Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Αιωνία του η μνήμη

απο βαθυ κοκκινο

Θεός σχωρέστον. Αν κι αμφιβάλλω, ότι θα συγχωρέσει κανείς στο ΠΑΣΟΚ αυτά που έκανε. Δεν είναι ένα και δυο οι αμαρτίες. Αν αρχίσω να γράψω, θα τελειώσει το άρθρο, το εγγόνι μου.  

Το τι γίνεται μέσα στο ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή, δε περιγράφεται. Έχετε δει θρίλερ με ζόμπι, πολεμική ταινία, καράτε, ή αυτές με τη συντέλεια του κόσμου; Τρις χειρότερα. Πρώτη φορά βλέπω τέτοια ένταση σε πτώμα. 


Καταρχήν τα κοσμητικά επίθετα. To μ@\@*@ς είναι η πιο «μαλακή» βρισιά. Οι μανάδες κι οι θείες των πασόκων, πρέπει να γιορτάζουν σήμερα. Όλο σ αυτές αναφέρονται τα πράσινα στελέχη μεταξύ τους.  Τα κλέφτης, κάθαρμα, λαμόγια, απατεώνα, προδότη κλπ, δεν τα λαμβάνουν πια υπόψη, οι βολεμένοι κηφήνες. Τα θεωρούν συνήθη χαιρετισμό. 

Σε λίγο θα ρίχνουν με πολυβόλα κι όλμους, αν δεν άρχισαν ήδη. Η Μπατζελή εμμέσως πλην σαφώς λέει στη Βαγγελιώ. Όξω Μπενύτο απ την παράγκα. Τον αμφισβητεί για αρχηγό. Γιατί κυρία μου; Που θα βρείτε χειρότερο;
Αλλά κι ο Σκανδαλίδης σε βλέπει και του τρέχουνε τα σάλια. Δεν θέλει εσένα, μην κολακεύεσαι, τη
θέση σου θέλει. Θέλει να σου κάνει, ότι εσύ στο Γιωργάκη, τέτοια διαστροφή.
Γιατί κύριε Σκανδαλίδη, τώρα σας ήρθε η φώτιση, ότι βλάπτει  το Μνημόνιο; Τόσο καιρό που ο λαός φώναζε, εσείς γιατί δεν ακούγατε και το ψηφίζατε; Γιατί είσαστε ψηλά και δεν έφταναν τα βογγητά κι οι θρήνοι. Κατεβείτε τώρα κάτω, να δείτε πως είναι. Σας αρέσει; Όχι; Ούτε εμάς μας άρεσε το Μνημόνιο. Έτσι είναι αυτά τα σκόρδα, δανεικά.   

Βράδυ συνήθως, για να μη τους πιάσει ο Βαγγέλης, φεύγουν τρέχοντας τα πάλε ποτέ πράσινα γίδια. Τρέχοντας και βελάζοντας. Κλείσε πόρτες και παράθυρα, Μπενύτο, εσύ και το στέλεχος που σού φερε τα σουβλάκια θα μείνετε. Θέλει να φύγει κι αυτός, αλλά ο Βαγγέλης του κατάπιε το χέρι μαζί με τη σακούλα με τα φαγώσιμα! Και δεν το αφήνει ο μπαγάσας...
Αχ Βαγγελιώ, δεν κάνεις για το σπορ. Δεν σου πάει για αρχηγός. Θέλεις το μάτι σου, που γυαλίζει, θες τα δόντια, που θυμίζουν το μεγάλο λευκό καρχαρία, θες η στάση του σώματος, που μοιάζει με ρινόκερου έτοιμο να ορμήσει, τρομάζεις τον κόσμο. Έχεις τον ανθρωποδιώχτη.
Πόσοι σου έμειναν; Ούτε εσύ ξέρεις. Ζήτημα αν θα μείνει κανείς να σου κάνει παρέα. Το πολιτικό σου μέλλον, είναι σαν το Λαγό του Πάσχα. Απλά δεν υπάρχει...
Ο Κασσής στο λέει ξεκάθαρα: Δεν ψηφίζω, Δεν ψηφίζω. Δίκιο έχει, φτάνει να το κάνει πράξη. Πως θα χαιρετήσει τον ψηφοφόρο στο δρόμο, αν θα ψηφίσει αυτά τα μέτρα; Τι θα του πει; Ξέρει, ότι αν ψήφιζε τα μέτρα θα πάει σπίτι του στις επόμενες εκλογές.
Η Μαριλίζα η Ξενογιαννακοπούλου πάλι, ακόμη τρέχει. Καλέ τι τρέχει, πετάει. Να δούμε που θα προσγειωθεί. Ο Αδιάβαστος με τον Πύρρο πάει κατά ΝΔ μεριά, άλλοι κατά ΣΥΡΙΖΑ, κι άλλοι κατά διαόλου.
Όπως ο Λοβέρδος. Το βρήκε το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι αυτός αρχηγός. Και θα δοκιμάσει μόνος του. Ένα κόμμα, ένας αρχηγός, ούτε μία ψήφο δεν παίρνεις στις εκλογές κλαψιάρη. 
Άκου αναγνώστη τη Μαριλίζα και γέλα, την είπε χοντρά στο χοντρό. «Μικρό παράρτημα της κεντροδεξιάς». Βαριά κουβέντα. Τσόντα μ άλλα λόγια, δηλαδή. Βλέπεις οι πράσινες στελεχάρες είχαν συνηθίσει στα μεγαλεία.  Το 5% τους φαίνεται «μπάμια», δίκιο έχουν σ αυτό. Και το άσχημο είναι ότι, όσο πάει, συρρικνώνεται.
Αν ξεσηκωθεί επιτέλους ο ραγιάς, αυτοί που ξεπουλάνε, θα πάνε μέσα. Που είναι ο Άκης; Πιο μέσα. Χωρίς τους μπάτσους να τους φυλάνε, οι δοσίλογοι, ούτε το καρναβάλι δε θα ξεμυτίζανε από την οικία. Ούτε μασκαρεμένοι δε θα έβγαιναν στο δρόμο.
Λοιπόν Μπενύτο. Τελευταία φορά στο λέω. Σ αγαπάω (χα χα), αλλά δε μ ακούς. Ο μόνος τρόπος να μη διασυρθείς κι άλλο, είναι να κλείσεις το μαγαζί. Να κατεβάσεις ρολά, να βάλεις λουκέτο. Να βγεις στη σύνταξη.
Αλλά είσαι αλαζόνας αγόρι μου και δε θα το κάνεις. Βλέπεις ο πισινός σου συνήθισε την καρέκλα. Το κάθισμα της θωρακισμένης αμαξάρας έχει πάρει το σχήμα σου. Πώς να το αποχωριστείς;
Θα γελοιοποιηθείς λοιπόν ξανά και ξανά. Προς δικιά μας ευχαρίστηση.  

Μην ανησυχείτε. Η καρέκλα θα τους ενώσει πάλι. Θα κρύψουν την αηδία που νιώθουν ο ένας για τον άλλο, θα κλείσουν τη μύτη, και θα φιληθούνε μεταξύ τους. Με καυτά γλωσσόφιλα. Άλλωστε για την κουτάλα ανησυχούν, μήπως τους κόψουμε τη μάσα δεν απέκτησαν ξαφνικά συνείδηση. 
Εγώ λέω πάλι να τους κόψουμε και τη μάσα και το... Γιωργάκη. Είναι ωραία στον Κορυδαλλό παρέα με τον Άκη...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου