Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

Δημοσιογραφία ή δημόσιες σχέσεις;

Στο τεύχος 13 του UNFOLLOW, που κυκλοφορεί, εξετάζουμε μια κομβική πλευρά του συστήματος ανισότητας που μαστίζει την Ελλάδα. Περιγράφουμε τεκμηριωμένα πώς άλλο ένα φορολογικό νομοσχέδιο, ενώ εμφανίζεται και πάλι με το πρόσχημα της «μεταρρύθμισης», στην πραγματικότητα έρχεται να λεηλατήσει τα λαϊκά εισοδήματα, δίχως καμία απολύτως πρόθεση να φορολογήσει τον πραγματικό πλούτο. Και για να το αποδείξουμε επικαλούμαστε εμβληματικές περιπτώσεις ελλήνων επιχειρηματιών -τον Σωκράτη Κόκκαλη, τον Γιάννη Αλαφούζο, τον Νίκο Μάνεση και τον Ανδρέα Βγενόπουλο-, δημοσιεύουμε τα εκκαθαριστικά τους σημειώματα και εξηγούμε πώς λειτουργεί το σύστημα της φοροασυλίας.
Καθώς ανοίγεται μπροστά μας το 2013, ο πολιτικός λόγος στην Ελλάδα εξακολουθεί να κάνει κύκλους, κυνηγώντας την ουρά του από όξυνση σε άμβλυνση και τούμπαλιν, δίχως ακόμη να ανακαλύπτει τη βούληση, το κουράγιο ή τα εργαλεία να αντιμετωπίσει το δομικό πρόβλημα: όσο κάποιοι καλλιεργούν ενοχικές συνειδήσεις, υπερθεματίζοντας περί «πατριωτισμού» και «ομοψυχίας», ενώ άλλοι καταδιώκουν αποδιοπομπαίους τράγους, παρουσιάζοντάς τους ως «σάπια μήλα» ενός κατ’ ουσίαν υγιούς καλαθιού, το πρόβλημα της δομικής αδικίας με την οποία είναι οργανωμένο, σκόπιμα και υπολογιστικά, το πολιτικοοικονομικό σύστημα της χώρας, μένει ανέγγιχτο.
Όπως έχει ειπωθεί, δημοσιογραφία είναι να γράφεις κάτι που κάποιος άλλος δεν θέλει να γραφτεί. Όλα τα υπόλοιπα είναι δημόσιες σχέσεις. Στο UNFOLLOW λοιπόν αποφασίσαμε από το πρώτο μας κιόλας τεύχος ότι αν πρόκειται να καταπιαστούμε ως δημοσιογράφοι με το πολιτικό πρόβλημα που διαπιστώνουμε, δεν αξίζει ούτε να γράφουμε εξυπνούλικα χρονογραφήματα περί της απουσίας «φορολογικής συνείδησης» των εστιατόρων ούτε να μπήγουμε κι εμείς το μικρό μας τσεκουράκι στην πεσούσα δρυ της εβδομάδας. Απεναντίας, αυτό που αξίζει είναι να μιλήσουμε για τον τεράστιο ελέφαντα στο κέντρο του δωματίου, που όλοι καμώνονται πως είναι αόρατος.
Ο ελέφαντας είναι το σύστημα εκείνο που επιτρέπει σε μια ολιγομελή ομάδα ανθρώπων να προστατεύονται στο διηνεκές από οποιαδήποτε προσπάθεια «μεταρρύθμισης», από οποιαδήποτε απόπειρα εγκατάστασης ουσιαστικής ισονομίας στη χώρα. Κι αυτό με την πλήρη συνενοχή μιας εκτελεστικής εξουσίας που επιστρατεύει όλη της τη δύναμη, ώστε και οι άλλες εξουσίες –η νομοθετική, η δικαστική, σύσσωμη η κρατική γραφειοκρατία αλλά και ο Τύπος– να κατασκευάζουν ξανά και ξανά ελαφρώς παραλλαγμένες εκδοχές αυτού του συστήματος ανισότητας και αδικίας.
Στο τεύχος 13 του UNFOLLOW, που κυκλοφορεί, εξετάζουμε μια κομβική πλευρά του συστήματος αυτού: στο ρεπορτάζ του ειδικού συνεργάτη Κώστα Γυφτοδήμου, περιγράφουμε τεκμηριωμένα πώς άλλο ένα φορολογικό νομοσχέδιο, ενώ εμφανίζεται και πάλι με το πρόσχημα της «μεταρρύθμισης», στην πραγματικότητα έρχεται να λεηλατήσει τα λαϊκά εισοδήματα, δίχως καμία απολύτως πρόθεση να φορολογήσει τον πραγματικό πλούτο. Αντιθέτως, διατηρεί αλώβητα ή και ενισχύει τα φορολογικά προνόμια του μεγάλου κεφαλαίου, των πολυεθνικών, των εφοπλιστών και των τραπεζιτών.
Αλλά δεν μένουμε εκεί. Επειδή γνωρίζουμε πως με όση ακρίβεια κι αν περιγράψουμε κάτι, την πραγματική δύναμη την έχει το συγκεκριμένο παράδειγμα, επικαλούμαστε εμβληματικές περιπτώσεις ελλήνων επιχειρηματιών, που όχι μόνο ανήκουν στην ολιγομελή αυτή προστατευμένη ομάδα αλλά είναι τόσο επιφανείς ώστε στα πρόσωπά τους να συμβολοποιείται η κοινωνική αδικία: Στο ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου,  ξετυλίγουμε τον χάρτη του φορολογικού παραδείσου που λέγεται Ελλάδα και δημοσιεύουμε τέσσερα εκκαθαριστικά σημειώματα, μέρος μιας σειράς στοιχείων που περιήλθαν σε γνώση μας. Από αυτά τα εκκαθαριστικά σημειώματα προκύπτει πως για το έτος 2012:
Ο βιομήχανος Νικόλαος Μάνεσης έχει συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 30.714, 52 ευρώ.
Ο επιχειρηματίας Σωκράτης Κόκκαλης έχει συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα  26.870, 11 ευρώ.
Ο εφοπλιστής και μιντιάρχης Ιωάννης Αλαφούζος έχει συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 26.160, 40 ευρώ.
Ο τραπεζίτης Ανδρέας Βγενόπουλος έχει συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 18.217, 41 ευρώ.
Πώς γίνεται αυτό; Μα τους το επιτρέπει ο νόμος. Και ο παλιός και ο καινούργιος και κάθε «μεταρρύθμιση» που παρουσιάζεται ως «λύση» στη συστημική αδικία που μαστίζει την Ελλάδα. Όπως επισημαίνεται στο ρεπορτάζ, «λεφτά υπάρχουν» αλλά καμία κυβέρνηση δεν τολμά να τα απαιτήσει από τους… αναξιοπαθούντες κεφαλαιοκράτες, αλλάζοντας τον  νόμο ώστε να φορολογηθούν τα πραγματικά υψηλά εισοδήματα που προκύπτουν ως μερίδιο κέρδους από τις εταιρείες τους.
Αυτό είναι ένα καλά κρυμμένο φορολογικό μυστικό: Τα κέρδη των εταιριών δεν διανέμονται όλα στους μετόχους. Αντιθέτως, μοιράζονται και φορολογούνται στην υψηλότερη κλίμακα μόνο τόσα όσα χρειάζονται για να καλυφθούν «τρύπες». Έτσι, τα υπόλοιπα κέρδη υποτίθεται ότι παραμένουν στις εταιρείες, έχοντας γλιτώσει την φορολόγηση μέχρι και την υψηλότερη κλίμακα - σε αντίθεση με τα έσοδα μισθωτών και συνταξιούχων που φορολογούνται όλα (αλλά και τα κέρδη εταιρειών σε άλλες χώρες). Ο φόρος με τον νόμο που ίσχυε μέχρι και το 2012 για κάποιον που δηλώνει πάνω από 100.000 ατομικό εισόδημα ήταν 45%.  Οι ιδιοκτήτες των ΑΕ και των ΕΠΕ, για παράδειγμα, παίρνουν όσο μερίδιο χρειάζονται από τα κέρδη των όποιων εταιρειών τους με επιπλέον φορολογία 25% για να καλύψουν το τεκμήριο διαβίωσης, και τα υπόλοιπα κέρδη τους μένουν στο ταμείο της εταιρείας φορολογημένα με 20%.
Νομίμως το κάνουν. Όπως νομίμως αφήνουν τα κέρδη τους στο ταμείο της εταιρείας τους φορολογημένα με το «ταπεινό» 20%. Και αν προκύψει και μία χρονιά εμφανίσουν ζημιές, τις καλύπτουν με τα κέρδη προηγουμένων ετών, τα οποία δεν έχουν φορολογηθεί γιατί «ξέχασαν» να μοιράσουν τα μερίδια. Επαναλαμβάνουμε, νομίμως γίνονται αυτά στο ελληνικό Ελντοράντο. Βέβαια στην Γερμανία που τόσο θέλουμε να μιμηθούμε, τα μερίδια φορολογούνται μεν με μικρότερο συντελεστή, αλλά μοιράζονται το ίδιο έτος, ενώ τα κέρδη των εταιρειών φορολογούνται 30-33% και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις επιτρέπεται ένα μέρος των κερδών να μείνει στο ταμείο της εταιρείας.
Τη στιγμή λοιπόν που απαιτείται από τον λαό να επιδείξει «πατριωτισμό»,  αποκτώντας... «φορολογική συνείδηση», το UNFOLLOW προτείνει να θυμηθούμε τι στ’ αλήθεια σημαίνει κοινωνική δικαιοσύνη.
Την πλήρη εξήγηση του πώς δουλεύει το σύστημα της φοροασυλίας θα τη διαβάσετε στο UNFOLLOW 13 που κυκλοφορεί στα περίπτερα, μαζί με πολλά ακόμη θέματα, άρθρα και ρεπορτάζ.


Καλή χρονιά,
UNFOLLOW

http://www.unfollow.gr.com/

Ψώρα και φυματίωση έκαναν την εμφάνισή τους στο Κέντρο μεταναστών Ξάνθης

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ 


04.01.2013
Μειωμένος κατά 80 άτομα ο αριθμός των αστυνομικών που φυλούσαν τον χώρο
Ψώρα και φυματίωση έκαναν την εμφάνισή τους στο κέντρο μεταναστών Ξάνθης, σύμφωνα με όσα αναφέρονται σε υπόμνημα διαμαρτυρίας που κατέθεσαν οι Αστυνομικοί Υπάλληλοι Ξάνθης στον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. Νίκο Παπαγιαννόπουλο. Σ’ αυτό καταγράφουν τα προβλήματα που έχουν ανακύψει στην Αστυνομική Διεύθυνση Ξάνθης μετά και τη δημιουργία του Κέντρου Κράτησης Λαθρομεταναστών στις εγκαταστάσεις της πρώην Αστυνομικής Σχολής και ιδιαίτερα το θέμα της φύλαξης, καθώς ο αριθμός των αστυνομικών είναι μειωμένος κατά 80 άτομα. 
Αναλυτικά στο υπόμνημα αναφέρει τα παρακάτω: «Η Συνδικαλιστική Κίνηση Αστυνομικών Ξάνθης από τις αρχές Αυγούστου, όταν ξεκίνησε η μεταφορά παράνομων μεταναστών στο Τ.Δ.Α Ξάνθης, ήταν αντίθετη στην μετατροπή του εκπαιδευτικού μας ιδρύματος σε κέντρο φιλοξενίας (φυλακές) λαθρομεταναστών. Δυστυχώς όμως όπως τελικά φαίνεται, παρ` όλες τις κατά τη γνώμη μας εμπεριστατωμένες αναφορές μας για την ακαταλληλότητα του χώρου αλλά και των κινδύνων που παραμονεύουν για τους παράνομους μετανάστες και τους συναδέλφους μας, η απόφασή σας ήταν η οριστική μετατροπή της σχολής σε κέντρα κράτησης! Τέσσερις μήνες μετά, η δύναμη που είχατε διαθέσει έχει μειωθεί κατά 80 άτομα με αποτέλεσμα εκτός από αδύνατη να είναι και επικίνδυνη. Αρρώστιες που είχαν ξεχαστεί εδώ και χρόνια από τη τοπική μας κοινωνία σήμερα κάνουν την εμφάνισή τους στους χώρους φιλοξενίας (ψώρα, φυματίωση κ.ά.). Δύναμη που κανονικά θα έπρεπε να αστυνομεύει την Περιφέρεια Ξάνθης είναι αναγκασμένη να φυλάει στην πρώην πλέον Σχολή Αστυνομίας.
Παρότι δεν μας ζητήθηκε από πουθενά η άποψή μας για το πώς πρέπει να στελεχωθεί το κέντρο κράτησης, εμείς θεωρούμε υποχρέωσή μας, πρώτιστα απέναντι στους συναδέλφους μας αλλά και στην τοπική κοινωνία να σας επισημάνουμε για άλλη μια φορά, ότι θα πρέπει ο χώρος να βελτιωθεί ώστε να καλύπτει όλους τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας αλλά και να σας παραθέσουμε τον αριθμό των αστυνομικών που πρέπει να έχει το κέντρο φύλαξης.
Η πρότασή μας είναι η εξής:

ΣΥΝΟΛΟ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΚΑΤΑ ΒΑΘΜΟ:

Αστυνόμος Ά ή ΄Β 1
Αστυνόμος Ά ή ΄Β ή Υπαστυνόμος Ά 1
Υπαστυνόμος Ά ή ΄Β 9
Ανθυπαστυνόμοι ή Αρχ/κες ΑΥ 24
Αστυφύλακες ,αρχιφύλακες Μ.Α.Υ, Ε.Φ 170
Επιπλέον, θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε τα μεγάλα κενά που υπάρχουν στην Α.Δ. Ξάνθης που μπορεί σε πραγματικό αριθμό να φαίνεται ότι είναι μείον 64, αλλά θα πρέπει να συνυπολογιστεί ότι τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί νέες Υπηρεσίες που ανεβάζουν τον αριθμό των κενών. ΔΙΑΣ: Η ομάδα δημιουργήθηκε με 24 άτομα τα οποία μετακινήθηκαν άλλες Υπηρεσίες της Α.Δ αποδυναμώνοντας τες. Μεθοριακός Σταθμός Αγίου Κωνσταντίνου: 15 άτομα από την Α.Δ. στελέχωσαν τη συγκεκριμένη Υπηρεσία. Διμοιρία: Η διμοιρία πλέον απασχολεί τουλάχιστον 15 άτομα σχεδόν κάθε μέρα αφού οι υπηρεσιακές ανάγκες, όπως κρίνουν οι ανώτεροι μας είναι αυξημένες.
Κύριε αρχηγέ, θεωρούμε ότι δε χρειάζεται να σας κάνουμε πληρέστερη ανάλυση των κενών της κάθε Υπηρεσίας αφού είμαστε πεπεισμένοι ότι λόγω της θέσης, της εμπειρίας και του ενδιαφέροντος που δείχνεται γνωρίζεται πολύ καλά την εικόνα του κάθε Τμήματος. Το σωματείο μας είναι υποχρεωμένο να επισημάνει για άλλη μια φορά την αντίθεσή του στη λειτουργία του κέντρου κράτησης με γνώμονα το συμφέρον των συναδέλφων μας, των μεγάλων κενών που υπάρχουν στην Α.Δ. αλλά και της τοπικής κοινωνίας, και θέλει να σας τονίσει ότι εφόσον δεν εισακούγεται η άποψή του, θα πρέπει η φυσική αλλά και πολιτική ηγεσία να στηρίξουν με κάθε τρόπο τις αποφάσεις τους», για το Διοικητικό Συμβούλιο υπογράφουν ο πρόεδρος Κωνσταντίνος Μαλλικόπουλος και ο γενικός γραμματέας Ανέστης Γεωργιάδης. 
 

Εργα και ημέρες της οικογένειας Παπακωνσταντίνου

Παραιτήθηκε από το ΤΑΙΠΕΔ μετά την κατακραυγή η Ελένη Παπακωνσταντίνου - Ο Mr OTO Melara της λίστας Λαγκάρντ

Εργα και ημέρες της οικογένειας Παπακωνσταντίνου

H Ελένη Παπακωνσταντίνου με τον Γιώργο Παπανδρέου.
 
