ΦΡΑΠΟΓΑΛΟ ΑΝΤΙ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΚΑΪΜΑΚΛΗ

Η μόνη ''εξέλιξη'' τού ρωμηού
τον τελευταίο αιώνα

Έγραψε στις 02.04.2013 ο/η: Αργύρης Νίκος

Επιστροφή

Στον καφενέ απ’ έξω σαν μπέης ξαπλωμένος,
τού ήλιου τις ακτίνες αχόρταγα ρουφώ,
και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,
κανέναν δέν κοιτάζω, κανέναν δέν ψηφώ.

Σε μια καρέκλα τόνα ποδάρι μου τεντώνω,
το άλλο σε μίαν άλλη, κι ολίγο παρεκεί,
αφήνω το καπέλο, και αρχινώ με τόνο,
τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική.

Ψυχή μου! τι λιακάδα! τι ουρανός ! τι φύσις !
αχνίζει εμπροστά μου ο καϊμακλής καφές,
κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις,
και μόνος μου τις βρίσκω μεγάλες και σοφές.

Βρίζω εγγλέζους, ρώσους, και όποιους άλλους θέλω,
και στρίβω το μουστάκι μ’ αγέρωχο πολύ,
και μέσα στο θυμό μου κατά διαόλου στέλλω
τον ίδιον εαυτό μου, και γίνομαι σκυλί.

Φέρνω τον νουν στον Διάκο και εις τον Καραΐσκο,
κατενθουσιασμένος τα γένια μου μαδώ,
τον έλληνα εις όλα ανώτερο τον βρίσκω,
κι απάνω στην καρέκλα χαρούμενος πηδώ.

Την φίλη μας Ευρώπη με πέντε φασκελώνω,
απάνω στο τραπέζι τον γρόθο μου κτυπώ,
εχύθη ο καφές μου, τα ρούχα μου λερώνω,
κι όσες βλαστήμιες ξέρω αρχίζω να τις πω.

Στον καφετζή ξεσπάω, φωτιά κι εκείνος παίρνει.
Αμέσως άνω κάτω τού κάνω τον μπουφέ,
τον βρίζω και με βρίζει, τον δέρνω και με δέρνει,
και τέλος... δέν πληρώνω δεκάρα τον καφέ.

Δέν πρόκειται για απόσπασμα από το άρθρο τής «Ελεύθερης Έρευνας»: Τελευταίοι σε όλα! (Νεορωμιοί-νεοέλληνες: Περίγελως τού πολιτισμένου κόσμου), αλλά για ένα ποίημα τού Γ. Σουρή, που γράφτηκε πριν από έναν αιώνα και περιγράφει το ρωμηό. Τού αρέσει η τράκα, το ραχάτι κι ο καφές, βρίζει τους πολιτικούς, έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, πιστεύει στην ανωτερότητα των ρωμηών, που τους θεωρεί έλληνες, τού φταίνε οι ευρωπαίοι κι εμπλέκεται σε καυγάδες για ψύλλου πήδημα.

 
Τότε, ο ρωμηός έπινε καϊμακλή τούρκικο καφέ στον καφενέ, τώρα φραπόγαλο στην καφετέρια. Αυτή είναι η μόνη διαφορά τού τότε με το σήμερα...

http://www.freeinquiry.gr/