Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ

 "ΟΥΔΑΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΙΑΥΤΗ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΟΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΛΑΔΟΣ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ"
 

Τι θα μπορούσε να πει κανείς για να περιγράψει την Κοιλάδα των Τεμπών! Με ποια λόγια θα μπορούσαμε να μεταφέρουμε τις εικόνες που αντικρίζουν τα μάτια μας διαπλέοντας τον Πηνειό στο σημείο των Τεμπών με το Πλοίο της Αγάπης! Η ιερότητα του χώρου και η απλοχεριά της φύσης γεμίζουν το τοπίο αλλά και το μυαλό του επισκέπτη με ανεξίτηλες εικόνες. Ας αφήσουμε όμως τον ίδιο τον καπετάνιο του Πλοίου της Αγάπης, κ.Νίκο Τσιρίκα, να μας ταξιδέψει, έστω και ηλεκτρονικά, πάνω στα ήσυχα νερά του Πηνειού. ::;


Καλώς ήρθατε στην κοιλάδα των Τεμπών και στο "Πλοίο της Αγάπης".

   Η διαδρομή μας είναι 4,5 χλμ. Και θα μας πάρει μισή ώρα με επιστροφή. Για να σας προσανατολίσω, αριστερά μας είναι ο Ολυμπος και η σιδηροδρομική γραμμή Αθηνών-Θεσ/νίκης και δεξιά μας είναι η Όσσα ή Κίσαβος, με τον αυτοκινητόδρομο.


Μυθολογία
   Σ'αυτή την περιοχή κυριαρχούσε ο θεός Απόλλωνας, θεός της μουσικής, του φωτός και του κάλλους. Είχε κτίσει το πρώτο ιερό στην αρχαία Ελλάδα, στη θέση Βαρλαάμ. Ο Απόλλωνας ερωτεύτηκε τη Δάφνη, κόρη του Πηνειού, εξ'ού και το όνομα του ποταμού. Η Δάφνη δεν ήθελε να παντρευτεί τον Απόλλωνα επειδή θα ήταν μεγάλες οι υποχρεώσεις της προς αυτόν κι έπειτα από ένα ολονύχτιο ερωτοκυνηγητό, καθώς ο Απόλλωνας θα πρόφταινε τη Δάφνη, ο Πηνειός άκουσε τις φωνές της και τη μεταμόρφωσε σε φυτό, τη δάφνη, το σύμβολο της νίκης, που κάνουμε τα στεφάνια.
   Μετά από αυτό υπάρχουν δύο εκδοχές. Η μεν μία ότι έφυγε ο Απόλλωνας από την περιοχή και πήγε στους Δελφούς και επισκεπτόταν την κοιλάδα των Τεμπών κάθε 9 χρόνια, εν πομπή, έκαναν τελετή, έκοβαν τις δάφνες κι επιστρέφανε πίσω. Η άλλη δε, ότι ο Απόλλωνας ερωτοχτυπημένος και από τη μεγάλη αγάπη που είχε για τη Δάφνη, μαρμάρωσε πάνω στους βράχους. Και θα δείτε στην αριστερή πλευρά (πλευρά του Ολύμπου) το ομοίωμα του μαρμαρωμένου Απόλλωνα. Είναι ένας βράχος ύψους 25 μέτρων περίπου. Φαίνεται το κεφάλι, το σώμα και τα πόδια του.
 



 
   Πηνειός ποταμός.
   Το μήκος του είναι 200 χλμ. περίπου. Πηγάζει από τα βουνά Χάσια και Πίνδο, διαρρέει τους νομούς Τρικάλων και Λάρισας και μέσω της κοιλάδας των Τεμπών εκβάλλει στον Θερμαϊκό κόλπο στη θέση Παλιά Μεσσάγγαλα. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα και με τις πλημμύρες, η στάθμη του ποταμού ανέρχεται γύρω στα 4-5 μέτρα, με δυνατό ρεύμα. Το βάθος του ποταμού κυμαίνεται από 1,40 μέτρα το ρηχότερο, μέχρι 7 μέτρα που είναι το βαθύτερο σημείο της διαδρομής. Στο ποτάμι υπάρχουν αρκετά είδη ψαριών, από τα οποία γνωστότερα είναι οι ασπρίτσες, οι γουλιανοί, οι μπριάνες, τα χέλια κ.α.
   Οσον αφορά τη βλάστηση, κυριαρχεί ο πλάτανος, μερικές ιτιές, λεύκες και αναρριχώμενα φυτά.


  Πληροφορίες για το χώρο της Αγίας Παρασκευής.

