Ιδεολογικός άξονας αυτής της επίθεσης είναι η «πάταξη της εισιτηριοδιαφυγής» ή αλλιώς της «λαθρεπιβίβασης» που εμφανίζεται έτσι ως αιτία επιδείνωσης των οικονομικών των ΜΜΜ και επιβάρυνσης του κόστους τους. Θα δείξουμε όμως ότι τα οικονομικά στοιχεία των ΜΜΜ όχι μόνο δεν έχουν επιδεινωθεί τα δύο τελευταία χρόνια – ώστε να δικαιολογούν μια τέτοια κρίση εσόδων – αλλά αντίθετα παρουσιάζουν συνεχή βελτίωση.
Κι αυτό με βάση τα στοιχεία της ίδιας της έκθεσης του ΟΑΣΑ για το 2011 (όπως δημοσιεύεται στο site του οργανισμού). Γιατί στην έκθεση αυτή οι παραγοντες του ΟΑΣΑ παρουσιάζουν φυσικά με περηφάνεια τους καρπούς της «τεράστιας προσπάθειας εξυγίανσης» που οι Μνημονιακές εντολές τους επιτάσσουν.
Μια ματιά στα στοιχεία του ΟΑΣΑ :
Διαβάζουμε λοιπόν στη συνοπτική έκθεση για τα στοιχεία 2009/2011: «Είναι αξιοσημείωτο ότι το καινούριο επιχειρησιακό πλάνο, μαζί με τις προαναφερθείσες αλλαγές είχαν σαν αποτέλεσμα την μείωση του λειτουργικού κόστους και αύξηση των λειτουργικών εσόδων το έτος 2011. Το λειτουργικό κόστος του ΟΑΣΑ ήταν κατά 143,8 εκατομμύρια ευρώ χαμηλότερο σε σχέση με το προηγούμενο έτος, ενώ τα συνολικά λειτουργικά έσοδα αυξήθηκαν κατά 55,3 εκ. ευρώ. Ως αποτέλεσμα, το λειτουργικό έλλειμα μειώθηκε κατά 71.6% περίπου στα 80 εκ. ευρώ. Αν μάλιστα συνυπολογιστούν έσοδα από τρίτους φορείς (Υπουργεία κ.λπ.) τότε το έλλειμα πέφτει στα 17,4 εκ.ευρώ». Επιπλέον – πάλι με βάση τα στοιχεία της έκθεσης – η κρατική επιχορήγηση, συμπεριλαμβανομένων των δανείων με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, μειώθηκε από τα 478 εκατομμύρια ευρώ στα 160 εκ. περίπου το 2011. Και όχι μόνο αυτό. Μαζεύοντας όλα τα στοιχεία, η έκθεση σημειώνει ότι ο ΟΑΣΑ θα παρουσιάσει πλεόνασμα 3,6 εκ. ευρώ έναντι ελλείματος 1,2 εκ. το 2010.
Κάποιες ιδιαιτερότητες ΟΣΥ και ΣΤΑΣΥ με σημασία :
Υπάρχει μια διαφοροποίηση ανάμεσα στον ΟΣΥ (δηλ. πρακτικά τα λεωφορεία, ΕΘΕΛ) και την ΣΤΑΣΥ, δηλ. τα μέσα σταθερής τροχιάς (μετρό, τρόλλεϋ, τραμ) που πρέπει να αναφερθεί γιατί σχετίζεται με πιθανές συντεχνιακές συμπεριφορές και αντιλήψεις. Η διαφοροποίηση έχει να κάνει με την συμμετοχή εισιτηρίων και κρατικής επιχορήγησης στα αντίστοιχα μέσα. Έτσι, με βάση πάντα τα στοιχεία του ΟΑΣΑ, τα λεωφορεία έχουν μια σημαντικά μεγαλύτερη εξάρτηση από την κρατική επιχορήγηση (που φτάνει στο 49% των εσόδων) σε σχέση με τα μέσα σταθερής τροχιάς, όπου το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις 16%. Τα εισιτήρια είναι αντίστοιχα 48% και 79% των συνολικών εσόδων. Η δε κρατική επιχορήγηση εμφανίζεται αυξημένη κατά 53% στα λεωφορεία σε σχέση με το 2010, στοιχείο πάνω στο οποίο η κυβέρνηση θα σπεκουλάρει, αποκρύπτοντας φυσικά την κατακόρυφη πτώση της κρατικής επιχορήγησης για τα ΜΜΜ συνολικά.
