Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Βιβλιοπωλείο της Εστίας (Σόλωνος 60) για την διεκδίκηση της άμεσης καταβολής των οφειλομένων προς τους εργαζόμενους

Ακολουθεί το κείμενο των εργαζομένων:

Βιβλιοπωλείο της Εστίας 127 χρόνια προσφοράς στον πολιτισμό…

Αγαπητοί πελάτες του Βιβλιοπωλείου της Εστίας,

θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για τη δεινή θέση που έχουμε περιέλθει οι εργαζόμενοί του, χωρίς δική μας υπαιτιότητα. Το Βιβλιοπωλείο κλείνει ή το κλείνουν αυτοί που θέλουν να μας πετάξουν έξω απλήρωτους και χωρίς αποζημίωση. Όμως το πρόβλημα δεν είναι τωρινό. Δεν οφείλεται μόνο στην κρίση και σίγουρα δεν το προκαλέσαμε εμείς.

Ας πάρουμε τα πράγματα απ’την αρχή.Τα προβλήματα στο βιβλιοπωλείο ξεκίνησαν εδώ και τρία χρόνια. Αρχικά πληρωνόμασταν 50 ή 100 ευρώ την εβδομάδα έναντι, και όχι πάντα. Η δυστοκία των πληρωμών συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 2012 όπου συσσωρεύτηκαν τέσσερις απλήρωτοι μισθοί για εμάς τους εργαζόμενους και συν τοις άλλοις μας ανακοινώθηκε από τη διεύθυνση ότι, «αν δεν αλλάξει η οικονομική κατάσταση το φθινόπωρο μπορεί να κλείσει το βιβλιοπωλείο».

Στις αρχές φθινοπώρου και ενώ οι εργαζόμενοι μετρούσαμε έξι μήνες απλήρωτοι, νέα ειδοποίηση από τη διεύθυνση του βιβλιοπωλείου μας πληροφόρησε ότι, «το βιβλιοπωλείο οδεύει προς κλείσιμο και από 1ης Οκτωβρίου οι εργαζόμενοι θα απασχολούνται σε τετράωρη βάση, ενώ όποιος ήθελε μπορούσε να αποχωρήσει». Ωστόσο έσπευσαν να μας διευκρινίσουν, ότι δεν υπήρχε καμιά εγγύηση αν θα παίρναμε τα δεδουλευμένα μας είτε φεύγαμε είτε μέναμε. Ήταν μονόδρομος για μας να αρνηθούμε το τετράωρο κι οποιαδήποτε αλλαγή στη σύμβασή μας ύστερα από τόσα χρόνια εργασίας και θυσιών σ’ αυτό το βιβλιοπωλείο. Το οποίο όχι μόνο στηρίξαμε με την ανοχή και την υπομονή μας τόσα χρόνια αλλά βοηθήσαμε και συνδράμαμε με ατελείωτες επίπονες ώρες εργασίας προκειμένου να το δούμε ν’ αναπτύσσεται. Χωρίς βεβαίως κανένα αντάλλαγμα πέραν του μισθού μας που δεν καταβαλλόταν και χωρίς ποτέ να το δούμε να πηγαίνει καλύτερα. Αντ’ αυτού χρησιμοποίησαν τον κόπο και τον μόχθο μας για να υλοποιήσουν τα αδιαφανή σχέδιά τους, καταστρατηγώντας κάθε έννοια εργατικού δικαίου με αποκορύφωμα να μας έχουν απλήρωτους για 8 και πλέον μήνες με αποτέλεσμα να πρέπει να κινηθούμε νομικά για να εξασφαλίσουμε αυτά που μας χρωστάνε.

Έτσι έξι πωλητές και ταμίες, προχώρησαμε σε επίσχεση εργασίας από τις 19 Σεπτεμβρίου διεκδικώντας τους απλήρωτους μισθούς 8 και πλέον μηνών. Σε οποιαδήποτε πρόσκλησή μας για εύρεση συμβιβαστικής λύσης ουδέποτε προσήλθαν να συζητήσουν, αλλά και μας αγνοούσαν επιδεικτικά. Άλλωστε προκλητικά αγνόησαν και την έως τώρα κλήτευσή τους στα θεσμικά όργανα (την Επιθεώρηση Εργασίας στις 25 Οκτωβρίου 2012 και το Υπουργείο Εργασίας στις 2 Νοεμβρίου 2012), ούτε βεβαίως κατέθεσαν κάποιο σχέδιο πληρωμής ή εγγύηση για τα οφειλόμενά μας, παρά μόνο δήλωσαν μέσω της διεύθυνσης ότι, «Το Βιβλιοπωλείο δεν έχει φράγκο».

Με προσωρινή διαταγή το δικαστήριο στις 2 Οκτωβρίου 2012 δεσμεύει την ακίνητη περιουσία του Βιβλιοπωλείου. Όμως αυτό ήταν άτοπο γιατί στις 13 Νοεμβρίου 2012 ημέρα εκδίκασης των ασφαλιστικών μετρων παραδέχονται ότι, το Βιβλιοπωλείο δεν διαθέτει κινητή ή/ και ακίνητη περιουσία. Παρόλο που το δικαστήριο αναβάλει για τις 13 Μαρτίου 2013 τη συζήτηση, λόγω της αποχής των δικηγόρων, εμείς ζητήσαμε να εξετάστει αυτή η προβληματική θέση στην οποία έχουμε περιέλθει, συνεπεία των εργοδοτών μας και να μην μας αφήσει θεσμικά και ουσιαστικά εκτεθειμένους έναντι αυτής της ασυδοσίας. Αυτός ακριβώς ήταν κι ο λόγος που το δικαστήριο έκρινε με προσωρινή διαταγή, μέχρις ότου εκδικασθεί η υπόθεση των ασφαλιστικών μέτρων, ότι απαγορεύεται οποιαδήποτε πραγματική ή νομική μεταβολή της ακίνητης περιουσίας που διαθέτει ο εκδοτικός οίκος του «Βιβλιοπωλείου της Εστίας» (μιας και αυτού το όνομα και το εμπορικό σήμα εκμεταλλευόταν τόσον καιρό η ανώνυμη εταιρεία του βιβλιοπωλείου, χωρίς να διαθέτει η ίδια κεφάλαια ή ακίνητη περιουσία), αλλά και της προσωπικής ακίνητης περιουσίας του Ιωάννη –Κωνσταντίνου Καραϊτίδη φερόμενου ως νόμιμου εκπροσώπου του βιβλιοπωλείου.

Κατόπιν τούτου οι έξι (6) εργαζόμενοι προχωρήσαμε στη δέσμευση των ακινήτων που διαθέτει η οικογένεια Καραϊτίδη στο Παλαιό Ψυχικό και στην Αθήνα στην οδό Σίνα και στην οδό Ευριπίδου. Είναι η πρώτη μας νίκη και γι’ αυτό δυναμώνουμε τη θέλησή μας για την τελική μας δικαίωση με την έμπρακτη συμπαράσταση του σωματείου μας, του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής και του κόσμου.

Συνεχίζουμε δυναμικά

διοργανώνοντας συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Βιβλιοπωλείο της Εστίας (Σόλωνος 60) το Σάββατο 1η Δεκεμβρίου 2012 από τις 11.00 έως τις 13.00
διεκδικώντας την άμεση καταβολή των οφειλομένων.


Επίσης ας γνωρίζουν ότι δεν μας φοβίζουν με την απαξίωσή τους, γιατί εμείς δεν θα επιτρέψουμε κανέναν ν’ ακυρώσει τη βαθιά μας αγάπη και το ενδιαφέρον μας για το βιβλίο, που τόσα χρόνια υπηρετούμε. Υπήρξαμε εργάτες του βιβλίου και όχι συνεργάτες στα κέρδη τους όλα αυτά τα χρόνια γι΄ αυτό και δεν θα τους χαρίσουμε ούτε ένα ευρώ από τον ιδρώτα μας!

οι εργαζόμενοι του βιβλιοπωλείου της Εστίας
που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας


Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής

στηρίζει τον αγώνα των συναδέλφων για την δικαίωσή τους,
για να τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα τους.

Πληρωμένοι απεργοσπάστες της ISS οι "εθελοντές" του ΑΠΘ

Tου Μέλλιου Κάδρα

 Από το πρωί, τα ΜΜΕ βομβάρδιζαν τον Ελληνικό λαό ότι επιτέλους η "υγειονομική βόμβα" που λέγεται ΑΠΘ, και έχει προκαλέσει υποτίθεται ασθένειες σε φοιτητές και καθηγητές, καθαρίζει με πρωτοβουλία του Πρύτανη και "εθελοντών φοιτητών και καθηγητών".

Ξέχασαν βέβαια να μας πουν ότι ο Πρύτανης και οι καθηγήτριες, έπιασαν σκούπα για ένα λεπτό ώστε να τους δείξουν απλά οι κάμερες και στην συνέχεια παρέδωσαν τα ηνία στο κακοπληρωμένο προσωπικό της εργολαβικής εταιρίας ISS, όπως αποδεικνύεται και από το υλικό και μαρτυρίες που υπάρχουν και είναι στη διάθεση  στη διάθεση όλων

Να λοιπόν που η ISS μετά τις καταγγελίες για τροχαία που πάθαιναν εργαζόμενοι που διεκδικούσαν δεδουλευμένα, συνεχίζει να απασχολεί αρνητικά την δημοσιότητα.

Και μία σημείωση για τις μεγαλοκαθηγήτριες. Κυρίες μου μην φοράτε τακούνι ενώ έχετε έρθει υποτίθεται για να καθαρίσετε. Εκτίθεστε και εκθέτετε και τον απεργοσπάστη που σας καθοδηγεί (Μυλόπουλο).

Μάλιστα, βιτρίνα σε όλα αυτά ήταν και ελάχιστοι "εθελοντές φοιτητές και φοιτήτριες" που σύμφωνα με  ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, συνέβαλαν στο καθάρισμα κατόπιν υπόσχεσης δωρεάν ταξιδιού στο Μπάνσκο από μία επιχείρηση που το όνομά της είναι κάπως σαν "19-25".

