Λεμεσός: Με μπουλντόζα στην τράπεζα

 απο ενικος
Σοκ προκάλεσε στους πολίτες της Κύπρου η απόφαση του Eurogroup. Ένας από αυτούς επιχείρησε να μπει με εκσκαφέα σε τράπεζα της Λεμεσού.
Δείτε το βίντεο από το ΡΙΚ.

Βοήθεια πέφτω!

 

μεσω σιβυλλα 

«Βοήθεια πέφτω» ψελλίζει ο δούλος στους δανειστές αφέντες του. «Και αν πέσω» τους λέει, «θα έρθει ο Αλέξης και μετά, όλα όσα συμφωνήσαμε, θα χαθούν!». Μ’ αυτό το «σοβαρό» επιχείρημα, μ’ αυτό το μυστικό όπλο, προσπαθεί ο Σαμαράς να γαντζωθεί, όπως κι ο συμμαθητής του στην πρωθυπουργική καρέκλα.

Να κατευνάσει τους τοκογλύφους που βλέπουν ότι δεν τραβά πλέον. Που ανήσυχοι κοιτούν τον κόσμο να αντιστέκεται. Και που θεωρούν πια τον εκλεκτό τους ανίκανο και καμένο χαρτί.

Παρόλα αυτά θέλουν να τον κρατήσουν λίγο ακόμα. Ως το φθινόπωρο, αν γίνεται, να λεηλατήσουν όσο μπορούν περισσότερο. Η κατάσταση αυτή κάποτε θα τελειώσει, το αντιλαμβάνονται κι οι... ίδιοι.

Τι σκαρώνουν: Το πρώτο είναι η αλλαγή στην προπαγάνδα. Tα συνήθη ψέματα τους δεν πιάνουν. Η λογοκρισία τους θα γίνει σκληρότερη και τα ψέματα μεγαλύτερα. Θα προσπαθήσουν να αλλάξουν την ίδια την πραγματικότητα μπροστά στα μάτια μας.

Απαγορεύουν ακόμα και έμμεσες αναφορές στην πραγματική κατάσταση που επικρατεί. Θάβουν με μαεστρία, κάθε αντίσταση, κάθε αγώνα, ή τον παρουσιάζουν όπως αυτοί θέλουν. Κάνουν ηλίθιες «δημοσκοπήσεις» από εταιρίες (που μερικές απ αυτές δεν τις ξέρει  ούτε η μάνα τους) ότι δήθεν «αντέχει, ή είναι κοντά». Αν είναι «κοντά» η διαφορά 8-10 μονάδων, που έχει ο πρώτος ΣΥΡΙΖΑ από το δεύτερο κόμμα, τότε ναι, είναι «κοντά».

Κοντός ψαλμός Αλληλούια. Κάνε εκλογές, Τόνι, αν τολμάς. Χα, χα! Μ’ αρέσει να τον πειράζω. Οι εκλογές είναι εφιάλτης για αυτόν. Όπως φυσικά κι οι κινητοποιήσεις. Κυρίως οι δεύτερες. Είναι άμεση αντίσταση, που χαλάει την επικοινωνιακή σούπα.

Το σχέδιο Αθηνά, η μονιμοποίηση του χαρατσιού της ΔΕΗ, οι νέοι φόροι, οι απολύσεις που συνεχίζονται κι εντείνονται, η ακρίβεια, οι κατασχέσεις λογαριασμών κι ακίνητης περιουσίας, όπως και τα μυριάδες σκάνδαλα, έχουν εξαγριώσει περισσότερο τον κόσμο.

Θα πουν όμως, ότι δήθεν κάτι αλλάζει. Ότι οι θυσίες πιάνουν τόπο. Επομένως συνεχίστε να πληρώνετε πρόβατα. Το Πάσχα είναι κοντά. Θα τάξουν, θα σπιλώσουν αντιπάλους, θα συκοφαντήσουν, θα εκβιάσουν και μετά θα φάνε μια περιποιημένη κλωτσιά από όλους εμάς, ώστε να πάνε στο διάολο, από κει που ήρθαν.