Την παραίτησή της υπέβαλε από το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) η κυρία Ελένη Παπακωνσταντίνου, πρώτη εξαδέλφη του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, μετά την κατακραυγή που υπήρξε από την αλλοίωση της λίστας Λαγκάρντ. Είχε προσληφθεί, τον περασμένο Φεβρουάριο ως εμπειρογνώμονας, ειδικός για τις συγχωνεύσεις εταιριών και στο εταιρικό δίκαιο, με μηνιαίο μισθό περί τις 3.000 ευρώ και παραιτήθηκε την Τετάρτη το πρωί, με επιστολή που έστειλε στον Πρόεδρο του Ταμείου κ. Τάκη Αθανασόπουλο.

Τα ονόματα της κυρίας Ελένης Παπακωνσταντίνου του συζύγου της επιχειρηματία κ. Σ. Σικιαρίδη, της αδελφής της Μαρίνας και του συζύγου της κ. Α. Ρωσσώνη ( ή Rossonis- πως ήταν το εμπορικό του όνομα στις πωλήσεις όπλων), περιλαμβάνονται στο πρωτότυπο της λίστας Λαγκάρντ, αλλά- όπως αποδείχθηκε- εξαφανίσθηκαν  όταν η λίστα είχε αλλοιωθεί, προκαλώντας πολιτική και δικαστική θύελλα.

Η παραιτηθείσα Ελένη Παπακωνσταντίνου διατέλεσε πρόεδρος των αποφοίτων του Χάρβαντ και συμμετείχε ως ενεργό μέλος σε μια πλειάδα πολυεθνικών επιχειρήσεων, όπως της Toyota, της Philip Morris, της Swarowski, προωθούσε τη δραστηριότητα πολλών μη κυβερνητικών οργανώσεων που είχαν σχέση με την Παιδεία αλλά και με την εξωτερική πολιτική.

Μ΄ αυτή τη δραστηριότητά της, λέγεται ότι γνώρισε και τον κ. Γ. Παπανδρέου. Εντοπίζεται επίσης ως μέλος της S&Β Βιομηχανικά Ορυκτά του πρώην Προέδρου του ΣΕΒ κ. Οδ. Κυριακόπουλου με τα γνωστά περιβαλλοντικά προβλήματα στη Μήλο. Όποια πέτρα και να σήκωνες που είχε σχέση με πολυεθνικές εταιρίες και συγχωνεύσεις εύρισκες τη δραστήρια δικηγόρο κυρία Ελένη Παπακωνσταντίνου, κόρη του εκλιπόντος Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, υπουργού στην κυβέρνηση του κ. Κ. Μητσοτάκη. Παντρεύτηκε με τον κ. Σ. Σικιαρίδη, της γνωστής οικογενείας με το ίδρυμα, το οποίο σήμερα κινδυνεύει με κλείσιμο, λόγω έλλειψης πόρων και για τον οποίο θα αναφερθούμε παρακάτω.

Ίσως το πιο ενδιαφέρον πρόσωπο είναι ο σύζυγος της αδελφής της Μαρίνας, κ. Α. Ρωσσώνης ο αποκαλούμενος και... «Mr OTO Melαra» αφού αντιπροσώπευε για πολλά χρόνια τον ομώνυμο ιταλικό οίκων πυροβόλων και σήμερα δεν υπάρχει πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού χωρίς να είναι εφοδιασμένο μ΄ αυτόν τον τύπου πυροβόλου, ακόμα και στις φρεγάτες, τις πυραυλακάτους, τις κανονιοφόρους και τώρα τελευταίως στα...αρματαγωγά κλάσης «Ιάσων».

Το όνομα Rossonis, είναι αλήθεια ότι κυριαρχούσε στις προμήθειες όπλων του Πολεμικού Ναυτικού και όχι μόνον, με πολλές αντιπροσωπείες που περιελάμβαναν ακόμα και την προμήθεια τορπιλών βαρέως τύπου Balckshark («Μαύρος Καρχαρίας») καθώς και ανάμειξη του στην αγορά φιάσκο της Πολεμικής Αεροπορίας των μέσων μεταγωγικών Allenia C-27j (ή «Σπαρτιάτης»).

 Τον διαγωνισμό για τη προμήθεια 12 μέσων μεταγωγικών αεροσκαφών, κέρδισε το 2010 η ιταλική εταιρεία Allenia την οποία αντιπροσώπευε ο κ. Θ. Ασημακόπουλος (το όνομά του οποίου έχει εμπλακεί στο σκάνδαλο της Proton). Τότε με υπουργό τον κ. Ευ. Βενιζέλο  και αναπληρωτή υπουργό κ. Π. Μπεγλίτη η Πολεμική Αεροπορία είχε διαπιστώσει ένα σωρό τεχνικά προβλήματα στα αεροσκάφη αυτά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένα από αυτά στις δοκιμαστικές πτήσεις που έκαναν οι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας διαπίστωσαν πέραν των όλων άλλων ότι το αεροσκάφος έμπαζε... νερά στο πιλοτήριο. Η ηγεσία του υπουργείου επιβάλλει ρήτρες καθυστέρησης αλλά το δίδυμο Ρωσσώνης- Ασημακόπουλος καταφέρνουν, όπως ειπώθηκε, να υπάρξει παραλαβή των αεροσκαφών. Όχι όλων αλλά μερικών απ΄ αυτών. Σήμερα, για την ιστορία πετάει μόνον ένα τέτοιου τύπου αεροσκάφος, το οποίο να σημειωθεί η παραγγελία του έγινε από το ΚΥΣΕΑ επί εποχής Α. Τσοχατζόπουλου.

