αντε γεια χοντρε

υπόθεση των ελικοπτέρων NH-90

υπόθεση των υποβρυχίων

Στοιχεία για την πώληση του ΟΠΑΠ ζητά η Ραχήλ Μακρή

Τα στοιχεία πώλησης του ΟΠΑΠ στην εταιρεία Emma Delta ζητά με ερώτησή της προς τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη η βουλευτής Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ Ραχήλ Μακρή. Στην ερώτησή της η κα. Μακρή κάνει αναφορά σε διαταγή έρευνας που είχε δώσει ο αντιεισαγγελέας Πρωτοδικών, Ιωάννης Σέβης για τον τρόπο επίτευξης της συμφωνίας μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και Emma Delta, καθώς σύμφωνα με την Κοινοτική Νομοθεσία, οι αγοραστές του ΟΠΑΠ δεν θα πρέπει να εμπλέκονται σε τυχόν εγκληματικές δράσεις, ή σε υποθέσεις που αφορούν σε ξέπλυμα χρήματος. Σημειώνει επίσης πως πως κατά την προηγούμενη σχετική ερώτηση που είχε υποβάλει ως βουλευτής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων προς τους αρμόδιους υπουργούς της κυβέρνησης Σαμαρά, το ΤΑΙΠΕΔ είχε αρνηθεί να δώσει όλα τα ζητούμενα στοιχεία.
Αναλυτικά η ερώτηση της Ραχήλ Μακρή προς τον υπουργό Οικονομικών:
Στις 25 Νοεμβρίου 2013 κατατέθηκε η με αριθμ. πρωτ. 4210/499 Ερώτηση και Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων σχετικά με την διαδικασία και τους όρους ξεπουλήματος της εταιρίας ΟΠΑΠ ΑΕ. Το ΤΑΙΠΕΔ απάντησε με το υπ αριθμ πρωτ 11878/10-12-2013 το οποίο διαβιβάστηκε στην Βουλή των Ελλήνων με το αριθμ πρωτ ΓΚΕ 1004101 ΕΞ 2014/1534 έγγραφο, που υπογράφει ο Υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας.
Στη συγκεκριμένη απάντηση κατά παράβαση του Κανονισμού της Βουλής το ΤΑΙΠΕΔ αρνήθηκε να παράσχει τα σχετικά με την εκποίηση του ΟΠΑΠ έγγραφα σημειώνοντας ότι ο πλήρης φάκελος έχει κατατεθεί στο Εκλεκτικό Συνέδριο.
Οι εκλεκτοί του κυρίου Στουρνάρα που έχουν διοριστεί στο συγκεκριμένο φορέα διασπάθισης της περιουσίας του Δημοσίου φαίνεται να μην γνωρίζουν ότι ο Κοινοβουλευτικός Έλεγχος της Βουλής των Ελλήνων διαφέρει από τον Έλεγχο του Ελεγκτικού Συμβουλίου. Παρουσιάζονται ότι δεν κατανοούν τον βασικό διαχωρισμό νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας και αδιαφορούν για την ακρίβεια των επιχειρημάτων τους καθώς ο κύριος Στουρνάρας έχει φροντίσει να τους απαλλάξει από ποινικές και αστικές ευθύνες.
Εν ολίγης το ΤΑΙΠΕΔ αρνήθηκε να δώσει τα στοιχεία ξεπουλήματος του ΟΠΑΠ στους εκπροσώπους του Ελληνικού Ααού.
Δημοσίευμα των Financial Times της 4 Φεβρουάριου 2014 φαίνεται να αποκαλύπτει τον λόγο της απόκρυψης των στοιχείων της υποτιθέμενης επιτυχούς ιδιωτικοποίησης. Συγκεκριμένα αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι ο αντιεισαγγελέας Πρωτοδικών, Ιωάννης Σέβης, έχει διατάξει τη διεξαγωγή έρευνας για τον τρόπο επίτευξης της συμφωνίας μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και Emma Delta, καθώς σύμφωνα με την Κοινοτική Νομοθεσία, οι αγοραστές του ΟΠΑΠ δεν θα πρέπει να εμπλέκονται σε τυχόν εγκληματικές δράσεις, ή σε υποθέσεις που αφορούν σε ξέπλυμα χρήματος. 
Όμως μια τροπολογία είχε «παγώσει» έως τον προηγούμενο μήνα την υποχρέωση της ρυθμιστικής αρχής παιγνίων να διενεργεί έλεγχο σε πιθανούς αγοραστές του ΟΠΑΠ, για να διασφαλίσει ότι δεν εμπλέκονται σε παράνομες δραστηριότητες.
“Για τη διεξαγωγή της έρευνας βασιστήκαμε στο ΤΑΙΠΕΔ”, δηλώνει στην εφημερίδα ο Ευγένιος Γιαννακόπουλος εκτελεστικός Πρόεδρος της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων, σημειώνοντας πως Μη Ανεξάρτητη Αρχή δεν είχε τα μέσα να ελέγξει η ίδια τους επίδοξους επενδυτές.»»
Δεδομένου του γεγονότος το Υπουργείο Οικονομικών δεν έχει απαντήσει και οι ληφθείσες απαντήσεις των υπόλοιπων Υπουργείων δεν παρέχουν καμία ουσιαστική πληροφορία για το σοβαρότατο αυτό θέμα.
Κατόπιν των ανωτέρω ερωτάται ο κ.  Υπουργός:
1. Θα δοθούν τα στοιχεία για την πώληση του ΟΠΑΠ, τα οποία ζητήθηκαν με την υπ αριθμ πρωτ. 4210/499 Ερώτηση και Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων;
2. Θα παρασχεθεί αντίγραφο των στοιχείων όπως αυτά κατατέθηκαν στο Ελεγκτικό Συνέδριο;
3. Από την στιγμή που έχετε αναλάβει τα καθήκοντα σας, είχατε την ευκαιρία να εξετάσετε εάν αληθεύουν τα αναφερόμενα στο δημοσίευμα;
4. Υπάρχουν στοιχεία που τεκμηριώνουν τη διεξαγωγή δικαστικής έρευνας για τον τρόπο επίτευξης της συμφωνίας μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και Emma Delta;
5. Υφίσταται διάταξη της Κοινοτική Νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία οι αγοραστές του ΟΠΑΠ δεν θα πρέπει να εμπλέκονται σε τυχόν εγκληματικές δράσεις, ή σε υποθέσεις που αφορούν σε ξέπλυμα χρήματος;
6. Θα διεξήχθη έρευνα για το εάν οι αγοραστές του ΟΠΑΠ δεν θα πρέπει να εμπλέκονται σε τυχόν εγκληματικές δράσεις, ή σε υποθέσεις που αφορούν σε ξέπλυμα χρήματος;
7. Εάν ναι από ποιόν φορέα;
8. Ποιά ήταν τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής;
9. Αληθεύει ότι η Ανεξάρτητη Αρχή δεν είχε τα μέσα να ελέγξει η ίδια τους επίδοξους επενδυτές;
10. Εαν ναι γιατί;
11. Ποιός είναι ο λόγος ύπαρξης της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων όταν δεν μπορεί να επιτελέσει τον σοβαρότατο έλεγχο για εμπλοκή των αγοραστές ενός οργανισμού όπως ο ΟΠΑΠ σε τυχόν εγκληματικές δράσεις, ή σε υποθέσεις που αφορούν σε ξέπλυμα χρήματος;
12. Πόσο κοστίζει στον Έλληνα φορολογούμενο η λειτουργία της ανωτέρω Επιτροπής;
13. Γιατί τα καθήκοντα της Επιτροπής αυτής δεν τα ασκεί υπηρεσία του στενού δημόσιου τομέα η οποία δεν θα επιβάρυνε τον κρατικό προϋπολογισμό με μισθούς προέδρων και άλλων μελών διοικητικού συμβουλίου καθώς και των άλλων εξόδων της συγκεκριμένης αρχής;
Επίσης ζητείται η κατάθεση στην Εθνική αντιπροσωπεία όλων των σχετικών εγγράφων που αφορούν την πώληση του ΟΠΑΠ και τεκμηριώνουν τις απαντήσεις σας στα ανωτέρω ερωτήματα.
Αθήνα, 2/3/2015
Η ερωτώσα Βουλευτής,

Μακρή Ραχήλ

«Βόμβα» Ακρίτα: Πίσω από την εξαφάνιση του Βαγγέλη κρύβεται γνωστός Κρητικός βουλευτής

ΑΠΟ   topontiki



Επιστολή στον αναπληρωτή υπουργό Δημόσιας Τάξης, Γιάννη Πανούση, έστειλε η Έλενα Ακρίτα, την ώρα που κορυφώνεται η αγωνία για τον αγνοούμενο Βαγγέλη Γιακουμάκη, και καταγγέλλει ότι την ομάδα των συμφοιτητών του κάλυπτε πασίγνωστος βουλευτής.

«Οι βασανιστές του παλικαριού μιλάνε για πλάκες, καψόνια κι άλλα χαλαρά. Μετατρέψανε ένα ευαίσθητο, τρομαγμένο, ευάλωτο παιδί σε ανθρώπινο τζουκ μποξ (του πετάγανε κέρματα για να τραγουδάει και να το ξεκλειδώσουν από τη ντουλάπα που το φυλακίζανε). Το βασανίσανε, το διαπομπεύσανε, το ξεφτιλίσανε, το οδηγήσανε στους δρόμους να εκλιπαρεί για μια μπουκιά ψωμί, για ένα εισιτήριο να φύγει όσο πιο μακριά μπορεί, για ένα χέρι βοήθειας που δεν απλώθηκε ποτέ.

