Ενας ηλεκτρονικός φονιάς εξομολογείται!

«Ρώτησα τον διπλανό μου "μόλις σκοτώσαμε ένα μικρό παιδί;"»

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  19/12/2012 06:38

Ενα κλικ εδώ, θάνατος στην άλλη άκρη του κόσμου. Η αίθουσα τηλε-διακυβέρνησης των μη επανδρωμένων βομβαρδιστικών (drones) των ΗΠΑ στο Νέο Μεξικό.

Ακούγεται σαν μια από τις γνωστές «μαύρες ιστορίες» που κυκλοφορούν στις παρέες: ένας άντρας πατάει ένα κουμπί στο Νέο Μεξικό κι ένας άλλος άνθρωπος πέφτει, δευτερόλεπτα μετά, νεκρός στην άλλη άκρη του κόσμου. Δεν είναι όμως αποκύημα φαντασίας: είναι πραγματικότητα και συνέβη σε έναν αμερικανό στρατιώτη.

Ο 27χρονος Μπράντον Μπράιαντ από τη Μοντάνα υπηρέτησε για έξι χρόνια στην Αεροπορία των ΗΠΑ (USAF), με ειδικότητα χειριστή UAV Predator, τα γνωστά μη-επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) που πετάνε επί 24ώρους βάσεως πάνω από «ευαίσθητες» γεωπολιτικά περιοχές, όπως το Αφγανιστάν.

Κλεισμένος μέσα στα σκοτεινά κοντέινερ στο Νέο Μεξικό, απ' όπου διεξάγεται ο χειρισμός των UAV, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την πραγματική περιοχή επιχειρήσεων, ο Μπράιαντ πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των έξι αυτών ετών, μεταξύ 2005-2011, βλέποντας στον υπολογιστή του ανθρώπινους στόχους που είχαν εστιάσει πάνω τους τα υπέρυθρα «μάτια» των ιπτάμενων drones -και κατόπιν, πατώντας ένα απλό κουμπί που θα σήμανε και την εξολόθρευσή τους. Επαθε νευρικό κλονισμό, παραιτήθηκε και σήμερα ζει στο πατρικό του στη Μοντάνα αγωνιζόμενος να συνέλθει με τη βοήθεια ψυχιατρικής αγωγής.

«Είδα άνδρες, γυναίκες και παιδιά να σκοτώνονται μπροστά στα μάτια μου όλο αυτό το διάστημα» ανέφερε ο Μπράιαντ σε συνέντευξη του στο γερμανικό περιοδικό Spiegel. «Ποτέ δε πίστευα ότι θα μπορούσα να σκοτώσω τόσο πολύ κόσμο. Για την ακρίβεια, πίστευα ότι δεν μπορούσα να σκοτώσω κανέναν!», εξομολογείται ενθυμούμενος την πρώτη φορά που έγινε δολοφόνος, όταν εκτόξευσε ένα βλήμα Hellfire σκοτώνοντας δύο ανυποψίαστους ανθρώπους στο Αφγανιστάν.

«Είδα δυο αντρες να πέφτουν νεκροί κι έναν άλλον, με κομμένο το ένα του πόδι, να σφαδάζει στο έδαφος, την ώρα που πίδακες αίματος έπεφταν στην άσφαλτο» λέει προσθέτοντας πως «έκλαψα στο δρόμο όταν γύριζα σπίτι εκείνη την ημέρα και πήρα τηλέφωνο να μιλήσω στη μητέρα μου. Ένιωθα αποκομμένος από την ανθρωπότητα για περισσότερο από μια εβδομάδα».