Τις γεμάτες σκουπίδια σακούλες, έσπευσε να παραλάβει απεργοσπαστικό απορριματοφόρο με τα διακριτικά ISS. Δεύτερη γκάφα στον σχεδιασμό...

            Φυσικά, όλα αυτά ήταν ένα επικοινωνιακό παιχνίδι καθώς δεν πέτυχαν τίποτα από το να πάρουν τα "πολλά πολλά". Έτσι, ενώ είχε σκοπό να κάμψει το ηθικό των απεργών και να ανεβάσει το στάτους των Πρυτανικών Αρχών, το μόνο που κατάφεραν ήταν να αναδειχθεί ότι το πρόβλημα του ΑΠΘ δεν μπορεί να λυθεί παρά μόνο αν πληρωθούν και επαναπροσληφθούν οι νόμιμα εργαζόμενοι σε αυτό. Επίσης, εκατοντάδες, φοιτητές αποδοκίμασαν τις απεργοσπαστικές κινήσεις που γίνονται στις πλάτες των απλήρωτων υπαλλήλων.


ΥΓ Φημολογείται ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει να βάλει την αστυνομία στο ΑΠΘ και να σπάσει την κατάληψη, το ΣαββατοΚύριακό, που θα λείπει ο πολύς κόσμος, έτσι στα μουλωχτά όπως με την Ελληνική Χαλυβουργία.

Μόνο που εδώ είναι πανεπιστήμιο, και ως γνωστόν οι χούντες πέφτουν με Πολυτεχνεία...

Νέο "κανόνι" - Η αλυσίδα καταστημάτων Fokas στο άρθρο 99


-Οι μισοί εργαζόμενοι στο κατάστημα στην οδό Ερμού έχουν προχωρήσει ήδη σε κατάσχεση εργασίας
-Ο όμιλος ξεκίνησε το 1936 με το πρώτο κατάστημα στη Θεσσαλονίκη
- Οι εργαζόμενοι  έχουν να πληρωθούν από τον Αύγουστο
- Τι δηλώνει η δικηγόρος των εργαζομένων
 
Μετά απο τις πτωχεύσεις μεγάλων επιχειρήσεων άλλο ένα λουκέτο έρχεται να πέσει στην αγορά και να διώξει εκατοντάδες εργαζόμενους στο δρόμο.
 
Ο λόγος για την πασίγνωστη αλυσίδα καταστημάτων με ρούχα και υποδύματα "Fokas" , η οποία υπέβαλλε αίτημα να υπαχθεί στο πτωχευτικό άρθρο 99
 
Μάλιστα, οι μισοί από τους 40 εργαζομένους στο κατάστημα στην οδό Ερμού έχουν ήδη προχωρήσει σε κατάσχεση εργασίας και όπως αναφέρει η κα Φουντέα, δικηγόρος των εργαζομένων "μερικοί έχουν να πληρωθούν και από τον Ιούλιο του 2012 και πληρώνονται κάποια έναντι. Αυτά τα έναντι είναι 50 και 100 ευρώ ανάλογα με τον εργαζόμενο". 

Φωτό-ντοκουμέντα από τον μετανάστη που ξυλοκοπήθηκε

Πρώτη καταχώρηση: 30/11/2012

18:06Κοινωνία
Φωτό-ντοκουμέντα από τον μετανάστη που ξυλοκοπήθηκε

Στο σπίτι του βρίσκεται αυτή την ώρα ο αιγυπτιακής καταγωγής μετανάστης που λίγο μετά τις 12:00 το μεσημέρι ξυλοκοπήθηκε άγρια από ομάδα ατόμων, στην οδό Χαροκόπου, στην Καλλιθέα.
Τον άνδρα παρέλαβε πλήρωμα του ΕΚΑΒ, τον μετέφερε στο Τζάνειο, όπου του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες.
Κάποια στιγμή οι γιατροί τον αναζήτησαν και διαπίστωσαν ότι είχε φύγει από το νοσοκομείο.
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι φοβήθηκε να παραμείνει στο νοσοκομείο για να μην τον συλλάβει η Αστυνομία.

Φορούσαν μαύρα

«Δεν θέλει να πει αν πονάει, ισχυρίζεται ότι είναι καλά για να μην τον πάμε στο νοσοκομείο και τον συλλάβουν. Το έσκασε από το νοσοκομείο για να μην τον συλλάβουν» εξηγεί στην κάμερα η εκπρόσωπος της αιγυπτιακής κοινότητας στην Αθήνα.
Ο άτυχος άνδρας ξυλοκοπήθηκε άγρια το μεσημέρι από ομάδα ατόμων στην οδό Χαροκόπου στην Καλλιθέα. Το ασθενοφόρο τον μετέφερε στο Τζάνειο, απ ‘ όπου «το έσκασε» για να μην τον συλλάβει η Αστυνομία.
«Φορούσαν μπλούζες με το σύμβολο της Χρυσής Αυγής» εξηγεί η εκπρόσωπος της κοινότητας, αναφερόμενη σε αυτούς που τον χτύπησαν.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ



http://www.enikos.gr/

Πρώτο Θέμα: αποκάλυψη για το στημένο ρεπορτάζ υπέρ της Χρυσής Αυγής

Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το πολυσέλιδο αφιέρωμα του περιοδικού Hot Doc στον αρχηγό της Χρυσής Αυγής, Νίκο Μιχαλολιάκο, με τίτλο «Νίκος Μιχαλολιάκος: ο Αγών του». Το υπογράφει ο Κώστας Βαξεβάνης.

«(…) Πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012, η οργάνωση που μαχαίρωνε μετανάστες και έβριζε τους ομοφυλόφιλους είχε καταφέρει να εμφανίζεται σαν Ρομπέν των Δασών. Ακόμη και σαν πρόσκοπος. Η οργάνωση της βίας έγινε ξαφνικά μια οργάνωση εξυπηρετήσεων.


Την 1η Απριλίου, πριν από τις εκλογές, η εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ έχει στην πρώτη σελίδα κύριο θέμα με τίτλο «Πέτα τη γιαγιά… στη Χρυσή Αυγή» (εικ. πάνω) . Μια εντυπωσιακή φωτογραφία απεικονίζει ένα μέλος της Χρυσής Αυγής με το μαύρο μπλουζάκι και τα σήματα της οργάνωσης να περιμένει δύο ηλικιωμένες κυρίες να κάνουν ανάληψη από ένα ΑΤΜ τράπεζας.

Στο ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Παναγιώτη Σαββίδη μαθαίνουμε πως οι γριούλες έχουν καλέσει την άμεση δράση της Χρυσής Αυγής προκειμένου να πάνε ως την τράπεζα και να κάνουν με ασφάλεια μια συναλλαγή. Μία από τις κυρίες μιλά στον δημοσιογράφο και εξηγεί πως καλούν τη Χρυσή Αυγή γιατί φοβούνται. Η οργάνωση τους εξασφαλίζει την ασφάλεια που δεν υπάρχει.


Όπως λέει χαρακτηριστικά η έντρομη κυρία, δεν κυκλοφορούν στον δρόμο με κοσμήματα παρά μόνο με τη βέρα, για την οποία επίσης φοβούνται μήπως την πάρουν. Η καλοκάγαθη και εξομολογητική κυρία που προσέφυγε στις υπηρεσίες της Χρυσής Αυγής ονομάζεται Ερωφίλη Πλωμαρίτου.

Όπως αποκαλύπτει στο βιβλίο του «Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής» ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ψαράς, η αυθορμήτως συνεντευξιαζόμενη κυρία δεν είναι άλλη από τη μητέρα του στελέχους του Μιχαλολιάκου και υποψήφιου βουλευτή Αλέξανδρου Πλωμαρίτη.


Τη συγγένεια των δύο διασταυρώσαμε κι εμείς. Επικοινωνήσαμε με τον Παναγιώτη Σαββίδη, τον δημοσιογράφο που έκανε το ρεπορτάζ, και του ζητήσαμε να μας εξηγήσει πως συνέβη να κάνει ένα ρεπορτάζ που δίνει την εντύπωση του στημένου. Μας απάντησε πως δεν θυμάται τι ακριβώς έγινε τότε, αλλά δεν ήξερε πως η κυρία ήταν μητέρα στελέχους του Μιχαλολιάκου.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος ειδικεύεται σε ρεπορτάζ Χρυσής Αυγής, φροντίζοντας μάλιστα να αποδίδει πλήρως τις δραστηριότητές της. Στο επίμαχο ρεπορτάζ του ο τίτλος είναι «Τα προσκοπάκια της Χρυσής Αυγής». Ένα από τα ρεπορτάζ που βοήθησαν στην απενοχοποίησή της και στη δημιουργία μιας κοινωνικής εικόνας. Άγνωστο παραμένει αν η διεύθυνση της εφημερίδας γνωρίζει τους όρους με τους οποίους έγινε. (…)»

*** Σημείωση: στις 12 Σεπτεμβρίου 2012, και πάλι το protothema.gr αναδημοσίευσε είδηση με τίτλο «Μέλη της Χρυσής Αυγής έδειραν γιατρό που ζήτησε φακελάκι!». Η «είδηση» τελικά διαψεύστηκε μέχρι κι από τον... τοπικό χρυσαυγίτη βουλευτή...

