«Είμαι η Κατερίνα Γκουλιώνη, έχω όνομα, αυτή είμαι κι έχω να πω πολλά».

Posted on 18 Μαρτίου, 2014 10:30 μμ από xtremyst

[Αναδημοσίευση απο OmniaTV]
Γράφει η Sylvia
  5 χρόνια πέρασαν από το πρωί της 18^ης Μαρτίου του 2009 που η  Κατερίνα Γκουλιώνη βρέθηκε νεκρή στο τέλος της μεταγωγής της με πλοίο από τον Πειραιά στις φυλακές Νεάπολης Λασιθίου.  Κατά τη διάρκεια της μεταγωγής, σύμφωνα με μαρτυρίες, την είχαν χωριστά από τους άλλους κρατούμενους και τα χέρια της ήταν δεμένα πισθάγκωνα. Σύμφωνα με αναφορές, οι άλλοι κρατούμενοι δήλωσαν ότι έδειχνε χτυπημένη στο πρόσωπο.
Μέχρι σήμερα η κρατική δολοφονία της Κατερίνας, της Κατερίνας του αγώνα, της απομόνωσης, που τόσο πάλεψε για να βελτιώσει τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης στις γυναικείες φυλακές, έχει μείνει ατιμώρητη.Η Κατερίνα που δεν φοβήθηκε να καταγγείλει με ονοματεπώνυμο όσα είδε και βίωσε μέσα στις φυλακές, να παλέψει για την κατάργηση της κολπικής εξέτασης, να είναι εκεί και να υποδέχεται τις νέες κρατούμενες χρήστριες και να τους κρατά το κεφάλι, για να μην πνιγούν από τον εμετό τους, όταν βασανίζονταν από συμπτώματα στέρησης.  Κανείς δεν έχει λογοδοτήσει μέχρι σήμερα, κανείς υπεύθυνος δεν κρίθηκε ένοχος, ούτε καν έφτασε ποτέ η υπόθεσή της στα δικαστήρια, έτσι απλά κουκουλώθηκε και παραμερίστηκε.
Μετά από τηλεφωνική επικοινωνία που είχα με την μητέρα της Κατερίνας, τα γιατί και το άδικο ακόμα βασανίζουν την οικογένειά της, η μητέρα της μια απίστευτα γλυκιά γυναίκα,  που παρόλη την ταλαιπωρία της, μιλάει από ψυχης στο τηλέφωνο. «Την σκότωσαν κοπέλα μου, και το κουκούλωσαν, από εκείνη την μέρα, απλώς αναπνέω, έπαψα και γω να ζω, θα ρωτήσω και την

Για Του Αδόλφου τα εγγόνια

η σαβουρα του ντουνια

Θέλει αέρα η πουτ(ι)νια …. Μπράβο Κριμαία !!!

Το ΠΑΣΟΚ διαλύεται, ο Σαμαράς πέφτει!

Πανικός επικρατεί στο Μέγαρο Μαξίµου. Σαν να µην έφταναν τα αναµενόµενα άσχηµα και καταστροφικά αποτελέσµατα της Ν∆ στις ευρωεκλογές, έχει ο Σαµαράς να αντιµετωπίσει επιπλέον και τη βέβαιη εκλογική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και όχι µόνο! Όλα πλέον δείχνουν ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο –για να µην πούµε αδύνατο– να µη διαλυθεί κυριολεκτικά το ΠΑΣΟΚ αµέσως µετά τις ευρωεκλογές. Αυτό όµως συνεπάγεται ότι είναι µηδαµινές οι πιθανότητες επιβίωσης της κυβέρνησης Σαµαρά – Βενιζέλου µετά τις ευρωεκλογές, πρωτίστως λόγω της...
αποσύνθεσης του ΠΑΣΟΚ.

Το ποσοστό του δύσκολα θα ξεπεράσει πια το 5%-6%, όταν στις ευρωεκλογές του 2009 ήταν 37% (για την ακρίβεια 36,64%) και στις βουλευτικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, τέσσερις µήνες µετά τις ευρωεκλογές, είχε εκτοξευτεί στο 44% (43,92% για τους σχολαστικούς µε τους αριθµούς). Η πτώση από το 37% και το 44% στο 5% σηµατοδοτεί την οριστική διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Η µνηµονιακή πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου διέλυσε κυριολεκτικά το κραταιό κόµµα που ίδρυσε ο πατέρας του. Όσο για τον ανεκδιήγητο Βενιζέλο, αυτός εξελίσσεται όντως σε «Ζίγδη του ΠΑΣΟΚ», όπως τον είχαµε χαρακτηρίσει, από το όνοµα του Γιάννη Ζίγδη, του προέδρου του κλασικού κεντρώου κόµµατος της Ε∆ΗΚ που ενταφίασε πολιτικά το κόµµα του παραλαµβάνοντάς το από το 11,95% µετά τις βουλευτικές εκλογές του 1977 και οδηγώντας το στο… 0,4% (!) των βουλευτικών εκλογών του 1981. Όπως µε την πολιτική Ζίγδη η Ε∆ΗΚ δεν είχε λόγο ύπαρξης το 1981 και οι ψηφοφόροι της στράφηκαν ή στο ΠΑΣΟΚ –ο µεγάλος όγκος τους– ή στη Ν∆ οι πολύ λιγότεροι, έτσι και η µνηµονιακή πολιτική του Βαγγέλη Βενιζέλου αφαίρεσε κάθε λόγο ύπαρξης από το ΠΑΣΟΚ του 2014. Έχει απόλυτο δίκιο ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Νίκος Σηφουνάκης που λέει ότι «η όλη διαδικασία θα έχει κατάληξη την πλήρη εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ» και αυτό οφείλεται «στην πειθήνια και χωρίς ειρµό σύµπραξη µε τη Ν∆».

Τώρα πλέον κατάλαβαν και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ότι το κόµµα τους έχει τελειώσει. «Πέθανε το ΠΑΣΟΚ όπως το ξέραµε!» δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθµό Βήµα FM ο Κώστας Σκανδαλίδης. «Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε υπαρξιακή απόγνωση» έγραψε στα Νέα ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. «Θέλω να επισηµάνω πόσο ηλίθιοι είναι αυτοί που δεν µε κάλεσαν» δήλωσε ο Θόδωρος Πάγκαλος στο Μέγκα, εννοώντας το κάλεσµα στην ιδρυτική συνδιάσκεψη της ήδη… κατάξερης από πολιτικό δάκο Ελιάς που πήγε να φτιάξει ο Βενιζέλος για να προσεταιριστεί τη ∆ΗΜΑΡ – και αντί γι’ αυτό όχι µόνο δεν προσέλκυσε τη ∆ΗΜΑΡ, αλλά του έφυγε και το µισό ΠΑΣΟΚ. Στο έσχατο σκαλοπάτι πολιτικής εξαθλίωσης έφτασε ο Βενιζέλος, ικετεύοντας τον… Γιωργάκη (!) να παρευρεθεί στη συνδιάσκεψη της Ελιάς του πολιτικού δάκου. Μέχρι που του είπε ότι «η επιτυχία της κυβέρνησης θα εξελιχθεί προς όφελός σου, αφού θα δικαιωθείς για τις επιλογές σου»! Ο Βενιζέλος και ο Σαµαράς δηλαδή αναγνωρίζουν ότι συνεχίζουν την πολιτική του… τιτανοτεράστιου νου της πολιτικής Γιώργου Παπανδρέου, τον οποίο ο πρόεδρος της Ν∆, όσο ήταν αντιµνηµονιακός, τον κατηγορούσε για «προδοσία»! Βράχος όµως ο Γιωργάκης. Αρνήθηκε κατηγορηµατικά να πάει στη συνδιάσκεψη. «Το διακύβευµα στο οποίο έχει χρέος να ανταποκριθεί η δηµοκρατική παράταξη ούτε µε την αυτοκατάργηση του ΠΑΣΟΚ µπορεί να επιτευχθεί ούτε µε συνεννοήσεις µεταξύ προσώπων, κινήσεων και οµάδων, όπως συνέβη στην πορεία προς τη συνδιάσκεψη» απάντησε αγέρωχα.

