Ένα σχόλιο για σκεπτόμενους αριστερούς και όχι μόνο

12/02/2015

Οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ έχουν δημιουργήσει μία ευφορία σε πλατειά λαϊκά στρώματα γιατί δεν υπέκυψαν στις ασφυκτικές πιέσεις του ιερατείου της ΕΕ για άνευ όρων αποδοχή της συνέχειας του Μνημονίου και της τρόικας. Όμως οι αριστεροί αλλά και οι εργαζόμενοι που θέλουν να κοιτάζουν πιο μακριά – γιατί οι σημερινοί καιροί τιμωρούν σκληρά την μυωπία – θα πρέπει να σκεφθούν σοβαρά ορισμένα πράγματα.
Πρώτη παρατήρηση. Στην πολιτική σπάνια αυτό που φαίνεται είναι και αυτό που είναι. Ιδιαίτερα σε εκείνους τους τύπους πολιτικής που ο λαός είναι ακόλουθος, χειροκροτητής και όχι ενεργό, συγκροτημένο υποκείμενο. Και εδώ δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (άσχετα από τις προθέσεις τμημάτων του αλλά και σύμφωνα με τις προθέσεις των ισχυρών κέντρων του) ακολουθεί τον τελευταίο τύπο πολιτικής.
Δεύτερη παρατήρηση. Σε προγραμματικό επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μία διαρκή δεξιά διολίσθηση, που ξεκίνησε όσο πλησίαζε στην κυβερνητική εξουσία και έχει επιταχυνθεί εξαιρετικά έκτοτε. Ξεκίνησε με το «καμία θυσία για το ευρώ» που πλέον έχει γίνει παραμονή στο ευρώ και στην ΕΕ πάση θυσία. Ακολούθως μετατοπίσθηκε στη «διαγραφή του μεγαλύτερου τμήματος του χρέους» με μονομερείς

Πόσες ΜΚΟ χρειάζονται για να ζεσταθεί ένας άστεγος;

Μια μαρτυρία κι ένα κουίζ

Γράφει: Ηρακλής Οικονόμου - ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ - 12/02/2015

Μεσάνυχτα Δευτέρας 9/2, γυρίζω σπίτι. Δίπλα από την είσοδο της πολυκατοικίας βλέπω έναν άστεγο άνδρα, ξαπλωμένο. Του μιλάω για να δω αν ζει, απαντάει κάτι ακατάληπτο, τον ρωτάω αν έχει σπίτι, έχει λέει, δεν βγάζω άκρη, τέλος πάντων, ζει. Φοράει ζεστά ρούχα – αλλά η νύχτα προμηνύεται άγρια με τέτοιο ψοφόκρυο, και το μάρμαρο του πεζοδρομίου φαντάζει απειλητικό.

Ανεβαίνω λοιπόν στο σπίτι: «θα πάρω κάποια υπηρεσία για τους αστέγους, να έρθουν να τον μαζέψουν τον άνθρωπο, να τον πάνε κάπου ζεστά». Απλό δεν ακούγεται; Googlάρω τα σχετικά, και πέφτω πάνω σ’ αυτήν την είδηση:

«Κλιμάκια του ΚΥΑΔΑ και των 16 συνεργαζόμενων φορέων και οργανώσεων (ΟΚΑΝΑ, ΚΕΘΕΑ EXELIXIS, Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, PRAKSIS, PROTEKTA, Γιατροί Χωρίς Σύνορα, ΚΛΙΜΑΚΑ, Σύμμαχοι Υγείας, Γιατροί του Κόσμου, Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, EMFASIS, Κέντρο Ζωής, Θετική Φωνή, ΣΦΕΑ-ΕΜΕ κ.α.) έχουν συγκροτηθεί προκειμένου, όπου χρειαστεί, να προβούν σε επί τόπου παρεμβάσεις, μοιράζοντας κουβέρτες και τρόφιμα σε αστέγους συμπολίτες μας και με τη συνοδεία γιατρών και κοινωνικών λειτουργών θα ενημερώνουν, όσους το επιθυμούν, να μεταφερθούν στον θερμαινόμενο χώρο του Ρουφ. Καθ” όλη τη διάρκεια του 24ωρου λειτουργεί γραμμή επικοινωνίας με τους δημότες για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης στον τηλεφωνικό αριθμό 1595».

