Τέμπη: Αναπάντητα ερωτήματα προς Τσίπρα και Χίλαρυ του ΣΥΡΙΖΑ...

μεσω σιβυλλα

Η συνάντηση Τσίπρα – Πέρες και τα «ελληνικά συμφέροντα»

Η συνάντηση Τσίπρα – Πέρες και τα «ελληνικά συμφέροντα»
του Γ.Κ.

(ελπίζουμε η Σπίθα και τα διάφορα μπλογκς αυτή τη φορά να μην κλέψουν το άρθρο, όπως το προηγούμενο, για να το αποδώσουν σε άλλον).

20/08/2012

Έστω και μετά από το σάλο που προκλήθηκε από την (άνευ δηλώσεων, φωτογραφίας και αρχικά ούτε και δελτίου τύπου), πρωτοφανή συνάντηση Τσίπρα – Πέρες, της Δευτέρας 6/8, έστω και μετά από πολλές μέρες, αρχίσαμε να μαθαίνουμε σιγά-σιγά τι συζητήθηκε. Αρχικά, δειλά-δειλά, με ένα αρθράκι στην...

Αυγή (12/8), μετά και όσο οι αντιδράσεις φούντωναν, με τις εξηγήσεις από το μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, υπεύθυνο για την Εξωτερική Πολιτική και Άμυνα Κώστα Ήσυχο στην Αυγή την Τετάρτη 15/8 , και τελικά με μια ανακοίνωση του Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΝ που βλέπω στο left.gr ανηρτημένη στις 18/8. Με την τελευταία πάντως να είναι αρκετά ασαφής ως προς το περιεχόμενο της συνάντησης, ενώ δεν παραλείπει να ψέξει τους επικριτές δηλώνοντας ότι «ουδείς δικαιούται να μονοπωλεί την ευαισθησία, και μάλιστα σε θέματα, όπως αυτό της Παλαιστινιακής υπόθεσης». Ας μπούμε λοιπόν και στο περιεχόμενο.

Ας δεχτούμε καταρχήν καλόπιστα αυτό που γράφει ο Κ. Ήσυχος στο άρθρο του ότι οι βασικές (και φαινομενικά σωστές σε πολύ γενικές γραμμές) θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ τέθηκαν στον Πέρες με «κατηγορηματικό τρόπο». Κι ας μη βγήκε ο Τσίπρας να τις πει μπροστά στις κάμερες εξίσου «κατηγορηματικά»…

Ας δούμε τι ΔΕΝ φαίνεται να ειπώθηκε, για να μπορέσουμε να κρίνουμε αν υπάρχει ή όχι στροφή στην εξωτερική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και κατά πόσο η κριτική «στερείται βασιμότητας» (πέραν από το ότι πριν 8 μήνες, όταν δεν υπάκουε σε πρωτόκολλα και εθιμοτυπίες, ούτε προσέβλεπε στην εξουσία, καλούσε προκαταβολικά σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στην επίσκεψη του Εχούντ Μπαράκ, την οποία θεωρούσε «πρόκληση για τα αισθήματα φιλίας και αλληλεγγύης της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας προς τον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό»).

Δε θα αναφερθώ ιδιαίτερα στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ περιφρονεί πλέον έμπρακτα και με το χειρότερο τρόπο την παλαιστινιακή κοινωνία των πολιτών που σύσσωμη έχει κάνει έκκληση για Μποϊκοτάζ – Απόσυρση Επενδύσεων – Κυρώσεις κατά του Ισραήλ, μέχρι να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο. Δε θα αναφερθώ ξανά στα εγκλήματα του Πέρες, (βλ. προηγούμενο άρθρο), τα οποία αντί να καταδικάσει, αποσιώπησε η Ρένα Δούρου και αντίθετα του έπλεξε το εγκώμιο (βλ. Αυγή 12/8).

Σε ότι αφορά το παλαιστινιακό όμως, δεν φαίνεται να θίχτηκε καθόλου ούτε το εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα του δικαιώματος επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων. Ούτε κουβέντα σε κανένα κείμενο, για τους τεσσεράμισι χιλιάδες Παλαιστίνιους κρατούμενους που βασανίζονται συστηματικά, παρότι κάποιοι συνεχίζουν τις απεργίες πείνας, και την απελευθέρωσή τους ως προϋπόθεση για την ειρηνική επίλυση του παλαιστινιακού. Επίσης μάλλον δεν αποτελεί σύμπτωση ότι έχει αφαιρεθεί χειρουργικά ο πολυχρησιμοποιημένος (βλ. Παράρτημα στο τέλος του κειμένου) όρος «τείχος του απαρτχάιντ» από τα γραφόμενα του ΣΥΝ (ο Κ. Ήσυχος χρησιμοποιεί πλέον τον όρο «ισραηλινό τείχος»). Ίσως γιατί ένα απαρτχάιντ το αντιμετωπίζεις με εμπάργκο, όχι με συναντήσεις με τον πρόεδρό του…

Αλλά ας έρθουμε και στα δικά μας…

Στο άρθρο της στο Έθνος (9/8),– στο οποίο όπως και σε αυτό της Αυγής αποσιώπησε πλήρως τη συνάντηση Τσίπρα-Πέρες – η Ρένα Δούρου, όπως άλλωστε και ο Ήσυχος, όχι απλώς αναφέρει ότι «η χώρα μας πρέπει να διατηρεί σχέσεις με το Ισραήλ» (χωρίς να μας εξηγούν το γιατί, θεωρώντας προφανώς σωστή την κίνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη να αλλάξει την μέχρι τότε πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων από τις μετεμφυλιακές μέχρι του Ανδρέα Παπανδρέου και να αναγνωρίσει επισήμως το Ισραήλ μόλις το 1990), αλλά η Δούρου εδράζει και τις σχέσεις αυτές στο πλαίσιο της «εξυπηρέτησης των ελληνικών συμφερόντων».

Η Ρ. Δούρου μιλά για «εξυπηρέτηση των ελληνικών συμφερόντων» ταυτιζόμενη πλήρως με την έννοια του εθνικού συμφέροντος και αποσιωπώντας κάθε έννοια ταξικού, (όπως θα περίμενε κανείς από ένα στέλεχος της «Ριζοσπαστικής Αριστεράς», όπως συνεχίζει να είναι το δεύτερο συνθετικό του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και όπως συνεχώς επαναλαμβάνει ο Κ. Ήσυχος στο άρθρο του). Δεν μας εξηγεί τι κοινά εθνικά συμφέροντα θα έχουν από τις σχέσεις με το Ισραήλ, π.χ. ο επιχειρηματίας που θα κάνει μπίζνες με τους Ισραηλινούς, με τον άνεργο, αυτός που θα παίρνει μίζες από τα οπλικά συστήματα με τον μη «βυσματούχο» νεολαίο που θα κάνει ακόμα μεγαλύτερη θητεία στα πρότυπα και υπό τις οδηγίες των Ισραηλινών (βλ. άρθρο στην Καθημερινή) ή ο ξενοδόχος που θα υποδεχτεί ισραηλινούς τουρίστες, με τον άστεγο.

Αν και προσωπικά δεν είμαι αυτής της λογικής, ας υποθέσουμε όμως ότι δέχεται κανείς την έννοια του «εθνικού συμφέροντος» και άρα κατ’ επέκταση και των «ελληνικών συμφερόντων».

Αναρωτιέμαι λοιπόν αν η νέα ρεάλ πολιτίκ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, θεωρεί ως ελληνικά συμφέροντα τα παρακάτω και αν ο Αλέξης Τσίπρας βρήκε μερικά λεπτά στην ωριαία συνάντησή του με τον Σιμόν Πέρες, για να τα θέσει:

1) Οι Έλληνες που ζουν στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη

Αρκετοί Έλληνες, κυρίως Ελληνίδες παντρεμένες με Παλαιστίνιους, ζουν στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη και υφίστανται τις περισσότερες, αν όχι όλες, από τις γνωστές συνέπειες της ισραηλινής κατοχής και του απαρτχάιντ.

Έθεσε το ζήτημα των Ελλήνων που ζουν υπό ισραηλινή κατοχή και απαρτχάιντ ο Τσίπρας στον Πέρες;

2) Παλαιστίνιοι που ζουν στην Ελλάδα και οι οικογένειές τους

Αρκετοί Παλαιστίνιοι (μεταξύ των οποίων και πρόσφυγες, των οποίων την επιστροφή αρνείται το ισραηλινό απαρτχάιντ εδώ και πολλές δεκαετίες παρά τη σχετική απόφαση 194 του ΟΗΕ) ζουν στην Ελλάδα, κάποιοι έχουν κάνει οικογένειες εδώ (μπορεί οι οικογένειες αυτές μάλιστα να ψηφίζουν και ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ!). Συνήθως δεν μπορούν να επισκεφθούν καν τα κατεχόμενα, και όταν το κάνουν ταλαιπωρούνται αφάνταστα από τις ισραηλινές αρχές. Κάποιοι κατά καιρούς συλλαμβάνονται, υφίστανται εξευτελιστικό σωματικό έλεγχο, κράτηση υπό άθλιες συνθήκες και απελαύνονται στο αεροδρόμιο ακόμα και όταν έχουν ελληνικό διαβατήριο (όπως η υποψήφια ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νόρμα Ρισμάουι – επί προεδρίας Πέρες).

Έθεσε το ζήτημα των Παλαιστινίων με ελληνικό διαβατήριο και των Παλαιστινίων που ζουν στην Ελλάδα, ο Τσίπρας στον Πέρες; Έθεσε το ζήτημα της αναγνώρισης του δικαιώματος επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων (συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ζουν στην Ελλάδα);

3) Ελληνικές αρχαιότητες βομβαρδίζονται

Κατά την επιχείρηση «Χυτός Μόλυβδος» (Δεκέμβριος 2008 – Ιανουάριος 2009, επί προεδρίας Πέρες) οι ισραηλινές δυνάμεις έπληξαν στη Γάζα μουσείο με αρχαιοελληνικές, ρωμαϊκές, βυζαντινές αρχαιότητες καταστρέφοντας κάποιες από αυτές.

Έθεσε το ζήτημα της προστασίας της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς ο Τσίπρας στον Πέρες;

4) Ελληνικό καράβι στα χέρια του Ισραήλ

Παρά την πρόσφατη επιστροφή μετά από 2 χρόνια και σε άθλια κατάσταση, των 2 πλοίων του Στόλου της Ελευθερίας, εντούτοις το Ισραήλ συνεχίζει να κρατά το ελληνικό πλοίο «Αρίων» / “Spirit of Humanity” από τον Ιούνιο του 2009, όταν το Ισραηλινό Ναυτικό το κατέλαβε (βλ. βίντεο) καθώς βρισκόταν σε διεθνή ύδατα και κατευθυνόταν προς τη Λωρίδα της Γάζας.

Έθεσε το ζήτημα της επιστροφής του πλοίου ο Τσίπρας στον Πέρες; Έθεσε ζήτημα αποζημιώσεων και για τα άλλα δύο πλοία;

5) Οι Έλληνες ακτιβιστές, δημοσιογράφοι και ναυτικοί, θύματα των ισραηλινών επιθέσεων

α) Αφού πρώτα είχαν δεχθεί απειλές (βλ. ερώτηση στη Βουλή των Κουράκη και Δρίτσα), οι Έλληνες ακτιβιστές, οι δημοσιογράφοι και τα πληρώματα του Στόλου της Ελευθερίας το 2010 (επί προεδρίας Πέρες), υπέστησαν σε διεθνή ύδατα πειρατική επίθεση, κακομεταχείριση, ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια που τσάκισαν κόκαλα, ηλεκτροσόκ με τέιζερ μέχρι λιποθυμίας, απαγωγή, παράνομη φυλάκιση, κλοπή των πλοίων και της ανθρωπιστικής βοήθειας που μετέφεραν, κλοπή διαβατηρίων και ναυτικών φυλλαδίων, οι δημοσιογράφοι κλοπή του δημοσιογραφικού υλικού και του πανάκριβου εξοπλισμού τους, κλοπή των προσωπικών τους αντικειμένων και τελικά απέλαση από μια «χώρα» στην οποία ουδέποτε είχαν εισέλθει με τη θέλησή τους και απαγόρευση εισόδου σε αυτήν.