Έχουμε έτσι μια πρώτη ένδειξη ότι – όπως ήδη φαίνεται – το κύριο μέτωπο της «εκστρατείας κατά της λαθρεπιβίβασης» θα είναι τα λεωφορεία. Και σημαίνει επίσης ότι οι εργαζόμενοι στα σωματεία της ΕΘΕΛ θα δεχτούν πιθανόν μεγαλύτερες πιέσεις, εξαιτίας ακριβώς της μεγαλύτερης εξάρτησης των λεωφορείων από την κρατική επιδότηση. Θα πρέπει λοιπόν να δείξουν αυξημένη ευαισθησία στο ζήτημα και να μην υποκύψουν στην παραπληροφόρηση και τους πιθανούς εκβιασμούς. Θα πρέπει να κατανοήσουν ότι δεν έχουν απέναντί τους τους επιβάτες ή τους «λαθρεπιβάτες» αλλά την Κυβέρνηση.
Η επίθεση στους εργαζόμενους :
Οι μισθοί των εργαζομένων, που αντιπροσωπεύουν το 71% του λειτουργικού κόστους, έχουν ήδη περικοπεί δραματικά εξαιτίας της πετυχημένης εφαρμογής, όπως υπερηφανεύεται η έκθεση του ΟΑΣΑ, της νομοθεσίας σχετικά με το μισθολογικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς στο Δημόσιο και τις μετατάξεις. Για την ακρίβεια το μισθολογικό κόστος το 2011 μειώθηκε κατά 25% σε σχέση με το 2010 και κατά 38% σε σχέση με το 2009! Πάνω σε αυτές τις μειώσεις λοιπόν η κυβέρνηση απειλεί τους εργαζόμενους με νέες περικοπές.
Φυσικά υπάρχει πάντα ο μπαμπούλας της ιδιωτικοποίησης με το πρόσχημα του «προβληματικού» χαρακτήρα των ΜΜΜ. Πρόσχημα που, με βάση τα στοιχεία που δίνουμε παραπάνω, είναι εντελώς ανυπόστατο. Άλλωστε ξέρουμε πολύ καλά ότι το κριτήριο για την ιδιωτικοποίηση των ΜΜΜ ή όποιας άλλης δημόσιας εταιρείας δεν έχει έτσι κι αλλιώς να κάνει καθόλου με την κερδοφορία. Αρκεί να σκεφτεί κανείς όλες τις κερδοφόρες εταιρίες (ΟΠΑΠ, ΕΥΔΑΠ, φυσικό αέριο κ.λπ.) που έχουν βγει στο σφυρί με διαδικασίες fast track.
Η επίθεση στους επιβάτες – ο μύθος της λαθρεπιβίβασης :
Ακόμα και σε συνθήκες κρίσης τα έσοδα του ΟΑΣΑ από εισιτήρια αυξήθηκαν κατά 5%. Αν δει κανείς προσεκτικότερα υπάρχει αύξηση 9% όσον αφορά τα απλά εισιτήρια και τις μηνιαίες κάρτες αλλά μείωση περίπου 20% από τις ετήσιες κάρτες και τα πρόστιμα! Ο λόγος είναι μάλλον προφανής. Οι τιμές των ετήσιων καρτών είναι πλέον απαγορευτικές για πολύ κόσμο και προφανώς αρκετοί από τους ελεγκτές δεν κόβουν πρόστιμα αναγνωρίζοντας αυτό που η ίδια η έκθεση χαρακτηρίζει «αλλαγή των συνηθειών του επιβατικού κοινού»: λιγότερες μετακινήσεις, δραματική αύξηση της ανεργίας.
Αυτή η αλλαγή στις «συνήθειες του επιβατικού κοινού», δηλ. το ότι απλά ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου δεν μπορεί να πληρώνει εισιτήριο, είναι μια δεύτερη αιτία πίσω από την εκστρατεία κατά της «λαθρεπιβίβασης». Για ένα κράτος που κόβει όλες τις βασικές κοινωνικές παροχές, κλείνει νοσοκομεία και αφήνει τα σχολεία να υπολειτουργούν, η επιδότηση του εισιτήριου είναι προφανώς ένα εντελώς απαράδεκτο κόστος, το οποίο πρέπει να περάσει στους επιβάτες και τους εργαζόμενους.
Απαραίτητος όρος για να πετύχει αυτή η «εκστρατεία» είναι όμως να διαμορφωθεί και το κατάλληλο έδαφος πάνω στο οποίο θα λειτουργήσει ο λεγόμενος «κοινωνικός αυτοματισμός» και κανιβαλλισμός που με τόση επιτυχία έχει εμπεδωθεί σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας.
Διαίρει και βασίλευε :
Ή αλλιώς στρέφοντας επιβάτες εναντίον εργαζομένων και τούμπαλιν! Πρέπει να εφαρμοστεί λοιπόν το δοκιμασμένο δόγμα του διχασμού και της διαίρεσης όχι μόνο ανάμεσα σε επιβάτες και εργαζόμενους στα ΜΜΜ αλλά και στο εσωτερικό τους: οδηγοί εναντίον ελεγκτών, οδηγοί λεωφορείων εναντίον οδηγών μετρό, «συνεπείς» επιβάτες εναντίον «λαθρεπιβατών» κ.λπ. Με άλλα λόγια θα πρέπει να υπάρξει ένα κλίμα σύγκρουσης και φαγωμάρας ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα – αφού και η πλειοψηφία των επιβατών είναι εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι κ.λπ. Αυτό επιχειρείται ουσιαστικά μέσα από τη διπλή σύνδεση: των περικοπών στους μισθούς των εργαζομένων με την αύξηση στα εισιτήρια και το κυνήγι της «εισιτηριοδιαφυγής». Λέει λοιπόν η Κυβέρνηση στους εργαζόμενους: κυνηγήστε τους «λαθρεπιβάτες» για να μην (αναγκαστούμε!!!) να σας κόψουμε τους μισθούς! Και στους επιβάτες: καμμιά ανοχή στους «τζαμπατζήδες» για να μην σας αυξήσουμε τα εισιτήρια! Η επιλογή της ορολογίας δεν είναι φυσικά τυχαία. Τόσο ο όρος εισιτηριοδιαφυγή όσο και λαθρεπιβίβαση προσφέρονται ιδανικά για λαϊκισμό μέσα από τις στοχοποιημένες κατηγορίες της φοροδιαφυγής και της λαθρομετανάστευσης. Για να μην πούμε ότι ένα κομμάτι του κόσμου ο τελευταίος συνειρμός (λαθρεπιβάτης – λαθρομετανάστης) είναι σχεδόν αυτόματος.
Απέναντι σε όλα αυτά :
Εμείς αναγνωρίζουμε – όπως και η πλειοψηφία των εργαζόμενων στα ΜΜΜ – ότι η μετακίνηση με τα ΜΜΜ είναι ένα βασικό κοινωνικό αγαθό και ανάγκη για τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Δεν βλέπουμε «λαθρεπιβάτες» αλλά συμπολίτες μας που φτωχοποιούνται εξαιτίας της αυξανόμενης επίθεσης του κεφαλαίου. Και πιστεύουμε ότι όχι μόνο δεν δικαιολογείται καμμιά αύξηση εισιτήριων ή μείωση μισθών των εργαζομένων αλλά, αντίθετα, πρέπει να διεκδικήσουμε τουλάχιστον μείωση εισιτηρίων στα επίπεδα πριν την κρίση και δωρεάν μετακίνηση για ανέργους, φοιτητές, χαμηλοσυνταξιούχους. Μπορούμε να το πετύχουμε αυτό και να αποκρούσουμε την επίθεση Κυβέρνησης και κεφαλαίου βαθαίνοντας την αλληλεγγύη μέσα από ένα κοινό μέτωπο εργαζόμενων και τους αδιαμεσολάβητους, ανυποχώρητους αγώνες του.
Άνεργοι – Άνεργες από τις γειτονιές της Αθήνας
http://anergoigeitonion.espivblogs.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου