν αντιδρά ». Όλα αυτά όμως γίνονταν κρυφά. Έπρεπε να έχεις ειδική άδεια για να κυκλοφορείς με κάμερα στους δρόμους της Αθήνας. « Ήταν μια εποχή συντροφικότητας, το ξεκίνημα του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, μια εποχή που τη θυμάμαι σε ένα κλίμα φοβίας και ανασφάλειας,αλλά ταυτόχρονα και βαθιάς ανθρωπιάς. Άρα, είναι ένα χρήσιμο υλικό.Για να ξαναθυμηθούμε εμείς και για να μάθουν οι νέοι ». Δεν έλειψαν οι δυσκολίες και τα κυνηγητά. Αλλά αυτό δεν πείραζε γιατί «καταγράψαμε σημαντικά πράγματα από ταράτσα σε ταράτσα, όπως τα γεγονότα στη Νομική. Ίσως η ποιότητα να μην είναι πάρα πολύ καλή,όμως το γεγονός που καταγράφεις είναι» συμπλήρωσε στο τέλος της παρουσίασης ο Νίκος Καβουκίδης.

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Ολομέτωπη σύρραξη στη λωρίδα της Γάζας- Ρουκέτες κατά του Τελ Αβίβ για πρώτη φορά μετά το 1991

23:28

  • 0
     


image300 Ολομέτωπη σύρραξη στη λωρίδα της Γάζας  Ρουκέτες κατά του Τελ Αβίβ για πρώτη φορά μετά το 1991
Σε τροχιά πολέμου βρίσκονται Ισραήλ και Χαμάς με τραγική κλιμάκωση της βίας στην περιοχή, έπειτα και από τη νέα επίθεση με ρουκέτες προς τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, ενώ ο ισραηλινός στρατός κάλεσε επιπλέον 30.000 έφεδρους στρατιώτες…
Για πρώτη φόρα μετά από είκοσι χρόνια ήχησαν οι σειρήνες στην πόλη του Τελ Αβίβ το απόγευμα της Πέμπτης με ρουκέτες που εκτοξεύθηκαν από τη Γάζα και έπληξαν το εμπορικό κέντρο του Ιραήλ.
Αυτή είναι η πρώτη φορά μετά τον πόλεμο του Κόλπου, το 1991, που το Τελ Αβίβ δέχεται επίθεση, ενώ οι πύραυλοι Fair 5 είναι ιρανικής κατασκευής και έχουν μέγιστο βεληνεκές 75χιλόμετρα.
Ο πρωθυπουργός της χώρας επανέλαβε ότι «το Ισραήλ θα αναλάβει οποιαδήποτε δράση απαιτείται για να υπερασπιστεί τον πληθυσμό του», ενώ ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε την έκτακτη στράτευση 30.000 εφέδρων γεγονός που προαναγγέλλει τυχόν χερσαία επέμβαση στην ωριδα της Γάζας.
Από την πλευρά της η Χαμάς ανακοίνωσε ότι απορρίπτει «οποιαδήποτε συζήτηση για μια ανακωχή με το Ισραήλ» όσο συνεχίζονται οι επιθέσεις στο παλαιστινιακό έδαφος
«Δεν θα επιτρέψουμε πλέον να μας καταπατούν οι δυνάμεις της κατοχής. Θεωρούμε ότι η συζήτηση για μια ανακωχή αυτήν τη στιγμή θα είχε ως αποτέλεσμα να προσφέρουμε ένα επιπλέον πρόσχημα για τη συνέχιση της κλιμάκωσης (της επίθεσης) κατά της Γάζας» τόνσε ο εκπρόσωπος της οργάνωσης.
Συνολικά 15 Παλαιστίνιοι έχουν χάσει τη ζωή τους τις τελευταίες δύο ημέρες, ανάμεσά τους δύο ανήλικοι και μια γυναίκα, ενώ στο Ισραήλ σκοτώθηκαν δύο γυναίκες και ένας άνδρας από επίθεση με ρουκέτα το πρωί της Πέμπτης.

ΡΟΥΠΑΚΙΩΤΗΣ


Λάθος! Λάθος! Λάθος!


Η επίθεση εργαζόμενων στην τοπική αυτοδιοίκηση στον Γερμανό πρόξενο στη Θεσσαλονίκη είναι ένα ακόμα λάθος. Δεν ευθύνονται οι Γερμανοί για την χρεοκοπία της χώρας μας. Για την χρεοκοπία της χώρας, την κύρια ευθύνη έχουν οι πολιτικοί που την οδήγησαν εκεί.

Στη ζωή, οι άλλοι θα σου κάνουν ό,τι τους επιτρέψεις να σου κάνουν.
Οι Γερμανοί πολιτικοί και αξιωματούχοι εργάζονται για τα συμφέροντα της χώρας τους και των Γερμανών πολιτών. Και πολύ καλά κάνουν.
Αν οι Έλληνες έχουν παράπονα, ας στραφούν εναντίον εκείνων των Ελλήνων πολιτικών που έκαναν τις συμφωνίες με τους Γερμανούς πολιτικούς, τη Siemens και τις άλλες γερμανικές πολυεθνικές, και έπαιρναν τις μίζες.
Οι Έλληνες πολιτικοί ξεπούλησαν την Ελλάδα και τους πολίτες της, όχι οι Γερμανοί.
Καταλαβαίνω ότι πουλάει πολύ σήμερα η αντιγερμανική προπαγάνδα αλλά κάνω εμετό, όταν βλέπω τους Τράγκες, τα καθεστωτικά ΜΜΕ και πολλούς Έλληνες πολιτικούς να προσπαθούν να στρέψουν την οργή των Ελλήνων πολιτών στην Μέρκελ και την γερμανική κυβέρνηση, ώστε να μην γίνουν αντιληπτές οι