http://www.aksioprepeiakantoxh.com
 

Η νέα Βάρκιζα

Αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι προκλητικός. Δεν μπορείς να αντισταθείς στην επίθεση εναντίον του, όπως δεν θα μπορούσες να αντισταθείς σε ένα πιτόγυρο από το Γιώτη μετά από 40 μέρες νηστεία. Και εκεί που είχα πει ότι δεν θα κοροϊδέψω τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για 40 μέρες έρχονται τα τελευταία χτυπήματα να με κάνουν να υποκύψω στον πειρασμό.
Εν αρχή ην η Μαριλίζα με το άρθρο της. Εντάξει, κάνεις ένα σχόλιο και λες δεν βαριέσαι, τόσοι και τόσοι πασόκοι πήγαν στην Κουμουνδούρου. Ένας πάνω, ένας κάτω δεν χάλασε κι ο κόσμος. Βέβαια αναρωτιέσαι πότε οι Συριζαίοι θα καταλάβουν ότι έχουν γίνει ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να πάρει μεταγραφή και ο ίδιος ο ΓΑΠ ή ο Μπένι για να αρχίζουν να το υποψιάζονται; Το ξεπερνάς, όμως και δείχνεις μια διάθεση να τους κατανοήσεις.
Μετά βλέπεις τον Μπαλάφα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ να δηλώνει ότι αναγνωρίζει το χρέος κανονικά και με το νόμο. Και κάπου εκεί αναρωτιέσαι: μήπως εγώ δεν θυμάμαι καλά; Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αναγνώριζε το χρέος και προεκλογικα και απλά μου διαφεύγει; Ανατρέχεις σε παλαιότερες δηλώσεις του Τσίπρα και βλέπεις ότι όντως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ψέλλιζε κάτι περί διαγραφής του επαχθούς χρέους, ζητούσε το λογαριασμό του δημόσιου χρέους για να δει ποιο μέρος είναι αυτό που πρέπει να αφαιρεθεί και βεβαιώνεσαι ότι δεν αρμενίζεις εσύ στραβά.
Στα ελληνικά αυτές οι στάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αποτυπώνονται με την όχι και τόσο εύηχη λέξη κωλοτούμπα. Αλλά επειδή δεν έχω πρόθεση να παραθέσω τις παλινωδίες των στελεχών της Κουμουνδούρου θέλω απλά να θέσω το ζήτημα σε μια άλλη διάσταση. Θέλω να φέρω στην κουβέντα τις επικοινωνιακές επικλήσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ όλο το προηγούμενο διάστημα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ξεκίνησε την εποχή της κρίσης με μια αναφορά στην αναγκαιότητα ενός νέου ΕΑΜ. Την εποχή της αθωότητας, όταν ακόμα τα ποσοστά ήταν μικρά, μια τέτοια πρόταση δεν αντιμετώπιζε έντονη κριτική, παρά τις αντιφάσεις σχετικά με το στόχο του νέου ΕΑΜ. Επρόκειτο για ένα νέο ΕΑΜ που θα αντισταθεί γενικά και αφηρημένα, με στόχο εκτός των άλλων να προσελκύσει και νέες επενδύσεις.
Στη συνέχεια, και καθώς η μπάρα με τα ποσοστά άρχισε να σκιρτάει, και ενώ ο κόσμος ήταν στις πλατείες, ο ΣΥΡΙΖΑ ψέλλιζε κάτι για εξέγερση και επανάσταση. Μέχρι στιγμής όλα πάνε καλά. Από την οργάνωση του ΕΑΜ πάμε στην εξέγερση.
Και εκεί που οι συριζαίοι έχουν αρχίσει να ψήνονται ότι αυτοί θα είναι η γενιά της εξέγερσης, αυτοί θα χτίσουν την κοινωνία του μέλλοντος, τους χαλάει τη δουλειά το ΠΑΜΕ που περιφρουρεί την βουλή. Και να ‘σου οι «Βάρκιζες», οι προδότες, αυτοί που προστετεύουν το σύστημα και διάφορα τέτοια.
Έπειτα έρχονται οι εκλογές. Αριστερή κυβέρνηση, λέει ο Τσιπρας και ο λαός από κάτω εκστασιάζεται όπως οι Ρουβίτσες, έτοιμος να σκίσει στα δύο την Αλέκα που πεισματικά αρνείται να βάλει νερό στο κρασί της, ακόμα κι όταν ο Αλέξης της τάζει την πρωθυπουργία. Άλλη μια ‘νέα Βάρκιζα’ για το ΚΚΕ, που τι κόμμα του λαού είναι αν δεν κάνει αυτό που λέει ο λαός;
Από την πρώτη εκλογική αναμέτρηση στην δεύτερη μεσολαβεί μια άμβλυνση του λόγου του ΣΥΡΙΖΑ. Τα χρώματα γίνονται λίγο πιο απαλά, ένα απαλό γαλάζιο αντικαθιστά το κόκκινο, η διγλωσσία σχετικά με την κατάργηση, ανατροπή ή επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου εμφανίζεται καθημερινά και αρχίζουν να πληθαίνουν οι επαγγελματίες πασόκοι που περιστοιχίζουν τον Τσίπρα. Ταυτόχρονα οι αναφορές στο σχέδιο Μάρσαλ αποδεικνύουν πόσο αστοιχείωτοι ιστορικά μπορούν να γίνουν.
Ανακεφαλαίωση: κάναμε το νέο ΕΑΜ, οργανώσαμε μια ανοργάνωτη και αυθόρμητη εξέγερση, εκεί βρήκαμε απέναντί μας τους προδότες που μας πούλησαν, μετά τους είπαμε να πάμε να συγκυβερνήσουμε και μας ξαναπούλησαν, και μετά εμείς αποφασίσαμε να πάρουμε ό,τι καλό είχαν οι άλλοι μας οι αντίπαλοι για να κερδίσουμε μόνοι μας.
Και πάμε στην μετεκλογική περίοδο, εκεί όπου εξαφανίζεται τόσο η πολυσυλλεκτικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς τις προϋπάρχουσες συνιστώσες τις έχει καταπιεί η συνιστώσα των πρώην πασόκων, και μαζί με αυτήν εξαφανίζονται και οι αναφορές στην «Αριστερά». Πουθενά δεν γίνεται πια λόγος για αριστερή κυβέρνηση, παρά μόνο κάποιες αοριστίες για δημοκρατία, διαφάνεια, στρατηγική και άλλες βλακείες που είχαμε συνηθίσει να ακούμε τόσα χρόνια. Επίσης εξαφανίζονται οι μεγάλες δηλώσεις τύπου «καμιά θυσία για το ευρώ», αλλά και τα παχιά τα λόγια για την «ώρα της ανατροπής». Αντί αυτών εμφανίζονται κάτι βαρετά, νερόβραστα συνθήματα όπως «ο σύριζα είσαι εσύ», επινοημένα μάλλον από πασοκογενείς επικοινωνιολόγους, που δεν έχουν καταλάβει ότι δεν μπορούν να πείσουν κανέναν. Προφανώς εκείνο το «λαοκρατία» του ΕΑΜ ήταν εντελώς παρωχημένο. Ας έβαζαν ένα «το εαμ είσαι εσύ». Ακόμα μέλη θα έγραφαν.
Με αυτά και με εκείνα φτάσαμε στον νέο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ που υποστηρίζει πως το χρέος είναι νόμιμο, το αναγνωρίζει και θέλει να φτιάξει ένα νέο μοντέλο παραγωγής για να το αποπληρώσει. Μέσα σε αυτή την πορεία έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ να αποδεχθεί κάποιες ιδιωτικοποιήσεις (κάνει κριτική μόνο για τις κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις) και να τονίσει σε όλους τους τόνους πόσο ανάγκη έχουμε τις επενδύσεις, αλλά αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να εγγυηθεί ένα ασφαλές περιβάλλον για αυτές! Και φυσικά έπρεπε να καταδικάσει τη βία από όπου κι αν προέρχεται.
Με μαθηματική βεβαιότητα οδηγούμαστε στο σημείο στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ θα πει ότι πρέπει να γίνει ό,τι είναι απαραίτητο για να εξασφαλιστεί η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και η παραμονή μας στη ζώνη του ευρώ, ότι πρέπει να γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, ότι αυτά τα μέτρα θα είναι τα τελευταία, ότι οι θυσίες του λαού θα πιάσουν-αυτή τη φορά- τόπο, ότι η νέα, νέα, νέα σύμβαση θα είναι σωτηρία της χώρας κτλ.
Και όλα αυτά ενώ έχουν με θράσσος καπηλευθεί ιστορικές εποχές, ιστορικές συνθήκες τις οποίες φέρνουν στα μέτρα τους. Μιλάνε για ΕΑΜ, για Βάρκιζα, για Βαϊμάρη, για παλιούς κομμουνιστές που δεν θα έκαναν τα λάθη του σημερινού ΚΚΕ και άλλα τέτοια. Εξοργίζονται με το μονόστηλο του Ριζοσπάστη για τον Χρόνη Μίσσιο και μιλούν για ντροπή της ιστορικής αυτής εφημερίδας και δεν ενοχλούνται για τα άρθρα της Μαριλίζας στην επίσης ιστορική Αυγή. Κατηγορούν όσους μένουν πιστοί σε αυτά που λένε και κάνουν ότι προδίδουν το λαό, την ώρα που μεγαλύτερη προδοσία και μεγαλύτερη «Βάρκιζα» από το να λες συνειδητά ψέματα στο λαό προκειμένου να του υφαρπάξεις την ψήφο δεν έχει υπάρξει στα χρονικά της Αριστεράς. Έχουν αποσυρθεί από τους λαϊκούς αγώνες, τις απεργίες και τις διαδηλώσεις (δεν ήξεραν κατά που πέφτει η ισραηλινή πρεσβεία;) την πιο κρίσιμη στιγμή για το λαό και το κίνημά του, αποδεικνύοντας ότι αυτό που πραγματικά τους ενδιαφέρει είναι η με κάθε κόστος εκλογική νίκη. Είναι ή δεν είναι αυτή η νέα Βάρκιζα;

μήπως ο κ. Ροβερτος Σπυρόπουλος πρέπει να υποβάλλει την παραίτησή του



Tης ζήτησαν το κομμένο χέρι 

 απο Το Γρεκι

Αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται. Κόβουν αναπηρικές συντάξεις και παραπέμπουν τους ασθενείς σε επιτροπές-φαντάσματα, σύμφωνα με τις καταγγελίες...

Δείτε το βίντεο από το πρωινό του Mega....

