Μ-Λ ΚΚΕ: Επεκτείνεται και βαθαίνει η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία

μεσω σιβυλλα

Σχετικό: Kάτω τα χέρια από τη Συρία! ‘Oτι κρύβουν τα ΜΜΕ & οι δημοσιογράφοι Υπηρεσίας για την ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας!

Oι εξελίξεις στη Συρία έχουν λάβει πλέον χαρακτήρα ανοιχτής και συνεχούς επεκτεινόμενης πολεμικής σύγκρουσης ανάμεσα στον κυβερνητικό στρατό και τον «στημένο» και ανοιχτό πλέον υποστηριζόμενο από τις δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τα περιφερειακά τσιράκια τους, λεγόμενο «ελεύθερο Συριακό Στρατό».

Ακόμη και τα τελευταία προσχήματα έχουν πέσει και πλέον πρέπει να μιλάμε για μια στρατιωτική επέμβαση με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης Άσαντ, την εγκαθίδρυση στη Δαμασκό μιας κυβέρνησης ανδρεικέλων και την πρόσδεση της Συρίας στο άρμα των δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ανοίγοντας το δρόμο για τον...
επόμενο στόχο τους που είναι το Ιράν. Πρόκειται για μια επιχείρηση ανατροπής των συσχετισμών και των ισορροπιών στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας που οξύνει επικίνδυνα τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις με αντίπαλο πόλο τη Ρωσία και την Κίνα. Η προοπτική αυτή εγκυμονεί κινδύνους γενικευμένης ανάφλεξης στην περιοχή ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη το σοβαρό πλέον ενδεχόμενο μονομερούς επίθεσης του Ισραήλ στο Ιράν, και την εξάπλωση της κρίσης στο Λίβανο και τη Νοτιοανατολική Τουρκία με την αναζωπύρωση του Κουρδικού ζητήματος.

Σε αυτό το πλαίσιο εντείνονται οι φανερές αλλά και παρασκηνιακές επαφές μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των περιφερειακών τους εντολοδόχων, προκειμένου να αποφασίσουν τα επόμενα βήματα ως προς τη μεθόδευση και τον τρόπο παρέμβασης τους στις αιματηρές εξελίξεις στη Συρία, την ώρα που η διάχυση της κρίσης και οι συνέπειές της στις γειτονικές χώρες γίνονται ολοένα πιο ορατές και επικίνδυνες.

Σε «υψηλό» επίπεδο οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις εκφράστηκαν με ένταση, καθώς η κάθε άλλο παρά αθώα δήλωση του Oμπάμα περί «του ενδεχόμενου χρήσης χημικών όπλων που θα αποτελέσει παραβίαση της κόκκινης γραμμής που θέτουν οι ΗΠΑ για να παρέμβουν άμεσα στην κατάσταση», πυροδότησε σειρά αντιδράσεων.
Pωσία και Κίνα κατήγγειλαν ότι η δήλωση Oμπάμα δεν αποτελεί παρά το θεμέλιο λίθο της οικοδόμησης ενός «προσχήματος» που θα επιτρέψει την εξαπόλυση ανοιχτής στρατιωτικής επέμβασης κατά της Συρίας, με βάση μια εξαιρετικά γνωστή επιχειρηματολογία που υιοθετήθηκε και στην περίπτωση της εισβολής στο Ιράκ και κατέρρευσε ολοκληρωτικά, αφού κανένα από τα υποτιθέμενα απαγορευμένα όπλα δεν εντοπίστηκε.

Παράλληλα με τα περί «χημικών όπλων» πλασάρεται και το άλλο γνωστό επιχείρημα περί «ανθρωπιστικής κρίσης». Το «χαρτί» αυτό ανέλαβε να παίξει ο γαλλικός ιμπεριαλισμός με το Γάλλο πρόεδρο Oλάντ να δηλώνει έχοντας στο πλευρό του τη Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ, ότι η Γαλλία θα αναλάβει πρωτοβουλίες στο Συμβούλιο Ασφαλείας, προκειμένου να υπάρξει κάποια συντονισμένη δράση για την αντιμετώπιση της «δραματικής ανθρωπιστικής κατάστασης». Η «ευαισθησία» αυτή είναι εξόφθαλμα υποκριτική και χρησιμοποιείται ως «πρόσχημα» περαιτέρω ιμπεριαλιστικής επέμβασης. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γάλλος υπουργός εξωτερικών Λορκ Φαμπιούς απαίτησε τη «γρήγορη ανατροπή του συριακού καθεστώτος» ενώ κατηγόρησε τον πρόεδρο Άσαντ ότι «διεξάγει μία επιχείρηση καταστροφής ενός λαού» αποφεύγοντας στα φανερά να προβεί σε δηλώσεις για τον ομολογούμενο πλέον έξωθεν εξοπλισμό και επάνδρωση του λεγόμενου «ελεύθερου Συριακού Στρατού». Κάνοντας περαιτέρω βήματα, ο γάλλος πρόεδρος Oλάντ, έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι η Γαλλία θα αναγνωρίσει μια κυβέρνηση της αντιπολίτευσης εφόσον ανακοινωθεί η συγκρότηση μιας τέτοιας κυβέρνησης.

Oμως και μόνο η πρόσφατη ιστορία ­επεμβάσεις σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη­ έχει αποδείξει ότι το «ανθρωπιστικό» ενδιαφέρον των ιμπεριαλιστών εξαντλείται στην παροχή υποστήριξης επιλεκτικά σε όσους αξιοποιούνται ως πέμπτη φάλαγγα στην προώθηση των συμφερόντων τους. Είναι γνωστό ότι σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αντίθετα με τις σχετικές διακηρύξεις, όξυναν περισσότερο τη δραματική ανθρωπιστική κατάσταση και έχουν οδηγήσει σε ακόμη περισσότερους θανάτους και βάσανα εκατομμύρια αμάχων.

Πίσω όμως από την «ανάκληση» των γνωστών προσχημάτων είναι όλο και ευκολότερα ανιχνεύσιμη η αγωνία των δυτικών ιμπεριαλιστικών κέντρων για την έκβαση της «επιχείρησης Συρίας» και η δρομολόγηση του τελικού σταδίου της επιχείρησης που είναι η ανοιχτή και απροκάλυπτη στρατιωτική επίθεση. Παρά το γεγονός ότι τους 17 αυτούς μήνες οι συγκρούσεις έχουν λάβει πολύ σκληρότερο χαρακτήρα με ολόπλευρη έξωθεν ενίσχυση με εισαγόμενους «μαχητές» και βαρύ οπλισμό, δεν φαίνεται η πλάστιγγα να γέρνει αποτελεσματικά προς το μέρος τους. Έχει επίσης ενδιαφέρον το γεγονός ότι μετά από τόσους μήνες, κυρίαρχα ειδησεογραφικά δίκτυα, όπως το Ρόιτερς και το Αλ Τζαζίρα, επιβεβαιώνουν ότι δρουν «ξένοι μαχητές» στη Συρία και ότι σε αρκετές περιπτώσεις, όπως στο Χαλέπι, οι ένοπλοι της αντιπολίτευσης εκφράζουν απογοήτευση για το χαμηλό ποσοστό υποστήριξης του απλού πληθυσμού της πόλης. Η κατάσταση δηλαδή δεν οδηγεί σε διαρκή και σαφή αποτελέσματα για την δυτικόφιλη αντιπολίτευση.

Tαυτόχρονα όμως η κρίση έχει αρχίσει να διαχέεται με εθνοτικούς και θρησκευτικούς όρους σε όλη τη γύρω περιοχή διαμορφώνοντας μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση και προκαλώντας προβλήματα ακόμη και σε φιλικά προσκείμενες στην αντιπολίτευση δυνάμεις που συμμετέχουν στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τέτοιας εξέλιξης είναι η πρωτοπόρα στο στήσιμο μαζί με τους ιμπεριαλιστές, της «επιχείρησης Συρία», Τουρκία, η οποία εκτός από το πρόβλημα των χιλιάδων προσφύγων, έρχεται αντιμέτωπη με την αναζωπύρωση και γενίκευση του Κουρδικού ζητήματος. Oι Κούρδοι της Συρίας πήραν αποστάσεις από την αντιπολίτευση που «προώθησε» η Άγκυρα και άρχισαν επαφές με τους ομοεθνείς τους στο αυτόνομο βόρειο Ιράκ. Είναι προφανές ότι η αναζωπύρωση της βίας στη νοτιοανατολική Τουρκία με βομβιστικές επιθέσεις και ένοπλες συγκρούσεις που αποδίδονται στο ΡΚΚ δεν είναι παρά μια παράμετρος των συνεπειών της άμεσης εμπλοκής της Τουρκίας στη συριακή κρίση. Η Τουρκία καταγγέλλει τη συριακή ηγεσία για υποστήριξη του ΡΚΚ, υπονοώντας ότι ανάλογη στάση θα μπορούσε να τηρεί η Τεχεράνη και αντί να περιορίζει το πεδίο ανάφλεξης το διευρύνει, θέτοντας και αυτή το λιθαράκι της στην καλλιέργεια πρόσφορου εδάφους για ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση.

Διαφορετικού χαρακτήρα, αλλά εξίσου επικίνδυνη είναι η διάχυση της συριακής κρίσης στην Τρίπολη του βορείου Λιβάνου όπου εδώ και εβδομάδες συνεχίζονται οι αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ υποστηρικτών της συριακής ηγεσίας και της δυτικόδουλης αντιπολίτευσης. Με δεδομένο τον έντεχνο θρησκευτικό διχασμό του λιβανικού λαού που τον πλήρωσε με αίμα στη διάρκεια του 15ετούς εμφυλίου, είναι εξαιρετικά εύκολη η πυροδότηση όλου αυτού του εύφλεκτου υλικού με τραγικές συνέπειες.

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να υπάρξει ανάδειξη του πραγματικού χαρακτήρα των εξελίξεων στη Συρία και καθολική αντίδραση και καταγγελία της εξελισσόμενης ιμπεριαλιστικής επέμβασης.

"tsantiri"