Καθώς το ΠΑΣΟΚ διαλύεται, ο κάθε πικραµένος που κάποτε υπήρξε στέλεχος πρώτης γραµµής του ΠΑΣΟΚ διεκδικεί το πτώµα του κόµµατος. Μέχρι και ο… Σηµίτης εµφανίστηκε! Αναστήθηκε από το πολιτικό του µνήµα για να γίνει… Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας! Είναι τελείως «σαλταρισµένοι» οι άνθρωποι! «Πιστεύω ότι θα αποτελούσε την πιο χρήσιµη επιλογή ως επόµενος Πρόεδρος ∆ηµοκρατίας» δήλωσε σε συνέντευξή του στην Εφηµερίδα των Συντακτών ο επί Σηµίτη υπουργός Οικονοµικών Νίκος Χριστοδουλάκης, ο οποίος ήταν στους 58, αλλά µόλις είδε ότι διαλύονται προσέγγισε τη ∆ΗΜΑΡ. Ησύχασε έτσι κι ο Πάγκαλος, ο οποίος είχε πει αναφερόµενος στην κίνηση των 58 ότι «έχει συρρεύσει όλο το σηµιταριό (!) και προσπαθεί να την κάνει σαν να είναι δική του». Το σηµαντικότερο ίσως από όλα αυτά είναι ότι τόσο οι ισχυροί οικονοµικοί παράγοντες της χώρας όσο και οι Γερµανοί και οι Αµερικανοί θεωρούν πλέον οριστικά «τελειωµένο» το ΠΑΣΟΚ. Κανένας δεν δείχνει να ποντάρει στην επιβίωσή του. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι όλες οι εφηµερίδες που ανέκαθεν υποστήριζαν το ΠΑΣΟΚ τώρα υποστηρίζουν το Ποτάµι του Σταύρου Θεοδωράκη, σε µια απεγνωσµένη προσπάθεια µήπως και µπορέσουν να στήσουν όπως όπως έναν ακόµη κεντροαριστερό πόλο µε την ελπίδα όχι βέβαια να αντικαταστήσει το κραταιό κάποτε ΠΑΣΟΚ, αλλά να προσεγγίσει το 5%. Να πάρει δηλαδή ψηφοφόρους από όσους φεύγουν από το ΠΑΣΟΚ, ώστε να µην πάνε προς το ΣΥΡΙΖΑ, αποτρέποντας όσο είναι δυνατόν τη διόγκωση του ποσοστού του.

Η ουσία είναι ότι, όπως όλα δείχνουν, αµέσως µετά τις ευρωεκλογές είναι πλέον πιθανότατο το ενδεχόµενο να καταρρεύσει η κυβέρνηση Σαµαρά – Βενιζέλου και να οδηγηθεί η χώρα σε βουλευτικές εκλογές και αλλαγή κυβέρνησης πριν από το καλοκαίρι. Η αποµάκρυνση της απεχθούς κυβέρνησης Ν∆-ΠΑΣΟΚ θα είναι αναµφισβήτητα θετικό γεγονός, όσο αβέβαιο κι αν είναι τι θα γίνει µε την επόµενη κυβέρνηση. Ο κοινωνικός πόλεµος θα είναι µακρύς.

Tου Γιώργου Δελαστίκ από prin, μέσω "Το Γρέκι" 

μεσω σιβυλλα

Βασίλης Λέκκας: "Μας κυβερνάνε ανδρείκελα... Δεν έχουν λόγο ύπαρξης,απλά εκτελούν εντολές... Πρέπει να πέσει αυτή η κυβέρνηση πάση θυσία"

sibilla

Στα αμπάρια των εταιριών δημοσκοπήσεων, ή δουλεύοντας στο σκοτάδι...

Monday, 10 March 2014 08:55

Η αγγελία από μεγάλη εταιρία δημοσκοπήσεων, από αυτές που δημιουργούν την “κοινή γνώμη” με τα λαμπερά φώτα των ΜΜΕ πάνω στα “ευρήματά” τους: ζητούνται “τηλεφωνικοί ερευνητές”. Ωραίος όρος, “ερευνητής”, αν μη τι άλλο σε προδιαθέτει για μια σοβαρή και με κύρος εργασία...

