Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΥ

Oσοι εφυγαν κι οσοι ηρθαν
οσοι δεν αντεξαν κι οσοι κρατήσαν
οσοι συγχωρεσαν κι οσοι λυγίσαν
οσοι κοιμηθηκαν κι οσοι ξυπνήσαν
                                 μαλωνουν ποιος θα κρατησει τον αυλο
                                 μαλωνουν ποιος θα πηδηξει απ'τον γκρεμο
                                 ανησυχουν χωρις να ξερουν
                                 τι ειναι αυτο που τους ανησυχει
                                 κι επιμενουν να το αγνοουν
                                 παντα η ομιχλη ποθητη
                                 ψαχνουν για κινητρο, μα δε το βρισκουν
                                 ψαχνουν για ανεμο, δεν εχουν πανια
                                 ψαχνουν για θορυβο, μα εχουν σιγησει
                                 ψαχνουν για στομα, δεν εχουν μιλια


(Κυλησα απ΄τον λοφο για ακομα μια φορα
δεν ειμαι ο Σισσυφος, ειμαι η πετρα
ειμαι το οργανο του βασανιστηριου
ειμαι Αγγελος Κυριου
την οργη μου αποψε μετρα)


Τραγουδαω την απεχθεια μου
αηδιαζω με το αρωμα μου
πουλαω στις ειδησεις τα παιδια μου
περιμενοντας ενα κρισιμο τηλεφωνημα
περιμενοντας ισως μια ευκαιρια κι εγω
περιμενοντας ποτε θα παψω να περιμενω
ποτε θα φυγω απο εδω
ποτε θα παψω να απεχθανομαι
ποτε θα παψω να αποστρεφομαι
κυλιεμαι στον λοφο μαζι με τη παθητικοτητα μου
τιποτα δεν υπαρχει που δε μπορω να ανεχομαι






Θελω να σκοτωσω ενα μικρο σπουργιτι,
ενα περιστερι, κατι απο εμενα πιο μικρο
κατι ακομα πιο θλιβερο, κατι
για να παψω να με λεω δειλο, φευγω, ερχομαι
ολα τα ανεχομαι
φευγω, ερχομαι, κατευθυνομαι
σε ολα τα ψεμματα αδιστακτα δινομαι
και παραδινομαι σε μια μασκα
σε μια μασκα που μου κοβει την ανασα
οταν μιλαει, εγω ακουω
τη φοβεριζω, μενει απαθης
οταν γελαει, εγω γελαω
τη καθυβριζω βραδυ πρωι
και στο τελος, γινεται ενα με μενα
παιρνει τις συνηθειες μου
κανει γκριματσες του φοβου μου
καπνιζει οπως εγω το τσιγαρο μου
για να ξεχασω
πως δεν ειναι αυτη που με μιμειταιι
για να ξεχασω οτι, η αληθεια ειναι,
πως την μιμουμαι εγω







Ειμαι μικρομεγαλος, δεν εχω τωρα ηλικια
κουλουριαζομαι σα μωρο
μοιρολογω σαν γερος
ειμαι μικροανεργος, ειμαι μικροτικος
ειμαι μικροπρεπης, μικρο τα παντα
δεν εχω ηλικια
χαζολογω σαν μικρο παιδι
φορτωνομαι στις πλατες μου ολου του κοσμου τις ευθυνες σαν γονιος
δεν εχω πια προσδιοριστικα
εγινα μαζα αχρονη, σπρωξια, φωνη απανθρωπη
στο λεωφορειο


μισω, ζηλευω, φθονω, παρασυρομαι
ξεχναω, χοντραινω, αφηνομαι
λυσσαω, λυγαω, λαθη πολλα
αυτοσυγχωρουμαι και μενει η............
..........................................................
τι μενει, μιση, η συγχωρεση μιση, ζωη μιση
λογια μισα, πραξεις μισες
μενει μιση, ανολοκληρωτη
ολα ανολοκληρωτα, η βρισια
η καταρα, η μοναξια, ο θυμος
η οργη, το παθος, το πενθος
τα αφηνω ολα στη μεση
ξεχναω τι αφηνω πισω και
παω στο πουθενα
ξεχναω και χανω, ξεχναω
ξεχναω
ξεχναω
ξεχναω
ξεχναω