Την ευθύνη τώρα έχει ο Λαός, ως προς την καταδίκη τους κατά την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, όποτε αυτή κι αν γίνει».

Παναγούλης: Την ευθύνη έχει ο λαός

Πρώτη καταχώρηση: 30/11/2012
10:56Πολιτική απο enikos
Παναγούλης: Την ευθύνη έχει ο λαός
Με αφορμή την εξέλιξη της χθεσινής ψηφοφορίας στην ολομέλεια της Βουλής για την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για σύσταση εξεταστικής επιτροπής με αντικείμενο τη διερεύνηση των συνθηκών που οδήγησαν τη χώρα στην προσφυγή στο ΔΝΤ, στο καθεστώς των μνημονίων και της επιτήρησης, ο βουλευτής Στάθης Παναγούλης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Όσοι φοβούνται τη φυλακή επειδή το κόμμα τους είπε ΝΑΙ στα Μνημόνια, ψήφισαν χθες ΟΧΙ στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το πώς καταντήσαμε έτσι. Μ’ αυτό τον τρόπο ελπίζουν ότι θα καλυφθούν οι λοβιτούρες της Μεταπολίτευσης. Την ευθύνη τώρα έχει ο Λαός, ως προς την καταδίκη τους κατά την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, όποτε αυτή κι αν γίνει».

ΤΩΡΑ: Αναγνωρίστηκε η Παλαιστίνη

taxalia

Δείτε τι ψήφισε η Ελλάδα
Εγκρίθηκε -παρά τη λυσσαλέα αντίδραση των ΗΠΑ και του Καναδά- από τη Γ.Συν. του ΟΗΕ η αναγνώριση της Παλαιστίνης ως "ανεξάρτητο κράτος παρατηρητής μη μέλος", με ψήφους ..
138 υπέρ, 9 κατά και 41 αποχές.
Ο Νταβούτογλου ήταν ο πρώτος ηγέτης που αγκάλιασε θερμά ο Παλαιστίνιος Πρωθυπουργός Αμπάς.
Ο Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. Μπαν Κι Μουν, τόνισε στην ομιλία του οτι "το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να ζεί ειρηνικά στην περιοχή" και υποδέχθηκε την απόφαση του σώματος.
Ελλάδα και Κύπρος ψήφισαν υπέρ της αναγνώρισης.

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Εκατό σκαλοπάτια κι ένα πλατύσκαλο.


γραφει ο αρισταρχος
Σελίδα 2
Και κάποτε ανακατώθηκαν τα ροκανίδια με το άρωμα της και είδαν το φως τρία υπέροχα παιδιά. Μαζί τους και η ευτυχία που ώρες ώρες την φοβόταν. Της ερχόταν πολύ για να είναι αλήθεια. Όχι ότι τους έτρεχαν τα χρήματα στον δρόμο αλλά να …μόνο τα απαραίτητα. Δεν ήταν δα και μαθημένοι στην χλιδή. Είχε όλη της την αυλή σπαρμένη με εποχιακά λαχανικά και μειώνονταν τα έξοδα αρκετά, χώρια που έτρωγαν πιο υγιεινά από τα αγοραστά κι ας ήταν πασπαλισμένα από κάπνες αυτοκινήτων.
Είχε μάθει από μόνη της αλλά άκουγε και τον πατέρα της που της έλεγε να μην μαρτυράει την ευτυχία της ούτε στους συγγενείς της. Τα κακόβουλα μάτια ήταν όλα καρφωμένα πάνω τους ζηλόφθονα. Τέτοια αγάπη πια, κανείς στην γειτονιά δεν είχε. Όλη η οικογένεια πάντα μαζί. Πάντα χαρούμενη και τραγουδιστή. Καθόντουσαν στο τραπεζάκι της αυλής κάτω από το υπόστεγο και απολάμβαναν το φαγητό τους. Ιδιαίτερα σε γιορτές. Με φίλους ή χωρίς. Έπιανε ύστερα ο Άκης το ακορντεόν και τους τύλιγε με αρμονικά δεμένες νότες γεμάτες ευδαιμονία. Και πάντα θα τέλειωνε το ρεπερτόριο με την προσφυγούλα.
“Αρχοντογιός παντρεύεται και παίρνει προσφυγούλα μαυρομάτα … ” Την τραγουδούσε ο Μανώλης με την γλυκιά και στρωτή του φωνή. Όσο άντεχε δηλαδή γιατί φορτώνονταν συναισθηματικά  άσχημα και τον έπνιγαν τα αναφιλητά καθώς θυμόταν την μανούλα του, παιδάκι αυτός, να του την τραγουδάει με σεκόντο τον αργαλειό. Κι ύστερα έκλαιγε με την μάνα του παρέα για την κακή τύχη της μαυρομάτας της καψερής, την κυρά του αρχοντογιού . Τέτοια ψυχούλα ήταν.
Μόνη παραφωνία στο χαρούμενο σκηνικό αποτελούσε η σφιχτοκολιά του αραβωνιαστικού της Σοφίας, του Μίλτου. Τους κρατούσε μύτη και τόδειχνε όσο μπορούσε. Σε τέτοιο σημείο που αν η Σοφία δεν ήταν ερωτευμένη μαζί του θα του ρίχνονταν ο Άκης. Μα τον συγκρατούσε ο πατέρας . “Άσε να παντρευτεί να φύγουν” τούλεγε και ύστερα μετάνιωνε για την κουβέντα που ξεστόμιζε. Άλλωστε που θα πήγαινε το παιδί του;.
” Ένα χιλιόμετρο πιο κάτω. Γιά αφήστε ήσυχα τα παιδιά να μην τα πάρω στην κράνα” έλεγε η μάνα και έσκαγαν στα γέλια μαζί της “που τάμαθες τα Γαλλικά ρε μάνα;”  Αυτή αγκάλιαζε τον μικρό Θανάση με αγάπη “Έχω δω τον δάσκαλο που μου κάνει το φροντιστήριο” Έτσι ξεγλιστρούσε κι ο Μίλτος από τα πυρά. Έτσι κυλούσε και η ζωή τους.
Στο πίσω μέρος της αυλής είχε ένα δωμάτιο παράνομα χτισμένο, σκέτη παραφωνία κολλημένο στο σπίτι. Με εσωτερική πόρτα για να μένει ο μικρός της αδελφός. ¨Ενας κοντούλης πενηντάρης με τρίχες μόνο στα πλαϊνά του κρανίου του. Γαμψή μύτη και σκελετωμένο πρόσωπο. Το αντίθετο της αδελφής του. Όση ομορφιά χάρισε απλόχερα η κυρά-Θεοδοσία στην κόρη της φαίνεται πως την έκλεψε από το “μπασμένο” πούλεγε  με περιπαικτική διάθεση ο θείος της και αδελφός της Θεοδοσίας, ο θείος Γιώργης. Μόνος εν ζωή από την γενιά της μάνας της. Έμενε μόνος σ’ ένα χωριό εκατόν πενήντα χιλιόμετρα μακριά, πάνω στο βουνό.
Το “μπασμένο” είχε όνομα και το έλεγαν Κοσμά. Από τα δώδεκα που τέλειωσε το σχολείο τον έβαλαν να δουλεύει στο νταμάρι. Ύστερα τον πήρε ο υπεύθυνος για τις ανατινάξεις και τον έκανε βοηθό του. Τούμαθε την δουλειά κι ύστερα τον άφησε αφεντικό να βάζει φουρνέλα και να ανατινάζει τις πέτρες. Ανύπαντρος, κόλλησε στην αδελφή του και τον γαμπρό του για παρέα και γεράματα. Παρά την ασχήμια και το μικρό του μπόϊ η φύση, κρυφά, τούδωσε ένα χαΐρι. Ήταν χορευταράς, ειδικά στο ζεϊμπέκικο. Αλλά με τις γυναίκες ήταν άτυχος, γι αυτό και ξέμεινε μπακούρι, κούτσουρο.
Αυτά τα ξαφνικά που την έπιαναν, όπως το μεσημεριανό που ήθελε να βουτήξει στις σκάλες κάθισε και το συζήτησε με τον Μανώλη. Αποφάσισαν να επισκεφτούν έναν νευρολόγο. Η μεγάλη κούραση και το οικονομικό άγχος, απεφάνθη ο ειδικός και πρότεινε να ασχολούνται περισσότερο μαζί της παρέα με κάποια αγχολυτικά. Κι έπεσαν όλοι πάνω της να την γιατρέψουν. Μέχρι κι ο μικρός  Θανασάκης έγραφε ένα σωρό ανέκδοτα να της τα λέει όλη μέρα για νάναι χαρούμενη.
Με τόση αγάπη τριγύρω σου να ξεχειλίζει πώς να μην γίνεις καλά. Κι ας τους χτυπούσε η ανεργία όπως όλους, κι ας τους ρήμαξαν στα χαράτσια όπως όλους, κι ας τους έλουζε η αρνητικότητα του χαιρέκακου με την βλακεία της ‘λογικής’  -να ψοφήσει του γείτονα ο γάιδαρος –  Όχι δεν θα ενέδιδαν στην μοχθηρία του κακού, στην ελαφρότητα του ηλίθιου. Θα σφίγγονταν ο ένας πάνω στον άλλο κι όπου πολλοί θάνατος δε λογεί .
Συνεχίζεται

εγχειριδιο επιβιωσης

SAS. εγχειριδιο επιβιωσης

Καμμένος: Ο Βενιζέλος βρίσκεται στον προθάλαμο του Κορυδαλλού


  • 188
     


 Καμμένος: Ο Βενιζέλος βρίσκεται στον προθάλαμο του Κορυδαλλού
“Xιροσίμα” έκανε σήμερα την Βουλή ο Πάνος Καμμένος. Είπε ότι ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος βρίσκεται στο προθάλαμο του Κορυδαλλού για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ενώ φωτογράφισε την γυναίκα του Μανώλη Κεφαλογιάννη για τη λίστα Λαγκάρντ.  Για τον σύμβουλο του πρωθυπουργού Σταμάτη είπε ότι ανέλαβε να συγκαλύψει τον Γιώργο Παπανδρέου ενώ ήταν αυτός που του έδωσε το όνομα της εταιρείας, IJ Partners, ως σχετιζόμενη με το θέμα των CDS, ώστε να “ψάξει” τι τρέχει με αυτή την εταιρεία.   Ακούστε την ομιλία φωτιά

Δεν είναι αναλγησία, είναι απλά δολοφονία.

Τετάρτη, 28 Νοεμβρίου 2012

Αντίκρυσα τα πρόσωπά τους για πρώτη φορά τον Μάρτη, λίγο πριν το Πάσχα (βλέπε εδώ). Πρόσωπα πλημμυρισμένα από ελπίδα. Και λίγες στιγμές, μετά, τα είδα να λάμπουν, τις ψυχές τους να ζούν μιαν άλλη Ανάσταση από το σκοτάδι 7 μηνών που τους είχε η ΔΕΗ επιβάλλει.
Κι' αντίκρυσα και χθές αυτά τα μάτια. Ούτε ελπίδα, ούτε καρτέρεμα. Ίσως νάξεραν πως ήταν  ψεύτικες -και ήταν τελικά- οι υποσχέσεις μου πως το σκοτάδι που επανήλθε, θα εξοστρακισθεί και πάλι από το μικρό τους σπιτικό. Η ΔΕΗ και ο εργολάβος-εκτελεστής των δολοφονικών της εντολών είχαν φροντίσει στο ακέραιο να εξοστρακισθεί δια παντός το φώς από τις καρδιές τους, αφαιρώντας τον μετρητή. 
Πελάτης Κ.Μ Delete, τώρα το λόγο έχουν τα δικαστήρια, 
για την είσπραξη των οφειλομένων.
Πελάτης τα δυό παιδάκια και μια μάνα. Εγκαταλελειμμένοι όλοι από κάθε θεό και άνθρωπο, από κάθε αύρα ανθρωπιάς. Δεν είναι η εποχή τους, σκέφτηκα. Όπως δεν είναι η εποχή όλων των κατετρεγμένων. Όπως δεν είναι η εποχή των παιδιών των Ρομά στον Δενδροπόταμο της Μενεμένης, όπου πριν λίγες μέρες η ΔΕΗ με τη συνδρομή όλων των χερσαίων δυνάμεων καταστολής εκήρυξε τον πόλεμο στο φώς τους, στη ζωή τους, κόβοντας το ρεύμα από σπίτια και σχολείο (βλέπε εδώ).
Εγκαταλελειμμένοι και όχι μόνο. Εμπαιζόμενοι από γείτονες, εκκλησία, Δήμο, υπηρεσίες πρόνοιας. Εμπαιζόμενη η μάνα που μες στην ανημποριά της ψάχνει να κρεμαστεί από κάθε υπόσχεση. Μα σαν θάλθει η ώρα της πράξης της ζητάνε το ακατόρθωτο: να αποδείξει πάλι και πάλι μιαν ανημποριά εξόφθαλμη. Και γίνεται τότε αυτή η ανημποριά ύβρις στην ψυχή των παιδιών.
*****
Δεν είστε αδιάφοροι, δεν είστε ανάλγητοι, είστε δολοφόνοι κύριοι της ΔΕΗ, κύριοι γείτονες, κύριοι λοιποί σταυροφόροι της ελεημοσύνης. Γιατί στο όνομα κάποιας οφειλής, στο όνομα ενός μνημονίου τελικά δολοφονείτε τις ψυχές των παιδιών. Γιατί στο όνομα μιας καθώς πρέπει βίωσης τσακίζετε ζωές, δείχνετε στα παιδιά με το δάκτυλο τον δρόμο προς τον Καιάδα.
Ακούτε Συνήγορε του Πολίτη ; Συνήγορε του Καταναλωτή ; Συνήγορε του Παιδιού ; Δεν ζητάμε ελεημοσύνη. Απλά τη Δικαιοσύνη απαιτούμε. Και όχι τη δικαιοσύνη των καιρών. Αυτή η τριμελής οικογένεια (μητέρα άνεργη και δύο παιδιά μικρά, εκ των οποίων το ένα βαριά άρρωστο με χρόνια πάθηση) δικαιούται το μέγιστο μερίδιο της Δικαιοσύνης που ορίζουν η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη. Και κυρίως δικαιούνται να δούν τα πρόσωπα των δολοφόνων της στο εδώλιο.
θαν.

σημείωση: θα ήταν χρήσιμο αυτό το κείμενο να γίνει αφορμή μιας πλατειάς κινητοποίησης ενάντια στο έγκλημα που διεπράχθη προχθές από τη ΔΕΗ. Επομένως καλό θα ήταν να κοινοποιηθεί όσο γίνεται περισσότερο. 
Ευχαριστούμε.
 

SOS! ΜΚΟ παντού



μεσω Το Γρεκι

Τίποτα δεν αλλάζει! Oλα όπως πριν από την εκδήλωση της κρίσης λειτουργούν! Aκόμα κι αυτές oι ελάχιστες υποσχέσεις του κ. Σαμαρά για τα ελάσσονα, όπως ότι θα βάλει μαχαίρι στη χρηματοδότηση των άθλιων από τις ΜΚΟ κατά καπνού πήγαν.
Ατάραχες και διευρύνοντας τους ορίζοντές τους για μπίζνες συνεχίζουν αυτές οι μη κρατικές με κρατική χρηματοδότηση οργανώσεις.
Σε νέο πεδίο δόξης λαμπρόν ενδιατρίβουν - στην εμπορία ανθρώπων.
Στο δουλεμπόριο εργατικής δύναμης.
Σαν δηλητηριώδη μανιτάρια εμφανίζονται στις επαρχίες και...
την πρωτεύουσα ΜΚΟ που διαχειρίζονται θέσεις εργασίας με συμβάσεις τρίμηνες, πεντάμηνες, αμοιβές επιπέδου Βουλγαρίας, οι οργανώσεις αυτές «προσλαμβάνουν» κι « ενοικιάζουν» εργατική δύναμη, συντηρώντας απ’ την πίσω πόρτα το πελατειακό κράτος.
Δουλέμποροι που προσφέρουν «εκδούλευση» σε απελπισμένους, που προσφέρουν τη σκλαβιά ως δώρο.
Με επαγγελματικά στελέχη οι ίδιες, χρυσοκάνθαρους που ψωμίζονται απ’ το εμπόριο της φτώχειας, μιαρά τρωκτικά που έχουν βολευτεί στον καθώς πρέπει κόσμο του «εκσυγχρονισμού» και το παίζουν ευαίσθητοι, ευαισθητοποιημένοι, αριστεροί και προοδευτικοί.
Οι ευθύνες της Αριστεράς πλην ΚΚΕ ή για να το πω αλλοιώς και να είμαι κατά το δυνατόν δίκαιος, οι ευθύνες των καθεστωτικών τε και των πονηρών που ενδημούν στην Αριστερά, για την εμφάνιση και την άνδρωση των ΜΚΟ είναι τερατώδεις.
«Εκσυγχρονιστικό» φρούτο (δηλητηριώδες) οι ΜΚΟ, όπως και οι Ανεξάρτητες Αρχές, βρήκαν υποστήριξη σε αυτό το μέρος της Αριστεράς. Με το αζημίωτο. Αρκετοί, κατά τα άλλα αριστεροί, μπήκαν στο κόλπο κι άρχισαν να ροκανίζουν τον κρατικό κορβανά για απίθανους λόγους! Απ’ την κατασκευή κανώ για νυχτοπεταλούδες έως για την αποκατάσταση της ψυχικής υγείας των ψυχανθών.
Οι ΜΚΟ όχι μόνον εκμαύλισαν κόσμο, αλλά έχουν διαβρώσει και τους θεσμούς. Τις βρίσκεις παντού. Από την Εκκλησία έως τον ΣΥΡΙΖΑ.
Παρ’ ότι ο ρόλος τους έχει αποκαλυφθεί, παρ’ ότι έχει πέσει κράξιμο, το γλέντι συνεχίζεται.
Υπάρχουν Ειδικοί του Είδους που σκαρφίζονται, όλο και νέα κόλπα.
Για παράδειγμα, μαθαίνω κι ελπίζω λάθος να μαθαίνω, ότι στον ΣΥΡΙΖΑ την ανάγκη να δημιουργηθούν δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, ορισμένοι προσπαθούν να την περάσουν μέσω της δημιουργίας ειδικών ΜΚΟ.
Δηλαδή, κοινωνικά παντοπωλεία ή φαρμακεία ή άλλες μορφές κοινωνικής αλληλεγγύης αντί να ανατεθούν σε εθελοντές με διαφανείς και διαρκώς ελεγχόμενες διαδικασίες να ανατεθούν σε ΜΚΟ σαν αυτές που τώρα ψωμίζονται εμπορευόμενες την ανεργία, όπως παλιότερα εμπορεύτηκαν (και εξακολουθούν να εμπορεύονται) το μεταναστευτικό ή άλλα ευαίσθητα θέματα.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, γιατί αυτοί οι πονηροί δεν αναθέτουν το ευγενές αυτό έργο κατευθείαν στον κ. Τζωρτζ Σώρος (όπως του ανέθεσαν παλιότερα ορισμένοι απ’ αυτούς και τον τρόπο διδασκαλίας της ιστορίας στα σχολεία). Αλλωστε, απ’ ό,τι μαθαίνω και μαθαίνω καλώς ο κ. Τζωρτζ Σώρος, αφού αλάλιασε κι αυτός στο μέτρο των δυνάμεών του τη χώρα μας, τώρα στέλνει εδώ αντιπροσώπους του για να στήσει και αυτός... δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, ω γιες, μερικές ακόμα ΜΚΟ για να έχει κι αυτός μια χειραγωγική πρόσβαση στη φτώχεια.
  
Αυτή η μαύρη κωμωδία με τις ΜΚΟ και τη σχέση ορισμένων αριστερών μαζί τους (δικιά τους υπόθεση, αλλά όχι στο όνομα κομμάτων της Αριστεράς) πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται να κυβερνήσει βγάζοντας τον λαό στο προσκήνιο - οι ΜΚΟ μανιπουλάρουν προβλήματαμπούρδες) με κερδώο για τις ίδιες τρόπο, δεν είναι λαός, απομυζούν απ’ το υστέρημα του λαού.
Οι τρόποι διακυβέρνησης του «εκσυγχρονισμού» (ανάμεσά τους και οι ΜΚΟ) δεν μπορεί να «ακολουθήσουν» ως μαύρη προίκα την Αριστερά και τον νέο τρόπο διακυβέρνησης - εκτός κι αν κάτι τέτοιο εννοούσε η κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου με το άρθρο της στην «Αυγή», ότι δηλαδή θα αλλάξει η καταισχύνη τα ρούχα της και θα τα φορέσει αλλοιώς.
  
Ξέρω ότι οι αράδες αυτές είναι αδύναμες μπροστά στη δυναμική παγιωμένων καταστάσεων και πρακτικών, όχι μόνον της εξουσίας αλλά κι αρκετών «αντιεξουσιαστών» τύπου Γιωργάκη, ΜΚΟ λαθρεμπόρων μεταναστών κι άλλων «ανεπαισθήτως» σιτιζόμενων απ’ τον κρατικό κορβανά.
Ξέρω επίσης ότι οι αράδες αυτές είναι αδύναμες μπροστά στη δυναμική αρκετών αριστερών στα ΜΜΕ και τα ΑΕΙ, που έχουν επί μακρόν υπάρξει θεράποντες σχέσεων ειδικού τύπου με τις δικομματικές κυβερνήσεις - σχέσεις «απενοχοποιημένες», στην πραγματικότητα αμοραλιστικές και κυνικές.
  
Ξέρω τέλος ότι, χρόνια τώρα, μπροστά στους εν είδει «στοάς» δικτυωμένους αυτούς καλούς ανθρώπους, «γνωρίζω την ήττα» καθώς λένε οι συνάδελφοι αθλητικογράφοι. Ε, και;
  
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνήσει βγάζοντας τον λαό στο προσκήνιο και διαμορφώνοντας θεσμούς που θα τον κρατήσουν εκεί, όλα αυτά και άλλα πολλά θα καθαρθούν.
Αυτό άλλωστε είναι ένα απ’ τα στοιχήματα μιας αριστερής διακυβέρνησης - ο επαναπροσδιορισμός της ίδιας της Αριστεράς, εν σχέσει με παθολογίες που αναπτύχθηκαν στις τάξεις της ακριβώς λόγω της απόστασης μιας ελίτ (τρομάρα της) απ’ τον λαό.
Οψόμεθα...
ΥΓ.: Ξαναχτυπά ο πολυπράγμων Μπενύτο και κάνει χρυσό δώρο στη Χρυσή Αυγή, επιδιώκοντας να τεθεί αυτό το κόμμα εκτός νόμου. Εκτός από ηλίθια μια τέτοια προσέγγιση είναι και ύποπτη. Αποκλείεται να μη γνωρίζει ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις τα φασιστικά κόμματα αλλάζουν το όνομά τους και ύστερα διπλασιάζουν τα ποσοστά τους (όπως και το ισλαμιστικό κόμμα του Ερντογάν). Ο φασισμός αντιμετωπίζεται πολιτικά κι όχι με εκφασισμό της Δημοκρατίας.
Η πρόταση Βενιζέλου είναι ύποπτη. Τώρα που το κόμμα του εκπνέει, ο αρχηγός του εισηγείται πρόταση που θα δώσει φτερά στο φασιστικό μόρφωμα.
Ο κ. Βενιζέλος, που με τον Νόμο περί ευθύνης Υπουργών και τον Νόμο περί Τύπου κολόβωσε τη δημοκρατία, προτείνει τώρα κι άλλον ακρωτηριασμό - πολιτειακό και πολιτικό. Δεν είναι βλακώδες, είναι ύποπτο.
Μπορεί αυτή η κυβέρνηση να κυβερνά αυταρχικά με Προεδρικά Διατάγματα, μπορεί να ’χει κάνει το Σύνταγμα κουρέλι, αλλά αν αρχίσει να θέτει και κόμματα εκτός νόμου, τότε η δικτατορία αλλά και ο εμφύλιος διχασμός θα έχουν έρθει πιο κοντά στην πόρτα όλων μας...  
Του Στάθη από enikos

Και εσείς σύντροφοι – συναγωνιστές της ΔΕΗ , συνεχίζετε και στηρίζετε το κομματόσκυλο Και εσείς σύντροφοι-συναγωνιστές της ΔΕΗ αντιστέκεστε στο μνημόνιο Και εσείς σύντροφοι –συναγωνιστές της ΔΕΗ δείχνετε αλληλεγγύη στους αδύναμους συμπολίτες μας Για κουνήστε δεξιά αριστερά το ξερό σας … και κάντε καμιά συνέλευση με θέμα δράση και αλληλεγγύη

 

ΚΑΤΑ ΑΛΛΑ ΦΩΤΟΠΟΥΛΕ... Η ΔΕΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΟΒΕ ΤΟ ΡΕΥΜΑ; 

 

