ΟΙΝΟΣ ΕΡΥΘΡΟΣ <ΑΦΑΝΤΟΣ>

Η λαϊκή αίσθηση για την εξαφάνιση του Χριστόδουλου Ξηρού 

Του Γ. Γ.

Τι ατάκες και σκίτσα κυκλοφορούν στο διαδίκτυο σχετικά με την εξαφάνιση του Χριστόδουλου Ξηρού δεν λέγεται.
Ευρηματικότητα στα σκίτσα, έμπνευση στις ατάκες, δείχνουν ότι ο απλώς ο κόσμος όχι δεν ένοιωσε καμιά ανασφάλεια, όπως θέλουν να μας παρουσιάσουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ, αλλά στην κυριολεξία το απόλαυσε.

Σίγουρα Τρέμη, Πρετεντέρης και όλος ο δημοσιοκαφρικός συμφερτός τζάμπα το παλεύει. Ο κόσμος της δουλειάς, τα λαϊκά στρώματα βιώνουν καθημερινά ποιος τρομοκρατεί την ζωή μας, ποιος την οδηγεί στην εξαθλίωση.

Μια αναγνώστρια μας μάλιστα, σήμερα μιλώντας μαζί της στο τσατ του ρ/σ μας, μου είπε ότι περιμένει απ’ τον Χ. Ξηρό να διορθώσει την αστοχία –αλλιώς μου το είπε- που έκανε ο Δημήτρης Κουφοντίνας να παραδοθεί. Και όταν την ρώτησα τι ακριβώς εννοεί μου έστειλε ένα λινκ που παραπέμπει σε ένα άρθρο που είχε γράψει ο Κώστας Μπέης, τέως πανεπιστημιακός, νυν παπάς, στην Ελευθεροτυπία, 19/5/10.

Το σημείο του άρθρου στο οποίο αναφέρεται: «Δεν πρόκειται να κατονομάσω φίλτατο και καταξιωμένο συνταξιούχο ανώτατο δικαστικό λειτουργό, όμως δεν είναι δικό μου ρητορικό σχήμα η διαβεβαίωση ότι, με ανάμεικτα συναισθήματα ανακούφισης και τρόμου, τον άκουσα να βγάζει τον καημό της καρδιάς του: "Αχ, ρε Κουφοντίνα! Βιάστηκες να παραδοθείς...". Και πολύ φοβάμαι ότι, αν δεν ανατραπεί συντομότατα το σάπιο καθεστώς, ο τραγικός καημός για έναν νέο Κουφοντίνα θα υψωθεί ως γενική κραυγή αγωνίας για το μέλλον της πατρίδας και των παιδιών μας»


ΑΠΟ ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