Το δεύτερο είναι η καταστολή. Σαν χούντα που καταρρέει, σαν στρατός κατοχής που φεύγει, θα λυσσάξουν περισσότερο. Δεν είναι τυχαία τα κρούσματα λύσσας που παρουσιάζονται.
Λυσσασμένοι φασίστες νεοδημοκράτες κυκλοφορούν. Ελάχιστοι ευτυχώς, αλλά επικίνδυνοι. Δαγκώνουν με μανία το κρατικό χρήμα κι αρπάζουν όσα μπορούν. Ευτυχώς υπάρχει ο αντιλυσσικός αντιμνημονιακός ορός που χορηγείται σε όλες τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις.  Πολύ σύντομα θα βρεθούν με το δίλλημα: φυγή στο εξωτερικό με τα πλιάτσικα, ή παρέα με δημάρχους και υπουργούς στο ανακαινισμένο κελί μιας φυλακής... 

Το επόμενο είναι η αναζήτηση νέων συμμάχων και εφεδρειών. Δε θέλουν εκλογές, θα συντριβούν. Αλλά κι η ΠΟΛΑ ψόφησε, έγινε ΠΑΣΟΚ. Εξακολουθούν να παζαρεύουν κοινή κάθοδο, αλλά τα χαλάν στην μοιρασιά. Άλλωστε κι ο Τζήμερος με το Μάνο γάμο έκαναν και αντί να ανοίξουν μεγαλύτερο διαμέρισμα έκλεισαν και τις γκαρσονιέρες που είχαν. Φανταστείτε ότι εκτός από τον Άδωνη, σκέφτονταν κάποιοι να κατέβει κοινός υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ η Αννούλα της Φωτοτυπίας! Μεγάλη πλάκα. Αυτά είδε ο Νικήτας και κατέβηκε μόνος του. Σου λέει, είτε έτσι, είτε αλλιώς, το χάσαμε το δήμο...  Γι αυτό σκέφτονται «αναβολή». Ας τολμήσουν. Μια ώρα αρχύτερα θα βρεθούν άλλοι στο ελικόπτερο κι άλλοι που δεν θα προλάβουν στο κελί....

Καλοβλέπουν οι δανειστές τα χρυσά αυγά. Θυμούνται κάτι «μπίσνες» από την προηγούμενη κατοχή. Τους έχουν υποχρέωση. Αλλά τα κρατάνε «κόζι». Εφεδρεία δηλαδή για «μετά». Να κάνουν κόντρα στον Αλέξη. Δεν θέλουν από τώρα να φανεί ο ρόλος τους. Να πάνε δηλαδή σε μια «εταιρία» με τις υπόλοιπες εταίρες της κυβέρνησης. Πόσα δεκανίκια θα σπάσουν πια; Αν κάνουν κάτι τέτοιο, πάει η ασυλία στις επόμενες εκλογές...

Την πάτησαν όμως από την ίδια τους την προπαγάνδα. Επειδή φούσκωσαν στις προηγούμενες μετρήσεις τα φίδια, τώρα βλέπουν ότι τα γίδια, όσοι είναι αμετανόητοι δεξιοί, σκέφτονται να πάνε στ’ αλήθεια εκεί. Mη φανταστείτε κάποιο μεγάλο ποσοστό, αλλά είναι «κρίσιμο», όχι βέβαια για την πρωτιά, αλλά για το 18,5% που είχε πάρει ο Αντώνης. Είναι παρακάτω κι αυτό μπορεί να σημάνει άμεσες εξελίξεις στο εσωτερικό του κατεδαφισμένου μαντριού, ακόμα και πριν τις εκλογές. Θα τους κόψουν λοιπόν «λίγο», φέρνοντας τους πιο κοντά στα πραγματικά τους νούμερα.

Όχι ότι θα αλλάξει κάτι, αλλά με τον δοσίλογο αυτόν που είναι τώρα, αισθάνονται μια «σιγουριά» τα απομεινάρια των SS. Άντε τώρα να κάνεις καινούριες «προσωπικές» συμφωνίες με άλλους «καταλληλότερους». Γιατί η στήριξη στο μνημόνιο είναι a priori για τα γαλάζια τρωκτικά, ανεξαρτήτως η-Γέτι.

Παλιά στη δεξιά, παράταξη και κόμμα ταυτίζονταν. «Δεξιά ενωμένη ποτέ νικημένη» ήταν το σύνθημα που έλεγαν το 1980. Αλλά μετά το μνημόνιο, με την κατάρρευση του δικομματισμού, η φυγή από τη ΝΔ θα σήμαινε και φυγή από τη δεξιά, γι αυτό και έβαλαν ένα σορό μαξιλάρια. «Δια να μην πέσει η Πατρίς εις τον κομμουνιστικόν κίνδυνον!». Στα χέρια ξένων αρπακτικών, ας πέσει;

Τώρα τσακώνονται ποιος θα πάρει το ρετιρέ. Ο Τόνι, ο Φύρερ με τα χρυσά κοτόπουλα, ή ο Καμμένος που βλέπει  διψήφιο και χαμογελά ξανά, άσχετα με το τι λένε οι μούφες. Αντώνη, καμένο μυρίζει, καίγονται τα μπατζάκια σου. Τι τσακώνεστε όμως; Από πολυκατοικία έγινε γιαπί η δεξιά.

Στην Αριστερά τώρα. Αλέξη, ο κόσμος δεν θέλει διαχειριστή. Θέλει κατεδάφιση της πολυκατοικίας κι ανέγερση νέου κτηρίου με γερά θεμέλια στην ηθική, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα. Αν ήθελε διαχείριση, έβγαζε τον Κουβέλη, που ευτυχώς έφυγε κι είδε ο ΣΥΡΙΖΑ άσπρη μέρα. Μην τα θαλασσώσεις, μαζεύοντας σάπια υλικά από το ΠΑΣΟΚ και τη Δεξιά. Γιατί με το που θα βγεις, θα πέσει το σάπιο πάνω σου και θα σε πλακώσει.

Ήδη στην έχουν στημένη με τους μηχανισμούς τους, όταν θα αναλάβεις να βγάλεις το φίδι από την τρύπα. Οι φασίστες ακονίζουν τα τσεκούρια, τα ΜΜΕ ακονίζουν τα μικρόφωνα, το μόνο που θα έχεις, είναι ο κόσμος π' αγανάκτησε μ’ αυτή την κατάσταση κι ελπίζει σε σένα. Πιστεύω, ότι σαν έξυπνος άνθρωπος που ξέρει καλά την κατάσταση και γνωρίζει από Ιστορία δε θα απογοητεύσεις όσους σε εμπιστεύονται και σε τίμησαν. Καλή τύχη, θα τη χρειαστείς.

  Ευτυχώς καλά είναι τα πράγματα και για το ΚΚΕ. Όλο και περισσότεροι βλέπουν ποιος έλεγε αλήθεια αυτόν τον καιρό. Ειδικά για την ΕΕ. Ποιος αγωνίστηκε κι αγωνίζεται συνέχεια. Μαζί με την υπόλοιπη Αριστερά, καμία αμφιβολία. Αυτό θα εκφραστεί παντού. Μάλιστα θα εκφραστεί άμεσα τις επόμενες μέρες που έρχονται και θα είναι «καυτές», κυριολεκτικά και μεταφορικά. Για την ΕΕ ειδικά, ο κόσμος αρχίζει να ξυπνά. Το ΚΚΕ είναι ο κύριος εκφραστής της εξόδου από την παγίδα των Πλουτοκρατών – Αποικιοκρατών. Ο κόσμος που δεν θέλει την υποτέλεια και τη σκλαβιά στις Πολυεθνικές βρίσκει ένα σίγουρο κι αξιόπιστο σύμμαχο.  Δεδομένου ότι η αγανάκτηση μεγαλώνει, κι ότι η ΕΕ μας επιβάλει τα Μνημόνια βλέπω πολύ θετικά αποτελέσματα.  