μεσω Το Γρεκι 

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς

Κυβέρνηση και κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης προσπαθούν να δημιουργήσουν τον τελευταίο καιρό μια ατμόσφαιρα κατάστασης «εκτάκτου ανάγκης» σχετικά με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ) με στόχο ένα ακόμα πλήγμα στα λαϊκά εισοδήματα του επιβατικού κοινού και των εργαζομένων σ” αυτά μέσα από καινούριες εξωφρενικές αυξήσεις σε εισιτήρια και/ή μειώσεις μισθών για τους εργαζόμενους.
Ιδεολογικός άξονας αυτής της επίθεσης είναι η «πάταξη της εισιτηριοδιαφυγής» ή αλλιώς της «λαθρεπιβίβασης» που εμφανίζεται έτσι ως αιτία επιδείνωσης των οικονομικών των ΜΜΜ και επιβάρυνσης του κόστους τους. Θα δείξουμε όμως ότι τα οικονομικά στοιχεία των ΜΜΜ όχι μόνο δεν έχουν επιδεινωθεί τα δύο τελευταία χρόνια – ώστε να δικαιολογούν μια τέτοια κρίση εσόδων – αλλά αντίθετα παρουσιάζουν συνεχή βελτίωση.
Κι αυτό με βάση τα στοιχεία της ίδιας της έκθεσης του ΟΑΣΑ για το 2011 (όπως δημοσιεύεται στο site του οργανισμού). Γιατί στην έκθεση αυτή οι παραγοντες του ΟΑΣΑ παρουσιάζουν φυσικά με περηφάνεια τους καρπούς της «τεράστιας προσπάθειας εξυγίανσης» που οι Μνημονιακές εντολές τους επιτάσσουν.
Μια ματιά στα στοιχεία του ΟΑΣΑ :
Διαβάζουμε λοιπόν στη συνοπτική έκθεση για τα στοιχεία 2009/2011: «Είναι αξιοσημείωτο ότι το καινούριο επιχειρησιακό πλάνο, μαζί με τις προαναφερθείσες αλλαγές είχαν σαν αποτέλεσμα την μείωση του λειτουργικού κόστους και αύξηση των λειτουργικών εσόδων το έτος 2011. Το λειτουργικό κόστος του ΟΑΣΑ ήταν κατά 143,8 εκατομμύρια ευρώ χαμηλότερο σε σχέση με το προηγούμενο έτος, ενώ τα συνολικά λειτουργικά έσοδα αυξήθηκαν κατά 55,3 εκ. ευρώ. Ως αποτέλεσμα, το λειτουργικό έλλειμα μειώθηκε κατά 71.6% περίπου στα 80 εκ. ευρώ. Αν μάλιστα συνυπολογιστούν έσοδα από τρίτους φορείς (Υπουργεία κ.λπ.) τότε το έλλειμα πέφτει στα 17,4 εκ.ευρώ». Επιπλέον – πάλι με βάση τα στοιχεία της έκθεσης – η κρατική επιχορήγηση, συμπεριλαμβανομένων των δανείων με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, μειώθηκε από τα 478 εκατομμύρια ευρώ στα 160 εκ. περίπου το 2011. Και όχι μόνο αυτό. Μαζεύοντας όλα τα στοιχεία, η έκθεση σημειώνει ότι ο ΟΑΣΑ θα παρουσιάσει πλεόνασμα 3,6 εκ. ευρώ έναντι ελλείματος 1,2 εκ. το 2010.
Κάποιες ιδιαιτερότητες ΟΣΥ και ΣΤΑΣΥ με σημασία :
Υπάρχει μια διαφοροποίηση ανάμεσα στον ΟΣΥ (δηλ. πρακτικά τα λεωφορεία, ΕΘΕΛ) και την ΣΤΑΣΥ, δηλ. τα μέσα σταθερής τροχιάς (μετρό, τρόλλεϋ, τραμ) που πρέπει να αναφερθεί γιατί σχετίζεται με πιθανές συντεχνιακές συμπεριφορές και αντιλήψεις. Η διαφοροποίηση έχει να κάνει με την συμμετοχή εισιτηρίων και κρατικής επιχορήγησης στα αντίστοιχα μέσα. Έτσι, με βάση πάντα τα στοιχεία του ΟΑΣΑ, τα λεωφορεία έχουν μια σημαντικά μεγαλύτερη εξάρτηση από την κρατική επιχορήγηση (που φτάνει στο 49% των εσόδων) σε σχέση με τα μέσα σταθερής τροχιάς, όπου το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις 16%. Τα εισιτήρια είναι αντίστοιχα 48% και 79% των συνολικών εσόδων. Η δε κρατική επιχορήγηση εμφανίζεται αυξημένη κατά 53% στα λεωφορεία σε σχέση με το 2010, στοιχείο πάνω στο οποίο η κυβέρνηση θα σπεκουλάρει, αποκρύπτοντας φυσικά την κατακόρυφη πτώση της κρατικής επιχορήγησης για τα ΜΜΜ συνολικά.
Έχουμε έτσι μια πρώτη ένδειξη ότι – όπως ήδη φαίνεται – το κύριο μέτωπο της «εκστρατείας κατά της λαθρεπιβίβασης» θα είναι τα λεωφορεία. Και σημαίνει επίσης ότι οι εργαζόμενοι στα σωματεία της ΕΘΕΛ θα δεχτούν πιθανόν μεγαλύτερες πιέσεις, εξαιτίας ακριβώς της μεγαλύτερης εξάρτησης των λεωφορείων από την κρατική επιδότηση. Θα πρέπει λοιπόν να δείξουν αυξημένη ευαισθησία στο ζήτημα και να μην υποκύψουν στην παραπληροφόρηση και τους πιθανούς εκβιασμούς. Θα πρέπει να κατανοήσουν ότι δεν έχουν απέναντί τους τους επιβάτες ή τους «λαθρεπιβάτες» αλλά την Κυβέρνηση.
Η επίθεση στους εργαζόμενους :
Οι μισθοί των εργαζομένων, που αντιπροσωπεύουν το 71% του λειτουργικού κόστους, έχουν ήδη περικοπεί δραματικά εξαιτίας της πετυχημένης εφαρμογής, όπως υπερηφανεύεται η έκθεση του ΟΑΣΑ, της νομοθεσίας σχετικά με το μισθολογικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς στο Δημόσιο και τις μετατάξεις. Για την ακρίβεια το μισθολογικό κόστος το 2011 μειώθηκε κατά 25% σε σχέση με το 2010 και κατά 38% σε σχέση με το 2009! Πάνω σε αυτές τις μειώσεις λοιπόν η κυβέρνηση απειλεί τους εργαζόμενους με νέες περικοπές.
Φυσικά υπάρχει πάντα ο μπαμπούλας της ιδιωτικοποίησης με το πρόσχημα του «προβληματικού» χαρακτήρα των ΜΜΜ. Πρόσχημα που, με βάση τα στοιχεία που δίνουμε παραπάνω, είναι εντελώς ανυπόστατο. Άλλωστε ξέρουμε πολύ καλά ότι το κριτήριο για την ιδιωτικοποίηση των ΜΜΜ ή όποιας άλλης δημόσιας εταιρείας δεν έχει έτσι κι αλλιώς να κάνει καθόλου με την κερδοφορία. Αρκεί να σκεφτεί κανείς όλες τις κερδοφόρες εταιρίες (ΟΠΑΠ, ΕΥΔΑΠ, φυσικό αέριο κ.λπ.) που έχουν βγει στο σφυρί με διαδικασίες fast track.
Η επίθεση στους επιβάτες – ο μύθος της λαθρεπιβίβασης :
Ακόμα και σε συνθήκες κρίσης τα έσοδα του ΟΑΣΑ από εισιτήρια αυξήθηκαν κατά 5%. Αν δει κανείς προσεκτικότερα υπάρχει αύξηση 9% όσον αφορά τα απλά εισιτήρια και τις μηνιαίες κάρτες αλλά μείωση περίπου 20% από τις ετήσιες κάρτες και τα πρόστιμα! Ο λόγος είναι μάλλον προφανής. Οι τιμές των ετήσιων καρτών είναι πλέον απαγορευτικές για πολύ κόσμο και προφανώς αρκετοί από τους ελεγκτές δεν κόβουν πρόστιμα αναγνωρίζοντας αυτό που η ίδια η έκθεση χαρακτηρίζει «αλλαγή των συνηθειών του επιβατικού κοινού»: λιγότερες μετακινήσεις, δραματική αύξηση της ανεργίας.
Αυτή η αλλαγή στις «συνήθειες του επιβατικού κοινού», δηλ. το ότι απλά ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου δεν μπορεί να πληρώνει εισιτήριο, είναι μια δεύτερη αιτία πίσω από την εκστρατεία κατά της «λαθρεπιβίβασης». Για ένα κράτος που κόβει όλες τις βασικές κοινωνικές παροχές, κλείνει νοσοκομεία και αφήνει τα σχολεία να υπολειτουργούν, η επιδότηση του εισιτήριου είναι προφανώς ένα εντελώς απαράδεκτο κόστος, το οποίο πρέπει να περάσει στους επιβάτες και τους εργαζόμενους.
Απαραίτητος όρος για να πετύχει αυτή η «εκστρατεία» είναι όμως να διαμορφωθεί και το κατάλληλο έδαφος πάνω στο οποίο θα λειτουργήσει ο λεγόμενος «κοινωνικός αυτοματισμός» και κανιβαλλισμός που με τόση επιτυχία έχει εμπεδωθεί σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας.
Διαίρει και βασίλευε :
Ή αλλιώς στρέφοντας επιβάτες εναντίον εργαζομένων και τούμπαλιν! Πρέπει να εφαρμοστεί λοιπόν το δοκιμασμένο δόγμα του διχασμού και της διαίρεσης όχι μόνο ανάμεσα σε επιβάτες και εργαζόμενους στα ΜΜΜ αλλά και στο εσωτερικό τους: οδηγοί εναντίον ελεγκτών, οδηγοί λεωφορείων εναντίον οδηγών μετρό, «συνεπείς» επιβάτες εναντίον «λαθρεπιβατών» κ.λπ. Με άλλα λόγια θα πρέπει να υπάρξει ένα κλίμα σύγκρουσης και φαγωμάρας ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα – αφού και η πλειοψηφία των επιβατών είναι εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι κ.λπ. Αυτό επιχειρείται ουσιαστικά μέσα από τη διπλή σύνδεση: των περικοπών στους μισθούς των εργαζομένων με την αύξηση στα εισιτήρια και το κυνήγι της «εισιτηριοδιαφυγής». Λέει λοιπόν η Κυβέρνηση στους εργαζόμενους: κυνηγήστε τους «λαθρεπιβάτες» για να μην (αναγκαστούμε!!!) να σας κόψουμε τους μισθούς! Και στους επιβάτες: καμμιά ανοχή στους «τζαμπατζήδες» για να μην σας αυξήσουμε τα εισιτήρια! Η επιλογή της ορολογίας δεν είναι φυσικά τυχαία. Τόσο ο όρος εισιτηριοδιαφυγή όσο και λαθρεπιβίβαση προσφέρονται ιδανικά για λαϊκισμό μέσα από τις στοχοποιημένες κατηγορίες της φοροδιαφυγής και της λαθρομετανάστευσης. Για να μην πούμε ότι ένα κομμάτι του κόσμου ο τελευταίος συνειρμός (λαθρεπιβάτης – λαθρομετανάστης) είναι σχεδόν αυτόματος.
Απέναντι σε όλα αυτά :
Εμείς αναγνωρίζουμε – όπως και η πλειοψηφία των εργαζόμενων στα ΜΜΜ – ότι η μετακίνηση με τα ΜΜΜ είναι ένα βασικό κοινωνικό αγαθό και ανάγκη για τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Δεν βλέπουμε «λαθρεπιβάτες» αλλά συμπολίτες μας που φτωχοποιούνται εξαιτίας της αυξανόμενης επίθεσης του κεφαλαίου. Και πιστεύουμε ότι όχι μόνο δεν δικαιολογείται καμμιά αύξηση εισιτήριων ή μείωση μισθών των εργαζομένων αλλά, αντίθετα, πρέπει να διεκδικήσουμε τουλάχιστον μείωση εισιτηρίων στα επίπεδα πριν την κρίση και δωρεάν μετακίνηση για ανέργους, φοιτητές, χαμηλοσυνταξιούχους. Μπορούμε να το πετύχουμε αυτό και να αποκρούσουμε την επίθεση Κυβέρνησης και κεφαλαίου βαθαίνοντας την αλληλεγγύη μέσα από ένα κοινό μέτωπο εργαζόμενων και τους αδιαμεσολάβητους, ανυποχώρητους αγώνες του.
Άνεργοι – Άνεργες από τις γειτονιές της Αθήνας
http://anergoigeitonion.espivblogs.net

Εκατό σκαλοπάτια κι ένα πλατύσκαλο.