Αυτό που γνωρίζουν όλοι στο Πεντάγωνο είναι ότι το μονοπώλιο με τα πυροβόλα που επέβαλε ο κ. Ρωσσώνης στο Πολεμικό Ναυτικό αποφέρει σημαντικά κέρδη, για τον γαμπρό του πρώην υπουργού της κυβέρνησης Μητσοτάκη και συγγενή εξ αγχιστείας του τότε πανίσχυρου τσάρου της Οικονομίας κ. Γ. Παπακωνταντίνου.

Λέγεται μάλιστα ότι η εταιρία του κ. Ρωσσώνη είχε και εμπλοκή στη ναυπήγηση πετρελαιοφόρου του Πολεμικού Ναυτικού από τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, αντιπροσωπεύοντας τα ιταλικά ναυπηγεία Fincantieri τα οποία ήταν συνεργάτες στη ναυπήγηση. Και το κερασάκι στην τούρτα ήρθε, για τους γνωρίζοντας, με την αναθεώρηση της σύμβασης για την προμήθεια της κλάσης υποβρυχίων «214», λόγω της επαγγελματικής του σχέσης που είχε με τον νέο ιδιοκτήτη των ναυπηγείων κ. Ισκαντάρ Σάφα. Τότε, όπως θυμάστε, το υπουργείο Άμυνας σε συνεργασία με το υπουργείο Οικονομικών (υπουργός ήταν ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου) παραγγέλθηκαν ακόμα δύο υποβρύχια επιπλέον 480 εκατ. ευρώ, ενώ η χώρα μας εισήλθε στο Μνημόνιο.

Ο κ. Σ. Σικιαρίδης σύζυγος της Ελένης Παπακωνσταντίνου, το όνομα του οποίου επίσης αναφέρεται στην περιβόητη πρωτότυπη λίστα Λαγκάρντ είναι ένας οικονομολόγος με έντονη επιχειρηματική δράση. Ξεκίνησε τη δραστηριότητά του ως διευθυντικό στέλεχος της ΑΓΕΤ Ηρακλής, ενώ όταν αποχώρησε από την εταιρία υπήρξε σύμβουλος διαφόρων εταιρειών που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την αγορά του και συμμετείχε ενεργά στην εμπορία τσιμέντων και άλλων αδρανών υλικών. Από το 1987 εργάζεται ως σύμβουλος στην υλοποίηση συγχωνεύσεων και εξαγορών εταιριών, παρέχει συμβουλές για αύξηση του μετοχικού ταμείου διαφόρων εταιριών.

Το Ίδρυμα Σικιαρίδη (ή «Σικιαρίδειον Ίδρυμα») στο οποίο μετέχει και διοικείται από απόγονους του Σικιαρίδη κινδυνεύει να κλείσει, παρά την ετήσια κρατική επιχορήγηση που λαμβάνει. Ηδη υπήρξαν απολύσεις και το ΚΚΕ με ερώτησή του στη Βουλή καταγγέλλει αυθαιρεσίες και προβλήματα στο παρελθόν με τη λειτουργία του.

Η επιστολή παραίτησης της κυρίας Ελένης Παπακωνσταντίνου

Στην επιστολή παραίτησης που πρωτοκολλήθηκε η κ. Παπακωνσταντίνου αναφέρει ότι είναι αστήριχτη η δημόσια μνεία του ονόματός της και πως είναι γνωστή η επαγγελματική της πορεία.

Αναφορικά με την κατάθεση στην τράπεζα HSBC σημειώνει ότι είναι «νόμιμη περιουσία εμού και τους συζύγου μου».

«Ωστόσο» καταλήγει «υποβάλω την παραίτησή μου από το Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων του ΤΑΙΠΕΔ, προκειμένου να μην δημιουργήσω προσκόμματα στη λειτουργία του Ταμείου».

Η κ. Παπακωνσταντίνου κατείχε τη θέση τον Φεβρουάριο του 2012, αντικαθιστώντας το μέλος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών.