Αυτά είναι! Δεκαέξι συνεργαζόμενοι φορείς! Και δήμο έχουμε, και φορείς έχουμε, και κοινωνία των πολιτών έχουμε, Ελλαδάρα γερά με τσαμπουκά! 00:30 το βράδυ παίρνω λοιπόν τηλέφωνο, και το σηκώνουν· η κυρία ευγενέστατη: «Στέλνω αμέσως το αίτημα στο κλιμάκιο για να έρθει!». Τ’ ακούω κι εγώ, και γεμάτος αισιοδοξία και εμπιστοσύνη στις αθηναϊκές δημοτικές αρχές και λοιπές οργανώσεις κατεβαίνω κάτω στο δρόμο, έτσι για να βεβαιωθώ ότι θα τον πάρουν τον άνθρωπο, ή τουλάχιστον ότι θα τον φροντίσουν λίγο. Του λέω ότι θα έρθουν να τον βοηθήσουν, τα παίρνει στο κρανίο, θέλει να τον αφήσω ήσυχο, σηκώνεται τρεκλίζοντας και πάει ένα τετράγωνο πιο κάτω – ευτυχώς, καθώς βρίσκει μια καλά προστατευμένη εσοχή που δεν πιάνει ο αέρας.

Εν τω μεταξύ, η ώρα περνάει, κι όσο νυχτώνει το κρύο δυναμώνει. Μου θυμίζει σκοπιά στην Τρίπολη δεκαπέντε χρόνια πίσω, 11^ο Σύνταγμα Πεζικού, όταν μετά τα μεσάνυχτα ο χρόνος δεν μετριέται με την ώρα, ούτε καν με το μισάωρο, αλλά με το λεπτό, ή το πολύ πεντάλεπτο. 00:35, 00:40, 00:45, 00:50, 00:55. Πάει το πρώτο 25λεπτο. Εγώ σαν τον τρελό στο δρόμο, μια να κοιτάω τη διεύθυνση που έδωσα μπας και έρθει κανένας φορέας και δεν μας δει, και μια το επόμενο τετράγωνο μην σηκωθεί ο άστεγος και μου φύγει. 01.00, 01:05, 01:10, 01:15, 01:20. Μια χαρά, πάει και το δεύτερο 25λεπτο.

«Δεκαέξι συνεργαζόμενοι φορείς, αλλά την υποθερμία δεν τη γλιτώνουμε απόψε».

Και με αυτές τις σκέψεις, κάπου μεταξύ υποθερμικού σοκ και της γαλήνης που σε πλημμυρίζει όταν πλέον αρχίζεις και παραδίδεσαι στη σκέψη ότι ζεις στην Ελλάδα, το θολωμένο μου μυαλό αποφάσισε. Πήγα σπίτι, σήκωσα μια κουβέρτα, έφτιαξα και δυο σάντουιτς, και γύρισα στον άνθρωπο. Είχε σηκωθεί όρθιος, φαΐ δεν ήθελε, «βάλε την κουβέρτα και πήγαινε σπίτι» του λέω, «εντάξει παιδί μου, εντάξει, εντάξει», την πήρε, τον άφησα κι έφυγα. Ήταν πλέον 01:45, δηλαδή μία ώρα και ένα τέταρτο, δηλαδή 75 λεπτά, δηλαδή 4.500 δευτερόλεπτα μετά το πρώτο τηλεφώνημά μου, και το κλιμάκιο του ΚΥΑΔΑ και των δεκαέξι συνεργαζόμενων φορέων δεν έλεγε να έρθει. Πήγα σπίτι και ξαναπήρα τηλέφωνο: «Πότε θα έρθει το κλιμάκιο;». «Ξέρετε, δεν γνωρίζουμε, αλλά το αίτημα έχει δοθεί και το κλιμάκιο θα έρθει οπωσδήποτε».

THE END.

ΥΓ: Κουίζ: Πόσες ΜΚΟ χρειάζονται για να πάει το κλιμάκιο στον άστεγο;

ΥΓ(2): Χάλασε ο κόσμος να πάρουν 1-2 διμοιρίες των ΜΑΤ και να τις μετατρέψουν σε κάτι χρήσιμο, π.χ. οδηγούς κλιμακίων για άστεγους;

ΥΓ(3): Δηλαδή εννοείς ότι είναι πιο ορθολογικό και σύγχρονο να έχεις 16 ξεχωριστούς φορείς να κάνουν το ίδιο πράγμα με 16 διευθυντές, 16 γραφεία, 16 τηλέφωνα και 16 μισθολογικά κόστη, απ’ το να έχεις έναν μόνο διοικητικό οργανισμό χωρίς οχτακόσιες αλληλεπικαλύψεις;

 http://www.toperiodiko.gr/

Τι παρουσίασε η Ελλάδα στο Eurogroup

Επειδή γίνεται πολλή κουβέντα για το τι ειπώθηκε πίσω από τις κλειστές πόρτες του Eurogroup στις Βρυξέλλες, σας αποκαλύπτω πως ο Γιάνης Βαρουφάκης παρουσίασε στους ομολόγους του αυτό το χαρτονόμισμα των 350 δισεκατομμυρίων, με το οποίο η Ελλάδα ξεχρεώνει μια και καλή.


Ο Γιάνης Βαρουφάκης έδωσε αυτό το χαρτονόμισμα στον Βόλφγκανγ Σόιμπλε, ο οποίος δεν μπορούσε να κρύψει τον ενθουσιασμό του.


Ο κ. Σόιμπλε ενθουσιάστηκε ακόμα περισσότερο, όταν ο Γιάνης Βαρουφάκης του είπε πως μπορεί να κρατήσει τα ρέστα -που είναι 27 με 28 δισεκατομμύρια-, γιατί εμείς είμαστε Έλληνες και το χρήμα δεν το λογαριάζουμε.

Φήμες ότι μέλος της ελληνικής αποστολής είπε στα μέλη του Eurogroup να βάλουν το χρέος στον κώλο τους, δεν έχουν επιβεβαιωθεί ακόμα.

Πάντως, ένα μέλος της ελληνικής αποστολής είπε «λεφτά είναι ρε κτήνη, δεν είναι άνθρωποι», και καταχειροκροτήθηκε.

Το χαρτονόμισμα των 350 δισεκατομμυρίων σχεδίασε ο Jo Di, ο οποίος εργάζεται για τον ΣΥΡΙΖΑ και μου είπε να σας πως πως πληρώνεται ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ.

(Αύριο θα σας πω και τι άλλο παρουσίασε η ελληνική αποστολή στο Eurogroup.)


απο 

     

Όταν έκλαψε ο πρωθυπουργός

Έπρεπε να ζήσουμε τη μισή ζωή μας για να δούμε έναν πρωθυπουργό ανθρώπινο.

Μέχρι τώρα ήταν τα ανδρείκελα made in IMF. Όντα χωρίς συναίσθημα, που διορίζονταν για να εξοντώνουν τους ανθρώπους, προκειμένου να επωφεληθούν οι εταίροι κι οι ημέτεροι.

Χθες είδαμε έναν άνθρωπο. Συγκινημένο, με επίγνωση του βάρους.

Κανείς δεν ξέρει πόσο θα κρατήσει, πόσο θ” αντέξουμε, πόσο σκληρά θα επιτεθούν οι μέγαιρες της Ευρώπης.

Τον Αλιέντε τον άφησαν τρία χρόνια. Έτσι συγκινημένος μιλούσε κι εκείνος απ” το προεδρικό μέγαρο, λίγο πριν το ισοπεδώσουν τα αεροπλάνα.

Ίσως γι” αυτό κι εκείνος μιλάει για πρώτη φορά στη Βουλή σαν να “ναι η τελευταία. Γιατί ξέρει ότι αντιμετωπίζει τέρατα.

Όμως τον κόσμο δεν τον αλλάζουν οι άνθρωποι που σκύβουν το κεφάλι. Κανείς δεν σέβεται τον δειλό.

~~{}~~

Πάντα πρέπει ν” αφήνεις στον εχθρό σου μια έξοδο διαφυγής, έτσι έγραφε ο Σουν Τσου στη Τέχνη του Πολέμου. Γιατί αν δεν μπορεί να ξεφύγει θα παλέψει μέχρι εσχάτων, δεν έχει άλλη επιλογή.

Η Γερμανία της Μέρκελ δεν θέλει να μας αφήσει να ξεφύγουμε. Διακυβεύεται το κύρος της αυτοκρατορίας της, η ανωτερότητα τους.

Γνωρίζει ότι μας εξοντώνει, αλλά θα συνεχίσει. Γιατί εμείς είμαστε λίγοι και αδύναμοι. Αυτοί είναι πολλοί και είναι ισχυροί.

Οι συνεργάτες τους, οι ντόπιοι συνεργάτες τους, αυτοί που έχουν αποκομίσει τεράστια οφέλη κι άλλα τόσα προσδοκούν, τους στηρίζουν, και περιμένουν το τέλος της παρένθεσης, για να επανέλθουν.

~~

Δεν μπορούμε να νικήσουμε, έτσι λένε οι συνεργάτες τους, οι ντόπιοι συνεργάτες.

Οπότε ας αφεθούμε να χαθούμε. Αυτό πρέπει να κάνει κάθε μικρό έθνος, όταν προστάζουν οι γίγαντες.

Αυτό έκαναν οι Ισλανδοί, αντιμέτωποι κι αυτοί με το τέρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό έκαναν και οι Βιετναμέζοι, όταν τους επιτέθηκε η μεγαλύτερη πολεμική μηχανή.

Αυτό έκαναν κι οι Κουβανοί, όταν τους απέκλεισαν οι εχθροί και τους ξέχασαν οι φίλοι.

Αυτό έκαναν και οι κουρελήδες του Γκάντι, μπροστά στο Βρετανικό Στέμμα.

Αυτό έκαναν κι οι Ιρλανδοί, οι πατατοφάγοι.

Αυτό έκαναν κι οι κατσαπλιάδες οι Γραικοί, αυτό κι οι Μεξικανοί.

Αυτό κάνουν πάντα οι μικροί λαοί, υποτάσσονται.

~~{}~~

Ναι, ακούγομαι ρομαντικός, γραφικός ίσως. Να ποντάρεις σ” ένα όνειρο, αυτό είναι βλακώδες.

Όμως έτσι αλλάζει ο κόσμος, έτσι προχωράει. Με αργά βήματα προς το όνειρο.

Οι δυνάμεις της συντήρησης, οι αντιδραστικοί, μοιάζουν να νικάνε. Όμως πάντα ηττώνται.

Οι συντηρητικοί θέλουν όλα να μείνουν ίδια, θέλουν κι εύχονται το τέλος της Ιστορίας. Όμως η Ιστορία δεν θα σταματήσει ποτέ, όσο υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος που συγκινείται, όταν υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος που σταμάτησε να φοβάται.

Ελευθερία είναι να μην φοβάσαι.

~~{}~~

Είμαι σίγουρος ότι τα λόγια μου ακούγονται σαν ανέκδοτο στ” αυτιά των ανθρώπων που ποντάρουν στη δουλική ανθρώπινη φύση. Λίγο με νοιάζει.

Δεν είμαι πολιτικός, δεν είμαι δημοσιογράφος ούτε επιστήμονας. Είμαι ένας άνθρωπος που πόνταρε όλη του τη ζωή στο κουτσό άλογο της λογοτεχνίας.

Γράφω, επειδή δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.

Ονειρεύομαι, επειδή δεν μπορώ να ζήσω αλλιώς.

~~{}~~

Το φεγγάρι βγήκε και πάλι. Το φεγγάρι θα συνεχίσει να φέγγει, ό,τι και να συμβεί στον μικρό μας πλανήτη.

Η Ιστορία θα συνεχίσει να κυλάει και δεν μπορείς να μπεις μέσα της δυο φορές. Μοιάζει ίδια, αλλά πάντα αλλάζει.

Η μόνη βεβαιότητα είναι η αλλαγή. Κι ο θάνατος. Λίγος είναι ο χρόνος της ζωής, σχεδόν ασήμαντος, και θα ήταν ωραία, όταν θα έρθει εκείνη η ώρα, να φύγουμε χαμογελώντας.

Να χαϊδέψουμε το κεφάλι του παιδιού μας ή του εγγονού μας (οι πιο τυχεροί) και να του πούμε: «Σου παραδίδω μια ελεύθερη χώρα. Δεν είναι μεγάλη, δεν είναι πλούσια, αλλά είναι δική σου».

Να του πούμε: «Σου παραδίδω μια ελεύθερη ζωή. Δεν είναι μεγάλη, δεν είναι πλούσια, αλλά είναι δική σου».

~~{}~~

Η αρετή και η ελευθερία. Αυτό ήταν το ιδεώδες κάποιων ανθρώπων που έζησαν στα μέρη μας και μιλούσαν τη γλώσσα μας.

Εκείνοι, οι Παλιοί των Ημερών, όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με την τερατώδη αυτοκρατορία των Περσών υποκλίθηκαν, συμβιβάστηκαν, προσκύνησαν και υπέγραψαν πρωτόκολλα παράδοσης.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η φωτογραφία είναι του Ralph Eugene Meatyard, «Μάσκες στο νερό»,

απο 

Γελωτοποιός

Συγκινημένος ο Πρωθυπουργός

Ο Βαρουφάκης ήταν βέβαιος από τον Δεκέμβριο για τον εκβιασμό Ντράγκι -> Ο Τσίπρας πρέπει να κλείσει το τηλέφωνο στον Ντράγκι (βίντεο)

< div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">

απο το Γρεκι


































































































































Μια νέα κυβέρνηση στην οποία θα συμμετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί υπό την απειλή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για "κλείσιμο των ΑΤΜs" υποστήριξε ο καθηγητής Οικονομικών. Θεωρεί πως θα υπάρξει επιχείρηση τρομοκράτησης της νέας κυβέρνησης από το Βερολίνο.

«Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι διατεθειμένος να αντιμετωπίσει την απειλή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για κλείσιμο των ΑΤΜs και να πει στον κ. Ντράγκι (σ.σ. τον επικεφαλής της ΕΚΤ) ότι δεν δικαιούται να θέτει...

μια νεοεκλεγμένη κυβέρνηση υπό αυτή την καθαρά δικτατορική και αυθαίρετη απειλή, που δεν προβλέπεται από καμία ευρωπαϊκή συνθήκη, ούτε από το καταστατικό της ΕΚΤ, και να του κλείσει το τηλέφωνο, τότε δεν έχει κανένα λόγο να εκλεγεί» υποστήριξε σήμερα, κατά τη διάρκεια συνέντευξης στην τηλεόραση του ΑΝΤ1, ο καθηγητής Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης.

Ο κ. Βαρουφάκης υποστήριξε ότι «ο κόσμος πρέπει να είναι έτοιμος πως μια τέτοια απειλή είναι πιθανή» από πλευράς της ΕΚΤ γιατί «αυτό έκανε το 2009 στην Ιρλανδία, αυτό έκανε στην Κύπρο, αυτό έκανε ή υπονόησε πως θα κάνει στην Ελλάδα τον Ιούνιο του 2012». Πρόκειται για ένα από τα δύο ερωτήματα τα οποία κατά τον ίδιο θα κρίνουν την τύχη μιας πιθανής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ καθώς θεωρεί πιθανό πως η ΕΚΤ, όπως «ξέρουμε από την περίπτωση της Ιρλανδίας, σηκώνει το τηλέφωνο και απειλεί μια εκλεγμένη κυβέρνηση με κλείσιμο των ΑΤΜs». Το άλλο ερώτημα, σύμφωνα με τον κ. Βαρουφάκη είναι «αν το ελληνικό δημόσιο μπορεί να καλύπτει τα έξοδά του για τρεις μήνες» με τον ίδιο να θεωρεί πως μπορεί.

Στην ίδια συνέντευξη ο καθηγητής Οικονομικών υποστήριξε πως «η μεγάλη αγωνία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι ότι το Βερολίνο τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια του κ. Σαμαρά. Εχει συνειδητοποιήσει πως η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά δεν έχει πόδια και δεν μπορεί να νομιμοποιήσει το τρίτο μνημόνιο. Όπως εκπαραθυρώθηκε ο κ. Παπανδρέου γιατί χρειάστηκε μια νέα κυβέρνηση για να περάσει το δεύτερο μνημόνιο, το Βερολίνο αυτή τη στιγμή κρίνει πως χρειάζεται μια νέα κυβέρνηση για να περάσει το τρίτο μνημόνιο».

Κατά τον κ. Βαρουφάκη, «η κα Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε έχουν έναν απλό σκοπό: Εάν εκλεγεί κυβέρνηση που θα περιέχει και τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η κυβέρνηση να συντριβεί έτσι ώστε μέσα σε μια εβδομάδα να έχει υπογράψει στη λογική του τρίτου μνημονίου. Προτιμούν μια φρέσκια κυβέρνηση για να το εφαρμόσει, αφού τρομοκρατηθεί με αυτά που θα συμβούν τις πρώτες ημέρες ή τις πρώτες εβδομάδες».

μέσω thearkanproject & anemosantistasis