Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014
Αυτοί και αυτά που λείπουν σήμερα
Η Μηχανή του χρόνου - Νίκος Ξυλούρης
Νίκος Ξυλούρης - Ήτανε μια φορά
Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014
Ολα αυτά που ήθελα να ξαναδώ
Να την ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα.
Την Ελληνίδα που φορά το μαύρο μαντήλι για να πενθεί τις χαρές που δεν έζησε και αυτές που έφυγαν ανεπιστρεπτί.
Να κουβαλά το ταψί με το ξεροψημένο από φούρνο ψωμί στο κεφάλι
ισορροπώντας τα τσακισμένα πόδια της στο καλντερίμι κρατώντας το μέτωπο
ψηλά σαν Καρυάτιδα που ακόμα και γερασμένη είναι εκεί για να κρατά τη
μετόπη της αξιοπρέπειας.
Να τον ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα.
Να χώνει το τσαπί τόσο βαθιά στην γη σκοτώνοντας το χώμα για να σπείρει με τα χέρια του ζωή. Να τον δω να σταματά και να ξαποσταίνει κοιτώντας τον ήλιο που κονταροχτυπιόταν από τα γεννοφάσκια του για το ποιος θα αντέξει πιο πολύ μέχρι να πέσει το σκοτάδι.
Να τα ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα.
Τα παιδιά να παίζουν μπάλα στις αλάνες με τα λιτά παντελονάκια τους και ένα κομμάτι ψωμί στο χέρι. Να ματώνουν τα ..γόνατά τους και να σηκώνονται χωρίς δάκρυα σαν γεννημένοι πολεμιστές έτοιμα για τις μάχες που θα έρχονταν.
Να τους ξαναδώ ήθελα.
Τους πικραμένους αυτής της χώρας . Να κάθονται στις ξεχαρβαλωμένες καρέκλες ενός καφενείου κάπου στα σύνορα και να κοιτούν μέσα από τα βρώμικα τζάμια την Ελλάδα να τους αποχαιρετά όπως έκανε κάθε μέρα, κάθε εποχή, κάθε χρόνο κι αυτοί να είναι εκεί να την κοιτούν μόνο για να την βλέπουν να φεύγει.
Να τις ξαναδώ ήθελα.
Τις κοπέλες να απλώνουν τις μπουγάδες στον ήλιο με τα ιδρωμένα φορέματά τους και να κοιτούν στον δρόμο για το ταίρι που θα γυρίσει από το μεροκάματο. Να έχουν στην κατσαρόλα φακές και το κρεμμύδι έτοιμο στο πιάτο και σαν βασίλισσες των γκρεμισμένων ελπίδων να σφίγγουν το χέρι του οικοδόμου που κάθεται σκεφτικός στο κουτσό από ένα πόδι τραπέζι.
Να το ξαναδώ ήθελα.
Εκείνο το πρωινό που οι καμπάνες χτυπούσαν και τα παλικάρια είχαν στα χέρια τους κορίτσια με σημαίες να ανεμίζουν. Τότε που όλοι ήταν φτωχοί, ακρωτηριασμένοι, προδομένοι, τσακισμένοι και ελλιπείς αλλά με την σιγουριά ότι εκείνη τουλάχιστον την στιγμή ήταν ελεύθεροι.
Να σε ξαναδώ ήθελα.
Να ανεβαίνεις στα βουνά αρματωμένος γνωρίζοντας ότι ίσως να ήταν η
τελευταία σου ανάβαση και να το χαίρεσαι. Να είσαι ευτυχής που ζούσες
για να πεθάνεις για μένα. Για σένα. Για όλα αυτά που ήθελα να ξαναδώ.
Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014
ΚΑΤΙ ΜΑΣ ΞΕΦΕΥΓΕΙ
ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ Δε μπορεί όταν ο Κάντας καρφώνει για μίζες τον τριτοκλητήρα του
υπουργείου Αμύνης με όνομα και διεύθυνση να γίνεται σάλος στα ΜΜΕ, αλλά
όταν αναφέρεται σε «παλαιό κορυφαίο πολιτικό» να πέφτει πέπλο σιωπής, να
εξαφανίζουν τα ΜΜΕ την είδηση και να γίνεται ξαφνικά αναξιόπιστος ο
μέχρι χτες αξιόπιστος Κάντας.