Η ανεργία των ΗΠΑ κρύβεται στο δουλεμπόριο των φυλακών

Submitted by aristeroblog on Thu, 2013-01-03 16:43

Printer-friendly version
Το Ποντίκι
Δεν πρόκειται για φθηνή εργασία. Δεν πρόκειται για μαύρη εργασία. Πρόκειται καθαρά για σύγχρονη δουλεία, με την ευχή του… νόμου. Το τελευταίο διάστημα βλέπουν το φως της δημοσιότητας ολοένα και πιο ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το καθεστώς «εργασίας» στο οποίο υπόκεινται οι κρατούμενοι στις ΗΠΑ όπου οι φυλακές έχουν μετατραπεί σε μια απέραντη δεξαμενή εξευτελιστικά φθηνού ανθρώπινου δυναμικού που παράγει ολοένα και μεγαλύτερα κέρδη για πολυεθνικές κάθε είδους.
Όλα ξεκίνησαν όταν το 1979 το αμερικανικό κογκρέσο ενέκρινε το Πρόγραμμα Πιστοποίησης Φυλακών (PIE). Η ιδέα ακουγόταν καλή: οι κρατούμενοι θα είχαν εφεξής τη δυνατότητα να εργάζονται, κάτι που θα τους προσέφερε μεταξύ άλλων και πιο κατάλληλα εφόδια για την επανένταξή τους στην κοινωνία μετά την αποφυλάκισή τους. Για να εμποδίσουν μάλιστα τους επιτήδειους να εκμεταλλευτούν το νέο πρόγραμμα αλλά και για να αποτρέψουν συνθήκες «αθέμιτου ανταγωνισμού», ο αρχικός νόμος προέβλεπε ότι η εργασία των κρατουμένων θα έπρεπε να πληρώνεται με ωρομίσθιο που «θα είναι πολύ κοντά σε αυτό που ισχύει στον ιδιωτικό τομέα». Η εξέλιξη όμως ήταν πολύ διαφορετική. Το 1995 έγινε μια «τροποποίηση» του αρχικού νόμου που επέτρεψε την παράκαμψη σχεδόν όλων των «προϋποθέσεων» που προβλέπονταν για την εφαρμογή του… Δίπλα στον όρο «εργασία» – η οποία, όπως είπαμε, έπρεπε να πληρώνεται ακολουθώντας τα στάνταρ του ιδιωτικού τομέα – προστέθηκε ο όρος «υπηρεσία». Πλέον, οι κρατούμενοι μπορούσαν να προσφέρουν, εκτός από «εργασία», και «υπηρεσίες» για τις οποίες δεν θα υπήρχε «συγκεκριμένο μισθολογικό πλαίσιο». Το ποιος θα αποφάσιζε τι αποτελεί «εργασία» και τι «υπηρεσία»… ήταν άλλο θέμα, με το οποίο ο νέος νόμος δεν ασχολήθηκε.  

Βιομηχανία

Αυτό που προκαλεί ακόμη μεγαλύτερο… τρόμο, και στην πραγματικότητα «εξηγεί» το πώς και το γιατί φτάσαμε σήμερα οι φυλακισμένοι στις ΗΠΑ να έχουν μετατραπεί σε σύγχρονους δούλους, είναι η ταυτοποίηση των εισηγητών της συγκεκριμένης τροποποίησης. Πρόκειται για το γνωστό και ισχυρότατο αμερικανικό λόμπι, την Alec. Η τελευταία εκπροσωπεί τις μεγαλύτερες εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε έναν από τους πιο δυναμικά αναπτυσσόμενους κλάδους των ΗΠΑ: τη βιομηχανία των φυλακών. Πράγματι, οι πολυεθνικές που σήμερα εκμεταλλεύονται χιλιάδες εργατικά χέρια έναντι 50 σεντ την ώρα – υποχρεώνοντάς τους να δουλεύουν υπό άθλιες συνθήκες σε χωράφια ή σε εργοστάσια – πάνε χέρι - χέρι με τις εταιρείες - κολοσσούς που έχουν βάλει σκοπό να θέσουν υπό τον έλεγχό τους το αμερικανικό σωφρονιστικό σύστημα. Δεν είναι τυχαίο που η ιστορία της ιδιωτικοποίησης του σωφρονιστικού συστήματος των ΗΠΑ ξεκινάει να… απογειώνεται μετά την ψήφιση του PIE, δηλαδή στις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Τότε, ο «πόλεμος κατά των ναρκωτικών» είχε οδηγήσει στη συμφόρηση των φυλακών αυξάνοντας δραματικά τα κόστη συντήρησής τους για το Δημόσιο. Ο ιδιωτικός τομέας… το είδε σαν ευκαιρία. Ξεκίνησαν από τα κυλικεία, μετά ανέλαβαν τη μεταφορά των κρατουμένων και τελικά κατέληξαν… στην ανάληψη της διαχείρισης ολόκληρης της φυλακής. Σήμερα, λειτουργούν 264 ιδιωτικές φυλακές στις ΗΠΑ και οι περισσότερες εξ αυτών ανήκουν στην Corrections Corporation of America (CCA) και την GEO Group, δύο εταιρείες που μαζί έχουν την «ευθύνη» για 160.000 κρατούμενους και είναι εξέχοντα μέλη του λόμπι Alec.

Αύξηση των συλλήψεων

Μέσω του πανίσχυρου λόμπι, οι εταιρείες αυτές έχουν καταφέρει να προωθήσουν τα τελευταία χρόνια μια σειρά από άκρως αμφιλεγόμενες νομοθεσίες που οδηγούν σε κατακόρυφη αύξηση των συλλήψεων (μαζική παραγωγή κρατουμένων) και αφαιρούν από το σύστημα τον «σωφρονιστικό» του χαρακτήρα, καθώς… κάτι τέτοιο δεν είναι προς το συμφέρον της νέας, πολλά υποσχόμενης, βιομηχανίας. Οι κρατούμενοι που καταλήγουν στις φυλακές υπό τη CCA και τις υπόλοιπες ιδιωτικές επιχειρήσεις του κλάδου δεν αποτελούν πλέον παρά το «προϊόν» που θα επιτρέψει στις εν λόγω εταιρείες να πλουτίσουν… πόσω μάλλον όταν οι φυλακές που έχουν εξαγοράσει, βρίσκονται σε πολιτείες όπως η Αριζόνα, όπου οι κρατούμενοι «είναι υποχρεωτικό να εργάζονται». Χαρακτηριστικό των απίστευτων διαστάσεων που παίρνει η βιομηχανία των φυλακών στις ΗΠΑ είναι ότι η CCA δεν δίστασε πριν από λίγους μήνες να αποστείλει επιστολές σε 48 πολιτείες προσφέροντας να εξαγοράσει τις φυλακές τους σε αντάλλαγμα εγγύησης από τις αρχές ότι θα διατηρούν την πληρότητά τους κατά τουλάχιστον 90%!
Βέβαια, ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι ο μόνος που… επωφελείται από το σύγχρονο δουλεμπόριο. Με σχεδόν 2 εκατομμύρια κρατούμενους στις ΗΠΑ… γίνεται κατανοητό ότι «υπάρχει ψωμί για όλους». Σύμφωνα με στοιχεία του Left Business Observer, οι φυλακισμένοι παράγουν το 100% από τα κράνη, τις σφαίρες και τα αλεξίσφαιρα γιλέκα που χρησιμοποιούνται στον στρατό. Πέραν αυτού, παράγουν μεταξύ άλλων το 92% των εξαρτημάτων για φούρνους, το 36% ηλεκτρικών συσκευών για το σπίτι που παράγονται στη χώρα, 30% των μικροφώνων/ακουστικών που παράγονται στη χώρα καθώς και το 21% των ειδών γραφείου.