   Ο ιερός ναός της Αγίας Παρασκευής κτίστηκε το 1921 και είναι δωρεά των υπαλλήλων σιδηροδρόμων (ΟΣΕ) του νομού Λάρισας. Στον κυρίως ναό φυλάσσεται μέρος του ιερού λειψάνου της Αγίας και η γιορτή της είναι στις 26 Ιουλίου.
   Πριν το 1963 τα τρένα περνούσαν ακριβώς πάνω από το χώρο της εκκλησίας. Συνέβησαν πολλά ατυχήματα από τις κατολισθήσεις βράχων κι έτσι διανοίχτηκε το νέο τούνελ, που ξεκινά ακριβώς πάνω από το χώρο της προβλήτας και έχει μήκος 850 μέτρα.


 Η νεώτερη Ιστορία.

   Κατά τη διάρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου και επί κατοχής Γερμανών, το Μηχανικό Ολύμπου έδρασε στην κοιλάδα κάνοντας τα μεγαλύτερα σαμποτάζ, ανατινάζοντας τις γερμανικές αμαξοστοιχίες, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει ο ανεφοδιασμός τους κατά ένα μήνα. Υπάρχει στο χώρο της Αγίας Παρασκευής και δίπλα από το αγίασμα, μια μαρμάρινη πλάκα, όπου αναγράφονται τα ονόματα των πεσόντων και γίνεται κάθε τελευταία Κυριακή Σεπτεμβρίου μεγάλη γιορτή και τελετή.
   Στην δεξιά πλευρά (πλευρά του Κισάβου) υπάρχουν δυο μικρά σπιτάκια. Είναι τα υδροτριβεία (νεροτριβεία, μαντάνια, δριστέλες). Εδώ έρχονται οι νοικοκυρές και πλένουν τα μάλλινα στρωσίδια του σπιτιού.


 Για το Πλοίο της Αγάπης.

   Είναι το πρώτο και μοναδικό ποταμόπλοιο της Ελλάδας. Ξεκίνησε τα ταξίδια του στις 19 Ιουνίου 1988. Τα εμπόδια για μας είναι πάρα πολύ μεγάλα, καθώς με τις πλημμύρες αλλάζει η κοίτη του ποταμού κι έτσι αναγκαζόμαστε να βουτάμε μέσα, αρχές Μαρτίου, για να επισημάνουμε τα κούτσουρα που είναι τα πιο επικίνδυνα για μας. Και μετά αρχίζει ο αγώνας και ο κόπος να τα ανασύρουμε προς τις όχθες με τα χέρια. Σας επισημαίνω ότι πριν ξεκινήσει η ιδέα για το Πλοίο της Αγάπης, όλη αυτή η διαδρομή ήταν μια χωματερή γεμάτη με σκουπίδια. Τα καθαρίσαμε όλα και προσφέρουμε στον κόσμο τη φύση. Το όνομα ΑΓΑΠΗ το πήραμε από την αγάπη που είχε ο Απόλλωνας για τη Δάφνη.
Σήμερα υπάρχει ένα πιο σύγχρονο καράβι -το νέο μας απόκτημα- με το όνομα  "ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ".


 Επίσης σας επισημαίνω ότι είμαστε οι πρώτοι που καταγγείλαμε τη ρύπανση του Πηνειού ποταμού, καθώς και τη ρύπανση στο χώρο της Αγίας Παρασκευής, προς την Ελληνική Ένωση Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος (HELMEPA), προς την GREEN PEACE, προς το ΥΠΕΧΩΔΕ, προς το Υπουργείο Εσωτερικών (τμήμα περιβάλλοντος), προς τη Δ/νση Υγειονομικής Μηχανικής, προς τη Δ/νση Υγιεινής και προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών Ν.Λάρισας. Σύνθημά μας είναι "ΚΑΘΑΡΕΣ ΟΧΘΕΣ - ΚΑΘΑΡΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ", "ΚΑΘΑΡΕΣ ΑΚΤΕΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ".

 Στη δεξιά πλευρά, τα νερά που τρέχουν είναι η πηγή Δάφνης. Υπάρχει χώρος στάθμευσης από το μέρος του εθνικού δρόμου και σκαλάκια για τους επισκέπτες να κατεβαίνουν κάτω. Από το 1990 από την πηγή Δάφνης υδρεύονται δυο χωριά. Το Ομόλιο και το Στόμιο.

   Η γέφυρα του εθνικού δρόμου λέγεται και γέφυρα "Λαναρά". Εγκαινιάστηκε το 1960. Ακριβώς από κάτω παίρνουμε στροφή για να γυρίσουμε πίσω. Και όπως μπορείτε να δείτε αμέσως μετά ξεκινούν τα ρηχά και μέχρι τις εκβολές είναι περίπου 10 χλμ. Αμέσως μετά τη γέφυρα του εθνικού δρόμου ξεκινά ο κάμπος του Δέλτα του Πηνειού.


 Με εκτίμηση ο καπετάνιος του πλοίου
Τσιρίκας Νικόλαος
Δ/χος Ανθ/ρχος Ε.Ν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου