Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014
Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014
Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014
Οι ΗΠΑ καθορίζουν τη νέα κυβέρνηση της...Ουκρανίας!
Από ΒΑΘΥ , Δευτέρα, 10 Φεβρουαρίου 2014 | 2:53 μ.μ.
Ανεπανόρθωτη είναι η πολιτική ζημιά που προκάλεσε στις ΗΠΑ η ανάρτηση στο διαδίκτυο του ηχητικού ντοκουμέντου της υποκλαπείσας τηλεφωνικής συνομιλίας της Αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών, Βικτόριας Νούλαντ, με τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ουκρανία Τζέφρι Πάιατ.
Οι δύο Αμερικανοί ακούγονται να καθορίζουν εν ψυχρώ τη σύνθεση της κυβέρνησης της... Ουκρανίας (!), αν φυσικά οι φιλοδυτικοί διαδηλωτές κατορθώσουν να ανατρέψουν τον ρωσόφιλο πρόεδρο Βίκτορ Γιανουκόβιτς.
Η Νούλαντ και ο Πάιατ αποφασίζουν από τώρα ποιοι από τους ηγέτες της αντιπολίτευσης θα συμμετάσχουν στην κυβέρνηση της νέας, φιλοδυτικής Ουκρανίας και ποιοι πρέπει να αποκλειστούν. Μέσα από τη διαδικασία αυτής της συζήτησης αποκαλύπτεται και ποιος είναι ο άνθρωπος των Αμερικανών στην Ουκρανία - ο τέως υπουργός Αρσένι Γιάτσενιουκ.
Εντυπωσιάζει επίσης η τόσο κραυγαλέα αποκάλυψη του ρόλου αυτού του πανάθλιου Νοτιοκορεάτη γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν ως εκτελεστικού οργάνου της αμερικανικής πολιτικής, ο οποίος θα στείλει έναν άλλο άνθρωπο των Αμερικανών, τον πρώην πρεσβευτή της Ολλανδίας, στην ουκρανική πρωτεύουσα για να... «δέσει την υπόθεση» της ανατροπής του Γιανουκόβιτς και να συσπειρώσει την αντιπολίτευση της Ουκρανίας με τον τρόπο που επιθυμεί η Ουάσινγκτον!
Η Νούλαντ αποκλείει πρώτα πρώτα από τη νέα ουκρανική κυβέρνηση τον διασημότερο κινηματικό ηγέτη της αντιπολίτευσης, τον πρώην πυγμάχο Βιτάλι Κλίτσκο. «Δεν νομίζω ότι ο Κλιτς (σ.σ. έτσι αποκαλεί τον Βιτάλι Κλίτσκο) πρέπει να μπει στην κυβέρνηση. Δεν νομίζω ότι είναι καλή ιδέα» διαμηνύει η υφυπουργός στον πρέσβη. Αυτός φυσικά συμφωνεί με την πολιτική προϊσταμένη του.
Πρέπει να μείνει εκτός κυβέρνησης «για να κάνει τα κατ' οίκον πολιτικά μαθήματά του» επαυξάνει ο Αμερικανός πρεσβευτής στο Κίεβο, δίνοντας ταυτόχρονα και προοπτική: «Αφήστε με να δουλέψω τον Κλίτσκο και νομίζω ότι πρέπει να φέρουμε και μια δυτική προσωπικότητα εδώ για να βοηθήσει στη γέννα»! Η Νούλαντ τον πληροφορεί για τον άνθρωπο που θα στείλει ο Μπαν Κι Μουν, όπως προαναφέραμε: «Αυτό θα ήταν πολύ καλό πράγμα για να κολλήσει η όλη υπόθεση» προσθέτει η Αμερικανίδα υφυπουργός και στη συνέχεια τονίζει στον Αμερικανό πρεσβευτή στην Ουκρανία: «Και ξέρετε, γαμ... την ΕΕ»!
Έκτακτα! Υπέροχα! Ζήτω η... αυθόρμητη ουκρανική εξέγερση! Η Βικτόρια Νούλαντ, η οποία εντελώς τυχαία βρισκόταν στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα, είναι ασυγκράτητη. Επιμένει να καθορίσει λεπτομερώς το πρόγραμμα του Ουκρανού ανθρώπου των ΗΠΑ, τον οποίο προφανώς προορίζει για πρωθυπουργό (αν και αυτό δεν το λέει), του προαναφερθέντος Αρσένι Γιάτσενιουκ: «Νομίζω ότι ο Γιατς (σ.σ. έτσι τον αποκαλεί στη συνομιλία της με τον Αμερικανό πρεσβευτή) είναι αυτός που έχει την οικονομική εμπειρία, την πολιτική εμπειρία. Αυτό που χρειάζεται είναι να βρίσκονται έξω (σ.σ. από την κυβέρνηση) ο Κλιτς και ο Τανιμπόκ και να μιλάει (ο Γιάτσενιουκ) μαζί τους τέσσερις φορές την εβδομάδα!» αποφαίνεται η Νούλαντ.
Ο Ολεγκ Τανιμπόκ, τον οποίον δεν θέλει στην κυβέρνηση της Ουκρανίας η Αμερικανίδα υφυπουργός, είναι ο ακροδεξιός ηγέτης των ουκρανικών εθνικιστικών συμμοριών. Η Νούλαντ δεν τον θέλει όμως όχι φυσικά επειδή είναι ακροδεξιός, αλλά επειδή είναι γερμανόφιλος! Τον θεωρεί πράκτορα του Βερολίνου και από πολιτική άποψη έχει απόλυτο δίκιο. Δεν γνωρίζουμε αν ο Τανιμπόκ είναι και από οργανωτική πλευρά πράκτορας των γερμανικών υπηρεσιών, αλλά όλοι οι Ουκρανοί ακροδεξιοί είναι φανατικά φιλογερμανοί, με φιλοναζιστική παράδοση.
Πρόκειται για ανθρώπους ιδεολογικά και πολιτικά απολύτως αφοσιωμένους στη Γερμανία, έτοιμους να εκπληρώσουν κάθε επιθυμία του Βερολίνου, το οποίο φυσικά δεν είναι ανόητο ώστε να μην εκμεταλλεύεται αυτό το «γόνιμο έδαφος» για να ασκήσει την επιρροή του στην Ουκρανία. Οι Αμερικανοί έχουν γίνει έξω φρενών με τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες που υπέκλεψαν τη συνομιλία της Αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών με τον Αμερικανό πρεσβευτή και δεν αρκέστηκαν σε αυτό, αλλά τη γνωστοποίησαν σε όλο τον κόσμο μέσω του διαδικτύου, αποκαλύπτοντας έτσι τον ρόλο των ΗΠΑ στο υπό εκκόλαψη πραξικόπημα στην Ουκρανία.
Είναι προφανές ότι οι Ρώσοι αντιστέκονται και ότι η υπόθεση της Ουκρανίας δεν έχει κριθεί. Έχει πολλά επεισόδια ακόμη ως τον διαμελισμό της, ο οποίος πιθανότατα δεν θα είναι αναίμακτος.
http://tsak-giorgis.blogspot.gr/
Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014
Φωτιά στα διόδια της Μαλακάσας
Φωτιά στα διόδια της Μαλακάσας άναψαν οι κάτοικοι προκειμένου να γιορτάσουν την αύξηση της τιμής των διοδίων!
Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014
Αυτοί και αυτά που λείπουν σήμερα
34 χρόνια χωρίς τον «Αρχάγγελο» της Κρήτης
Τζένη Καρέζη – Νίκος Ξυλούρης ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ
Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014
Ολα αυτά που ήθελα να ξαναδώ
Να την ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα.
Την Ελληνίδα που φορά το μαύρο μαντήλι για να πενθεί τις χαρές που δεν έζησε και αυτές που έφυγαν ανεπιστρεπτί.
Να κουβαλά το ταψί με το ξεροψημένο από φούρνο ψωμί στο κεφάλι
ισορροπώντας τα τσακισμένα πόδια της στο καλντερίμι κρατώντας το μέτωπο
ψηλά σαν Καρυάτιδα που ακόμα και γερασμένη είναι εκεί για να κρατά τη
μετόπη της αξιοπρέπειας.
Να τον ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα.
Να χώνει το τσαπί τόσο βαθιά στην γη σκοτώνοντας το χώμα για να σπείρει με τα χέρια του ζωή. Να τον δω να σταματά και να ξαποσταίνει κοιτώντας τον ήλιο που κονταροχτυπιόταν από τα γεννοφάσκια του για το ποιος θα αντέξει πιο πολύ μέχρι να πέσει το σκοτάδι.
Να τα ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα.
Τα παιδιά να παίζουν μπάλα στις αλάνες με τα λιτά παντελονάκια τους και ένα κομμάτι ψωμί στο χέρι. Να ματώνουν τα ..γόνατά τους και να σηκώνονται χωρίς δάκρυα σαν γεννημένοι πολεμιστές έτοιμα για τις μάχες που θα έρχονταν.
Να τους ξαναδώ ήθελα.
Τους πικραμένους αυτής της χώρας . Να κάθονται στις ξεχαρβαλωμένες καρέκλες ενός καφενείου κάπου στα σύνορα και να κοιτούν μέσα από τα βρώμικα τζάμια την Ελλάδα να τους αποχαιρετά όπως έκανε κάθε μέρα, κάθε εποχή, κάθε χρόνο κι αυτοί να είναι εκεί να την κοιτούν μόνο για να την βλέπουν να φεύγει.
Να τις ξαναδώ ήθελα.
Τις κοπέλες να απλώνουν τις μπουγάδες στον ήλιο με τα ιδρωμένα φορέματά τους και να κοιτούν στον δρόμο για το ταίρι που θα γυρίσει από το μεροκάματο. Να έχουν στην κατσαρόλα φακές και το κρεμμύδι έτοιμο στο πιάτο και σαν βασίλισσες των γκρεμισμένων ελπίδων να σφίγγουν το χέρι του οικοδόμου που κάθεται σκεφτικός στο κουτσό από ένα πόδι τραπέζι.
Να το ξαναδώ ήθελα.
Εκείνο το πρωινό που οι καμπάνες χτυπούσαν και τα παλικάρια είχαν στα χέρια τους κορίτσια με σημαίες να ανεμίζουν. Τότε που όλοι ήταν φτωχοί, ακρωτηριασμένοι, προδομένοι, τσακισμένοι και ελλιπείς αλλά με την σιγουριά ότι εκείνη τουλάχιστον την στιγμή ήταν ελεύθεροι.
Να σε ξαναδώ ήθελα.
Να ανεβαίνεις στα βουνά αρματωμένος γνωρίζοντας ότι ίσως να ήταν η
τελευταία σου ανάβαση και να το χαίρεσαι. Να είσαι ευτυχής που ζούσες
για να πεθάνεις για μένα. Για σένα. Για όλα αυτά που ήθελα να ξαναδώ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)