Δε μπορεί όταν όλη η Ευρώπη δείχνει πλέον και επισήμως τον Σημίτη ως ηγέτη της συμμορίας πλαστογράφων στοιχείων που έθαψε την Ελλάδα στο νεκροταφείο της ευρωζώνης, να εμφανίζεται άνετος ο Σημίτης...
ως αρχηγός της αίρεσης των 58 που επιθυμεί να παίξει ρόλο στα πράγματα της χώρας ως «υπεύθυνη κεντροαριστερή δύναμη».
Δε μπορεί να θάβουν την τρόικα ακόμη και τα πλέον συστημικά και συντηρητικά ΜΜΕ του κόσμου και την ίδια ώρα οι μόνοι που δεν αμφισβητούν τις δολοφονικές πρακτικές της να είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Δε μπορεί να μιλάει επισήμως για τρίτο μνημόνιο ο Σόιμπλε και οι μόνοι που κάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν να είναι ο Σαμαράς και ο Στουρνάρας που βαφτίζουν πάλι σωτηρία τον τρίτο βομβαρδισμό και υπόσχονται σωτηρία για 1.175η φορά.
Δε μπορεί όλος ο κόσμος να δείχνει τον Γιώργο Παπανδρέου σαν υπεύθυνο της αμαχητί παράδοσης της Ελλάδας στους παγκόσμιους τοκογλύφους κι εκείνος όχι μόνο να μην απολογείται ήδη σε ένα δικαστήριο ως κατηγορούμενος για προδοσία, αλλά να απαντά σε φοιτητές πανεπιστημίου «η Μέρκελ έφερε το ΔΝΤ στην Ευρώπη» λες και ο Γιώργος Παπανδρέου δε φιλούσε καθημερινά την κατουρημένη ποδιά της Μέρκελ για να τον συντηρεί στη θέση του πρωθυπουργού.
Δε μπορεί να μεγαλώνει η ανεργία, να παραμένει η ύφεση, να θεριεύει το δημόσιο χρέος, να καλοπερνάνε οι τράπεζες, να μένουν ακόμη στα αζήτητα οι λίστες Λαγκάρντ, Λιχτενστάιν, Παναμά, Μποτσουάνας και η κυβέρνηση να πανηγυρίζει επειδή μάζεψε 2,8 εκ. ευρώ από ελέγχους «αιφνίδιου πλουτισμού», δηλαδή όσα κοστίζουν οι ανακαινίσεις τριών υπουργικών γραφείων και μια καμπάνια του ΕΟΤ στο Βελιγράδι.
Δε γίνεται να πληρώνουμε φόρους, να πληρώνουμε χαράτσια, να πληρώνουμε για την Υγεία, να πληρώνουμε για το σπίτι που ξαναπληρώσαμε και ξαναπληρώσαμε, να πληρώνουμε επειδή αναπνέουμε, να πληρώνουμε επειδή ζούμε, να πληρώνουμε επειδή δε μεταναστεύσαμε, να πληρώνουμε επειδή ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή κι όχι από τη δύση όπως το ήθελαν οι προβλέψεις του ΙΟΒΕ επί Στουρνάρα κι ακόμη να μας πετάνε στα μούτρα ότι δεν πληρώνουμε όσα θα έπρεπε, αλλά μπορούμε να πληρώσουμε ακόμη περισσότερα.
Δε μπορεί να ζούμε όλα αυτά κι άλλα τόσα και όμως να είναι τόσο ήσυχα τα πράγματα σε αυτή τη χώρα, όλοι να είμαστε φοβισμένοι ότι τα χειρότερα έρχονται, οι περισσότεροι να πιστεύουν ότι αν γίνουν εκλογές και δεν τις κερδίσει ο Σαμαράς η Ευρώπη θα μας τιμωρήσει ενώ ως γνωστόν μέχρι σήμερα η Ευρώπη μας φέρθηκε με την αγάπη της μάνας.
Δε μπορεί να τα ζούμε όλα αυτά. Θα έπρεπε να ήμασταν οι κατήγοροι και είμαστε οι κατηγορούμενοι. Είμαστε εμείς που απολογούμαστε. Είναι αυτοί που μας ρωτάνε, που μας ρίχνουν ευθύνες, που μας μοιράζουν ποινές.
Δε μπορεί, κάτι μας ξεφεύγει. Δε μπορεί με τόση ευκολία να φτάσαμε στο «δεν πειράζει, ζωή είναι θα περάσει». Δε μπορεί να γίνονται όλα αυτά κι ακόμη να πιστεύουμε ότι «κάτι θ’ αλλάξει» έτσι, από μόνο του.
Δε μπορεί όταν όλη η Ευρώπη δείχνει πλέον και επισήμως τον Σημίτη ως ηγέτη της συμμορίας πλαστογράφων στοιχείων που έθαψε την Ελλάδα στο νεκροταφείο της ευρωζώνης, να εμφανίζεται άνετος ο Σημίτης...
ως αρχηγός της αίρεσης των 58 που επιθυμεί να παίξει ρόλο στα πράγματα της χώρας ως «υπεύθυνη κεντροαριστερή δύναμη».
Δε μπορεί να θάβουν την τρόικα ακόμη και τα πλέον συστημικά και συντηρητικά ΜΜΕ του κόσμου και την ίδια ώρα οι μόνοι που δεν αμφισβητούν τις δολοφονικές πρακτικές της να είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Δε μπορεί να μιλάει επισήμως για τρίτο μνημόνιο ο Σόιμπλε και οι μόνοι που κάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν να είναι ο Σαμαράς και ο Στουρνάρας που βαφτίζουν πάλι σωτηρία τον τρίτο βομβαρδισμό και υπόσχονται σωτηρία για 1.175η φορά.
Δε μπορεί όλος ο κόσμος να δείχνει τον Γιώργο Παπανδρέου σαν υπεύθυνο της αμαχητί παράδοσης της Ελλάδας στους παγκόσμιους τοκογλύφους κι εκείνος όχι μόνο να μην απολογείται ήδη σε ένα δικαστήριο ως κατηγορούμενος για προδοσία, αλλά να απαντά σε φοιτητές πανεπιστημίου «η Μέρκελ έφερε το ΔΝΤ στην Ευρώπη» λες και ο Γιώργος Παπανδρέου δε φιλούσε καθημερινά την κατουρημένη ποδιά της Μέρκελ για να τον συντηρεί στη θέση του πρωθυπουργού.
Δε μπορεί να μεγαλώνει η ανεργία, να παραμένει η ύφεση, να θεριεύει το δημόσιο χρέος, να καλοπερνάνε οι τράπεζες, να μένουν ακόμη στα αζήτητα οι λίστες Λαγκάρντ, Λιχτενστάιν, Παναμά, Μποτσουάνας και η κυβέρνηση να πανηγυρίζει επειδή μάζεψε 2,8 εκ. ευρώ από ελέγχους «αιφνίδιου πλουτισμού», δηλαδή όσα κοστίζουν οι ανακαινίσεις τριών υπουργικών γραφείων και μια καμπάνια του ΕΟΤ στο Βελιγράδι.
Δε γίνεται να πληρώνουμε φόρους, να πληρώνουμε χαράτσια, να πληρώνουμε για την Υγεία, να πληρώνουμε για το σπίτι που ξαναπληρώσαμε και ξαναπληρώσαμε, να πληρώνουμε επειδή αναπνέουμε, να πληρώνουμε επειδή ζούμε, να πληρώνουμε επειδή δε μεταναστεύσαμε, να πληρώνουμε επειδή ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή κι όχι από τη δύση όπως το ήθελαν οι προβλέψεις του ΙΟΒΕ επί Στουρνάρα κι ακόμη να μας πετάνε στα μούτρα ότι δεν πληρώνουμε όσα θα έπρεπε, αλλά μπορούμε να πληρώσουμε ακόμη περισσότερα.
Δε μπορεί να ζούμε όλα αυτά κι άλλα τόσα και όμως να είναι τόσο ήσυχα τα πράγματα σε αυτή τη χώρα, όλοι να είμαστε φοβισμένοι ότι τα χειρότερα έρχονται, οι περισσότεροι να πιστεύουν ότι αν γίνουν εκλογές και δεν τις κερδίσει ο Σαμαράς η Ευρώπη θα μας τιμωρήσει ενώ ως γνωστόν μέχρι σήμερα η Ευρώπη μας φέρθηκε με την αγάπη της μάνας.