Κατατάχτηκε στην Αεροπορία τυχαία, μόλις άκουσε ότι τα δίδακτρα για φοίτηση στο Πανεπιστήμιο ήταν δωρεάν. Βγήκε πρώτος στη τάξη του και τοποθετήθηκε σε μια στρατιωτική μονάδα συλλογής πληροφοριών, μαθαίνοντας να αναλύει δεδομένα από αεροφωτογραφίες και μετεωρολογικά δεδομένα ενώ στη συνέχεια, σε ηλικία 20 ετών, αναβαθμίστηκε σε χειριστή αισθητήρων (δηλαδή Β' κυβερνήτη) που διαθέτουν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη UAV Predator.

Μια όμως αποστολή πάνω από το Αφγανιστάν είναι καρφωμένη στο κεφάλι του και δεν θα την ξεχάσει μέχρι να πεθάνει. Στόχος ήταν ένα οίκημα σε απόσταση 10.000 χλμ. από αυτόν, στο ορεινό Αφγανιστάν, που οι ντόπιοι το χρησιμοποιούσαν ως στάνη για πρόβατα και κατσίκες.

Ο χειριστής που καθόταν δίπλα του εκτόξευσε τον πύραυλο πιέζοντας ένα κουμπί και οι επόμενες στιγμές του φάνηκαν αιώνας ολόκληρος. «Συνολικά πέρασαν 16 δευτερόλεπτα μέχρι να φτάσει το στόχο του, αλλά μου φάνηκε σαν αργή κίνηση. Μέχρι και τη τελευταία στιγμή θα μπορούσα να αστοχήσω αν ήθελα, να στρέψω αλλού τον πύραυλο», διηγείται ο 27χρονος χειριστής, συνεχίζοντας «όμως, 3 δεύτερα πριν ο πύραυλος ανατινάξει το σπίτι, ένα παιδί εμφανίστηκε στη γωνία του δρόμου. Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι μια λάμψη, το σπίτι να καταρρέει και το παιδί να εξαφανίζεται. Μου ήρθε εμετός. Ρώτησα τον διπλανό μου: «μόλις σκοτώσαμε ένα μικρό παιδί;» για να πάρω απάντηση, από τα μικρόφωνα, από κάποιον ανώτερο στρατιωτικό «όχι, αυτό που σκοτώσατε ήταν ένας σκύλος». «Ένας σκύλος σε δυο πόδια;», αναρωτήθηκα».

Έπειτα από την αποστολή αυτή, ο Μπράιαντ αποξενώθηκε πλήρως από φίλους, οικογένεια, ακόμη και την κοπέλα του και υπέφερε από συστηματική έλλειψη ύπνου βρίσκοντας διέξοδο στη γυμναστική. Μέχρι που μια μέρα, εν ώρα υπηρεσίας, άρχισε να φτύνει κυριολεκτικά αίμα πάνω στα μόνιτορ, κατέρρευσε σωματικά και μεταφέρθηκε επειγόντως σε στρατιωτικό νοσοκομείο. Μπορεί να μην είχε ρίξει ούτε μία σφαίρα αλλά η διάγνωση των στρατιωτικών γιατρών ήταν σαφής: διαταραχή μετα-τραυματικού στρες μάχης.

Λίγο μετά κατάλαβε ότι δεν θα μπορούσε να συνεχίσει αυτό που κάνει με αποτέλεσμα τελικά να παραιτηθεί από την Αεροπορία και να επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του προσπαθώντας να ξεχάσει τι έζησε για έξι χρόνια. Και θυμάται τη στιγμή που αποφάσισε να τα αφήσει όλα πίσω του και να αρχίσει μια καινούργια ζωή: «Ηταν η μέρα που έπρεπε να πάω και να υπογράψω την επόμενη σύμβαση εργασίας μου. Δεν μπόρεσα να το κάνω. Ήταν η μέρα που, μπαίνοντας στο θάλαμο επιχειρήσεων, έπιασα τον εαυτό μου να ρωτάει τους συνάδελφους μου «μάγκες, ποιους γαμ... θα σκοτώσουμε σήμερα;»».

Η ψυχική του υγεία δεν έχει αποκατασταθεί. Καθημερινά παλεύει, με τη βοήθεια ειδικών, για να διαχειριστεί τις ενοχές και την αδυναμία του να αναγνωρίσει ελαφρυντικά στον εαυτό του για την εξ αποστάσεως φονική εργασία που έκανε επί έξι ολόκληρα χρόνια.  

 

http://www.tovima.gr/

Ρωσία: Ηφαίστειο εκρήγνυται τις τελευταίες ώρες

Η λάβα καλύπτει μήκος πέντε χιλιομέτρων

Τουρισμός σε έκρηξη ηφαιστείου στη Ρωσία Λάβα, στάχτη και καπνός, φτιάχνουν ένα ελκυστικό «Adventure Pack» 

H έκρηξη ενός ηφαιστείου στη ρωσική Άπω Ανατολή έχει τραβήξει το ενδιαφέρον πολλών τουριστών που αναζητούν την περιπέτεια. Λάβα, στάχτη και καπνός είναι τα απαραίτητα συστατικά για να ανεβάσουν την αδρεναλίνη στα ύψη, κάτι που καταφέρνει να κάνει το ηφαίστειο Πλόσκι Τολμπάσικ ύστερα από 40 χρόνια ύπνου. Τα σύννεφα καπνού φτάνουν τα τρία χιλιόμετρα σε ύψος, ενώ η λάβα κατέστρεψε ένα δάσος και ένα κέντρο αναψυχής, χωρίς όμως να υπάρχουν θύματα. Ορισμένοι τουρίστες όμως δεν τρομάζουν από το καταστροφικό φυσικό φαινόμενο και πλησιάζουν όσο περισσότερο μπορούν στο σημείο ώστε να απαθανατίσουν την ηφαιστειακή έκρηξη. Το κόστος της περιπέτειας δεν είναι δωρεάν καθώς όσοι επιθυμούν να μεταβούν στο σημείο θα πρέπει να πληρώσουν 1.000 δολάρια.

 Πηγή: www.lifo.gr

H έκρηξη ενός ηφαιστείου στη ρωσική Άπω Ανατολή έχει τραβήξει το ενδιαφέρον πολλών τουριστών που αναζητούν την περιπέτεια. Λάβα, στάχτη και καπνός είναι τα απαραίτητα συστατικά για να ανεβάσουν την αδρεναλίνη στα ύψη, κάτι που καταφέρνει να κάνει το ηφαίστειο Πλόσκι Τολμπάσικ ύστερα από 40 χρόνια ύπνου. Τα σύννεφα καπνού φτάνουν τα τρία χιλιόμετρα σε ύψος, ενώ η λάβα κατέστρεψε ένα δάσος και ένα κέντρο αναψυχής, χωρίς όμως να υπάρχουν θύματα. Ορισμένοι τουρίστες όμως δεν τρομάζουν από το καταστροφικό φυσικό φαινόμενο και πλησιάζουν όσο περισσότερο μπορούν στο σημείο ώστε να απαθανατίσουν την ηφαιστειακή έκρηξη. Το κόστος της περιπέτειας δεν είναι δωρεάν καθώς όσοι επιθυμούν να μεταβούν στο σημείο θα πρέπει να πληρώσουν 1.000 δολάρια. Πηγή: www.lifo.gr

Τουρισμός σε έκρηξη ηφαιστείου στη Ρωσία Λάβα, στάχτη και καπνός, φτιάχνουν ένα ελκυστικό «Adventure Pack» Πηγή: www.lifo.gr

Τουρισμός σε έκρηξη ηφαιστείου στη Ρωσία Λάβα, στάχτη και καπνός, φτιάχνουν ένα ελκυστικό «Adventure Pack» Πηγή: www.lifo.gr

Τουρισμός σε έκρηξη ηφαιστείου στη Ρωσία Λάβα, στάχτη και καπνός, φτιάχνουν ένα ελκυστικό «Adventure Pack» Πηγή: www.lifo.gr

Η επόμενη Χιροσίμα είναι θέμα χρόνου...

απο αλεπου του Ολυμπου

Κα-κα-καλάσνικωφ...

Οι Αμερικανοί είναι πιο πολύ οπλισμένοι απ’ τους Αφγανούς, οι οποίοι στο κάτω - κάτω βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση (τώρα και με τους Αμερικανούς) επί τριάντα χρόνια περίπου. 

Τώρα ποια απ’ τις δύο χώρες είναι του «τρίτου κόσμου» περισσότερο, είναι ένα ερώτημα· πάντως, μακράν χώρα του «κάτω κόσμου» είναι οι ΗΠΑ! 

Οχι μόνον για τα αλλεπάλληλα μακελειά στο εσωτερικό τους, αλλά κυρίως για τους διαρκείς πολέμους στο εξωτερικό τους.

Αν ποτέ καταμετρηθούν οι νεκροί, μάχιμοι και άμαχοι, που έχουν στο ενεργητικό τους οι ΗΠΑ μετά το 1945, με τους πολέμους, τις επεμβάσεις, τους βομβαρδισμούς και τα πραξικοπήματα που έχουν προκαλέσει, η ανθρωπότης θα ...

μείνει με ανοιχτό το στόμα.

Ουδένα άλλο έθνος στην ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξε διαρκώς σε εμπόλεμη κατάσταση καθ’ όλην την διαδρομή του.

Στα διακόσια τόσα χρόνια της ύπαρξής τους οι ΗΠΑ έχουν εμπλακεί σε πάνω από εκατόν δέκα πολεμικές επιχειρήσεις παντός τύπου.

Από όλους αυτούς τους πολέμους (συχνά με πολλούς και διαφορετικούς αντιπάλους ταυτοχρόνως), αν εξαιρέσει κανείς δυο - τρεις που μπορούν να χαρακτηρισθούν και ήταν δίκαιοι, δηλαδή αμυντικοί (όπως η συμμετοχή των ΗΠΑ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο), όλοι οι υπόλοιποι πόλεμοι ήταν ιμπεριαλιστικοί.

Ακόμα και οι Ρωμαίοι ή οι Οθωμανοί, στην περίοδο των κατακτήσεών τους, είχε ο καθένας ιντερμέτζα ειρήνης, έστω ανάπαυλας. 

Οι Αμερικανοί δεν έχουν ησυχάσει ούτε μία μέρα - εμπάργκο, κρίσεις, εμπλοκές, επεμβάσεις, εισβολές, βομβαρδισμοί, καταλήψεις εδαφών, διαμελισμοί κρατών, τακτικές επιχειρήσεις, ασύμμετρες απειλές, στρατηγικού χαρακτήρα συγκρούσεις - ο Λευκός Οίκος πολεμάει κάθε μέρα κάποιον κάπου εδώ και διακόσια τόσα χρόνια. 

Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο.

Οι ΗΠΑ γεννήθηκαν με επανάσταση - οι πατέρες του έθνους που αναδύθηκε απ’ αυτήν την επανάσταση θεμελίωσαν το νεαρό κράτος με το σπαθί τους, ομοίως με το σπαθί το επέκτειναν οι επίγονοί τους και με εμφύλιο το ολοκλήρωσαν.

Οι Αμερικανοί δεν υπήρξαν ένα έθνος που επαναστάτησε κι έκανε κράτος, αλλά ένα συνονθύλευμα αποίκων που, κάνοντας κράτος, δημιούργησε έθνος. Και κατά τούτο διαφέρουν απ’ τους Ευρωπαίους, παρά την ευρωπαϊκή καταγωγή των περισσότερων αποίκων. 

Οπως επίσης διαφέρουν και στο γεγονός ότι το νέο έθνος ήταν ανοιχτό στα έθνη, στους μετανάστες απ’ όλες τις φυλές του Ισραήλ. Και για αυτό ο πολυπολιτισμός στις (σύγχρονες) ΗΠΑ έχει νόημα (παρά τον κυρίαρχο, σκληρό αγγλοσαξωνικό τους πυρήνα), ενώ για την Ευρώπη είναι ένα σχήμα α-νόητο, μια ακόμα «αμερικανιά».