Στην υπόθεση αυτή εμπλέκεται γνωστός πολιτικός άνδρας. Ένας “πρωτοκλασάτος” Κρητικός βουλευτής ο οποίος συγκάλυπτε τη συμμορία, μεσολάβησε για να μην διώξουν τα παιδιά από τη Σχολή και κουκούλωνε την τραγωδία», γράφει, μεταξύ άλλων, η Έλενα Ακρίτα στο κείμενο που δημοσίευσε η εφημερίδα «Τα Νέα» και ανάρτησε η ίδια στο λογαριασμό της στο Facebook.

Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή που έγραψε η Έλενα Ακρίτα:

«Κύριε Υπουργέ Δημόσιας Τάξης,

Τον Βαγγέλη Γιακουμάκη και τα μάτια σας! Απευθύνομαι σε σας γιατί:

• Είστε υπεύθυνος για τις έρευνες, ως υπουργός Δημόσιας Τάξης.
• Είστε πανεπιστημιακός δάσκαλος. Πρύτανης και καθηγητής Εγκληματολογίας – συνεπώς άριστος γνώστης του αντικειμένου.
• Είστε γονιός.
• Έχετε εντρυφήσει στο θέμα. Στο άρθρο σας “Ενδοσχολική βία: Χωρίς όρια και χωρίς ορίζοντα;” επισημαίνετε:
«Στη χώρα μας το πρόβλημα της σχολικής βίας αναζωπυρώθηκε τόσο με την τραγική υπόθεση του Άλεξ όσο και με την βιντεοσκόπηση 'βιασμού' μαθητρίας στην Αμάρυνθο."

Σήμερα μοιράζομαι μαζί σας κάποιες σκέψεις που αφορούν στην τραγωδία του νεαρού Βαγγέλη Γιακουμάκη, με άγνωστο – μέχρι την στιγμή που γράφονται αυτές οι αράδες – τέλος:

1. Θέλω να πιστεύω πως οι έρευνες δεν έχουν αφεθεί μόνο στην άξια συνάδελφο μου Αγγελική Νικολούλη, ούτε μόνο στις αξιέπαινες πρωτοβουλίες των πολιτών.

2. Έχει κινητοποιηθεί και σε ποιον βαθμό η Αστυνομία; Αλήθεια, όοοολοι αυτοί οι ένστολοι που ανά δεκάδες φυλάνε τα σπίτια του κάθε απίθανου πολιτικού και δημοσιογράφου (πολλοί εκ των οποίων μια χαρά μπορούν να πληρώσουν φρουρούς απ’ την τσέπη τους) έχουν ΗΔΗ αποσπαστεί για να επιστρέψουν στην υπηρεσία του πολίτη; Και εν προκειμένω, στην διαλεύκανση της υπόθεσης;

3. Οι βασανιστές του παλικαριού μιλάνε για ‘πλάκες’, ‘καψόνια’ κι άλλα χαλαρά. Μετατρέψανε ένα ευαίσθητο, τρομαγμένο, ευάλωτο παιδί σε ανθρώπινο τζουκ μποξ (του πετάγανε κέρματα για να τραγουδάει και να το ξεκλειδώσουν από τη ντουλάπα που το φυλακίζανε).
Το βασανίσανε, το διαπομπεύσανε, το ξεφτιλίσανε, το οδηγήσανε στους δρόμους να εκλιπαρεί για μια μπουκιά ψωμί, για ένα εισιτήριο να φύγει όσο πιο μακριά μπορεί, για ένα χέρι βοήθειας που δεν απλώθηκε ποτέ.

4. Τι προβλέπει ο Νόμος για τους βασανιστές του, κύριε Υπουργέ; Ποια η ποινή τους αν βρεθεί το παιδί – και ποια η ποινή τους αν κάτι τραγικό (ούτε να το ξεστομίσω δεν μπορώ) προκύψει;

5. Ενώ η ΕΔΕ είναι ακόμα σε εξέλιξη, ο Αστυνομικός Διευθυντής Ηπείρου κ. Κώστας Τρομπούκης δήλωσε: “Δεν με πείθει το σενάριο bullying. Κανένας δεν έχει καταθέσει επίσημα ότι ο Βαγγέλης είχε Πέσει θύμα bullying. Όλοι μιλάνε με γενικότητες». Θα ερευνηθούν σε βάθος τα στοιχεία που οδηγούν τον κ. Τρομπούκη σε αυτό το συμπέρασμα;

6. Όλοι όσοι «μιλάνε με γενικότητες» και δεν καταθέτουν ευθέως εναντίον των βασανιστών - βάσει νόμου είναι συνεργοί; Οι ‘μάρτυρες’ που δεν ‘μαρτυρούν’ - γιατί φοβούνται - έχουν μερίδιο ευθύνης; Η ερώτηση μου δεν είναι ρητορική. Ειλικρινά προσπαθώ να διακρίνω τα όρια ανάμεσα στην παθητικότητα και την ‘δια της σιωπής’ ενεργή συμμετοχή.

Και τέλος - ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ:

7. Στην υπόθεση αυτή εμπλέκεται γνωστός πολιτικός άνδρας. Ένας "πρωτοκλασάτος" Κρητικός βουλευτής ο οποίος συγκάλυπτε τη συμμορία, μεσολάβησε για να μην διώξουν ‘τα παιδιά’ από τη Σχολή και κουκούλωνε την τραγωδία.

Τι θα γίνει με αυτόν τον τύπο; Γιατί κανείς δεν τον κατονομάζει; Ποιος τον καλύπτει και γιατί; Προσωπικά - μετά από δημοσιογραφική έρευνα - είμαι 90% βέβαιη για την ταυτότητα του: Το υπόλοιπο 10% δυστυχώς με εμποδίζει να το δημοσιοποιήσω.

Θα βγει στη σέντρα ο κύριος αυτός; Και το πιο σημαντικό: Αν -ο μη γένοιτο- έχει συμβεί κάτι στο παλικαράκι - έχει ποινικές ευθύνες ως ηθικός αυτουργός ή όπως αλλιώς το λέτε εσείς οι νομικοί, τέλος πάντων;

Αφήνω τους γονείς απ’ έξω και διατυπώνω όσο μπορώ πιο προσεχτικά την επόμενη πρότασή μου, γιατί πολλά ακούγονται και γράφονται: Ίσως -ΙΣΩΣ- στο οικογενειακό περιβάλλον κρύβεται η εξήγηση γιατί το παιδί δεν στράφηκε στο σπίτι του να ζητήσει βοήθεια. Αλλά ας μην το προχωρήσω άλλο: Δεν παύουν να είναι γονείς και σέβομαι τον πόνο και την αγωνία τους. Τις όποιες ευθύνες -Αν - ΑΝ- υπάρχουν, ας τις βρουν εκείνοι με την συνείδησή τους.

Κύριε Υπουργέ Δημόσιας Τάξης, οι απαντήσεις στα ερωτήματα αφορούν ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Γιατί ο Βαγγέλης είναι το παιδί όλων μας. Το δικό μου παιδί. Το δικό σας παιδί. Κι όπως εσείς γράψατε στο άρθρο σας:

“Υποβαθμισμένη ζωή, υποβαθμισμένο σχολείο, υποβαθμισμένα όνειρα, κοινωνικός αποκλεισμός, ανασφαλής ζωτικός χώρος επιβίωσης, πανοπτική κοινωνία γενικής και ειδικής παρακολούθησης όλα αυτά και όλοι αυτοί τους κρύβουν τον ήλιο του μέλλοντός τους.

Και -ως γνωστόν- χωρίς φως (ή προσδοκία φωτός) χάνει την αξία του οποιοσδήποτε αγώνας (στην τάξη ή και στη ζωή).”

Εν αναμονή της απάντησής σας

Ευρώ - ευρώ γεμίζει το... κενό

απο το ποντικι

Αγώνας δρόμου του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης για να μαζέψει 7,3 δισ.

Με τον όρο ότι θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο όσον αφορά το κυνήγι της εκτεταμένης φοροδιαφυγής εις βάρος του ελληνικού κράτους πήρε ο Βαρουφάκης από τους Ευρωπαίους εταίρους και δανειστές το ΟΚ ώστε να προχωρήσει στην υλοποίηση κάποιων βασικών σημείων του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης».

Τα πράγματα όμως είναι ιδιαίτερα σκούρα, αφού τα πλοκάμια της φοροδιαφυγής στη χώρα μας έχουν φτάσει παντού, την ώρα που η θητεία του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε με «μαύρη τρύπα» ύψους 1 δισ. στον κρατικό προϋπολογισμό.

Το «φάρμακο» της κυβέρνησης για να γιατρέψει αυτήν την πληγή είναι ότι θα βρει επιπλέον έσοδα από την πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς. Μόνο που θα πρέπει να προλάβει να εισπράξει τουλάχιστον 1 δισ. από την πηγή αυτή μέσα στο επόμενο τετράμηνο του έτους, για να μπορέσει να πείσει εντός και εκτός συνόρων ότι μπορεί να «ρεφάρει» τις απώλειες από την αδυναμία των πολλών να πληρώσουν τους φόρους του μνημονίου.