Η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά έδωσε και δίνει ένα όμορφο αγώνα από τη δική της μεριά. Ο κόσμος εκφράζεται θετικά. Δυστυχώς η λογοκρισία εμποδίζει να ακουστούν οι απόψεις τους σε μεγάλη κλίμακα. Επίσης το κυμήγι από το (παρα) κράτος εντίνεται. Σύντροφοι, μας φοβούνται, γιατί η νίκη είναι κοντά.

Οι Αναρχικοί επίσης κάνουν πολλά καλά. Αντιστέκονται με μεγάλη επιτυχία, ιδιαίτερα κατά των νεοναζί. Μάλιστα οι τακτικές τους έχουν ανησυχήσει σοβαρά τους τσανακογλείφτες. Η μεγαλύτερη επιτυχία του Αναρχικού χώρου είναι  ότι όλο και περισσότεροι χαιρετίζουν τις ενέργειες τους και αρκετοί συμμετέχουν ενεργά. Στα μπλοκ, στις εκδηλώσεις, κοκ. Δυναμώνουν συνέχεια.

Να μην ξεχνάμε τις τοπικές κοινωνίες. Μεγάλες νίκες σημειώνονται καθημερινά. Η επαρχεία, που προηγούμενως είχε «κολλήσει» στα παλιά, τώρα βράζει. Αρχίζει ν' αλλάζει η νοοτροπία. Αργά (το παραδέχομαι), αλλά σταθερά. Αυτά είναι  καλά σημάδια, είναι η αρχή ουσιαστικής αλλαγής. Το βλέπουμε παντού όταν κλείνουμε το χαζοκούτι με το γυάλινο κόσμο των μασκαράδων πολιτικών και βγαίνουμε έξω στον αληθινό κόσμο. Στις ουρές, τις λαϊκές, το δρόμο...   

Ότι και να κάνουν ο κόσμος πήρε απόφαση. Να αλλάξει αυτό το χάλι, να σταματήσει η λεηλασία της τσέπης και ο εξευτελισμός που υφίσταται καθημερινά. Υπομονή τα ψέματά τους έχουν κοντά ποδάρια. Κι επιμονή στους αγώνες για να φύγει η πληγή που καταστρέφει τους φτωχούς...

"βαθύ κόκκινο"

Σήμερα ΤΕΛΕΙΩΣΕ η Κύπρος!

μεσω σιβυλλα 

Τα ριάλια, ριάλια, ριάλια
τα σελίνια μονά και διπλά
τα μονόλιρα, πεντόλιρα και πού `ντα
ο πεζεβέγγης που τα `χει στη πούγγα, ω, ω
"freepen"

Η Φατιχά,Θύμα ρατσιστικής επίθεσης λίγες μέρες πριν από την Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών

Παρασκευή, 15 Μαρτίου 2013

«Εμένα με χτύπησαν περισσότερο από το σύντροφό μου. Περπατούσαμε στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, μετά τις 12:00 το βράδυ, κι εμένα με έπιασαν τέσσερις, ενώ εκείνον τρεις. Δεν μπορούσαν να του κάνουν πολλά, γιατί είναι αρκετά ψηλός. Τον έβριζαν για την καταγωγή του, τον τραυμάτισαν στο χέρι κι έπειτα απλώς τον συγκρατούσαν. Εμένα με χτυπούσαν για 10-15 λεπτά, κυρίως στη μέση και το κεφάλι. Μέχρι που έπεσα κάτω κι έχασα τις αισθήσεις μου. Ο φίλος μου με κουβάλησε στο σπίτι και πέρασαν κάποιες μέρες μέχρι να με δει γιατρός σε μία ΜΚΟ. Εκείνος μου έβγαλε ακτινογραφίες και μου είπε ότι, ευτυχώς, δεν έσπασε τίποτε. Μου έδωσε φάρμακα και, σιγά σιγά, μπόρεσα να ξαναπερπατήσω».

