ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΛΛΑΔΑ

ΕΧΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΑΝΑ

Μάνα είναι μόνο μία

 απο ........................................................................

Αίσθηση δημιούργησε χτες μια κυρία, μητέρα αστυνομικού, που στεκόταν έξω από τα δικαστήρια της Κοζάνης –στα οποία είχα οδηγηθεί οι τέσσερις συλληφθέντες αναρχικοί- με ένα χαρτί που έγραφε «Και οι αστυνομικοί έχουν μάνες».
 Οι συγκεντρωθέντες αναρχικοί –που κι αυτοί έχουν μάνες- την αποδοκίμασαν.
Είναι κάπως αστείο πως αυτοί που αποδοκίμασαν τη μητέρα του αναρχικού -που δήλωσε πως είναι περήφανη για τον γιο της-, επιδοκίμασαν τη μητέρα του αστυνομικού.
Βέβαια, από την άλλη, οι περισσότεροι από αυτούς που επιδοκίμασαν τη μητέρα του αναρχικού αποδοκίμασαν τη μητέρα του αστυνομικού.
«Και οι αστυνομικοί έχουν μάνες».
Και ο Χίτλερ είχε μάνα.
Και ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης είχε μάνα.
Και ο Νίκος Σαργκάνης. Αφού του φωνάζανε οι οπαδοί «Γαμιέται στο λιμάνι η μάνα του Σαργκάνη».
Και ο συχωρεμένος ο Γιάννης Κυράστας είχε μάνα. Το ξέρω επειδή του φωνάζανε από την εξέδρα «Γαμιέται για μια πάστα η μάνα του Κυράστα».
Κι εγώ έχω μάνα. Κι εσύ που με διαβάζεις τώρα.
Γενικά –κι αυτό σημειώστε το γιατί αποτελεί μια παγκόσμια αποκλειστικότητα- όλοι έχουμε μάνες.
Μάνα δεν είχαν μόνο ο Αδάμ και η Εύα. Ούτε αφαλό είχαν αυτοί οι δυο.
Όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι έχουμε μάνα.
Όλοι αυτοί οι καριόληδες που βλέπετε εκεί έξω έχουν μάνα.
Κι όλες αυτές οι καριόλες εκεί έξω είναι μάνες. Χώρια που έχουν κι αυτές μάνες.
Βέβαια, στην Ελλάδα, η μάνα είναι θεσμός. Πατρίς, Θρησκεία, Μάνα.
Φυσικά, καμιά μάνα δεν θέλει το παιδί της να γίνει μπάτσος. Εκτός αν είναι γκάου.
Αλλά το βλέπει πως είναι ζαβό, πως δεν μπορεί να δέσει ούτε τα κορδόνια του μόνο του και –αντί να το στείλει στο ίδρυμα- το στέλνει στην Αστυνομία. «Μπάτσος να γίνεις, γιε μου».
Παίζει, βέβαια, ρόλο και η ανεργία. Με τόσους πτυχιούχους άνεργους, τώρα πια πάνε στην Αστυνομία και οι απουσιολόγοι της τάξης.
Ο μπάτσος θα πάρει ένα σίγουρο μισθό και –μόλις δικτυωθεί- θα έχει και τα τυχερά του από εμπόριο ναρκωτικών, σωματεμπορία, λαθρεμπόριο, προστασία νυχτερινών κέντρων, μπράβος του κάθε Λαυρεντιάδη και άλλα πολλά.
Η μητέρα του αστυνομικού στην Κοζάνη δήλωσε πως είναι αριστερή, πως έχει κάνει αγώνες και πως έχει φάει ξύλο από τα ΜΑΤ.
Βέβαια, πάνω απ’ όλα είναι Μάνα. Καρλ Μαρξ-Ελληνίδα Μάνα σημειώσατε 2.
Δεν ξέρω αν ο γιος της είναι ένας από τους αστυνομικούς που βασάνισαν τους τέσσερις αναρχικούς. Ελπίζω όχι. Πάντως, ποτέ δεν είναι αργά να του πει πως το να είσαι αστυνομικός είναι ντροπή και πρέπει να βρει μια τίμια δουλειά.
Η μητέρα του κάθε αστυνομικού πρέπει να ξέρει πως το παιδί της δεν είναι πρόσκοπος. Το παιδί της κάνει μια δουλειά στην οποία κουβαλάει όπλο. Και τα όπλα σκοτώνουν.
Επίσης, όταν φέρεις όπλο, δίνεις το «δικαίωμα» και στον άλλον να έχει όπλο. Κι αν είναι πιο ικανός, θα σε φάει.
Έτσι είναι αυτά. Στο καθεστώς ολιγαρχίας, κρατικής τρομοκρατίας και μαφιοκρατίας που ζούμε, οι μπάτσοι είναι τα σκυλιά των αφεντικών.
Αν οι αστυνομικοί ήταν άοπλοι, θα ήμασταν όλοι στο πλευρό τους. Δεν είναι, όμως.
Επίσης, οι μανάδες των αστυνομικών -αλλά και όλες οι μανάδες και οι πατεράδες- πρέπει να καταλάβουν κάποτε πως η οικογένεια δεν είναι συμμορία. Δηλαδή, επειδή το δικό σου το παιδί έγινε μπάτσος, δεν σημαίνει πως έχει δίκιο σε όλα. Και είναι υπεύθυνο για τις επιλογές του.
Η κάθε μάνα μπάτσου πρέπει να έχει ακούσει το τραγούδι του Παύλου Σιδηρόπουλου «Άντε και καλή τύχη μάγκες» σε στίχους του Αλέκου Αράπη για τη ληστεία της τράπεζας:
Στο μπάτσο βλέπεις πέρασε μονάχα η κοροϊδία,
να έχει την ψευδαίσθηση πως είναι εξουσία
και τώρα η χήρα του με δύο ορφανά,
με τρεις κι εξήντα σύνταξη, τη μοίρα βλαστημά
και μια άγνωστη αιτία.
Κι επειδή δεν μου κάνει καρδιά να πικράνω καμιά μανούλα, ας τελειώσω με ένα ποίημα:
Μάνα κράζει το παιδάκι,
Μάνα ο νιος και Μάνα ο γέρος,
Μάνα ακούς σε κάθε μέρος,
Α! τι όνομα γλυκό!

Zητω η πλουτοκρατια ρε κουφαλες

                                                    ΠΡΟΣΟΧΗ δεν ειναι photoshop
                                              Eιναι εικονα απο το μελλον

 

απο αναρχογατουλης

Τορπίλη Σαμαρά στις σχέσεις Ελλάδας – Ρωσίας

troktiko

• 320

   
• 
  
• 
  

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Τυπικά, η σεμνή τελετή που θα λάβει χώρα στην Αθήνα την Τετάρτη, 13 Φεβρουαρίου, θα αφορά στην υπογραφή μιας ασήμαντης διακρατικής συμφωνίας Ελλάδας, Ιταλίας και Αλβανίας, η οποία -προσωρινά τουλάχιστον- θα είναι και… άνευ αντικειμένου
Οι τρεις χώρες θα δηλώσουν την πολιτική τους υποστήριξη στην κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου, ο οποίος θα μεταφέρει αζερινό φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν μέσω Τουρκίας, Ελλάδας, Αλβανίας και από εκεί υποθαλάσσια στην Ιταλία. Ο αγωγός αυτός ονομάζεται TAP. Λέμε ότι η υπογραφή της πολιτικής συμφωνίας της άλλης εβδομάδας είναι προσωρινά άνευ σημασίας, γιατί ο αγωγός αυτός θα κατασκευαστεί μόνο αν το Αζερμπαϊτζάν πάρει απόφαση σε μερικούς μήνες και πάντως κατά τα φαινόμενα φέτος, αν θέλει να διοχετεύσει το φυσικό του αέριο προς την Ευρώπη μέσω του TAP ή μέσω ενός άλλου αγωγού που οι συζητήσεις για την κατασκευή του έχουν «στοιχειώσει» εδώ και σχεδόν… δέκα χρόνια!
Ο αγωγός αυτός ονομάζεται «Ναμπούκο (Nabucco)». Αν ποτέ κατασκευαστεί, θα μεταφέρει το αζερινό φυσικό αέριο από την Κασπία προς την Κεντρική Ευρώπη μέσω Τουρκίας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Ουγγαρίας και Αυστρίας. Δεν είναι όμως αυτό καθαυτό το θέμα των αγωγών το αντικείμενο του σημερινού μας άρθρου. Το ουσιώδες είναι ότι η Ελλάδα μέσω της πολιτικής στήριξης στον αγωγό TAP δίνει οριστικό τέλος στη σφοδρότατη επιθυμία του ηγέτη του Κρεμλίνου Βλαντιμίρ Πούτιν να κατασκευαστεί μέσω Βουλγαρίας και Ελλάδας και εν συνεχεία μέσω Αδριατικής αγωγός ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ιταλία, το νότιο παρακλάδι του επονομαζόμενου «Νότιου Ρεύματος (South Stream)» για τον οποίο συζητούσαμε τόσα χρόνια, από την εποχή της πρωθυπουργίας του Κώστα Καραμανλή.
Τη διέλευση του ρωσικού αγωγού από την Ελλάδα υπονόμευσε με όλες του τις δυνάμεις ο Γιώργος Παπανδρέου, υπηρετώντας τους πολιτικούς και οικονομικούς στόχους των ΗΠΑ. Η Μόσχα είχε όμως την ελπίδα ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα ακολουθούσε, λόγω ιδεολογικοπολιτικής συγγένειας, γραμμή λίγο – πολύ ανάλογη με εκείνη του Κώστα Καραμανλή. Η απογοήτευσή τους ήταν έτσι έντονη, όταν είδαν τον νυν πρωθυπουργό να ταυτίζεται απολύτως με τη γραμμή του Γ. Παπανδρέου και μάλιστα να τον υπερβαίνει σε ενέργειες που στρέφονται κατά των ρωσικών συμφερόντων, αδιαφορώντας παντελώς αν με την αντιρωσική στάση του παραβλάπτει πολλαπλάσια τα ελληνικά συμφέροντα όπως ο ίδιος τα διακηρύσσει.
Οι Ρώσοι έχουν γίνει έξω φρενών με τον Σαμαρά και την κυβέρνησή του και εξαιτίας των προκλητικών μεθοδεύσεων στις οποίες προβαίνουν προκειμένου να μη δώσουν τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ στις ρωσικές εταιρείες, που κατά την πρώτη φάση των μη δεσμευτικών προσφορών έδωσαν σχεδόν διπλάσια χρήματα από τους ανταγωνιστές τους. Στη φάση που βρίσκονται ακόμη οι διαδικασίες αποκρατικοποίησης των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ υφίστανται μόνο μη δεσμευτικές, άρα απλώς ενδεικτικές των προθέσεων, προσφορές.
Η κυβέρνηση κωλυσιεργεί, αλλάζει εκ των υστέρων τους όρους συμμετοχής στον διαγωνισμό, προσπαθεί να βάλει από το παράθυρο εταιρείες που αποκλείστηκαν από την τελική φάση. Οι κυβερνητικές μηχανορραφίες δεν δείχνουν μέχρι στιγμής να αποσκοπούν στο να συσπειρώσουν εταιρείες ευρωπαϊκές ή συγκαλυμμένων αμερικανικών συμφερόντων με στόχο να υποβάλουν δεσμευτικές προσφορές υψηλότερες από εκείνες των Ρώσων! Αντιθέτως, φαίνεται για την ώρα ότι στόχος της συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη είναι να αποθαρρύνει τους Ρώσους ώστε να τους εξαναγκάσει να φύγουν από τη μέση για να δώσει τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ σε εταιρείες ευρωπαϊκών ή κρυπτοαμερικανικών συμφερόντων (π.χ. αζερινές, καταρινές κ.λπ.) με τα… μισά λεφτά από εκείνα που δίνουν οι Ρώσοι!
Αν η τελική έκβαση των δύο αυτών αποκρατικοποιήσεων επιβεβαιώσει πραγματικά αυτά που σήμερα αποτελούν μόνο υποψίες, τότε θα πρόκειται για πολιτική στάση με σοβαρότατες συνέπειες. Θα πρόκειται δηλαδή για συνειδητή υπονόμευση εκ μέρους της κυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ των οικονομικοπολιτικών σχέσεων με τη Ρωσία. Θα γεννά επίσης απορίες αν ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Κουβέλης και οι υπουργοί τους έδρασαν έτσι μόνο από πολιτικά κίνητρα αμερικανοδουλείας και γερμανοδουλείας ή αν υπεισήλθαν στη δράση κάποιων και λόγοι πολύ διαφορετικής φύσης προσωπικού οφέλους κάθε είδους. Οψόμεθα. Η τελική έκβαση αυτών των δύο ιδιωτικοποιήσεων και μόνο θα απορρίψει ή θα επιβεβαιώσει υποψίες.