Ρεκόρ κρατουμένων

◆ Οι ΗΠΑ έχουν τους περισσότερους κρατούμενους από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, στις ΗΠΑ συγκεντρώνεται το 25% των φυλακισμένων όλου του κόσμου, την ώρα που ο πληθυσμός της χώρας αντιστοιχεί σε μόλις 5% του συνόλου.
◆ Σήμερα λειτουργούν 264 ιδιωτικές φυλακές στις ΗΠΑ. Ιδιωτικές φυλακές λειτουργούν και στη Βρετανία καθώς και στο Ισραήλ.
◆ Οι κρατούμενοι σε αμερικανικές ιδιωτικές φυλακές υπολογίζονται γύρω στους 200.000 (2.300.000 στο σύνολο των φυλακών-κάτι λιγότερο από το 1% του πληθυσμού! Σημείωση δική μας ) και αυξήθηκαν κατά 37% τα τελευταία 8 χρόνια.
◆ Το 2020 αναμένεται οι ιδιωτικές φύλακες των ΗΠΑ να «φιλοξενούν» 360.000 κρατούμενους.
◆ Η CCA έχει υπό τον έλεγχό της 66 φυλακές και ο ετήσιος τζίρος της αγγίζει τα 1,7 δισ. δολάρια. Από αυτά, το καθαρό της κέρδος υπολογιζόταν στα 550 εκατ. το 2011.
◆ Η CCA, η οποία είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο, δαπάνησε 17,4 εκατομμύρια δολάρια από το 2004 έως σήμερα για τις ανάγκες του λόμπι Alec, σύμφωνα με το αμερικανικό Ινστιτούτο Center for Responsive Politics.
Δημοσιεύτηκε στο Ποντίκι με τίτλο ''Δουλεμπόριο στις φυλακές''

Σύντομη Περιγραφή: 

Το Ποντίκι
Συνολικά 2.300.000 φυλακισμένοι στις ΗΠΑ, κάτι λιγότερο από το 1% του πληθυσμού! Συγκεντρώνουν το 25% των φυλακισμένων όλου του κόσμου, την ώρα που ο πληθυσμός της χώρας αντιστοιχεί σε μόλις 5% του συνόλου. Οι πολυεθνικές  εκμεταλλεύονται χιλιάδες εργατικά χέρια έναντι 50 σεντ την ώρα Οι φυλακισμένοι παράγουν το 100% από τα κράνη, τις σφαίρες και τα αλεξίσφαιρα γιλέκα του στρατού. Αλλά και  το 92% των εξαρτημάτων για φούρνους, το 36% ηλεκτρικών συσκευών, το 30% των μικροφώνων/ακουστικών  καθώς και το 21% των ειδών γραφείου.
 

Γιατί ο Βενιζέλος πρέπει να οδηγηθεί στο Ειδικό Δικαστήριο

 μεσω ΤΟ ΓΡΕΚΙ
Τα κόμματα της κυβέρνησης προχώρησαν βιαστικά στο αίτημα σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής για τη λίστα Λαγκάρντ.Το νέο εφεύρημα «κάθαρσης» που δείχνει Παπακωνσταντίνου, ουσιαστικά βγάζει από το κάδρο των ευθυνών τον Βενιζέλο και βέβαια όλους εκείνους που χειρίστηκαν τη λίστα (του Σαμαρά συμπεριλαμβανομένου).

Η «αβλεψία» αυτή είναι προκλητική και βέβαια συγκαλυπτική. Ο Βενιζέλος είναι ο πρώτος που πρέπει να παραπεμφθεί για ευδιάκριτους στον καθένα λόγους.

1.Παρέλαβε τη λίστα και όπως και ο προκάτοχός του, δεν την παρέδωσε στη Δικαιοσύνη όπως όφειλε. Ο εισαγγελέας είναι υπεύθυνος για...

την έρευνα ενοχοποιητικών στοιχείων και κανένας υπουργός. Οι υπουργός χαράσσει πολιτική δεν κάνει έρευνες. Ούτε βέβαια τις εμποδίζει.
2.Αντί να ευνοήσει την έρευνα, παρήγαγε διάφορα επιχειρήματα περί μη νομικής αξιοποίησης της λίστας. Τέτοια γνωμοδότηση την κάνει μόνο η Δικαιοσύνη και τα όργανά της και όχι οι υπουργοί. Στη συνέχεια βέβαια διέγραψε τον Παπακωνσταντίνου και ζήτησε την παραπομπή του επειδή την αλλοίωσε. Γιατί αφού η λίστα ήταν παράνομη;
3. Όχι μόνο δεν ευνόησε την έρευνα, αλλά δεν παρέδωσε υπηρεσιακά τη λίστα στον επόμενο υπουργό. Πήρε μάλιστα αντίγραφο της λίστας στο σπίτι του. Πράξη που είναι νομικά κολάσιμη.

4. Στις 3 Οκτωβρίου 2012, αναγκάστηκε να παραδώσει την λίστα που κρατούσε στο σπίτι του, στον Σαμαρά, μετά από συνέντευξη του Στουρνάρα στους Financial Times, στην οποία αποκάλυπτε πως ο Βενιζέλος δεν παρέδωσε τη λίστα.

5.Έδρασε με δόλο, αφού ακόμη και τότε έκανε δηλώσει στις οποίες έλεγε πως η λίστα δεν έχει κάτι σημαντικό, αλλά περιέχει 1991 μη αξιοποιήσιμα ονόματα. Η λίστα όχι μόνο ήταν σημαντική αλλά περιείχε ονόματα υπουργών, εκδοτών, εταιρειών με μαύρο χρήμα κλπ.

6. Από τις 21 Μαρτίου έως και τις 3 Οκτωβρίου του 2012, ο Βενιζέλος είχε σε ιδιωτική χρήση τη Λίστα. Έκανε, δηλαδή, υπεξαγωγή δημόσιου εγγράφου. Σύμφωνα με το άρθρο 242 του Ποινικού Κώδικα «1.Υπάλληλος που στα καθήκοντά του ανάγεται η έκδοση ή η σύνταξη ορισμένων δημόσιων εγγράφων, αν σετέτοια έγγραφα βεβαιώνει με πρόθεση ψευδώς περιστατικό που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, τιμωρείται μεφυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους.
2.Με την ίδια ποινή τιμωρείται ο υπάλληλος ο οποίος με πρόθεση νοθεύει, καταστρέφει, βλάπτει ή υπεξάγει έγγραφο που του εμπιστεύτηκαν ή του είναι προσιτό λόγω της υπηρεσίας του».
Άρα, αν παραπέμπεται ο Παπακωνσταντίνου με βάση το συγκεκριμένο έγγραφο-Λίστα για αλλοίωση, πρέπει να παραπεμφθεί για υπεξαγωγή και ο Βενιζέλος. Η τρικομματική, όμως, κυβέρνηση, δεν τον παραπέμπει, γιατί προφανώς θα οδηγηθεί σε πτώση.
Ο Βενιζέλος συνεπώς έχει υπεξαιρέσει δημόσια έγγραφα, έχει παρέμβει σε προσωπικά δεδομένα χωρίς αρμοδιότητα, έχει αποκρύψει από τις αρχές στοιχεία που αποδεικνύουν εγκληματικές ενέργειες,έχει πει ψέματα στην Επιτροπή της Βουλής και έχει αλλοιώσει όχι 3 αλλά τουλάχιστον 2059 ονόματα.
Είναι ξεκάθαρο πως όλα αυτά δεν θα αποκαλύπτονταν αν το HOT DOC δεν είχε δημοσιοποιήσει τη λίστα. Ακόμη και τώρα όμως που όλα δείχνουν να είναι ξεκάθαρα, γίνεται η πιο μεγάλη επιχείρηση συγκάλυψης, με πρωταγωνιστές το Σαμαρά και τον Κουβέλη. Ο άνθρωπος ο οποίος έφτιαξε τον νόμο ατιμωρησίας των υπουργών, αυτή τη φορά δεν μπορεί να τη γλυτώσει ούτε από τον νόμο που έφτιαξε. Έτσι έχει επιστρατευτεί το πολιτικό σύστημα, το οποίο καλύπτει αυτόν που το εξυπηρέτησε επί δεκαετίες κάνοντας χονδρεμπόριο νόμων και μοιράζοντας χρήμα. Ο Βενιζέλος πρέπει να απαντήσει αυτή τη στιγμή, τι έκανε επί μήνες με τη λίστα στην τσέπη του. Τι;

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Νεκρό 12χρονο κορίτσι στο Μύλο των Ξωτικών

μεσω larisanew


Ανείπωτη τραγωδία σήμερα το απόγευμα στο «Μύλο των Ξωτικών» στα Τρίκαλα με ένα 12χρονο κοριτσάκι να αφήνει την τελευταία του πνοή στο παγοδρόμιο.
Το κορίτσι είχε μεταβεί στο χώρο του παγοδρομίου και την ώρα που έκανε πατινάζ ένιωσε αδιαθεσία και σωριάστηκε στο έδαφος. Αμέσως οι γονείς του κάλεσαν το ΕΚΑΒ το οποίο έφτασε στο σημείο μεταφέροντας το στο Νοσοκομείο.
Δυστυχώς, όπως ανέφερε στην «Ενημέρωση» ο διοικητής του Νοσοκομείου Τρικάλων κ. Μιχ. Λοπατατζίδης, ήταν ήδη νεκρό και παρά τις προσπάθειες ανάνηψης των γιατρών δεν κατέστη κάτι τέτοιο εφικτό. Πρόκειται για την Ευφροσύνη Τούλα του Αντωνίου, μαθήτρια της Ε” δημοτικού στην Καλαμπάκα.
Το κοριτσάκι μεταφέρθηκε στη συνέχεια στη Λάρισα για να διενεργηθεί νεκροψία – νεκροτομή και να διαπιστωθούν τα ακριβή αίτια του θανάτου του.

http://www.thessalianews.gr