Το ΠΑΣΟΚ άλλαξε (Α.Φ.Μ.). Εσύ άλλαξες (Μ.Υ.Α.Λ.Α.);

Μια φορά και έναν καιρό, σε μια μακρυνή χώρα υπήρχε ένας φημισμένος ράφτης. Στην αρχή δούλευε υπάλληλος σε ένα μεγάλο μαγαζί, το οποίο κάποτε ήταν το μεγαλύτερο στη χώρα. Επειδή ήταν ικανότατος στην κοπτοραπτική κατάφερε και έκανε το μαγαζί δικό του. Το φόρτε του ήταν τα κοστούμια. Πάντα δημιουργούσε τα καλύτερα με το αζημίωτο φυσικά, και είχε καταφέρει να έχει μαζί του την ελίτ. Ηταν ευχαριστημένοι επειδή τους έφτιαχνε ότι ακριβώς ζητούσαν, όπως ακριβώς το ήθελαν.
Ο ράφτης όμως εκτός από ικανότατος ήταν και πολύ πονηρός. Ηξερε ότι αν έκανε στην ελίτ τα χατήρια, όταν θα χρειαζόταν να κάνει για αυτόν το «μεγάλο κόλπο» δεν θα του έλεγε κανείς τίποτα, αφού θα τους είχε ήδη ευχαριστημένους. Ετσι λοιπόν, οταν το μαγαζί άρχισε να μην πάει καλά και να συσσωρεύει χρέη, έκανε την μεγάλη κίνηση: Αλλαξε το όνομα και το ΑΦΜ του μαγαζακίου και πλέον απαλλαγμένος από τα χρέη του παρελθόντος συνέχισε να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία, χωρίς κανείς να του πει το παραμικρό.
Το παραμύθι δυστυχώς δεν τελειώνει εδώ. Το παραμύθι συνεχίζει να γράφεται, και δυστυχώς θα συνεχίσει για πολύ καιρό ακόμη αν εσύ και εγώ δεν καταλάβουμε ότι πρέπει κάποτε να του δώσουμε ένα τέλος.
Βάλε τώρα στη θέση του ράφτη τον Βενιζέλο, και στη θέση της ελίτ όλους τους υπόλοιπους πολιτικούς οι οποίοι δεν έβγαλαν τσιμουδιά κατά την έγκριση της αλλαγής ΑΦΜ του ΠΑΣΟΚ και φυσικά της διαγραφής των χρεών του, και θα καταλάβεις για ποιο παραμύθι μιλάμε.
Ο Γιάννης Μηλιώκας κάποτε είχε τραγουδήσει «Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες».
Κυρίες και κύριοι, ο Βενιζέλος μόλις μας είπε. Με τις υγείες μας….