Το σύνολο των προσδοκώμενων εσόδων για το κράτος εκτιμάται στα 7,3 δισ. ευρώ... Μέσα σε αυτά περιλαμβάνεται η φορολόγηση των πλουσίων, μεταξύ άλλων των εφοπλιστών, η οποία αναμένεται να αποφέρει έσοδα ύψους 2,5 δισ., και η είσπραξη ληξιπρόθεσμων φορολογικών οφειλών από πολίτες και επιχειρήσεις περί τα 2,5 δισ. ευρώ.

Ήδη ο Μάρδας και η Βαλαβάνη έχουν ξεκινήσει αγώνα δρόμου ώστε να μαζέψουν όσο πιο πολλά έσοδα μπορούν... Σχεδιάζουν μάλιστα να δημιουργήσουν μια ανεξάρτητη Γενική Γραμματεία Εσόδων στα πρότυπα του αμερικανικού IRS.

Αδυναμία πληρωμής

Το πρόβλημα της φοροδιαφυγής στη χώρα μας όμως είναι εξαιρετικά μεγάλο, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα φορολογικά έσοδα στην Ελλάδα ανέρχονται περίπου στο 33% του ΑΕΠ, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος πλησιάζει το 42% και σε ορισμένες χώρες ακουμπά το 49%. Η διαφορά αυτή των 9 ποσοστιαίων μονάδων αντιστοιχεί με όρους ελληνικού ΑΕΠ σε 16,5 δισ. ευρώ, ποσό που αντανακλά το ύψος της φοροδιαφυγής και της αδυναμίας πληρωμής φόρων από τους πολίτες.

Την ίδια ώρα, οι φορολογικοί συντελεστές στην Ελλάδα δεν είναι οι χαμηλότεροι στην Ε.Ε. Αντίθετα, μιλάμε και για υπερφορολόγηση των αστικών αλλά και των αδύναμων ομάδων του πληθυσμού.

Είναι λογικό, λοιπόν, η αδυναμία πληρωμής των φόρων από πολλούς Έλληνες να οφείλεται ακριβώς στην υπερφορολόγησή τους, τη στιγμή που η φοροδιαφυγή από άλλους οργιάζει. Με λίγα λόγια, οι έντιμοι φορολογούμενοι δεν διαθέτουν τα χρήματα για να καλύψουν το ποσό που χάνεται από τη φοροδιαφυγή.

Έτσι, τρόπους για να αυξηθούν οι εισροές στα δημόσια ταμεία ψάχνει η κυβέρνηση, με πρώτο και κύριο στόχο την καταπολέμηση του παραεμπορίου και του λαθρεμπορίου. Η καταπολέμηση του παραεμπορίου, του λαθρεμπορίου καυσίμων και του λαθρεμπορίου τσιγάρων μπορεί να φέρει έσοδα στο κράτος άνω των 2,5 δισ. ευρώ, είχε επισημάνει στη Βουλή ο υφυπουργός Οικονομικών Δημήτρης Μάρδας.

Ειδικότερα, από το λαθρεμπόριο καυσίμων υπάρχει απώλεια φόρων 1 δισ. τον χρόνο, από το λαθρεμπόριο στα τσιγάρα υπολογίζεται απώλεια φόρων 500 εκατ., ενώ από το παραεμπόριο η ΕΣΕΕ υπολογίζει απώλεια φόρων 20 δισ. Όσο για τον ΦΠΑ, 5 δισ. ευρώ υπολογίζεται ότι είναι τα έσοδα τα οποία μπορούν να εξασφαλιστούν από την πάταξη των ανωτέρω.

Τόνισε δε ότι για την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου καυσίμων θα πραγματοποιηθεί αλλαγή νομοθεσίας και με τον συντονισμό επτά υπουργείων.

Η κυβέρνηση, για να φέρει εις πέρας τους στόχους της στο λαθρεμπόριο καυσίμων, θα τοποθετήσει συσκευές ηλεκτρονικού εντοπισμού σε όλα τα μικρά δεξαμενόπλοια που παραλαμβάνουν φορτία από τα διυλιστήρια.

Επιπλέον, σκέφτεται για τους φοροελέγχους να βάλει στο παιχνίδι και τις τράπεζες. Η Τράπεζα της Ελλάδος και οι εμπορικές τράπεζες έχουν στη διάθεσή τους όλες τις κινήσεις λογαριασμών που δείχνουν πώς εισάγονται και εξάγονται κεφάλαια από και προς το εξωτερικό.

Όσο για την καταπολέμηση του παραεμπορίου, στοχεύει με την αναδιοργάνωση του ΣΔΟΕ να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Τα «μεγάλα ψάρια»

Παράλληλα, ο υπουργός αναπληρωτής κατά της Διαφθοράς Παναγιώτης Νικολούδης – στον οποίο στηρίχθηκε ο Αλέξης Τσίπρας για να πείσει τους δανειστές πως υπάρχουν ισοδύναμα – σκοπεύει πρωτίστως να μειώσει τη φοροδιαφυγή στοχεύοντας στα «μεγάλα ψάρια», από τα οποία θεωρητικά μπορεί να εισπράξει 2,5 δισ. ευρώ.

Έχει εντοπίσει ήδη 3.500 περιπτώσεις φοροδιαφυγής, ενώ λέει ότι υπάρχουν άλλες 24.000 παρόμοιες που μπορούν το αμέσως προσεχές διάστημα να φέρουν έσοδα στο κράτος.

Στα άμεσα σχέδιά του είναι και να επαναφέρει το μέτρο της άμεσης και επιτόπιας είσπραξης των προστίμων που επιβάλλονται από τα δικαστήρια στους καταδικασθέντες, μέσο με το οποίο θα μπορούσε να έχει άμεσα έσοδα στα ταμεία του κράτους. Το μέτρο αυτό λειτουργούσε και παλαιότερα, αλλά εγκαταλείφθηκε, με την ευθύνη να μεταβιβάζεται στις εφορίες για να εισπράξουν τα πρόστιμα από τις ποινές, με αποτέλεσμα να μην εισπράττονται ποτέ.

Μεγάλα ποσά χάνονται στη χώρα μας όμως και από τη γραφειοκρατία, η οποία υπολογίζεται ότι οδηγεί σε απώλειες 14 δισ. τον χρόνο. Η κυβέρνηση σχεδιάζει να επανεξετάσει το ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο, καθώς ήδη σήμερα υπάρχουν 20 ξεχωριστά μισθολόγια, αλλά και το πλαίσιο περί δαπανών για μετακινήσεις υπουργών, «για να μην έχουμε τη μετακίνηση 20 ατόμων στις Βρυξέλλες μόνο και μόνο για να ανακοινωθεί η έναρξη λειτουργίας του Μουσείου της Ακρόπολης», όπως τονίζει χαρακτηριστικά ο Μάρδας.
Ο χάρτης των φορολογικών οφειλών

Σε ό,τι αφορά τα φορολογικά έσοδα, η Βαλαβάνη πιστεύει ότι μόλις 9 δισ. ευρώ μπορούν να εισπραχθούν από το αστρονομικό ποσό των 76 δισ. ευρώ που έχουν φτάσει. Αυτό προκύπτει από τους υπολογισμούς του υπουργείου Οικονομικών και τους σχετικούς δείκτες που χρησιμοποιούν για να διαπιστώσουν τις ανεπίδεκτες είσπραξης οφειλές. Το υπουργείο, για να φτάσει στο ποσό αυτό, εξαιρεί τις οφειλές των τελευταίων τεσσάρων ευρώ χωρίς πρόστιμα ΚΒΣ και δάνεια, χωρίς πτωχευμένες επιχειρήσεις, χωρίς ΔΕΚΟ και χωρίς υπόλοιπα επιχειρήσεων που χρωστούν πάνω από 1,5 εκατ. ευρώ (βρίσκονται στα δικαστήρια ή παλαιές υποθέσεις). Χωρίς αυτά τα ποσά το αποτελεσματικό ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο ανέρχεται στα 9 δισ. ευρώ.

Ειδικότερα, ο χάρτης των φορολογικών οφειλών, σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών, έχει ως εξής:

1 Τα 29,4 δισ. είναι οφειλές που δημιουργήθηκαν έως το 2009 και είναι πάρα πολύ δύσκολο να εισπραχθούν.
2 Τα τελευταία πέντε χρόνια έως και τον Ιανουάριο του 2015 έχουν δημιουργηθεί οφειλές 46,6 δισ. ευρώ (1,1 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο).
3 Την πρώτη τριετία (από το 2010) δημιουργήθηκαν τα 23,75 δισ. ευρώ και τα επόμενα δύο χρόνια άλλα 22,75 δισ. ευρώ.
4 Η μεγάλη εκτίναξη έγινε μεταξύ 2013 και 2014. Συγκεκριμένα, το 2013 δημιουργήθηκαν 8,6 δισ. ευρώ και το 2014 επιπλέον 14,2 δισ. ευρώ.
5 Τα 76 δισ. ευρώ χρωστούν 3.670.000 φυσικά πρόσωπα και 447.000 επιχειρήσεις.
6 Από τους ανωτέρω τα 3.174.000 φυσικά πρόσωπα ή 76% και 357.447 επιχειρήσεις χρωστούν έως 3.000 ευρώ.
7 Χρέη έως 5.000 ευρώ έχουν 3.346.000 φυσικά πρόσωπα ή το 91% των φυσικών προσώπων και 371.000 ή το 82% των επιχειρήσεων.
8 Περίπου 3.500.000 οφειλέτες (φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις) με οφειλές έως 3.000 ευρώ χρωστούν συνολικά 1,6 δισ. ευρώ ή το 2,2% του συνολικού χρέους.
9 Μέχρι 5.000 ευρώ χρωστούν 3,7 εκατ. οφειλέτες, και συνολικά 2,3 δισ. ευρώ ή 3% του συνολικού χρέους.
10 Δηλαδή 400.000 οφειλέτες έχουν χρέη 73,7 δισ. ευρώ ή οφείλουν το 97% των χρεών.
11 Πάνω από 1 εκατ. ευρώ οφειλές έχουν 6.500 οφειλέτες (4.000 επιχειρήσεις και 2.500 φυσικά πρόσωπα) και χρωστούν 60,4 δισ. ευρώ.