Ομως η ενσωμάτωση των εθνών στο έθνος, των εκάστοτε δηλαδή μεταναστών στους προγενέστερους, γινόταν συνήθως και συχνά βίαια. Μάλιστα όχι λιγότερο βίαια απ’ όσο συνετελέσθη ο αφανισμός των γηγενώνΑμερικανών, των ινδιάνων.

Στη βάση της πλουτοκρατίας του νέου έθνους (που πάντα ζήλωνε τη συμπεριφορά μιας αριστοκρατίας) συχνά υπήρχε ένα μπακ γκράουντ συμμοριών. Οπως αυτές που «έστησαν» τη Νέα Υόρκη, το ίδιο άγριες -και πάντα ένοπλες- όσον οι πιονιέροι στην Αγρια Δύση αρχικώς και οι κατακτητές της στη συνέχεια.

Με δυο λόγια όλη η Αμερικανική ιστορία είναι το έπος (με όσα σημαίνει αυτή η λέξη) ενός ένοπλου έθνους, σε διαρκώς εμπόλεμη κατάσταση, στο εσωτερικό του και στο εξωτερικό του.

Οι πυροβολισμοί που έχουν ρίξει στην ιστορία τους οι Αμερικανοί, καθώς και η γενικότερη χρήση πυρός που έχουν κάνει, πρέπει να αναλογούν στο ένα προς ένα με το σύνολο της χρήσης πυρός όλων των άλλων εθνών μαζί κατά την αντίστοιχη περίοδο (πλην της τιτανικής εκείνης στο Ανατολικό Μέτωπο, 1941-1945).

Αν συνυπολογίσουμε και την εικονική χρήση πυρός που έχουν κάνει στον κινηματογράφο τους (συχνά το ίδιο αποτελεσματική πολιτικώς όσον η πραγματική), τότε μιλάμε για δέκα χιλιάδες Χιροσίμες.

Ή για εννιά χιλιάδες Τόκυο - διότι αν όλοι γνωρίζουμε για τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, ελάχιστα γνωρίζουμε για το Τόκυο. 

Στις 6 Μαρτίου 1945 οι Αμερικανοί βομβάρδισαν το Τόκυο -μια πόλη από ξύλο κυρίως και χαρτί- με βόμβες φωσφόρου και στρατηγική «τάπητα». 

Αποτέλεσμα 80.000 νεκροί (60.000 στη Χιροσίμα) και 1.000.000 άστεγοι. Κατάλαβε τίποτα η μιλιταριστική κυβέρνηση της Ιαπωνίας τότε; όχι. Οχι, ώσπου να βρεθεί αντιμέτωπη με τον Αρμαγεδδώνα της Χιροσίμας.

  

Ομως, απ’ όλους τους ποταμούς αίματος τι έχουν καταλάβει με τη σειρά τους οι Αμερικανοί και όλοι μας; τίποτα.

Αμέσως μετά το τέλος του πολέμου στην Ευρώπη οι Αμερικανοί απερρόφησαν τους ναζί επιστήμονες και ανέκοψαν την αποναζιστικοποίηση της Γερμανίας για να στελεχώσουν με πρώην ναζί τη Δυτική Γερμανία. 

Σήμερα ο νέος γερμανικός στρατός έχει βγει απ’ τα σύνορά του κι επιχειρεί στο Αφγανιστάν. Γερμανικές μονάδες εγκαθιστούν πυραύλους Πάτριοτ στην Τουρκία και Γερμανοί αξιωματικοί εκπαιδεύουν Τούρκους αξιωματικούς, όπως επί Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. 

Σήμερα η Ιαπωνία, ο δεύτερος ηττημένος του πολέμου, επιστρέφει στο μιλιταριστικό της παρελθόν με τους εθνικιστές στην κορυφή του Φιλελεύθερου κόμματος να υπόσχονται ότι θα καταργήσουν την πρόνοια του Ιαπωνικού Συντάγματος που απαγορεύει τον πόλεμο. 

Η Ιαπωνία, μια χώρα με χρέος στο 230% του ΑΕΠ, κοιτάζει πάλι την Κίνα όπως την κοιτούσε το 1936.

Λίγα, πολύ λίγα έχουμε μάθει απ’ την Ιστορία, απ’ αυτά που δεν πρόλαβαν καν να μάθουν τα αδικοσκοτωμένα παιδάκια στο Κονέκτικατ. Στο Ιράκ. Στην Παλαιστίνη...

Και αυτά που θα σκοτωθούν αύριο, στο νέο Κονέκτικατ, στο επόμενο Ιράκ και στο αυριανό Ναγκασάκι.

Διότι είναι πολλά τα λεφτά, μάγκα μου, και το αίμα πρέπει να χύνεται για να τα αυγαταίνει. 

Οταν, ας πούμε, τα λεφτά ενός πλούσιου όπως ο Μπιλ Γκέιτς είναι τόσα όσο είναι το ΑΕΠ της Κροατίας, τι το ψάχνεις;

Η επόμενη Χιροσίμα είναι θέμα χρόνου...

Στάθης

Καλημέρα και τρίχες κατσαρές....

απο

Μ Ι Κ Ρ Ο Ι Φ Α Ρ Ι Σ Α Ι Ο Ι

 Θέατρο του Μύλου

 

ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΘΑ
«Μ Ι Κ Ρ Ο Ι Φ Α Ρ Ι Σ Α Ι Ο Ι»
Σκηνοθεσία – Επεξεργασία κειμένου
Κ Ω Σ Τ Α Τ Σ Ι Α Ν Ο Υ
 

Τους ρόλους ερμηνεύουν οι ηθοποιοί με τη σειρά που εμφανίζονται στη σκηνή
Μάρκος: ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΙΑΒΡΗΣ
Μίνα: ΜΑΡΙΑ ΤΟΚΜΑΚΗ
Θανάσης: ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΛΒΑΤΖΑΡΑΣ
Ανδρέας Ντελής: ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΑΡΑΚΩΝΣΤΑΝΤΟΓΛΟΥ
Κα Μπέτυ: ΖΩΗ ΜΟΥΚΟΥΛΗ
Αριστείδης Ατυχής: ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ
Μαίρη Ντελή: ΑΛΙΚΗ ΤΣΑΚΟΥ
Λουκία Ντελή: ΠΟΠΗ ΠΕΛΤΕΚΟΠΟΥΛΟΥ
Μενέλαος: ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΙΑΒΡΗΣ
Μίλτος: ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΛΒΑΤΖΑΡΑΣ
Πόπη: ΜΑΡΙΑ ΤΟΚΜΑΚΗ
 

Βοηθός σκηνοθέτη: ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΙΑΒΡΗΣ
-------------------------------
 

ΠΡΕΜΙΕΡΑ: ΠΕΜΠΤΗ 20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
 

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:
ΠΕΜΠΤΗ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ-ΣΑΒΒΑΤΟ-ώρα: 9μ.μ
ΚΥΡΙΑΚΗ- ώρα: 7.30 μ.μ
 

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
ΔΕΥΤΕΡΑ: (24/12/2012)- Α Ρ Γ Ι Α
ΤΡΙΤΗ: (25/12) –ώρα: 9 μ.μ, ΤΕΤΑΡΤΗ:(26/12)-ώρα: 6.15 & ώρα: 9 μ.μ
ΠΕΜΠΤΗ: (27/12) -ώρα: 9 μ.μ.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:(28/12)-ώρα: 9 μ.μ,(Γεν.είσ: 8 Ευρώ «Γιορτές Δήμου Λαρισαίων)

ΣΑΒΒΑΤΟ: (29/12)-ώρα: 9 μ.μ, ΚΥΡΙΑΚΗ: (30/12)- ώρα: 7.30 μ.μ
 

Τιμές εισιτηρίων: 10 Ευρώ- Φοιτ.-Μαθητ: 8 Ευρώ)
ΙΣΧΥΟΥΝ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΟΓΑ
Το ταμείο λειτουργεί: Πρωϊ: 10 -1 (Γραφεία «Θεσσαλικού Θεάτρου» 

και το απόγευμα: 6 - 9 στο «Θέατρο του Μύλου»-Τηλ: κρατήσεων: 2410-533417

ΘΑ «ΦΤΥΣΕΙ ΑΙΜΑ» Η ΚΥΠΡΟΣ ΥΠΟ ΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΖΥΓΟ...

sibilla

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Πολλαπλασιάζονται οι τομείς που η Κύπρος δέχεται πλήγματα από τότε που ο πρόεδροςΧριστόφιας αποφάσισε να οδηγήσει τη χώρα σε καθεστώς Μνημονίου - σε καθεστώς δηλαδή οικονομικής και πολιτικής υποτέλειας προς την ΕΕ. Λογικό είναι οι Κύπριοι να μην έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει τις οικονομικές συμφορές που τους περιμένουν.

Ευνόητο είναι να μην αντιλαμβάνονται τις δραματικές επιπτώσεις που πιθανότατα θα έχει το μνημονιακό καθεστώς στις προσπάθειες εξεύρεσης αν όχι δίκαιης, τουλάχιστον ανεκτής λύσης του Κυπριακού. Η συνενοχή σχεδόν όλων των κυπριακών κομμάτων στην αποδοχή του...

μνημονιακού καθεστώτος και η μη διεξαγωγή αντιμνημονιακού αγώνα από κανένα μεγάλο κόμμα του νησιού έχει προκαλέσει πλήρη συσκότιση του οικονομικοπολιτικού εγκλήματος. Καθώς συχνά οι Κύπριοι αποτελούν στόχο επικρίσεων ή και κακόβουλων επιθέσεων από το εξωτερικό, είμαστε βέβαιοι ότι υποτιμούν τη σημασία και τους στόχους της τεράστιας δυσφημιστικής εκστρατείας εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας που έχουν ξεκινήσει οι Γερμανοί. Στη Γερμανία δημιουργήθηκε ήδη το απωθητικό «κλισέ» για την Κύπρο, το οποίο θα διευκολύνει τη γερμανική κυβέρνηση να σκληραίνει διαρκώς τη στάση της απέναντι στη Λευκωσία και ταυτόχρονα δεκάδες εκατομμύρια Γερμανοί πολίτες να απαιτούν από το Βερολίνο να φερθεί πολύ πιο βάναυσα απέναντι στην Κύπρο!

Τα κορυφαία γερμανικά μέσα ενημέρωσης δημιούργησαν μια πλήρως απαξιωτική εικόνα για το νησί: «Η Κύπρος είναι το πλυντήριο μαύρου χρήματος Ρώσων μαφιόζων ύψους δεκάδων δισ. ευρώ». Τελεία και παύλα! «Αναζητείται σωτήρας για ρωσικά δισεκατομμύρια» ήταν την Παρασκευή ο οκτάστηλος τίτλος σχετικού ρεπορτάζ της «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». «Η τρόικα βρίσκεται ενώπιον διλήμματος. Αν σώσει την Κύπρο και τις τράπεζές της, θα μπορούσαν να βγάλουν κέρδος από αυτό Ρώσοι ολιγάρχες, των οποίων ο πλούτος ενδεχομένως προέρχεται από αμφίβολες πηγές. Αν δεν τη σώσει, τίθεται πάλι σε αμφισβήτηση η διατήρηση της Ευρωζώνης» υπογραμμιζόταν στους υπότιτλους της ανάλυσης της γερμανικής εφημερίδας. Με άλλα λόγια, ένα μικρό νησί, ορμητήριο Ρώσων μαφιόζων, εκβιάζει τη Γερμανία και υποχρεώνει τη Μέρκελ να δώσει χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων για να σωθούν οι κυπριακές τράπεζες όπου έχουν καταθέσει τα δισεκατομμύριά τους οι «εγκληματίες από τη Ρωσία»! Μια προβολή της Κύπρου που δικαιολογημένα κάνει έξω φρενών όλους τους Γερμανούς, οι οποίοι πλέον είναι έτοιμοι να δικαιολογήσουν όχι έναν, αλλά… δέκα τουρκικούς «Αττίλες» εναντίον των Ελληνοκυπρίων!

Είχε προηγηθεί τον Νοέμβριο το κορυφαίο γερμανικό περιοδικό, το «Σπίγκελ», το οποίο είχε πολύ περισσότερους κεντροαριστερούς αναγνώστες παρά συντηρητικούς, με μια ασύγκριτα πιο εμπρηστική ανάλυση εναντίον της Κύπρου για το ίδιο θέμα. «Μια μυστική έκθεση της BND (σ.σ.: της γερμανικής CIA) αποκαλύπτει τώρα ότι από τη βοήθεια προς τις τράπεζες της Κύπρου ωφελούνται πριν από όλους πλούσιοι Ρώσοι, οι οποίοι έχουν καταθέσει το μαύρο χρήμα τους στο νησί της Μεσογείου» τόνιζε στους τίτλους του. Μπουρλότο ήταν και το ρεπορτάζ: «Η διάσωση της Κύπρου έχει κακή φήμη στις Βρυξέλλες και στις πρωτεύουσες της ΕΕ. Η Κύπρος και οι τράπεζές της θεωρούνται από πολλούς φορολογικός παράδεισος και άντρο ξεπλύματος χρήματος» υποστήριζε.

Αποκάλυπτε μάλιστα ότι η BND, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών της Γερμανίας, κοινοποίησε την έκθεσή της στις κυβερνήσεις των κρατών της Ευρωζώνης και στη συνέχεια αναζήτησε τρόπους αντίδρασης σε συσκέψεις με εκπροσώπους της ΕΕ και του ΔΝΤ, όπως και της ΕΚΤ. Η BND αναφέρει μάλιστα στην έκθεσή της ότι Ρώσοι πολίτες έχουν στις κυπριακές τράπεζες καταθέσεις ύψους 26 δισ. δολαρίων, ποσό που υπερβαίνει το… ΑΕΠ της Κύπρου! Το «Σπίγκελ» γράφει ότι σε έγγραφο του Ευρωβουλή για το οργανωμένο έγκλημα στη Ρωσία, η Κύπρος αναφέρεται σε πολλά σημεία, ενώ σε έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας για πάνω από 150 διεθνείς περιπτώσεις διαφθοράς κατονομάζονται πολλές εταιρείες και τραπεζικοί λογαριασμοί στην Κύπρο. «Στην περίπτωση της Κύπρου έγινε δεκτό στην Ευρωζώνη ένα κράτος το οποίο στην πράξη δεν πληροί τα κριτήρια της ΕΕ για μια καθαρή οικονομία – και τώρα ακριβώς αυτή η χώρα πρέπει να βοηθηθεί γενναιόδωρα» ισχυρίζεται με εμφανώς δηλητηριώδη διάθεση το «Σπίγκελ». Μέσα σε αυτό το κλίμα, οι Κύπριοι πρέπει να περιμένουν ότι «θα φτύσουν αίμα» κάτω από τον γερμανικό μνημονιακό ζυγό.

*Δημοσιεύθηκε στο “ΕΘΝΟΣ” την Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012 (μέσω "seisaxthia")