γραφει ο αρισταρχος
Σελίδα. 1

Κοντοστάθηκε και πήρε βαθιά ανάσα. Ήταν στα μέσα της διαδρομής στο μεγάλο πλατύσκαλο. Από κάτω της πενήντα ατέλειωτα σκαλοπάτια κι από πάνω άλλα τόσα, και στην μέση αυτή. Κοίταξε πάνω ύστερα κάτω και τέλος τα μελανά της δάχτυλα από το βάρος που είχαν οι σακούλες με τα ψώνια. Της ήρθε η έμπνευση να πετάξει στον κατήφορο τα ψώνια μα, ύστερα της έφυγε όπως της ήρθε. Είχε μια καλύτερη ιδέα. Να πηδήξει η ίδια στα απότομα σκαλιά . Και θα τόφτιαχνε, να μα την Παναγιά, αν …
Αν δεν ένιωθε το χάδι στον ώμο της και ύστερα ένα σκαστό φιλί στο δεξί της μάγουλο.Ήταν ο μικρός της, ο Θανασάκης της, το στερνοπαίδι της. Της πήρε τις σακούλες απ’ τα χέρια κι αμολήθηκε στον ανήφορο. Τον κοίταζε που ανέβαινε σαν λαγός δύο δύο τα σκαλοπάτια με τα ψώνια στα χέρια και ζήτησε συγχώρεση για τις σκέψεις πούχε κάνει. Ας είναι καλά αυτό το παιδί, της έδινε μεγάλη δύναμη. Τον είχε κάνει σε μεγάλη ηλικία και τώρα αυτή στα πενήντα πέντε κι ο μικρός στα δώδεκα. Φέτος θα τελείωνε το δημοτικό.
Τώρα τι της ήρθε και  θυμήθηκε την μάνα της, Θεός σχωρέστην, εκεί στην μέση της ανηφοριάς με τα εκατό σκαλοπάτια παρκαρισμένη στο κέντρο, στο φαρδύ πλατύσκαλο. Μόλις της ανακοίνωσε πως ήταν έγκυος. ” Έϊ άμυαλη, από μικρή έτσι ήσουνα. ΌΦΑ, όπου φυσάει ο άνεμος. Τώρα στα σαράντα τρία πάλι παιδί. Δεν σου φτάνουν τα άλλα δύο που έχεις;” και συνέχισε μονολογώντας “καιρός παιδιά καιρός πανιά”. Ότι και νάλεγε, αυτό της το παιδί ήταν όλα τα λεφτά. Έμοιαζε και του πατέρα της. Μούτρα, χούγια και όνομα. Τι άλλο χρειάζονταν; Έδωσε δύναμη στα κουρασμένα της πόδια και συνέχισε την ανάβαση. Εκατό σκαλοπάτια κι ένα πλατύσκαλο.
Από το τελευταίο σκαλοπάτι μέχρι το σπίτι της ήταν εκατόν πενήντα πέντε μέτρα μετρημένα. Ποτέ δεν έβγαζε αυτή την διαδρομή μονορούφι. Την σταματούσε όλη η γειτονιά. Να της πει τα νέα, τα παράπονα, την συμβουλή. Ποτέ όμως κουτσομπολιό. Αυτό το απαγόρευε ρητά. Ότι είχες να πεις θα τόλεγες μπροστά στο πρόσωπο που το αφορούσε. Οι αρχές, αρχές, έτσι την έμαθε ο μακαρίτης ο μπάρμπα-Θανάσης, ο πατέρας της.
Άσπρο, διώροφο με αυλίτσα, όμορφο. Μια έγχρωμη πινελιά στο μουντό και μονότονο τοπίο με τις πολυκατοικίες. Πως τα κατάφερε και τόσωσε από την αντιπαροχή μόνο αυτή τόξερε. “Αν φύγω εγώ από την ζωή αυτή κάντε ότι θέλετε” απαντούσε στα παιδιά της μόλις της κόλλαγαν να το δώσει.
Στην αυλή μόνο τρεις τριανταφυλλιές, μια ροζ και δύο άσπρες, όσα και τα παιδιά της. Η ξανθιά Σοφία, τριαντάρα αρραβωνιασμένη και ο Άκης είκοσι οκτώ λογοδοσμένος με την όμορφη Βάσω. Και ο τελευταίος, το καζάν ντιπί, ο Βενιαμίν που συνήθιζε να λέει ο κύρης της, ο Μανώλης. Άκουγε που τον φώναζαν Μάνο και της έπιαναν τα νεύρα. Άκου Μάνος. Μανώλης, σαν τον Χριστό. Ήταν και μαραγκός σαν τον Χριστό.
Αυτό την τράβηξε και γνωρίστηκε μαζί του. Καλά καλά, ήταν κι εκείνα τα ανεπανάληπτα μάτια. Τρελαινόταν από την μυρουδιά του ξύλου. Αν ήταν αγόρι θα γινόταν στα σίγουρα ξυλουργός. Όμως, να που η τύχη την οδήγησε δυό σκαλοπάτια κάτω από την γη να ρωτήσει για μια μοδίστρα εκεί κοντά που θα έπιανε δουλειά. Ραπτική που την έμαθα από την μάνα της την κυρά-Θεοδοσία στήριγμα και καμάρι της.
Τα μάτια του μεγάλα γκριζοπράσινα με θαλασσινές ανταύγειες κοίταξαν τον ξανθό άγγελο των δέκα εννέα Μαϊων που μπήκε στο μαγαζί του και γέμισαν δακρυϊκό υγρό κάνοντάς τα να γυαλίζουν. Έβλεπε δυό καλλίγραμμα χείλη να του μιλούν και δεν άκουγε. Το μόνο που έβλεπε ήταν  ένας άγγελος με γλυκό προσωπάκι και σφιχτό κορμί ντυμένο σ’ ένα φόρεμα γεμάτο τριαντάφυλλα. Κι αυτός ήταν γεμάτος ροκανίδια και μυρωδιές ξύλου.
Συνεχίζεται …

«Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει, πατέρα;»


Παιδί: «Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει, πατέρα;».

Πατέρας: «Γιατί νικήσαμε, πετύχαμε λύση, παιδί μου!».

Παιδί: «Πάλι νικήσαμε, πατέρα;»

Πατέρας: «...»

Παιδί: «Αυτή δεν είναι η 17η λύση που πετυχαίνουμε, πατέρα;».

Πατέρας: «Ναι, αλλά αυτή είναι πραγματική λύση, παιδί μου».

Παιδί: «Πώς το ξέρεις αυτό, πατέρα;».

Πατέρας: «Γιατί τώρα θα μας το μειώσουν κατά 40 δισ. ευρώ το χρέος, παιδί μου».

Παιδί: «Και την προηγούμενη φορά που μας κουρέψανε 100 δισ. ευρώ από το σχολείο μου, από το ταμείο σου κι από το νοσοκομείο μας, το χρέος δεν έφτασε πάλι εκεί που ήταν πριν από το κούρεμα κι ακόμα παραπάνω, πατέρα;»

Πατέρας: «...»

Παιδί: «Και ποια άλλη λύση πετύχαμε, πατέρα;».

Πατέρας: «Τώρα πετύχαμε ότι το 2020 το χρέος θα είναι μόνο 125% του ΑΕΠ, παιδί μου».

Παιδί: «Τι μου λες, πατέρα!».

Πατέρας: «Ναι, παιδί μου!».

Παιδί: «Μα και το 2010 που αρχίσανε τα Μνημόνια, το χρέος μόνο 125% του ΑΕΠ δεν ήτανε, πατέρα;»

Πατέρας: «...»

Παιδί: «Καμία άλλη λύση πετύχαμε, πατέρα;»

Πατέρας: «Θα μας μειώσουνε τα επιτόκια, θα μας επιστρέψουνε και τα κέρδη τους από τα ομόλογά μας, παιδί μου».

Παιδί: «Θα μας μειώσει και η τράπεζα το επιτόκιο για το στεγαστικό, θα σου επιστρέψουνε κι εσένα το μισθό και του παππού τη σύνταξη, πατέρα;».

Πατέρας: «...».

Παιδί: «Τελικά, τι μένει, πατέρα;»

Πατέρας: «Θα μας δώσουνε τη δόση, παιδί μου».

Παιδί: «Από τις προηγούμενες δόσεις, εσύ πήρες τίποτα, πατέρα;».

Πατέρας : «...».


*
Τρυφερές - πλην φανταστικές - οικογενειακές στιγμές. `Η μήπως όχι και τόσο φανταστικές;...


Καστελόριζο, 23 Απρίλη του... 2020

Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε στις 23 Απρίλη του 2010.
Ηταν τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός της χώρας, από το Καστελόριζο και με φόντο τις βαρκούλες που αρμενίζανε, μας ανακοίνωσε την υπαγωγή της Ελλάδας στη δίνη των μνημονίων.

Οπως μας είπαν τότε οι κυβερνώντες και τα φερέφωνά τους, για τα μνημονιακά μαρτύρια του ελληνικού λαού, που ξεκίνησαν έκτοτε και συνεχίζονται ακατάπαυστα, η αιτία ήταν - έτσι μας είπαν - ότι το χρέος της χώρας ανήρχετο στο 125% του ΑΕΠ.
Αλλά να που σήμερα ήρθε ή ώρα να πανηγυρίσουμε. Ετσι μας λένε οι κυβερνώντες και τα φερέφωνά τους. Μας λένε ότι πρέπει να πανηγυρίσουμε. Να ευτυχίσουμε. Να ελπίσουμε. Να χαρούμε...

Η αιτία;
Οτι το 2020, δηλαδή σε 8 χρόνια από σήμερα και σε δέκα χρόνια από το διάγγελμα του Παπανδρέου στο Καστελόριζο, η Ελλάδα, μετά από την πολιτική της ανελέητης φτώχειας, της εξαθλίωσης, της εισοδηματικής και εργασιακής υπαγωγής του λαού της σε καθεστώς Νταχάου, θα έχει χρέος - πάλι - 125% του ΑΕΠ!

Δηλαδή, σε δέκα χρόνια - αλλά αυτή τη φορά εντελώς λεηλατημένοι, πλήρως εξαθλιωμένοι, απόλυτα είλωτες - μετά από τα τόσα και τόσα μαρτύρια, μας λένε ότι το «έπαθλό μας», η «σωτηρία» μας, θα είναι ότι θα μας έχουν ξαναγυρίσει στην ίδια θέση! Στην ίδια κατάσταση!

Μετά από τόσα μνημόνια, τόσους εφαρμοστικούς, τόσα μεσοπρόθεσμα, τόσες περικοπές, τόσες κλοπές, τόσα λουκέτα, τόση ανεργία, τόση δυστυχία, θα μας έχουν οδηγήσει εκεί απ' όπου ξεκίνησαν τα μαρτύρια!
Αυτός είναι ο λόγος που μας λένε ότι πρέπει να πανηγυρίσουμε. Οτι πρέπει να τους... δοξάσουμε. Να τους ανακηρύξουμε «σωτήρες» άμα τε και «ευεργέτες»: Επειδή μας υπόσχονται ότι στις 23 Απρίλη του... 2020, θα μας έχουν γυρίσει στο... Καστελόριζο!

Μόνο που αυτή τη φορά, αν τους επιτρέψουμε να συνεχίσουν να πανηγυρίζουν πάνω στις πλάτες μας, δεν θα είμαστε εδώ για να απολαύσουμε εκείνο το μελλοντικό τους διάγγελμα. Θα μας έχουν αφανίσει. Κι εμάς, και το Καστελόριζο και την Ελλάδα ολόκληρη.