Διαμαρτυρήθηκε καθόλου για το γεγονός ο Αλέξης Τσίπρας στον Πέρες; Ζήτησε παραδειγματική τιμωρία των ενόχων όσο ψηλά κι αν βρίσκονται και αποζημίωση των θυμάτων; Διαμαρτυρήθηκε καθόλου για το γεγονός ότι το πόρισμα της ισραηλινής επιτροπής υπήρξε ένα «ξέπλυμα» – όπως το χαρακτήρισε η Διεθνής Αμνηστία;

Ζήτησε τουλάχιστον ο Τσίπρας από τον Πέρες να έρθουν οι δράστες να καταθέσουν στα πλαίσια της διερεύνησης των γεγονότων μετά τις μηνύσεις που κατέθεσαν τα θύματα στην ελληνική δικαιοσύνη;

β) Η επίθεση αυτή δεν ήταν μεμονωμένη.

Τον Δεκέμβριο του 2008 ισραηλινό πολεμικό σκάφος εμβόλισε το γιότ Dignity, του Free Gaza Movement, που προσπαθούσε να μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στο βομβαρδιζόμενη Λωρίδα της Γάζας. Πρώτος αξιωματικός του πλοίου ήταν ο Νικόλας Μπόλος.

Τον Ιούλιο του 2011, ο συντονιστής της Πρωτοβουλίας Ένα Καράβι για τη Γάζα, Β.Πισσίας, απήχθη μαζί με τους υπόλοιπους επιβαίνοντες μετά από ισραηλινή επίθεση με κανόνια νερού και ρεσάλτο στο πλοίο «Ντιγκνιτέ/Αλ Καράμα» και αφού κλάπηκαν και πάλι τα προσωπικά τους αντικείμενα, απελάθηκαν εκ νέου.

Το Νοέμβριο του 2011, δύο έλληνες ναυτικοί απήχθησαν και πάλι κατά τη διάρκεια αποστολής προς την παρανόμως αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας, αφού πρώτα είχαν δεχθεί επίθεση με κανόνι νερού και ρεσάλτο. Τότε προς τιμήν του ο Τάσος Κουράκης είχε αναφερθεί στους απαχθέντες Έλληνες ναυτικούς κατά τη διάρκεια μιας σημαντικής συνεδρίασης της Βουλής. Μάλιστα σε συνέντευξή του στο Omnia WebTV o καπετάνιος Γιώργος Κλώντζας, όταν είχε επιστρέψει, είχε καταγγείλει βασανιστήρια.

Παλαιότερα, άλλοι (πάντα μη βίαιοι) ακτιβιστές και ακτιβίστριες έχουν κατά καιρούς συλληφθεί, κρατηθεί, απελαθεί, έχουν δεχθεί ξυλοδαρμούς, «πλαστικές» σφαίρες, χημικά αέρια και χημικά ή βιολογικά υγρά αγνώστου σύστασης, επιθέσεις με κανόνι νερού, επιθέσεις από εποίκους μπροστά στα μάτια στρατιωτών, έχουν κινδυνέψει από τα πραγματικά πυρά των Ισραηλινών Δυνάμεων Κατοχής. (για το τελευταίο, βλ. και επιστολή του Θ. Δρίτσα στην τότε Υπουργό Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη και τα σχετικά βίντεο με τον τραυματισμό του αγρότη και τον παρολίγο τραυματισμό των ακτιβιστών)

Έθεσε ο Αλέξης Τσίπρας το ζήτημα όλων αυτών των επιθέσεων σε Έλληνες πολίτες, οι περισσότερες εκ των οποίων έγιναν επί προεδρίας Πέρες;

6) Σαμποτάζ σε πλοίο ελληνο-σκανδιναβικής ιδιοκτησίας

Τον Ιούνιο του 2011 αποκαλύφθηκε σαμποτάζ στο ελληνο-σκανδιναβικής ιδιοκτησίας γιότ “Juliano” (βλ. και ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Π. Λαφαζάνη). Με δεδομένο τον πανομοιότυπο τρόπο (βλ. σύγκριση των βίντεο) που σαμποταρίστηκε ιρλανδικής ιδιοκτησίας γιότ, στην Τουρκία, τις ίδιες μέρες, και με δεδομένες όλες τις απειλές και τις γραφειοκρατικές προσπάθειες του Ισραήλ να εμποδίσει το «Στολίσκο της Ελευθερίας ΙΙ – Stay Human», οι υποψίες βαραίνουν το Ισραήλ.