Κ. Μπέης: Φτιάχνουν νόμους … επί αμοιβή !!! (3 Βίντεο)

Για μας είναι δεδομένο ότι η αστική τάξη το δικό της Σύνταγμα και τους δικούς της νόμους τους χρησιμοποιεί όποτε και με όποιον τρόπο θέλει, πότε κάνοντας τους κουρελόχαρτο και πότε εξαντλώντας την αυστηρότητα τους απέναντι σε όποιους θεωρεί ταξικούς εχθρούς.
Είναι αυτό που έλεγε επιγραμματικά ο πρόωρα χαμένος σύντροφος μας δικηγόρος Γ. Γκουντουνάς: «Η Δικαιοσύνη είναι η θεραπαινίδα της σάπιας νεοφιλελεύθερης ελίτ».

ΑΠΟ: giorgis TON Φεβ 7, 2013 12:42 

Γράφαμε σε περασμένη ανάρτησή μας: Οπως δηλαδή το κράτος είναι όργανο της ταξικής κοινωνίας και ιδιαίτερα της κυρίαρχης τάξης, της αστικής (που κατέχει τα μέσα παραγωγής και εκμεταλλεύεται την εργατική τάξη), έτσι και η Δικαιοσύνη, που είναι στοιχείο αυτού του ταξικού κράτους, είναι και αυτή ταξική γιατί υπηρετεί, στα πλαίσια του κράτους, το ταξικό εκμεταλλευτικό σύστημα, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το καπιταλιστικό σύστημα.
Αυτή είναι η μια πλευρά και η ουσιαστική. Η άλλη –που αν δεν κάνουμε λάθος- βγαίνει σήμερα τόσο ξεκάθαρα στην επιφάνεια είναι ότι νόμοι και γνωμοδοτήσεις γίνονται … βάσει τιμολογίου! Ακούσαμε δηλαδή σήμερα να λέει ο πανεπιστημιακός καθηγητής Κ. Μπέης ότι ο καθένας απ’ αυτούς που συνέταξαν μια γνωμοδότηση –ολοφάνερα παράνομη ακόμα και με τους δικούς τους νόμους- πήρε σαν «αμοιβή» 25.000 ευρώ!!!! (αυτονόητο είναι ποιοι τους χρηματοδότησαν).

Θα αναρωτηθεί τώρα κάθε καλόπιστος αναγνώστης. Καλά, είναι δυνατόν να ακούγονται τέτοια πράγματα δημόσια και να μην ιδρώνει το αυτί κανενός εισαγγελέα; Μάλλον αφελής ερώτηση είναι. Οι «λειτουργοί της Θέμιδος» έχουν να ασχοληθούν με πιο «σοβαρές» υποθέσεις. Πώς θα φορτώσουν π.χ περισσότερα αδικήματα στα παιδιά που κατηγορούνται για την ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης. Αλλωστε ασχολήθηκαν στο παρελθόν με καταγγελίες που είχε κάνει ο ίδιος επιστήμονας και ανέφερε ότι πρώην πρωθυπουργός έπαιρνε μίζες σε «τούβλα»; Αν και για μας η θεσμολαγνεία όχι μόνο δεν έχει κανένα νόημα αλλά οδηγεί και αποπροσανατολιστικά, καλό είναι να θυμηθούμε τότε που ο Κ. Μπέης έβαζε στο στο στόχαστρο του τον πρόεδρο της δημοκρατίας, που επικύρωσε με την υπογραφή του το μνημόνιο.