Δε μπορεί να τα ζούμε όλα αυτά. Θα έπρεπε να ήμασταν οι κατήγοροι και είμαστε οι κατηγορούμενοι. Είμαστε εμείς που απολογούμαστε. Είναι αυτοί που μας ρωτάνε, που μας ρίχνουν ευθύνες, που μας μοιράζουν ποινές.
Δε μπορεί, κάτι μας ξεφεύγει. Δε μπορεί με τόση ευκολία να φτάσαμε στο «δεν πειράζει, ζωή είναι θα περάσει». Δε μπορεί να γίνονται όλα αυτά κι ακόμη να πιστεύουμε ότι «κάτι θ’ αλλάξει» έτσι, από μόνο του.
απο ostria
Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014
ΑΘΑΝΑΤΟΙ!----Γιατί «χαρίσαμε» τους 3 νεκρούς των Ίμια στους φασίστες;
--------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------------------------
Γιατί «χαρίσαμε» τους 3 νεκρούς των Ίμια στους φασίστες;
απο βαθυ κοκκινο«Αν πυροβολήσεις το παρελθόν με πιστόλι, το μέλλον θα σ’ εκδικηθεί με κανόνι...».
Ρωσικό γνωμικό
_______________________________
Τέτοιες μέρες πριν από 17 χρόνια, κατά την κρίση των Ίμια, η αφεντομουτσουνάρα μου -όπως λέει κι ο καραγκιόζης- υπηρετούσε τη στρατιωτική της θητεία, ως αρχιφύλακας στο φυλάκιο του νησιού της Χάλκης (πολλούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς στη 235 ΕΣΣΟ και στους «συμπολεμιστές» του 211 ΤΕΑ της Ρόδου τρομάρα μας!). Η Χάλκη δεν απέχει πολύ από την Κάλυμνο και τα Ίμια, άλλωστε όλα τα Δωδεκάνησα, μια στρατιωτική γειτονιά είναι κι όπως είναι φυσικό, αυτές τις μέρες τις θυμάμαι έντονα.
Από τότε πέρασε πολύς καιρός και τα πρώτα 10 χρόνια μετά από εκείνο το βράδυ, κάθε επέτειος των Ίμια είχε δύο βασικά χαρακτηριστικά: Την οργή για την ξευτυλισμένη στάση των εκσυγχρονιστών της φάπας (από τους Αμερικάνους και την ΕΕ) και το διαβόητο «ευχαριστούμε την κυβέρνηση των ΗΠΑ» και την παντελή απουσία και αμηχανία της Αριστεράς σχετικά με το θέμα. Τα τελευταία χρόνια, προστέθηκε κι ένα επιπλέον χαρακτηριστικό: Η Χρυσή Αυγή, που πήρε το franchise της θλιβερής επετείου.
Αντί σε κάθε επέτειο -όλα αυτά τα χρόνια -να βγαίνει μπροστά με παλλαϊκές εκδηλώσεις και συλλαλητήρια τιμώντας τους 3 νεκρούς στα Ίμια, που με τη ζωή τους υπεράσπισαν το δικαίωμά αυτού του λαού να ζει σα νοικοκύρης τον τόπο του, η Αριστερά κάθεται στο μπαλκόνι της, σαν τη θρησκόληπτη και φοβισμένη γεροντοκόρη, αποκαλώντας –εντελώς ανιστόρητα- εθνικιστές και φασίστες, όσους δηλώνουν πατριώτες. Αντί κάθε χρόνο να ξεσηκώνει «μπουχό» με κεντρικά συνθήματα την εφαρμογή των διεθνών συνθηκών του ΟΗΕ και του δικαίου της θάλασσας στο Αιγαίο, το βρώμικο ρόλο των αμερικανόδουλων εκσυγχρονιστών στους μετέπειτα υπέρογκους εξοπλισμούς της χώρας και την εθνική ανεξαρτησία, άφησε τους φασίστες να σηκώνουν ελληνικές σημαίες και να φωνάζουν δυνατά τα ονόματα των 3 νεκρών στα Ίμια. Λες και οι 3, που χάθηκαν στο Αιγαίο, ήταν τίποτα ταγματασφαλίτες, ή τίποτα παρακρατικοί νεοναζί μισθοφόροι. Οι φασίστες (κρατικοί και παρακρατικοί) εκμεταλλεύτηκαν αυτό το έλλειμμα της Αριστεράς κι έρποντας με ύπουλο τρόπο, εισήλθαν και κατέλαβαν το τεράστιο κενό, που’ χει αφήσει σ’ αυτά τα ζητήματα.