Πέντε μήνες μετά τη ρατσιστική επίθεση εναντίον της, οι μώλωπες στο σώμα της Φατιχά έχουν πια φύγει. Όμως το περιστατικό μένει ολοζώντανο στη μνήμη της. Για πολύ καιρό, η νεαρή Τυνήσια μετανάστρια φοβόταν να βγει απ’ το υγρό υπόγειο που μοιραζόταν με άλλα πέντε άτομα στην οδό Παρασίου. «Κυκλοφορούσα μόνο το πρωί, για λίγο» εξηγεί. Όμως σιγά σιγά αναθάρρησε – άλλωστε, όπως λέει κι η ίδια, δεν ήταν η πρώτη φορά που έπεφτε πάνω σε ρατσιστές: «Δύο εβδομάδες πριν από το συγκεκριμένο χτύπημα, που έγινε στις 9 Οκτωβρίου, μου είχαν ξαναεπιτεθεί με σκύλους. Έψαχνα να βρω φαγητό στα σκουπίδια ενός μεγάλου σουπερμάρκετ στο σταθμό Λαρίσης, κι απέναντι βρίσκονταν πέντε αγόρια και μια γυναίκα. Αμόλησαν τα σκυλιά τους κατά πάνω μου, γελούσαν και μου φώναζαν να φύγω».

«Είμαι γυναίκα, όχι άντρας, γι’ αυτό με χτύπησαν περισσότερο. Οι άντρες αντεπιτίθενται, όμως εγώ δεν μπορώ – δεν έχω τη δύναμη» εξηγούσε η μικροκαμωμένη Φατιχά, λίγες μέρες πριν από την Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών (8 Μαρτίου). Η περίπτωσή της μοιάζει ενδεικτική του τρόπου που η ρατσιστική βία συνδυάζεται με την έμφυλη, για να πλήξει τα πλέον ευάλωτα μέλη της κοινωνίας. Όπως η ίδια, που ανήκει στους πλέον «αόρατους» των Αθηνών.

Η Φατιχά έφτασε στην πόλη πριν από δύο χρόνια, διασχίζοντας με τα πόδια τα χερσαία σύνορα της Ευρώπης. Νεαρή κομμώτρια στην Τυνησία, ένιωθε απελπισία από την ανέχεια. Στόχος της στην Ελλάδα ήταν να βρει δουλειά, όμως για πολλούς μήνες το κυνήγι κατέληγε άκαρπο. Με τα χρήματα να τελειώνουν, γρήγορα κατέληξε να τρώει μαγειρεμένο φαγητό μόλις μία φορά την εβδομάδα. Ο σύντροφός της μάζευε κάποια χρήματα, συγκεντρώνοντας μεταχειρισμένα ρούχα από τα σκουπίδια, τα οποία πουλούσε για 0,5-1 ευρώ. «Δεν μπορούσε ούτε εκείνος να βρει δουλειά, παρόλο που για τους άντρες είναι ευκολότερο» σημειώνει η Φατιχά. «Μπορούν να δουλέψουν στις ελιές ή σε λαϊκές αγορές, κάτι που δεν γίνεται για τις γυναίκες. Όταν δεν έχεις χαρτιά, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα», προσθέτει.

http://www.unhcr.gr/1againstracism

 http://rozkarta.blogspot.gr/

 

Το κορίτσι στον τοίχο |Ταινία μικρού μήκους

Posted on Μαρτίου 15, 2013 by anatatat by anatatat

Η καθημερινότητα ενός νέου αλλάζει, όταν ένα graffiti στον τοίχο ζωντανεύει και του ζητάει βοήθεια για να μπορέσει να κατακτήσει την καρδιά της κοπέλας – graffiti που είναι σχεδιασμένη στον απέναντι τοίχο.