http://vathikokkino.com/ 

Όλα τα σκόρδα όλων των υπόλοιπων ανθρώπων

απο τοιχο-τοιχο

Το σύστημα έλεγαν οι αρχαίοι -και γι' αυτό ήταν σπουδαίοι-
είναι ένα βαρέλι γεμάτο σκόρδα.
Και μέσα στο βαρέλι ανθρώποι, ανθρώποι, ανθρώποι. Μια Γη γεμάτη σκορδαλιά!
Και το βαρέλι αυτό γυρίζει, γυρίζει...
Κι όλο και κάποιοι βγαίνουνε στην επιφάνεια. Και γίνονται μετά Ωνάσηδες.
Ωνάσης σημαίνει να πας στα μπουζούκια, να τα σπας αγκαλιά με τον
Τέλη τον Σαβάλας και να κάθεσαι μετά στο Κολωνάκι
στις κοσμικές ταβέρνες, και να τρως λαϊκότατα σκορδαλιά!
 
Αυτό είναι και που το σώζει το σύστημα:
Ποιός πρώτος θα προλάβει...
...έχει την εντύπωση, την αυταπάτη, το πιστεύει δηλαδή, πως θα προλάβει, να βγει ο ίδιος
μέσα απ' το βαρέλι και να πέσει με τα μούτρα να φάει.
Να φάει!  Να φάει! 
Γι' αυτό βρωμάει ο χώρος μας σκατίλα.
Σκατίλα είναι η μυρουδιά του ανθρώπου, αυτουνού που τρώει σκόρδα. 
Πολλά σκόρδα, πάρα πολλά σκόρδα.
Όλα τα σκόρδα όλων των υπόλοιπων ανθρώπων...

Νικόλας Άσιμος, Το βαρέλι                            

 

 

Τη μυρωδιά αυτή την οσμίζομαι όλο και περισσότερο.

Βλέπω εξαθλιωμένους γύρω μου που ακόμη ζουν στην αυταπάτη του καπιταλιστικού ονείρου.

Ότι δηλαδή τάχα θα καταφέρουν αυτοί να επιβιώσουν μέσα στην καταστροφή, ενώ γύρω τους θα γίνεται ολοκαύτωμα.

Βλέπω κατεστραμμένους ανθρώπους να μην τείνουν τα χέρια τους να τα ενώσουν με τους υπόλοιπους κατεστραμμένους.
Και προτιμούν να σκύψουν το κεφάλι στις κάθε λογής εξουσίες, με το χέρι απλωμένο προσμένοντας σε ένα ξεροκόμματο.

Τους βλέπω να επιδιώκουν να είναι αυτοί οι όμηροι που θα απελευθερώσει χαριστικά ο απαγωγέας-σύστημα, ελπίζοντας πως θα ανατινάξει μόνο όλους τους άλλους.
Δεν επιδιώκουν την απονομή δικαιοσύνης.
Αλλά να είναι οι προνομιούχοι σε ένα καθεστώς αδικίας.

Και γι' αυτό παίζουν κωλοτούμπες και μόνο στο άκουσμα του κάθε Αραβο-καρχαρία που τάζει αναπτυξιακούς παραδείσους με αντάλλαγμα γην και ύδωρ.

 

Οι άνθρωποι που τρώνε σκόρδα, μυρίζουν σκόρδο.

Οι άνθρωποι που θέλουν να φάνε όλα τα σκόρδα όλων των υπόλοιπων ανθρώπων μυρίζουν σκατίλα.

Κι αυτή μεταδίδεται μέσω της μύγας του κέρδους.

Όποιος έχει θεό το κέρδος, η μύγα αυτή τον ακολουθεί παντού.

Η μύγα αυτή που περιφέρει και διαδίδει την οσμή της σκατίλας.
Και τελικά καταλήγουν να μυρίζουν σκατίλα κι αυτοί που τρώνε μισό σκόρδο, βαρώντας παλαμάκια σ' αυτούς που τρώνε πολλά σκόρδα, πάρα πολλά σκόρδα, όλα τα σκόρδα όλων των υπόλοιπων ανθρώπων.