Η συνάντηση για τα περαιτέρω στο χώρο εργασίας: πρώτη εντύπωση, ψάχνεις στα τυφλά για να βρεις το χώρο, κανένα διακριτικό της τόσο προβεβλημένης εταιρίας. Ώσπου ρωτώντας, κάποιος σε πληροφορεί ότι αυτό που ψάχνεις βρίσκεται στο υπόγειο της πολυκατοικίας. Υπόγειο; Να είσαι πρώτη μούρη στη θέα της δημοσιότητας και η δουλειά να γίνεται σε ένα σκοτεινό υπόγειο!

Κατεβαίνεις τα σκαλιά, με την αίσθηση ότι σαν πολλά περίεργα έχουν μαζευτεί εδώ, και αρχίζεις να ψάχνεις. Πρώτη πόρτα το λεβητοστάσιο της πολυκατοικίας. Δεύτερη, τρίτη... κάτι αποθήκες. Μια μεγάλη πόρτα, εδώ θα είναι, ούτε κουδούνι, ούτε ταμπέλα, αλλά ένας μεγάλος καναπές απ' έξω, θα' ναι για πέταμα μάλλον.

Σπρώχνεις την πόρτα και... σοκ: μια αίθουσα με στοιβαγμένους καμιά 60αριά ανθρώπους να σιγομουρμουρίζουν μέσα στο ημίφως μπροστά σε οθόνες υπολογιστή. Οι άνθρωποι στο σκοτάδι, οι υπολογιστές το μοναδικό φως...

Μέσα στην υγρή και βαριά ατμόσφαιρα μια φιγούρα με πλησιάζει: Είστε για την αγγελία; Λοιπόν, εδώ είναι η δουλειά, 5ωρο, 3.80 την ώρα, μην ανησυχείτε θα σας εκπαιδεύσουμε... Στο να μπορείς να δουλεύεις έτσι, σκέφτηκα από μέσα μου, αλλά αφού ο “υπεύθυνος” είχε μπει κατευθείαν στο “ψητό” προτίμησα να κάνω κι εγώ το ίδιο: Και πώς πληρωνόμαστε; Πληρώνεστε μετά από 2 με 3 μήνες. Γιατί; μου βγήκε αυθόρμητα. Γιατί έτσι, η αυστηρή κατατοπιστικότατη απάντηση.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά όπως έφευγα και ξανακοίταζα σαστισμένος το λεβητοστάσιο και τον κόκκινο καναπέ απ' έξω, κατάλαβα ότι δεν ήταν για πέταμα αυτός. Εμείς ήμασταν για πέταμα, κωπηλάτες στα αμπάρια ενός πλοίου, μόνο που αντί για κουπιά ήμασταν εξοπλισμένοι με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας...

Ίσως δεν ήταν τυχαίο που ο χώρος εργασίας ήταν δίπλα στο λεβητοστάσιο. Καύσιμη ύλη και στα δυο. Μόνο που το πετρέλαιο είναι πολύ ακριβότερο από την ανθρωποώρα...

Στα αμπάρια, λοιπόν, με 3.80, για να κάνουν το φανταχτερό τους σόου οι Πρετεντέρηδες κάθε βράδυ, για να μας καθοδηγούν οι πάντα έγκριτοι αναλυτές εξηγώντας μας τις “τάσεις της κοινής γνώμης”, και φυσικά για να κερδίζουν τα αφεντικά της “επιστημονικής ανάλυσης” της κοινωνίας. Διαμορφωτές της κοινής γνώμης που πριν απ' όλα διαμορφώνουν το εργατικό δυναμικό της σύγχρονης σκλαβιάς, πηγή φωτός που το αντλούν από το σκοτάδι της εργασίας.

Δεν θα ρωτήσω τα “τυπικά”: πού είναι η επιθεώρηση εργασίας και τα σχετικά... Θα αναρωτηθώ μόνο: είμαστε στα αμπάρια, ή μήπως στο “Υπόγειο” του Ντοστογιέφσκι;

Ο Πέτρινος Συνδαιτυμόνας

https://efimeridadrasi.espiv.net/