Δυστυχώς όμως, η Αριστερά έχει απεμπολίσει κάθε ίχνος ΕΑΜικής παράδοσης, η οποία σήμερα θα μπορούσε να εμπνεύσει σήμερα, όσο τίποτε άλλο, τον αγώνα ενάντια στη νέα κατοχή της τρόικα, διολισθαίνοντας στη λογική του Άγι Στίνα.
Σ’ αυτή τη σύγχρονη σχολή σκέψης της Αριστεράς, αξίζει να τεθεί το ερώτημα, που έθεσε ο Γιώργος Τοζίδης στο «Δρόμο της Αριστεράς”: «Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν ύψιστη πράξη αντίστασης που συνέβαλε στην ήττα των ναζί στο μέτωπο της Αφρικής, ή καταστροφή δημόσιας υποδομής που είχε ως αποτέλεσμα να δυσκολευθεί η κυκλοφορία ανθρώπων και εμπορευμάτων;»
ΥΓ: Στη φωτογραφία απεικονίζεται η αυθεντική σημαία - λάβαρο του ΕΛΑΣ Κρήτης, με σφραγίδα και υπογραφές του Διοικητή του 14ου Συντάγματος Στέλιου Σφακιωτάκη, του Διοικητή της 5ης Μεραρχίας Γρηγόρη Κοντεκάκη, του Επιτελάρχη Στέφανου Πρώιμου καθώς και του Ιερέα Δημήτρη Λαμψήκηνου.
Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!
askordoulakos
ΚΑΡΑΤΣΕΚΑΡΙΣΜΕΝΟ !!
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
"ευχαριστώ τους Αμερικανούς"
Δελατόλας-Οικονομέας: Πήραν τεράστια δάνεια με την εγγύηση και την αποπληρωμή του τραπεζίτη Ρέστη
ΑΠΟ: giorgis TON Ιαν 30, 2014 18:46
Το ότι συνήθως τις αποκαλύψεις του τις τρώει το σκοτάδι είναι μια άλλη ιστορία. Σήμερα, λοιπόν, με το απόλυτα τεκμηριωμένο ρεπορτάζ του σπάει μια ομερτά που υπήρχε διαχρονικά στο δημοσιογραφικό σινάφι. (Δείτε την χθεσινή μας σχετική ανάρτηση). Αναφέρει ονόματα και στοιχεία για δυο πασίγνωστους δημοσιογράφους , οι οποίοι πήραν τεράστια δάνεια, μιλάμε για εκατοντάδες εκατομμύρια, χωρίς εγγυήσεις, δεν πλήρωσαν τις δόσεις τους και τελικά τα αποπλήρωσε ο τραπεζίτης Ρέστης. (Άλλη ιστορία κι αυτός).
Το ότι ανέκαθεν υπήρχε αμαρτωλή σχέση μεταξύ δημοσιογράφων, ΜΜΕ και τραπεζιτών είναι γνωστό. Για πρώτη φορά όμως παρουσιάζονται αποδεικτικά στοιχεία γ’ αυτή την σχέση.
Απ’ το πρωί που κυκλοφόρησε το Hoc Doc περιμέναμε κάποιες αντιδράσεις από τους Γιώργο Οικονομέα και Αντώνη Δελατόλα για τα όσα δημοσιεύονται σε βάρος τους. Δεν υπήρξε η παραμικρή οπότε παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό κείμενο από το πολυσέλιδο σχετικό δημοσίευμα του περιοδικού:
Δύο πολλοί γνωστοί δημοσιογράφοι και αναμφίβολα διαμορφωτές της κοινής γνώμης πήραν δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων χωρίς εγγυήσεις, δεν πλήρωσαν τις δόσεις τους και τελικά τα αποπλήρωσε για χάρη τους ο τραπεζίτης.
Θα μπορούσε να είναι ένα υποθετικό σενάριο σε σχολή δημοσιογραφίας, όπου εξετάζεται το θέμα της δεοντολογίας, αλλά είναι μια πραγματικότητα στην Ελλάδα. Ο Γιώργος Οικονομέας, γνωστός παρουσιαστής του Mega, και ο Αντώνης Δελατόλας, εκδότης της εφημερίδας Το Ποντίκι,
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)