“Το να φτιάξεις μια ταινία στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο. Μερικές φορές δεν το καταλαβαίνουμε ούτε εμείς οι επαγγελματίες γιατί στεκόμαστε αντιμέτωποι στα όνειρα και στους εγωισμούς μας. Μία ταινία, ότι είδος και ότι διάρκεια να έχει, για να γίνει καλή (σαν τον κινηματογράφο του εξωτερικού που έχουμε όλοι μας μάθει να βλέπουμε) και να έχει μια ανταπόκριση στο κοινό χρειάζεται αρκετά χρήματα. Στη δημιουργία συμβάλλουν πολλοί άνθρωποι που περιμένουν στο τέλος να πληρωθούν για να ζήσουν, ο κινηματογράφος εκτός από τέχνη είναι και επάγγελμα. Και το πιο τραγικό είναι ότι αυτό δε θέλουν να το καταλάβουν εδώ, ούτε οι επιχειρηματίες-παραγωγοί ούτε η κυβέρνηση. Με αποτέλεσμα λίγα λεφτά φθηνό αποτέλεσμα.Σαν επαγγελματικός χώρος, η τέχνη του κινηματογράφου στις δύσκολες στιγμές που περνά αυτή η χώρα τείνει να εξαφανιστεί. Σαν δημιουργική έκφραση, στη σημερινή εποχή ένας νέος (αλλά και ένας μεγαλύτερος) έχει πάρα πολλά μέσα για να μπορέσει να εκδηλωθεί καλλιτεχνικά. Με λίγα χρήματα σήμερα μπορείς να φτιάξεις ένα μικρό εξοπλισμό που θα σου αποδώσει μια εικόνα που θα προσομοιάζει σε 35mm φιλμ, ενώ παλιότερα με τα ίδια αυτά τα χρήματα μπορούσες να πάρεις μόνο μία μέτρια κάμερα. Σήμερα δεν υπάρχει άλλη δικαιολογία. Μία HD-DSLR (Canon 5D ή 7D) κοστίζει λίγο και μπορεί να αποδώσει με τη σωστή χρήση φανταστική εικόνα. Στο internet υπάρχουν μαθήματα για σχεδόν τα πάντα. Τα προγράμματα για μοντάζ – animation είναι εύχρηστα και πολύ γρήγορα. Μπορείς να προβάλλεις την ταινία σου στο YouTube και να την δούνε στην Αφρική και στην Αυστραλία. Μέσω internet μπορείς να επικοινωνήσεις με όλα τα φεστιβάλ του κόσμου.Με πολύ λίγα μέσα λοιπόν μπορείς να εκφραστείς σχεδόν επαγγελματικά. Αλλά στη χώρα λείπει ακόμα η αμοιβαία συνεργασία για κοινά οράματα. Σε τέτοια οικονομική κατάσταση είναι επιτακτική ανάγκη να γίνουν δημιουργικές συνεργασίες που να μπορέσουν να αποτυπώσουν κινηματογραφικά τα δρώμενα της εποχής. Οι νέοι να βρουν τρόπους να φτιάξουν καλλιτεχνικές ομάδες και να εργαστούν σε κοινούς στόχους έτσι ώστε να αφήσουν κάτι που θα βοηθήσει το σύνολο και καλλιτεχνικά αλλά και οικονομικά ίσως στο μέλλον. Εμείς, μια μικρή παρέα, σε αυτό το πνεύμα βρεθήκαμε και φτιάξαμε μια σύντομη κωμική ταινία, με λίγα μέσα αλλά πολύ μεράκι όπως λένε, ταινία που έκανε και εμάς αλλά και όσους την παρακολούθησαν, να χαμογελάσουν. Ας πράξουν ανάλογα και όσοι ψάχνουν τρόπους να εκφραστούν. Μέσω του δικτύου αλλά και μέσα από διάφορα φεστιβάλ, θα μπορέσει να τους αγκαλιάσει πολύς κόσμος που νομίζω ότι στο τέλος αυτός είναι και ο στόχος.” Tο κείμενο υπογράφει ο σκηνοθέτης, Γαβριήλ Ψαλτάκης Δείτε περισσότερα www.gabrielpsa.gr Σενάριο, Σκηνοθεσία, Παραγωγή: Γαβριήλ Ψαλτάκης Ηθοποιοί: Μάλαμας Σωτηρίου,Έφη Τράσια,Δημήτρης Νότας,Τάσος Σμυρλόγλου Δημιουργία Χαρακτήρων graffiti: Σταυρούλα και Χριστίνα Ανθηροπούλου Μουσική: Kostantis Papakonstantinou Styling, Make-up: Athina Zissi executive producer: Stelios Kalaitzidis Production assistant: Nikoleta Zissi Ήχος: Stelios Ntaras mftm.gr

 http://apolasos.wordpress.com/

ΒΟΜΒΑ ναυάρχου: "Αποφασίσαμε για τα 2 υποβρύχια με πιέσεις από το υπουργικό γραφείο"!

απο Το Γρεκι 

Τα όσα είπε στην συνεντευξή του στο Onalert ο υποναύαρχος Στέλιος Φενέκος ήταν αποκαλυπτικά και συγκλονιστικά για το πως εξακουλουθούσε να λειτουργεί το ελληνικό κράτος ακόμη όταν η οικονομική κατάρρευση ήταν γεγονός.

Ο υποναύαρχος Φενέκος αποκάλυψε ότι το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο δεχόταν πιέσεις από το υπουργικό γραφείο του Ευάγγελου Βενιζέλου για να ληφθεί απόφαση υπέρ της παραγγελίας δύο ακόμη υποβρυχίων! Η οποία και αποτέλεσε...

μέρος της συμφωνίας για την πώληση των ναυπηγείων Σκαραμαγκά στον Ισκαντάρ Σάφα.

Όλα αυτά παρά το γεγονός ότι οι αντιναύαρχοι αντιδρούσαν.

“Όταν στο ναυτικό συμβούλιο περνάει η αντίληψη ότι πρέπει να πάρετε απόφαση προς αυτή τη κατεύθυνση γιατί αυτό θέλει ο κ.υπουργός ,αντιλαμβάνεστε τι συνέβαινε…”

Ο κ.Φενέκος διευκρίνισε ότι αναφέρεται στην υπόθεση των υποβρυχίων ,τονίζοντας ότι “υπήρξαν αντιδράσεις από τους ναυάρχους. Εγώ προσωπικά είπα ότι δεν μπορεί να παραγγέλνεις υποβρύχια 1,6 δις και να κόβεις μισθούς και συντάξεις. Μάλιστα σε επόμενες συνεδριάσεις υπήρξαν αντιναύαρχοι που αντέδρασαν σ΄ αυτές τις αποφάσεις και στους τρόπους πληρωμής”.

Ο υποναύαρχος Φενέκος επιβεβαίωσε την αντιπαράθεσή του με τον Ευάγγελο Βενιζέλο ο οποίος χαρακτήρισε αυτιστικούς τους στρατιωτικούς και ειρωμεύθηκε τους αξιωματικούς ΠΝ , ρωτώντας “πότε εκπαιδεύεστε εσείς του Ναυτικού; Πριν ή μετά την δεξίωση”.

Ο κ.Φενέκος είπε ότι του ζήτησε να ανακαλέσει μέχρι την επομένη το πρωί διαφορετικά θα υπέβαλλε τη παραίτησή του. Όπως κι έγινε.

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