Ρώτησε ευθέως τον Πέρες ο Τσίπρας, αν ευθύνεται το Ισραήλ για το σαμποτάζ και μάλιστα μέσα σε ελληνικό λιμάνι;

7) Σύλληψη Ελληνίδας διπλωματικής υπαλλήλου

Οι δημοσιογράφοι, οι ναυτικοί και οι ακτιβιστές που συμμετείχαν σε θαλάσσιες ή επίγειες αποστολές, δεν είναι οι μόνοι που έχουν υποστεί συλλήψεις και κακομεταχείριση. Μέχρι και διπλωματική υπάλληλο είχαν συλλάβει οι Ισραηλινοί. (δείτε στο βίντεο πως συμπεριφέρονται οι ισραηλινές αρχές στους διαπιστευμένους διπλωματικούς υπαλλήλους…)

Ανακοινώσεις καταγγελίας του γεγονότος είχαν εκδώσει τότε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό “Ιντιφάντα”

Έθεσε ο Αλέξης Τσίπρας το ζήτημα του σεβασμού όλων των Ελλήνων πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των διπλωματικών υπαλλήλων, στον Πέρες;

8) Αποφυγή δασμολόγησης για τα προϊόντα των παράνομων ισραηλινών εποικισμών, αθέμιτος ανταγωνισμός και εξαπάτηση Ελλήνων καταναλωτών

Όπως ανέδειξαν με ερώτησή τους στη Βουλή, πριν από κάποιους μήνες, τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (Δρίτσας, Κουράκης, Σακοράφα), οι Ισραηλινοί «βαφτίζουν» παρανόμως τα προϊόντα των παράνομων σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο ισραηλινών εποικισμών στα κατεχόμενα, ως «made in Israel», για να τυγχάνουν προνομιακής δασμολόγησης στην Ε.Ε. (και κατ’ επέκταση στην Ελλάδα). (βλ. σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου Ιντιφάντα). Έτσι αφενός χάνονται χρήματα για το ελληνικό δημόσιο και αφετέρου υφίστανται αθέμιτο ανταγωνισμό οι ντόπιοι παραγωγοί. Ενώ παράλληλα οι Ισραηλινοί εξαπατούν το ελληνικό καταναλωτικό κοινό ως προς την πραγματική προέλευση των προϊόντων τους. Ήδη σύμφωνα με μία από τις απαντήσεις των αρμόδιων υπουργείων, αυτή του Υπ. Οικονομικών, μετά την ερώτηση των βουλευτών εντάθηκαν οι έλεγχοι και είχε ήδη βρεθεί, μέχρι να γραφτεί η απάντηση, μία τουλάχιστον παρανομούσα εταιρία (ποια ήταν και τι απέγινε δε μας είπαν).

Αυτό το ζήτημα, γνωστό σε όλη την Ευρώπη, τόλμησε ο Αλέξης Τσίπρας να το θέσει στον Σιμόν Πέρες;

9) Ισραηλινών συμφερόντων επιχείρηση έθεσε σε κίνδυνο κατοίκους, εργαζόμενους και μόλυνε περιοχή

Σύμφωνα με παλαιότερο κείμενο του Συλλόγου Ιντιφάντα : «Θυγατρική της πολυεθνικής Gadot στην Ελλάδα είναι και η εταιρία χημικών ΧΥΜΑ (Chyma) οι εγκαταστάσεις της οποίας στο Λαύριο καταστράφηκαν από πυρκαγιά το 2006 προκαλώντας (σύμφωνα με δημοσιεύματα εκείνης της εποχής) τοξικό νέφος και γενικότερες συνέπειες στο περιβάλλον. Σύμφωνα με καταγγελία της βουλευτού Εύης Χριστοφιλοπούλου “Η συγκεκριμένη βιομηχανία είχε εγκαταστήσει 4 δεξαμενές χωρίς να λάβει την απαιτούμενη άδεια και χωρίς να πραγματοποιηθεί η απαραίτητη τροποποίηση της υφιστάμενης Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.”

O όμιλος Gadot ανήκει στον ευρύτερο όμιλο επιχειρήσεων Merhav Group of Companies. Ιδιοκτήτης του ομίλου Merhav είναι ο μεγιστάνας Joseph (Yossi) Meiman, ένας από τους ισχυρότερους άνδρες του Ισραηλινού Απαρτχάιντ και συνιδιοκτήτης του τηλεοπτικού σταθμού Channel 10. Ο Meiman είναι ίσως ο σημαντικότερος άνθρωπος για την ενεργειακά ζητήματα του Ισραηλινού Απαρτχάιντ με τις δραστηριότητές του να επεκτείνονται από την γειτονική Αίγυπτο ως το Τουρκμενιστάν. Φέρεται να έχει πολύ στενές σχέσεις με το πολιτικό κατεστημένο του Ισραήλ και ιδιαίτερα τον πρωθυπουργό Βενιαμίν Νετανιάχου, στον οποίο (σύμφωνα με τον ισραηλινό τύπο) δάνεισε ιδιωτικό τζετ, για να πραγματοποιήσει το περασμένο φθινόπωρο, μυστική επίσκεψη στη Ρωσία.»

Ένα φοβερό βίντεο της τότε πυρκαγιάς στην ισραηλινής ιδιοκτησίας ΧΥΜΑ (Chyma) που κόντεψε να τινάξει όλη την περιοχή στον αέρα, μπορείτε να δείτε εδώ.

Έθεσε ο Αλέξης Τσίπρας του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας, στον Πέρες, ζήτημα αποζημιώσεων για την τότε περιβαλλοντική καταστροφή και εν γένει ζήτημα σεβασμού της νομοθεσίας και των κανόνων ασφάλειας για τις ισραηλινές επιχειρήσεις που υποτίθεται ότι θα έρθουν κάποτε να επενδύσουν στην Ελλάδα;

Αν και προσωπικά ντρέπομαι να αναφέρω ζητήματα Ελλήνων όταν οι Παλαιστίνιοι και άλλοι Άραβες υφίστανται αυτά που υφίστανται από το Ισραήλ, εντούτοις τα παραπάνω βρέθηκα αναγκασμένος να τα αναφέρω ως μερικά μόνο παραδείγματα που θα μπορούσε ο Τσίπρας να υπερασπιστεί ως «ελληνικά συμφέροντα».

Τίποτα όμως από τα παραπάνω δεν φαίνεται στα ρεπορτάζ και τα άρθρα της Αυγής (και του Κ. Ήσυχου), ή στην καθυστερημένη ανακοίνωση του Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΝ, να έθεσε ο Τσίπρας στον Πέρες. Ούτε ένα από αυτά.

Εάν όμως οι έλληνες πολίτες (κάτοικοι κατεχομένων, ακτιβιστές, ναυτικοί, δημοσιογράφοι, διπλωματικοί υπάλληλοι, Παλαιστίνιοι με ελληνικό διαβατήριο), αν οι Παλαιστίνιοι μόνιμοι κάτοικοι Ελλάδας (και οι ενίοτε ελληνικές οικογένειές τους) αν τα ελληνικά πλοία που υφίστανται πειρατεία ή σαμποτάζ, αν τα αρχαιοελληνικά ευρήματα που βομβαρδίζονται, αν τα χρήματα που χάνονται από την παράνομη αποφυγή δασμών, ο αθέμιτος ανταγωνισμός προς έλληνες παραγωγούς και η εξαπάτηση των ελλήνων καταναλωτών, αν το περιβάλλον του τόπου, αν όλα αυτά δεν είναι κατά τον Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, «ελληνικά συμφέροντα», τότε τι είναι;

Μόνο οι μπίζνες του τουρισμού και του φυσικού αερίου;

Γ.Κ.

Παράρτημα: Όταν ο ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ μιλούσαν για «τείχος του απαρτχάιντ»

1. 21/07/2011

Να αναγνωρίσει η Ελλάδα Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967 και με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ

2. 06/07/2011

Αμεση άρση του αποκλεισμού της Γάζας – Ανακοίνωση του Προεδρείου του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς

3. 04/06/2010

Ειδική διεθνής συνάντηση αριστερών κομμάτων για την Παλαιστίνη στο πλαίσιο του 6ου Συνεδρίου του ΣΥΝ — Ψήφισμα για το νέο έγκλημα της Ισραηλινής Κυβέρνησης

4. 28/11/2009

29 Νοεμβρίου – Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης με τον Παλαιστινιακό λαό — Επίδοση έκκλησης του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς στα Γραφεία της Επιτροπής της Ε.Ε. στην Αθήνα

5. 27/11/2009