"Το Σάββατο θα κλείσουν στις 12:00 μμ οι σταθμοί του Μετρό Σύνταγμα,
Πανεπιστήμιο, Ευαγγελισμός, Μέγαρο Μουσικής, Αμπελόκηποι, Μοναστηράκι
και Ακρόπολη και στις 14:00 θα κλείσουν οι σταθμοί Πανόρμου, Κατεχάκη
και Εθνική Αμυνα".
Μπορεί
κάποιος να εξηγήσει με σοβαρά επιχειρήματα το λόγο για τον οποίο πρέπει
να κλείνουν οι σταθμοί του μετρό κάθε φορά που υπάρχει διαδήλωση στην
Αθήνα; Δεν αποτελεί αυτή η απαγόρευση παραβίαση της ελευθερίας του
συνέρχεσαθαι, όταν στερούν από τον κόσμο το μόνο μέσο μετάβασης στον
τόπο της συνάθροισης; Τι είδους απειλή συνιστά για την ασφάλεια των
πολιτών η ελεύθερη διέλευση των συρμών του μετρό; Με ποια λογική και
ποια νομική βάση μπορεί η αστυνομία "να αποφασίζει και να διατάσσει" τη
διακοπή όλης της δημόσιας συγκοινωνίας στην Αθήνα;
Αυτή τη φορά, η ελληνική αστυνομία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Αύριο, Σάββατο 17 Νοεμβρίου, από τις 12 το μεσημέρι θα κλείσουν οι εφτά κεντρικότεροι σταθμοί
της πρωτεύουσας, ενώ δύο ώρες αργότερα θα ακολουθήσουν άλλοι τρεις.
Φαίνεται ότι σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ. τα επεισόδια θα αρχίσουν τέσσερις
ώρες πριν τη διαδήλωση - μήπως ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε; Όπως και να'
χει, με ή χωρίς επεισόδια, το μέτρο του κλεισίματος σταθμών του μετρό
αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών,
συνιστά παρακώλυση συγκοινωνιών, και καταδεικνύει με τον πιο σαφή,
ξετσίπωτο τρόπο πόσο φοβάται το καθεστώς την οργή του λαού.
Ο
αυταρχισμός και ο περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτων πλέον δεν
εκδηλώνεται με τανκς - όχι ότι στην ανάγκη δεν μπορεί να εκδηλωθεί και
έτσι. Σήμερα, η χουντοποίηση της καθημερινής μας ζωής γίνεται με μικρά
αλλά σταθερά βήματα, λίγο-λίγο, ανεπαίσθητα. Και ξυπνάς ένα πρωί, και
ανακαλύπτεις ότι π.χ. το Σάββατο θα κλείσει η μισή Αθήνα ώστε εσύ,
επίδοξε διαδηλωτή, να μην μπορείς να πας στη συγκέντρωση. Ό,τι ζωντανό
αφήνουν πίσω τους οι απαγορεύσεις της αστυνομίας, το αποτελειώνουν οι
λατινοαμερικάνικης έμπνευσης μηχανοκίνητες δυνάμεις δέλτα, δίας κλπ.,
προτού του βάλουν οριστική ταφόπλακα τα δελτία των 8. Ως πότε θα
δεχόμαστε αυτή την ωμή παραβίαση των θεμελιωδών μας δικαιωμάτων; Ως πότε
το αστυνομικό κράτος θα εισβάλλει με τέτοια βία στον πυρήνα της
συλλογικής μας ύπαρξης; Ως πότε θα θεωρούμε ως δεδομένα και φυσιολογικά κάποια μέτρα που παραπέμπουν σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης;
Η
παρουσία όλων στην αυριανή διαδήλωση για το Πολυτεχνείο είναι η
καλύτερη απάντηση στο κλείσιμο του μετρό. Γιατί σήμερα μπορεί να είναι
μόνο το μετρό, αύριο όμως θα είναι η ζωή μας.
ηρ.οικ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου