Θυμάμαι τι τους κάνατε πρόπερσι τα Χριστούγεννα: Ένας ελάχιστος φόρος τιμης, στους ηρωικούς «ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ» της Κερατέας

Κυριακή, 16 Δεκεμβρίου 2012

 «Από τότε που άκουσα τους αστυνομικούς να φωνάζουν στους κατοίκους «ΕΛΑ ΑΛΕΞΗ «, αναθεώρησα πολλά πράγματα. Η βία από ένστολους είναι κάτι ανεπανάληπτο. Ομως, θα συνεχίσω να αγωνίζομαι. Εγώ πρέπει να δείξω το δρόμο στα παιδιά μου. Είναι νέοι άνθρωποι και δεν πρέπει να δουν τον πατέρα τους να κάνει πίσω».

Δημήτρης Λεβαντής, Προέδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Κερατέας και απόστρατος πιλότου της Πολεμικής Αεροπορίας.
_______________________

Σαν αυτές τις μέρες, πριν από δύο χρόνια γεννήθηκε κάτι, το οποίο συγκλόνισε, όχι μόνο την ελληνική κοινή γνώμη (η οποία ενίοτε δεν διαφέρει από την κοινή γυναίκα, όπως έλεγε ο αείμνηστος Β. Ραφαηλίδης, αν δεν απατώμαι) αλλά και το κράτος των δωσιλόγων παρακεντέδων του Μπόμπολα: Το κίνημα λαικής αντίστασης και παλλαικής αυτοάμυνας της Κερατέας!

Τέτοιες μέρες ήταν λοιπόν το 2010, όταν τα ελεεινά κι ασήμαντα υποκείμενα με τα επίθετα Παπουτσής και Ραγκούσης και προκειμένου ο Μπόμπολας να εξακολουθεί να «τρέφει κώλο», εξασφαλίζοντας περισσότερα λεφτά εις βάρος της υγείας των κατοίκων, αποφάσισαν να στείλουν στην Κερατέα τον ένστολο υπόκοσμο των ΜΑΤ να επιβάλει με
κάθε τρόπο τον πόθο του μεγάλου αφεντικού…για μεγαλύτερη κοιλιά.

 Όταν όμως είσαι κατακάθι και χοντρόπετσος υπηρέτης του κάθε Μπόμπολα, όπως οι Παπουτσήδες κι οι Ραγκούσηδες, εξ’ αντικειμένου διακατέχεσαι από φυσική ατροφία της διανοητικής σου λειτουργίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική και προσωπική σου συμπεριφορά. Ως εκ τούτου λοιπόν, ήταν εντελώς αδύνατον γι’αυτούς και τους επιτελείς τους ν’αντιληφθούν, ούτε σε ποιον τόπο πήγαν να κάνουν τους καμπόσους, ούτε τι σημαίνει τα βάζω με τον ενωμένο κι αποφασισμένο λαό και κυρίως δεν ήταν σε θέση να σκεφτούν τι σημαίνει «τα βάζω με τους ΑΡΒΑΝΊΤΕΣ».

Ο γράφων «προέρχεται» από Αρβανίτισσα μητέρα και γνωρίζει άριστα τι εστί Αρβανίτικη φυλή, με όλα της τα ελαττώματα  Χοντροκεφαλιά, επιμονή, πονηριά, μπέσα και πόλεμος!

Όπως θυμόμαστε όλοι, η τότε κυβέρνηση του χαζο-ΓΑΠ αποτελείτο από γελοίους κι αντιπαθητικούς τύπους επιπέδου…Πεταλωτή, Παπουτσή κλπ, οι οποίοι εκτελούσαν κάθε άνωθεν κι έξωθεν εντολή άκριτα και χωρίς κάποια προηγούμενη επεξεργασία, αφού δεν έχουν τη φυσική ικανότητα να το κάνουν και για το λόγο αυτό νόμισαν ότι θα ξεμπερδέψουν εύκολα με τους Κερατιώτες, για τους οποίους οι αστοιχείωτοι δεν γνώριζαν ότι είναι γηγενείς απόγονοι 5ης κι 6ης γενιάς γηγενών Κερατιωτών εδώ και αιώνες! Πως πιστεύεις λοιπόν, βλαξ των βλακών και πανηλίθιε των ηλιθίων, ότι θα επιβάλλεις ΧΥΤΑ σ’αυτόν τον τόπο, ο οποίος είναι σάρκα και χώμα για τους κατοίκους του;

 Το αποτέλεσμα; Γνωστό! Καταδρομικές ενάντια σε κλούβες και τζιπ και απόσπαση αστυνομικού εξοπλισμού (ασυρμάτων, γκλοπ, ασπίδων, κρανών κλπ, αρκετό ξύλο σε ασφαλίτες και ΜΑΤάδες, οι συγγενείς και φίλοι των οποίων έκαναν πλούσιο τον καντινιέρη, καταστροφή του Α.Τ. Κερατέας  και πολλά άλλα φαντασμαγορικά.

  Η Κερατέα αποτέλεσε την πρώτη κλωτσιά στα αχαμνά των νταβατζήδων και την πρώτη ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΛΑΙΚΗ ΝΙΚΗ, ενάντια στις θρασύδειλες «κοπέλες» με τα χακί φουστάνια, οι οποίες κάνουν τους «άντρες» χτυπώντας ανήλικες κοπελιές και συνταξιούχους, αλλά όταν έχουν ν’αντιμετωπίσουν τον αποφασισμένο, ενωμένο και δυνατό λαό, τότε…ΚΛΑΝΟΜΕΝΤΟΛ.

 Με άλλα λόγια αποτέλεσε την πρώτη συντριπτική ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ήττα του δωσιλογικού καθεστώτος της νέας Κατοχής.

Η –από κάθε άποψη- ιστορική προσφορά των ένδοξων «ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ» της Λαυρεωτικής στο λαϊκό κίνημα, είναι η ανάδειξη της αποτελεσματικότητας της ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ ΚΙ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ! Το δίδαγμα ότι όταν ο λαός είναι ενωμένος, αποφασισμένος και οργανωμένος, δεν τον εμποδίζει τίποτα!

Σημαντική επίσης ήταν η συνδρομή των Κερατιωτών στην ανάδειξη νέων όπλων και τακτικών αυτοάμυνας στις λαϊκές μάχες ενάντια στους χακί ΓΕΝΝΙΤΣΑΡΟΥΣ των ΜΑΤ: Από τα μικρά εκρηκτικά «μολοτοφάκια» και τους εκτοξευτήρες βεγγαλικών ευθείας βολής, μέχρι τις άριστα οργανωμένες καταδρομικές επιχειρήσεις, οι οποίες πανικόβαλαν τους χέστηδες με τα πλαστικά καλύμματα και τους ανάγκασαν να βάζουν «βίσμα» για ν’αποφεύγουν την υπηρεσία στην Κερατέα!

Να μην ξεχάσουμε επίσης την εμβληματική μορφή, τον ανταρτόπαππα της Κερατέας, το λεβέντη παπα-Κωστή, ο οποίος με 2 πιστόλια στο θηκάρι του, έσπευδε να χτυπήσει την καμπάνα του χωριού και να σημάνει συναγερμό για μάχη, κάθε φορά που οι αλήτες των ΜΑΤ πραγματοποιούσαν εισβολή στον ηρωικό τόπο. «Το ίδιο έκανα και μικρό παιδί, όταν οι Γερμανοί κι οι Ταγματασφαλίτες έκαναν επιδρομές στα μέρη μας» φώναξε όλος περηφάνια μπροστά στα μικρόφωνα.
Να μην ξεχάσουμε επίσης και την ηρωική πιτσιρίκα, την Αρβανίτισσα Ειρηνούλα, η οποία με πούρο αρβανίνιτο πείσμα κι αρβανίτικη χοντροκεφαλιά έλεγε χαμογελώντας: «Όχι, δε φοβάμαι, γιατί είμαι ΑΡΒΑΝΙΤΙΣΣΑ! Οι Αρβανίτες δεν φοβόσαντε ούτε θα φοβηθούνε!»

Σας ευχαριστούμε για όλα…

Είστε το πρότυπο κάθε έντιμου, αξιοπρεπούς και ηρωικού ανθρώπου.

Σ’ εσάς θέλουμε να μοιάσουν τα παιδιά μας!

ΥΓ. Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!

askordoulakos

Αναρτήθηκε από ΒΑΘΥ       στις 5:40 π.μ.