Ένα ακόμη εργαλείο στα χέρια του Βαρουφάκη είναι και η χαλάρωση των πρωτογενών πλεονασμάτων με στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος 1,5% του ΑΕΠ αντί 3%.

Παράλληλα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα θεσμοθετήσει τον Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό, ο νέος φόρος θα έχει ψηφιστεί έως τον Ιούνιο, προκειμένου να αρχίσει να εισπράττεται στο δεύτερο εξάμηνο, ώστε να μπουν και χρήματα στα κρατικά ταμεία.

Προεκλογικά είχε εξαγγείλει ότι τα έσοδα από το φόρο ακινήτων θα μειωθούν κατά 2 δισ. ευρώ, επομένως θα πρέπει να φτάσουν τα 1,2 δισ. ευρώ.

Από το κάδρο των εσόδων δεν θα μπορούσε να λείπει το ΙΚΑ, οι μεγαλοοφειλέτες του οποίου είναι 800 επιχειρήσεις με συνολικό ύψος οφειλής 2,5 δισ. ευρώ. Πρέπει να σημειωθεί ωστόσο ότι οι μισοί θεωρούνται «ανενεργοί» κωδικοί καθώς έχουν κηρύξει πτώχευση ή έχουν βάλει λουκέτο κ.λπ.

Η νέα ευνοϊκή ρύθμιση του υπουργείου Οικονομικών εκτιμάται ότι θα φέρει έσοδα 1,1 δισ. εντός του 2015 από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Επίθεση Τσίπρα σε Σαμαρά και δυνάμεις της Ευρώπης: "Μας είχαν στήσει παγίδα". Μηνύματα προς το εσωτερικό του κόμματος

Μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις έστειλε από το βήμα της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ το μεσημέρι του Σαββάτου ο Αλέξης Τσίπρας, τονίζοντας ότι πλέον η προσπάθεια για την κοινωνική αλλαγή δεν γίνεται από θέση διαμαρτυρίας αλλά από θέση κυβερνητικής ευθύνης και κάθε δημόσια τοποθέτηση έχει επίδραση στο σήμερα και το αύριο της Ελλάδας.

Στην αρχή της ομιλίας του ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι το προηγούμενο διάστημα η νέα κυβέρνηση έδωσε εξετάσεις σε μία δύσκολη περίοδο και δεν θα διαπραγματευτεί όσα πέτυχε.

"Δεν θα δραπετεύσουμε από τις δεσμεύσειςε που έχουμε αναλάβει, έχουμε αμετακίνητες αρχές και αξίες αλλά δεν εξαντλούμαστε σε αυτές, είπε ο κ.Τσίπρας.
Πλέον η ιστορική πρόκληση για την προώθηση της κοινωνικής αλλαγής δεν αφορά τη θέση της διαμαρτυρίας αλλά της κυβερνητικής ευθύνης, τόνισε ο πρωθυπουργός, προσθέτοντας ότι κάθε απόφαση, διαπίστωση, τακτική κίνηση και δημόσια τοποθέτηση έχουν επίδραση στο σήμερα και το αύριο της Ελλάδας.

Ο ίδιος δήλωσε σίγουρος ότι «είμαστε σε θέση να κρατήσουμε στους ώμους μας αυτή τη βαριά ευθύνη».
Ο κ.Τσίπρας επιτέθηκε στον Αντώνη Σαμαρά, χαρακτηρίζοντάς τον συνένοχο και εκτελεστικό όργανο των ευρωπαϊκών κέντρων που είχαν στόχο «σε σχέδιο που ήταν και παραμένει» να οδηγήσουν την κυβέρνηση σε φθορά ανατροπή ή ακόμη και άνευ όρων παράδοση πριν το κυβερνητικό έργο αρχίσει να αποδίδει καρπούς και το ελληνικό παράδειγμα επιδράσει και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης.
Οπως είπε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, βασικός στόχος είναι «να έχουν ξεμπερδέψει» πριν τις εκλογές στην Ισπανία τον Νοέμβριο.

Οι πιέσεις που δέχθηκε η ελληνική κυβέρνηση έχουν στόχο να την οδηγήσουν σε απαράδεκτες υποχωρήσεις, ώστε να υπάρξει απογοήτευση και αποκοπή από τη λαϊκή βάση, εκτίμησε ο κ.Τσίπρας, σημειώνοντας ότι η πιστωτική ασφυξία χρησιμοποιείται ως μέσο πρόκλησης λαϊκής δυσαρέσκειας.
Τελικά, θέλουν να οδηγήσουν την Ελλάδα ή σε μία εκδοχή κυβέρνησης χωρίς ουσιαστική λαϊκή νομιμοποίηση, όπως ήταν η κυβέρνηση Παπαδήμου, ή σε πλήρη ανατροπή της ώστε να φύγουν από το πολιτικό προσκήνιο όσων «εμείς εκπροσωπούμε».

Ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε εκτενώς στην πορεία της διαπραγμάτευσης αναλύοντας τις «τρεις αλήθειες» λέγοντας ότι «πήγαμε στη μάχη της Ευρώπης με ναρκοθετημένο κάθε μας βήμα» και καθιστώντας συνένοχο τον πρώην πρωθυπουργό.
Αναλυτικά οι τρεις αλήθειες κατά τον Πρωθυπουργό είναι:
«Αλήθεια πρώτη: Πήγαμε στη μάχη της Ευρώπης με ναρκοθετημένο κάθε μας βήμα.Μας είχαν στήσει παγίδα οι πιο επιθετικές συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης, σε συνεργασία με την κυβέρνηση Σαμαρά, για να μας ρίξουν στα βράχια πριν καλά-καλά αναλάβουμε την κυβέρνηση. Με στόχο τη χρηματοπιστωτική ασφυξία και την ανατροπή της κυβέρνησης.
Τι δεν είχανε προβλέψει:

• Πρώτον ότι θα πάρουμε ένα ποσοστό πολύ κοντά στην αυτοδυναμία.
• Δεύτερον ότι θα σχηματίσουμε κυβέρνηση σε χρόνο ρεκόρ, αφήνοντας απέξω τα αγαπημένα τους παιδιά.
• Τρίτον ότι θα έχουμε μια πρωτοφανή λαϊκή υποστήριξη μετά τις εκλογές».

Συνεχίζοντας αναφέρθηκε στην «αλήθεια δεύτερη: Είχαμε βέβαια και προεκλογικά εκτιμήσει και συζητήσει για αυτή την εξέλιξη. Αυτό όμως δεν μείωσε τις δυσκολίες. Γιατί η θεωρητική σύλληψη δεν αρκεί σε τέτοιες περιπτώσεις. Χρειάζονται κινήσεις προετοιμασίας που απαιτούν χρόνο και μέσα διακυβέρνησης. Κι εμείς στη φάση αυτή, της άμεσης ανάληψης κυβερνητικών καθηκόντων, δεν είχαμε προλάβει ούτε καν να ανοίξουμε τη Βουλή. Δεν είχαμε, λοιπόν, αντικειμενικά κανένα άλλο όπλο, παρά μόνο την αποφασιστικότητά μας να ανταποκριθούμε στη θέληση του λαού, όπως αυτή εκφράστηκε εκλογικά».
Πρόσθεσε δε ως «Αλήθεια τρίτη: Είχαμε σωστά διαβλέψει ότι ένα από τα ισχυρά μας χαρτιά ήταν η ανησυχία για τη γενικότερη αποσταθεροποίηση που θα προκαλούσε η μη συμφωνία, που θα οδηγούσε στη εφαρμογή του σχεδίου ασφυξίας που είχαν ενορχηστρώσει οι συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης.
Ανησυχία που οδήγησε μεγάλες χώρες, όπως η Γαλλία, οι ΗΠΑ, η Κίνα, και άλλες, σε μια πιο θετική και υπεύθυνη θέση, σε σχέση με τον ευρωπαϊκό άξονα της λιτότητας.
Και μας επέτρεψε να ελιχθούμε ανάμεσα σε διαφοροποιημένα συμφέρονται και στρατηγικές προς όφελος των ελληνικών θέσεων.
Από την άλλη μεριά όμως, βρεθήκαμε απέναντι και σε ένα άξονα δυνάμεων, με πρωτεργάτες τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους, που για ευνόητους πολιτικούς λόγους, επιχειρούσαν να οδηγήσουν όλη τη διαπραγμάτευση στο χείλος του γκρεμού, παίρνοντας το ρίσκο μιας ανεξέλεγκτης εξέλιξης, προκειμένου να αποφύγουν το εσωτερικό πολιτικό ρίσκο».

Ολόκληρη η ομιλία του κ. Τσίπρα:

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Βρισκόμαστε στην αρχή μιας μεγάλης και δύσκολης μάχης. Δεσμευμένοι όχι μόνο στο πρόγραμμα με βάση το οποίο ο ελληνικός λαός μας έδωσε την εμπιστοσύνη του.

Αλλά και στις αρχές και τις αξίες που διαχρονικά υπήρξαν θεμέλιο των ιδεών και της δράσης της Αριστεράς. Την αφοσίωση στο λαό και στη χώρα. Τη σχέση αλήθειας και καθαρού λόγου με τους ανθρώπους του μόχθου και της δημιουργίας. Την προσήλωση στη δημοκρατία και στην κοινωνική δικαιοσύνη.

Την ενότητα του λαού στη διεκδίκηση ώριμων στόχων, που εντάσσονται σε μια πορεία προόδου.

Ας ξεκαθαρίσω λοιπόν από την αρχή, επειδή πολλή συζήτηση γίνεται τελευταία μέσα και έξω από την Ελλάδα. Από φίλους και αντιπάλους. Μπορεί να είμαστε το νέο, το καινούργιο, η ελπίδα για την αλλαγή, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είμαστε και χτεσινοί.

Έχουμε σαν παράταξη, σαν κόμμα, σαν αγωνιστές, ιστορία χρόνων και αγώνων. Δώσαμε εξετάσεις σε δύσκολες περιόδους. Και σήμερα δεν πρόκειται να διαπραγματευτούμε με κανέναν τις αρχές και τις αξίες μας.

Ή να δραπετεύσουμε μπροστά στις δυσκολίες από τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει.

Όσοι ελπίζουν σε κάτι τέτοιο θα διαψευστούν. Επιτρέψτε μου, όμως, να θυμίσω κάτι στο οποίο οι κλασσικοί της κοινωνικής απελευθέρωσης επέμεναν:

Η πολιτική μας πάλη έχει στην αφετηρία της αμετακίνητες αρχές και αξίες, αλλά δεν εξαντλείται σ' αυτές.

Ήμασταν πάντα και είμαστε και τώρα υποχρεωμένοι να υπηρετούμε αυτές τις αρχές και αξίες, χαράζοντας μια αποτελεσματική και έξυπνη τακτική, που παίρνει υπόψη τους συσχετισμούς δύναμης, τις διαθέσεις των εργαζομένων και του λαού, τις δυνατότητες του κινήματος σε κάθε στιγμή και σε κάθε στροφή, τις ανάγκες της χώρας.

Αυτό είναι εκατό φορές πιο απαραίτητο σε συνθήκες όπως οι σημερινές, που ο ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται μπροστά σε μια ιστορικά πρωτοφανή πρόκληση:

Να προωθήσει την κοινωνική και πολιτική αλλαγή, από θέσεις όχι διαμαρτυρίας και αντιπολίτευσης, αλλά από θέση κυβερνητικής ευθύνης.

Ξέρετε τι σημαίνει αυτό, σύντροφοι.

Σημαίνει ότι κάθε απόφασή μας, κάθε διαπίστωση στα ντοκουμέντα μας, κάθε τακτική μας κίνηση, κάθε δημόσια τοποθέτησή μας, έχει επίδραση όχι μόνο στο σήμερα και στο αύριο της Αριστεράς, ή των κινημάτων προόδου, αλλά στο σήμερα και στο αύριο της Ελλάδας και του λαού της.

Πρόκειται για μια νέα ευθύνη.

Σε μια εντελώς νέα κατάσταση.

Και είμαι βέβαιος ότι είμαστε σε θέση να κρατήσουμε στους ώμους μας, μαζί με το λαό μας, αυτή την ευθύνη.

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Πέρασε μόλις ένας μήνας από τη μέρα που ο ελληνικός λαός έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ την εντολή διακυβέρνησης.

Ένας μήνας που ταρακούνησε πολλούς και άλλαξε πολλά από εκείνα που είχαν θεωρηθεί για πολλά χρόνια αναλλοίωτα και αμετακίνητα. Ταμπού πολιτικά και ιδεολογικά.

Και καλό είναι να μη μας διαφεύγει η γενική εικόνα:

Η χώρα μας και η κυβέρνησή μας βρέθηκαν στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου ενδιαφέροντος.

Η Ελλάδα έπαψε από τις πρώτες μέρες της νέας διακυβέρνησης να είναι παρίας, που εκτελεί εντολές και εφαρμόζει μνημόνια.

Ο ελληνικός λαός αισθάνεται να κερδίζει την αξιοπρέπεια που του αμφισβητούσαν και του στερούσαν.

Η αντίθεση στην καταστροφική λιτότητα μπήκε στην ατζέντα όλων των συζητήσεων.

Η ανθρωπιστική κρίση, οι άνθρωποι που υποφέρουν, μπήκαν στο επίκεντρο των συζητήσεων, που μέχρι χτες περιστρέφονταν μόνο γύρω από στεγνούς αριθμούς.

Κερδίσαμε συμμάχους στην προσπάθεια να απαλλαγούμε από τη θηλιά της αυτοτροφοδοτούμενης κρίσης.

Κατακτήσαμε το αυτονόητο για κάθε ελεύθερο λαό δικαίωμα να συζητάμε για το αύριο της πατρίδας μας.

Να έχουμε λόγο για το μέλλον της.

Είπαμε όχι ένα, αλλά πολλά, αλλεπάλληλα ΟΧΙ μέσα σε λίγες μέρες, παρά τις πιέσεις, που σε ορισμένες στιγμές έγιναν αφόρητες και πήραν το χαρακτήρα εκβιασμού.

Κι από όλα αυτά προκύπτει μια πρώτη σημαντική πολιτική διαπίστωση:

Σήμερα μπροστά στην κυβέρνησή μας και μπροστά στη χώρα έχουν ανοιχτεί νέες δυνατότητες.

Η απαλλαγή από τα μνημόνια και τις καταστροφικές πολιτικές λιτότητας δεν είναι πλέον μόνο επιθυμία και λαχτάρα, που εκφράστηκε στο εκλογικό αποτέλεσμα.

Η κυβέρνησή μας τη μετέτρεψε σε πολιτική πράξη, τη "νομιμοποίησε" στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και στα ευρωπαϊκά όργανα, την κατέστησε αντικείμενο αναμέτρησης και διαπραγμάτευσης.

Και έγιναν τα πρώτα βήματα προς τον απελευθερωτικό στόχο που δεσμεύει τον ΣΥΡΙΖΑ και παρακινεί το λαό μας.

Αυτό το πολιτικό συμπέρασμα δεν έχει να κάνει με κάποιες διαθέσεις αυτοϊκανοποίησης, ωραιοποίησης της σκληρής πραγματικότητας, ή παραποίησης της αλήθειας.

Αυτά είναι πονηριές καταδικασμένες από το λαό και ξένες για το κόμμα μας.

Έχει όμως να κάνει με την τακτική μας για το σήμερα και το αύριο.

Με το γεγονός ότι από καλύτερες θέσεις, με καλύτερες προϋποθέσεις, μπορούμε να διεκδικήσουμε και να εφαρμόσουμε την άλλη πολιτική που υποσχεθήκαμε και επιδιώκουμε.

Με δυσκολίες μεγάλες;

Ναι με δυσκολίες πολύ μεγάλες που είναι μπροστά μας, γιατί τις μάχες τις δίνουμε μέρα με τη μέρα και οι μεγαλύτερες μάχες είναι μπροστά, αλλά από καλύτερες θέσεις και με καλύτερες προϋποθέσεις για να προετοιμαστούμε και να πολεμήσουμε.

Γιατί σήμερα είναι πλέον σαφές:

Η τρόικα τελείωσε.

Κι ας βαφτίζουν ορισμένοι του παλιού καθεστώτος τρόικα την Κομισιόν, ή τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς, με τους οποίους φυσικά συνεργαζόμαστε και συζητάμε, αφού ανήκουμε στην ευρωζώνη.

Η τρόικα ως ενιαίος εξωθεσμικός και πέραν κάθε ελέγχου και δημοκρατικής νομιμοποίησης, μηχανισμός εποπτείας και επικυριαρχίας τελείωσε και τυπικά.

Και τον τελείωσε η νέα ελληνική κυβέρνηση.

Είναι επίσης σαφές:

Τα μνημόνια είναι παρελθόν.

Και τυπικά, αφού διαχωρίστηκαν από τη δανειακή σύμβαση, δεν τη συνοδεύουν πια.

Αλλά και ουσιαστικά, με την έννοια ότι τα παράλογα μέτρα της λιτότητας δε συνοδεύον πια τη νέα συμφωνία μας.

Τη συμφωνία γέφυρα στην οποία καταλήξαμε μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις, οι οποίες έδειξαν όχι μόνο την επιμονή των δογματικών της λιτότητας, αλλά και την αποφασιστικότητα της κυβέρνησής μας να τελειώσει μ' αυτή.

Και θέλω στο σημείο αυτό να σημειώσω πόσο κωμικό είναι και πόση πολιτική αμηχανία δείχνει, όταν προσπαθούν οι εκπρόσωποι του παλιού να αποδείξουν ότι και το νέο είναι μία από τα ίδια.

Ότι συνεχίζουμε την πολιτική τους.

Αλλά και πόσο θλιβερό να αναπαράγουν με επαναστατική αφέλεια αυτή τη στρέβλωση πολιτικές δυνάμεις με προοδευτική ιστορία και αριστερό πρόσημο.

Οι δυνάμεις του χθες, βέβαια, είναι κατανοητό, να μπορούν να αποχωριστούν, να μη μπορούν να ζήσουν χωρίς μνημόνια.

Αλλά είναι τόσο αναξιόπιστοι πια απέναντι στο λαό.

Μέχρι χθες παρακαλάγανε να πέσουμε στα βράχια και μας κατηγορούσαν ότι εκεί οδηγούμε τη χώρα.

Και μετά, ξαφνικά, αλλάξανε τροπάρι.

Και πασχίζουν τώρα να πείσουν ότι δεν άλλαξε τίποτα μετά τη διαπραγμάτευση.

Κι αυτό την ίδια στιγμή που όλοι παρακολουθήσαμε τις σφοδρές αντιδράσεις στο κόμμα της κυρίας Μέρκελ, στην οποία καταλογίζουν απαράδεκτες υποχωρήσεις απέναντι στην Ελλάδα.

Η αλήθεια όμως δεν μπορεί να κρυφτεί.

Και το συναίσθημα περηφάνιας και αξιοπρέπειας του λαού μας, που καταγράφεται σε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης, δε λαθεύει.

Γιατί το λαό μας κανείς δε μπορεί να τον ξεγελάσει.

Φυσικά υπάρχουν και πρέπει να υπάρχουν απόψεις, ερωτηματικά, επιφυλάξεις, απορίες, διαφωνίες.

Φυσικά υπάρχουν και θα υπάρχουν επιθέσεις κάθε είδους από τους αντιπάλους μας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

Αλλά οφείλουμε στο λαό μας, στους λαούς της Ευρώπης που μας παρακολουθούν με προσοχή και προσμονή, στα κινήματα για την ανατροπή της λιτότητας, να αποκαλύπτουμε και να υπερασπιζόμαστε την αλήθεια.

Ποιες είναι λοιπόν οι αλήθειες για τις δύσκολες διαπραγματεύσεις που κατέληξαν στη γνωστή συμφωνία γέφυρα;

Αλήθεια πρώτη: Πήγαμε στη μάχη της Ευρώπης με ναρκοθετημένο κάθε μας βήμα.

Μας είχαν στήσει παγίδα οι πιο επιθετικές συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης, σε συνεργασία με την κυβέρνηση Σαμαρά, για να μας ρίξουν στα βράχια πριν καλά-καλά αναλάβουμε την κυβέρνηση.

Με στόχο τη χρηματοπιστωτική ασφυξία και την ανατροπή της κυβέρνησης.

Με στόχο δηλαδή τη λεγόμενη αριστερής ή αντιμνημονιακή παρένθεση.

Πήγαμε στη διαπραγμάτευση σε καθορισμένα από πριν ασφυκτικά χρονικά περιθώρια.

Με άδεια ταμεία και τις τράπεζες στο όριο.

Με σημαδεμένα από τις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης και τους προστάτες της χαρτιά και e-mails.

Με το μαχαίρι της πιστωτικής ασφυξίας στο λαιμό.

Όλα τα είχαν έτοιμα για να μας οδηγήσουν σε ναυάγιο, οδηγώντας σε ναυάγιο τη χώρα.

Τι δεν είχανε προβλέψει :

Πρώτον ότι θα πάρουμε ένα ποσοστό πολύ κοντά στην αυτοδυναμία.

Δεύτερον ότι θα σχηματίσουμε κυβέρνηση σε χρόνο ρεκόρ, αφήνοντας απέξω τα αγαπημένα τους παιδιά.

Τρίτον ότι θα έχουμε μια πρωτοφανή λαϊκή υποστήριξη μετά τις εκλογές.

Μια πρωτοφανή λαϊκή ενότητα στήριξης του αγώνα μας για την αξιοπρέπεια και τη κυριαρχία, που όμοιά της έχει να ζήσει ο τόπος μας από τα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης.

Και όλα αυτά τους ανέτρεψαν τους σχεδιασμούς και μας έδωσαν το περιθώριο να αποφύγουμε τη παγίδα.

Αλήθεια δεύτερη: Είχαμε βέβαια και προεκλογικά εκτιμήσει και συζητήσει για αυτή την εξέλιξη.

Αυτό όμως δεν μείωσε τις δυσκολίες.

Γιατί η θεωρητική σύλληψη δεν αρκεί σε τέτοιες περιπτώσεις.

Χρειάζονται κινήσεις προετοιμασίας που απαιτούν χρόνο και μέσα διακυβέρνησης.

Κι εμείς στη φάση αυτή, της άμεσης ανάληψης κυβερνητικών καθηκόντων, δεν είχαμε προλάβει ούτε καν να ανοίξουμε τη Βουλή.

Δεν είχαμε, λοιπόν, αντικειμενικά κανένα άλλο όπλο, παρά μόνο την αποφασιστικότητά μας να ανταποκριθούμε στη θέληση του λαού, όπως αυτή εκφράστηκε εκλογικά.

Αλήθεια τρίτη: Είχαμε σωστά διαβλέψει ότι ένα από τα ισχυρά μας χαρτιά ήταν η ανησυχία για τη γενικότερη αποσταθεροποίηση που θα προκαλούσε η μη συμφωνία, που θα οδηγούσε στη εφαρμογή του σχεδίου ασφυξίας που είχαν ενορχηστρώσει οι συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης.

Ανησυχία που οδήγησε μεγάλες χώρες, όπως η Γαλλία, οι ΗΠΑ, η Κίνα, και άλλες, σε μια πιο θετική και υπεύθυνη θέση, σε σχέση με τον ευρωπαϊκό άξονα της λιτότητας.

Και μας επέτρεψε να ελιχθούμε ανάμεσα σε διαφοροποιημένα συμφέρονται και στρατηγικές προς όφελος των ελληνικών θέσεων.

Από την άλλη μεριά όμως, βρεθήκαμε απέναντι και σε ένα άξονα δυνάμεων, με πρωτεργάτες τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους, που για ευνόητους πολιτικούς λόγους, επιχειρούσαν να οδηγήσουν όλη τη διαπραγμάτευση στο χείλος του γκρεμού, παίρνοντας το ρίσκο μιας ανεξέλεγκτης εξέλιξης, προκειμένου να αποφύγουν το εσωτερικό πολιτικό ρίσκο.

Ποιο λοιπόν το συμπέρασμα από αυτέ τις αλήθειες ;

Το σχέδιο, στο οποίο συνένοχος και εν πολλοίς εκτελεστικό όργανο είναι και ο πρώην πρωθυπουργός που την ώρα που η Ελλάδα διεκδικούσε με αγωνία, καλούσε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα σε ψηφίσματα εναντίον της εθνικής προσπάθειας.

Το σχέδιό τους, λοιπόν, ήταν και παραμένει να οδηγήσουν την κυβέρνησή μας σε φθορά, ανατροπή, ή άνευ όρων παράδοση, πριν το κυβερνητικό έργο αρχίσει να αποδίδει καρπούς.

Και πριν το ελληνικό παράδειγμα επιδράσει στους συσχετισμούς σε άλλες χώρες.

Και κυρίως πριν από τις εκλογές στην Ισπανία.

Δηλαδή: Να μας πιέσουν τόσο ώστε να οδηγηθούμε σε απαράδεκτες υποχωρήσεις υπό την απειλή της πιστωτικής ασφυξίας.

Να σπείρουν έτσι απογοήτευση και να μας αποκόψουν από τη λαϊκή βάση.

Να χρησιμοποιήσουν αν χρειαστεί και μπορέσουν ακόμα και την πιστωτική ασφυξία ως μέσο πρόκλησης λαϊκής δυσαρέσκειας.

Με τελικό στόχο είτε να μας σύρουν σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα αμφίβολης ηθικής και πολιτικής νομιμοποίησης, κατά το παράδειγμα της κυβέρνησης Παπαδήμου.

Είτε να μας ανατρέψουν και να τελειώνουν με όσα εμείς εκπροσωπούμε και τους φοβίζουν.

Είτε τέλος, όμως έγινε με τη ΝΔ του Σαμαρά, να μας ενσωματώσουν πλήρως στην πολιτική και τη λογική τους και να καταφέρουν έτσι στρατηγικό πλήγμα και στην Ελλάδα που αντιστέκεται, και στην Ευρώπη που λέει όχι στη λιτότητα.

Επιτρέψτε μου ένα σχόλιο εδώ.

Όλα αυτά τα σχέδια επί χάρτου, που έβαζαν τη μοίρα της Ελλάδας και όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης σωτηρίας στην κλίνη του Προκρούστη, διακρίνονταν από μια απίστευτη υπεροψία της δύναμης.

Και από μια εξίσου απίστευτη άγνοια των πραγματικών δεδομένων που αφορούν στην Ελλάδα και στην ελληνική αριστερά.

Μια υποτίμηση της αποφασιστικότητας και της αντοχής μας.

Συνηθισμένοι να συναλλάσσονται με στελέχη του μνημονακού καθεστώτος και πρόθυμους εκτελεστές εντολών, αιφνιδιάστηκαν με το όχι μας στο πρώτο Eurogroup.

Και εκνευρίστηκαν με το όχι μας και στο δεύτερο Eurogroup, όταν οι πιέσεις πήραν το χαρακτήρα ανοιχτού τελεσιγράφου.

Έτσι όμως, με την άρνησή μας να δεχτούμε τελεσίγραφα και να υποκύψουμε σε εκβιασμούς, δώσαμε τη δυνατότητα να παρέμβουν σε θετική κατεύθυνση άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις.

Να παρέμβει με τα συλλαλητήρια και τις κινητοποιήσεις του ο ίδιος ο λαός μας.

Να εκδηλωθεί ένα κύμα συμπαράστασης σε όλο τον κόσμο, που μόνο στην περίοδο της δικτατορίας είχε σημειωθεί.

Για να επιτευχθεί τελικά ένας συμβιβασμός, που εξασφάλισε σε μας και στη χώρα την ανάσα που χρειαζόμασταν.

Ενώ ταυτόχρονα αποφύγαμε τα χειρότερα που μας ετοίμαζαν και τα οποία θα είχαν απρόβλεπτες συνέπειες τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Ευρώπη.

Ήταν μια δύσκολη διαπραγμάτευση.

Αυτό ο καθένας μπορεί να το καταλάβει.

Η πρώτη δύσκολη μάχη σε ένα μακρύ και δύσκολο πόλεμο.

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω, ότι οι βασικοί στόχοι αυτής της διαπραγμάτευσης που θέσαμε στις προγραμματικές δηλώσεις ήταν:

Ο διαχωρισμός της δανειακής σύμβασης από τα καταστροφικά μνημόνια που είχαν φτάσει να θεωρούνται αναπόσπαστο τμήμα τους.

Μια ενδιάμεση συμφωνία-γέφυρα που θα μας έδινε τόπο και χρόνο για την ουσιαστική διαπραγμάτευση, τόσο για το χρέος, όσο και για ένα συμβόλαιο ανάπτυξης έξω από το βάλτο της λιτότητας.

Ας δούμε όμως και τι συγκεκριμένα και πρακτικά πετύχαμε, πέρα από το ότι αποφύγαμε τη παγίδα.

Πετύχαμε το τέλος του μνημονίου, τυπικά και ουσιαστικά.

Οι απαιτήσεις του mail Χαρδούβελη βγήκαν από το τραπέζι.

Και θυμάστε όλοι το χαρακτήρα και τη σκληρότητα των μέτρων που προβλέπονται εκεί.

Πετύχαμε το τέλος της τρόικας.

Στο εξής θα έχουμε να κάνουμε όχι με κάποιους υπαλλήλους, αλλά με την Κομισιόν και θεσμούς οι οποίοι από τη φύση και το χαρακτήρα τους είναι υποχρεωμένοι να συνδιαλέγονται και να συζητούν όχι μόνο τεχνοκρατικά, αλλά και πολιτικά.

Πετύχαμε το τέλος των εξωπραγματικών και ανέφικτων πλεονασμάτων, που είναι το άλλο όνομα και η βάση της λιτότητας.

Και φυσικά τις ανοιχτές τράπεζες και την ασφάλεια γενικώς του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Δεν έχουμε και δεν δικαιούμαστε να έχουμε φυσικά καμιά αυταπάτη.

Δεν είναι ώρα ούτε για πανηγυρισμούς ούτε για επανάπαυση.

Είμαστε στην αρχή της αρχής.

Κάναμε ένα πρώτο βήμα.

Αλλά μπροστά μας έχουμε τεράστια προβλήματα.

Να αυξήσουμε τα έσοδα στα δημόσια ταμεία.

Να στήσουμε στα πόδια της μια κοινωνία ρημαγμένη από πέντε χρόνια καταστροφής.

Προβλήματα που δίνουν ερείσματα για πιέσεις και εκβιασμούς κάθε είδους και σε κάθε μας βήμα.

Το ξέρουμε και το περιμένουμε.

Γι αυτό το επόμενο διάστημα θα δίνουμε μάχη μέρα με τη μέρα.

Όμως είμαι αισιόδοξος ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε όλους τους σκοπέλους και όλα τα εμπόδια αξιοποιώντας την ανάσα που κερδίσαμε για να κάνουμε πράξη το συντομότερο μια σειρά από κρίσιμες δεσμεύσεις μας.

Με το συντονισμό όλων των δυνάμεων, με τη στήριξη στη λαϊκή πρωτοβουλία, με τη σοβαρότητα, την επιμονή και την ακούραστη δουλειά, μπορούμε να μετατρέψουμε το τετράμηνο που κερδίσαμε σε προγεφύρωμα της μεγάλης αλλαγής.

Ξέρετε ότι πολλοί έχουν ποντάρει σε τρίτο μνημόνια μέχρι τον Ιούνιο.

Θα διαψευστούν για άλλη μια φορά.

Τα μνημόνια με οποιαδήποτε αρίθμηση, σε οποιαδήποτε γλώσσα, και με οποιοδήποτε όνομα, τελείωσαν στις 25 Ιανουαρίου.

Αυτό που εμείς θα επιδιώξουμε, και για το οποίο θα προετοιμαστούμε καλά, αξιοποιώντας όλες τις εσωτερικές και διεθνείς δυνατότητες, είναι μια αμοιβαία αποδεχτή συμφωνία με τους εταίρους για την οριστική αποδέσμευση της χώρας από την ασφυκτική και εξευτελιστική επιτροπεία.

Μια συμφωνία που θα καταστήσει κοινωνικά βιώσιμες τις χρηματοδοτικές μας υποχρεώσεις και θα δώσει τη δυνατότητα να επιστρέψουμε στην ανάπτυξη, στη κανονικότητα, στην κοινωνική συνοχή.

Για μας τώρα αρχίζει μια περίοδος δημιουργικής δουλειάς.

Χτες στο υπουργικό συμβούλιο ανακοίνωσα την κατάθεση των πρώτων νομοσχεδίων για την αναστροφή της σημερινής κατάστασης.

Το πρώτο θα αφορά τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Το δεύτερο τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Το τρίτο μας μέτρο είναι η νομοθετική ρύθμιση, την επόμενη εβδομάδα, που θα υλοποιεί τη δέσμευση μας για την προστασία της πρώτης κατοικίας, ώστε να βάλουμε τέλος στην αγωνία εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας, εργαζόμενων και συνταξιούχων που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους.

Την επόμενη εβδομάδα επίσης, την Πέμπτη 5 Μάρτη, προχωράμε στην κατάθεση του Νομοσχεδίου για την ΕΡΤ.

Ενώ θα καταθέσουμε και τη πρόταση για εξεταστική επιτροπή προκριμένου να διερευνήσουμε τους λόγους και τις αιτίες που οδήγησαν το λαό μας σε αυτή τη πρωτοφανή περιπέτεια.

Αυτές είναι οι πρώτες κοινοβουλευτικές και νομοθετικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας.

Και το νομοθετικό μας έργο θα συνεχιστεί γιατί έχουμε μπροστά μας να αλλάξουμε ένα τερατώδες καθεστώς αδιαφάνειας, διαφθοράς, διαπλοκής.

Το να κυβερνάς όμως δεν σημαίνει μόνο να νομοθετείς.

Από Δευτέρα αρχίζουμε ένα μαραθώνιο μεταρρυθμίσεων που θα διευκολύνουν τους πολίτες και θα εξορθολογίσουν τη δημόσια διοίκηση.

Όλοι σας είδατε ποια είναι τα συγκεκριμένα πρώτα μέρα προς αυτή την κατεύθυνση.

Εδώ όμως, στην Κεντρική μας Επιτροπή, θα ήθελα να σταθώ σε ένα θέμα που αποτελεί για μας δείγμα γραφής και σύμβολο της μεταμνημονιακής περιόδου.

Αποφασίσαμε να ανακαλέσουμε την άδεια Αρχιτεκτονικής και Ηλεκτρομηχανολογικής Μελέτης του εργοστασίου στις Σκουριές της Χαλκιδικής.

Σκοπός μας είναι με αυτή την κίνηση να προασπίσουμε, με όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικό τρόπο, δύο μείζονες προτεραιότητες για την κυβέρνησή μας: Το περιβάλλον και το δημόσιο συμφέρον.

Και η απάντησή μας στις αντιδράσεις που σημειώθηκαν είναι απλή και κατηγορηματική:

Γι' αυτό ακριβώς ο λαός μας εμπιστεύτηκε.

Γιατί για μας οι εργαζόμενοι, η προοδευτική παραγωγική ανάπτυξη, το περιβάλλον και το δημόσιο όφελος, βρίσκονται πάνω απ' όποια επιχειρηματικά συμφέροντα, όσο μεγάλα και αν είναι και όσες διασυνδέσεις και αν διαθέτουν.

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Νέες καταστάσεις, νέα καθήκοντα, έλεγαν παλιά.

Και νέες εισηγήσεις θα πρόσθετα.

Τι να κάνουμε;

Από το έργο αυτής της κυβέρνησης θα κριθούν πολλά και για μας, και κυρίως για τους εργαζόμενους και τη χώρα.

Αλλά.

Υπάρχει εδώ ένα μεγάλο αλλά.

Το κόμμα δεν μπορεί να γίνει και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει ένας μηχανισμός νομής της εξουσίας, όπως γινόταν στο παρελθόν.

Θα σταθεί φυσικά κοντά στην κυβέρνηση, θα τη στηρίξει στις προσπάθειές της μαχητικά, αλλά πάντα κριτικά, όπως αρμόζει σε ένα κόμμα της Αριστεράς.

Ταυτόχρονα όμως, κι αυτό είναι το βασικό, θα σταθεί και πρέπει να σταθεί πιο κοντά από όσο ποτέ άλλοτε στο λαό μας που δοκιμάζεται.

Να συμπαραταχθεί με τις απαιτήσεις, τις αγωνίες, και τους αγώνες του.

Να τραβάει από το μανίκι την κυβέρνηση όταν χρειάζεται και όταν κρίνει ότι κάποιες επιλογές της είναι λαθεμένες,.

Να κρίνει, να αντιπολιτεύεται, ας μου επιτραπεί η έκφραση, την κυβέρνηση, με σοβαρότητα, ευθύνη, και παίρνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους.

Να μεταφέρει βεβαίως τις θέσεις της κυβέρνησης στο λαό. Αλλά, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό, να μεταφέρει τις θέσεις του λαού στην κυβέρνηση.

Γι' αυτό, στη νέα περίοδο, πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει πιο μαζικός, πιο πειθαρχημένος, πιο αποτελεσματικός, πιο νεανικός, πιο αντάρτης από ότι μέχρι σήμερα.

Η συμμετοχή στα κινήματα και στις κοινωνικές οργανώσεις, η προσπάθεια να συμμετέχουν ενεργά οι πολίτες σε όσα τους αφορούν,

η καθημερινή πάλη εναντίον των αγκυλώσεων και της αδιαφάνειας,

η αντιμετώπιση της προπαγάνδας που θέλει να στείλει τους Έλληνες πίσω στην αγκαλιά της απογοήτευσης και του φόβου,

η στήριξη της προσφοράς και της ανιδιοτέλειας ως υπέρτατης πολιτικής αρετής,

είναι μερικά από τα πολλά κομματικά μέτωπα στις μέρες που έρχονται.

Θέλουμε ένα κόμμα των μελών, της συλλογικότητας, του αγώνα.

Ένα κόμμα που δεν ψάχνει διαδρόμους επαφής με το κράτος, αλλά δρόμους επαφής με το λαό.

Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας όλοι.

Πολύ τρέξιμο.

Μεγάλες ευθύνες.

Με συλλογικότητα, σοβαρότητα, ευελιξία, στράτευση, αντοχή, κριτική σκέψη, μπορούμε να αφήσουμε το αποτύπωμα της προόδου στις συνειδήσεις, στην κοινωνία, και στην πατρίδα.

Και γι' αυτό αξίζουν όλοι οι κόποι και όλες οι θυσίες.

απο   usayl

ΠΑΡΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΣ

απο 
.iskra.

(Σαβ. 28/2/15 - 00:27)
Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΛΕΙΦΕΡΟΠΟΥΛΟ
ΕΡ: Διατυπώνετε αντιρρήσεις και ενστάσεις για τη συμφωνία της τετράμηνης παράτασης της δανειακής σύμβασης.  Θεωρείτε ότι δεν ακυρώνει το μνημόνιο και περιορίζει την υλοποίηση των προεκλογικών σας  δεσμεύσεων;
ΑΠ: Δεν θέλω να αναφερθώ δημόσια σε ιδιαίτερες προσωπικές μου απόψεις για την τετράμηνη συμφωνία τις οποίες είχα την ευκαιρία και τη δυνατότητα να εκφράσω σε κυβερνητικά και κομματικά όργανα. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα δημοκρατικό κόμμα. Ήμασταν δημοκρατικό κόμμα όταν είχαμε 4-5%, παραμείναμε δημοκρατικό κόμμα ως αξιωματική αντιπολίτευση και θα συνεχίσουμε να παραμένουμε δημοκρατικό κόμμα συμμετέχοντας  στην κυβέρνηση. Εμείς πάντα θα εκφράζουμε στις συλλογικές μας διαδικασίες ελεύθερα τις απόψεις μας. Και αυτό δεν είναι αδυναμία, όπως λένε οι αντίπαλοι μας αλλά μεγάλο πλεονέκτημα και δύναμη για τον ίδιο τον τόπο. Η σιωπή των αμνών δεν ταιριάζει στο ΣΥΡΙΖΑ και δεν είναι δημοκρατία. Πράγματι , λοιπόν, η συμφωνία με τους  λεγόμενους εταίρους παρουσιάζει μεγάλα προβλήματα αλλά σας διαβεβαιώνω ότι αυτά τα προβλήματα δεν πρέπει και δεν πρόκειται να μας εμποδίσουν να εφαρμόσουμε το ριζοσπαστικό πρόγραμμα μας.
ΕΡ: Ο κ. Βαρουφάκης  επιμένει ότι οι ασάφειες του κειμένου συμφωνίας αποτελούν πλεονέκτημα που δίνει ελευθερία κινήσεων και επιλογών στην κυβέρνηση.  Αυτό δεν ισχύει και για την πλευρά των δανειστών;
ΑΠ: Οι ασάφειες και τα κρίσιμα προβλήματα του κειμένου της συμφωνίας δεν πρέπει και δεν πρόκειται να θολώσουν το κυβερνητικό έργο και τη νέα προοδευτική πορεία της χώρας. Οι προκλήσεις για μια ριζοσπαστική πολιτική προοδευτικής διεξόδου από την κρίση, που θα στηριχτεί από το λαό και τους αγώνες του, βρίσκονται μπροστά μας. Εμείς θα ανταποκριθούμε θετικά σε αυτές τις προκλήσεις παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες των πιστωτών και των κατεστημένων κέντρων να αιχμαλωτίσουν την κυβέρνηση και να ακυρώσουν το πρόγραμμα μας.

ΕΡ: Στην περίπτωση που οι θεσμοί αρνηθούν την εφαρμογή σημαντικών μέτρων από τις κυβερνητικές σας δεσμεύσεις η λύση θα είναι ένα δημοψήφισμα ή και προσφυγή στις κάλπες;
ΑΠ: Δεν νομίζω ότι οι λεγόμενοι «θεσμοί» μπορούν να επικαθορίσουν την πορεία της χώρας. Δεν θα ανεχθούμε  ό,τι έκανε πριν τις εκλογές επί χρόνια η τρόικα, να το κάνουν μετεκλογικά οι περίφημοι «θεσμοί». Η πατρίδα μας με τη νέα κυβέρνηση ξεκίνησε μια νέα πορεία για να απαλλαγεί από τη νεοαποικιακή κηδεμονία και να ακολουθήσει έναν ανεξάρτητο δρόμο, ως κυρίαρχο και δημοκρατικό κράτος. Αυτός ο δρόμος που ξεκίνησε με την πρόσφατη λαϊκή ετυμηγορία δεν πρόκειται να ανακοπεί. Και ασφαλώς ο ελληνικός λαός είναι εκείνος που πρώτα από όλα θα καθορίσει σε κάθε φάση με τη βούληση και τους αγώνες του τις επιλογές σε αυτόν τον τόπο.
ΕΡ: Πρέπει το κείμενο συμφωνίας να εγκριθεί από τη Βουλή; Μετά τις ζωηρές αντιδράσει μερίδας κυβερνητικών βουλευτών εκτιμάτε ότι θα υπάρξουν διαφοροποιήσεις κατά της ψήφισή του;
ΑΠ: Δεν θεωρώ ότι είναι απαραίτητο αλλά ούτε υποχρεωτικό η συμφωνία με τους πιστωτές να εγκριθεί από τη Βουλή. Τόσο ο χαρακτήρας αυτής της συμφωνίας όσο και το περιεχόμενο της δεν είναι τέτοια που να μπορούν να περιβληθούν με τη μορφή νόμου.
ΕΡ: Η νέα συμφωνία προβλέπει συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων στη βάση της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας. Πως θα πορευτείτε με τα νέα δεδομένα σε ότι αφορά τη ΔΕΗ, τον ΑΔΜΗΕ, και τα ΕΛΠΕ;
ΑΠ: Η χώρα μας δεν έχει κανένα λόγο να συνεχίσει τις ιδιωτικοποιήσεις και μάλιστα ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών δημοσιών τομέων και επιχειρήσεων της οικονομίας μας ή δημοσίων ακινήτων -φιλέτων. Πολύ περισσότερο η κυβέρνηση μας δεν πρόκειται να κάνει καμία απολύτως ιδιωτικοποίηση στο χώρο της ενέργειας. Αντίθετα θα ανασυγκροτήσουμε τις επιχειρήσεις που το δημόσιο έχει κεντρικό ρόλο στην ενέργεια, ώστε να αναβαθμιστούν και να παίξουν ένα νέο ρόλο με αποκλειστικά αναπτυξιακά, παραγωγικά και κοινωνικά κριτήρια.

ΕΡ: Είναι προς όφελος της κυβέρνησης να έρθει η συμφωνία παράτασης της δανειακής σύμβασης για ψήφιση στη Βουλή, ή πρέπει να αποφευχθεί; Θα την ψηφίσετε μετά και τις ενστάσεις που έχετε διατυπώσει;
ΑΠ: Όπως σας έχω απαντήσει δεν θεωρώ ότι είναι απαραίτητο, αλλά ούτε υποχρεωτικό να έρθει οποιαδήποτε συμφωνία με τους πιστωτές στη Βουλή προς ψήφιση.