Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

Όνειρο ζω μην με ξυπνάτε!!!!


 Έζησα για να το δω! Τα σώματα ασφαλείας, τα σκυλιά της εξουσίας σε κρεμάλες έξω από την βουλή και το κυριότερο εθελοντικά! Πάνε να κρεμαστούν από μόνοι τους! Ω οποία γαλήνη με κυρίευσε μ’ αυτήν την εικόνα! Ω τι ευδαιμονία με κατέκλυσε βλέποντας τις εικόνες όπου τα ΜΑΤ έδερναν τα… ΜΑΤ! Ω ποια δικαίωση ένοιωσα βλέποντας στην πορεία διαμαρτυρίας των ενστόλων αγκαλιά τους νεοναζί χρυσαυγουλους μαζί με τα φασιστοειδή των ανεξάρτητων ελλήνων και τους ψευτοαριστερούς προδότες του ΣΥΡΙΖΑ! Ω τι απίθανο ξεβράκωμα είναι αυτό; Μέχρι και οι τυφλοί πιά είδαν την αλήθεια και ποιος είναι ποιος! Γι αυτό λοιπόν και γι άλλη μια φορά ανέκραξα: ΖΗΤΩ ΤΟ ΜΝΗΜΌΝΙΟ λέμε!!! Αφού δικαστικοί, μπάτσοι και καραβανάδες σκέφτονται να κρεμαστούν τότε κάτι άρχισε να πηγαίνει καλά σ’ αυτήν την χώρα! Ζήτω και πάλι ζήτω!

Και βέβαια τώρα μένει ο… τρίτος πυλώνας της διεφθαρμένης εξουσίας και εννοώ σαφώς τους παπάδες. Όπως έχω ξαναπεί γι αυτούς έρχονται τα… «καλύτερα», απλά δεν το ξέρουν ακόμα. Στεναχωριέμαι όμως λίγο όταν βλέπω πως ακόμα και μυαλά που τα σέβομαι αδυνατούν μέσα στο γενικό χάος να δουν λίγο πέρα από την μύτη τους και θύμωσαν λέει που οι παπάδες θα συνεχίσουν στο ακέραιο να πληρώνονται από το δημόσιο. Καταλαβαίνω ότι έχετε μπερδευτεί, καταλαβαίνω ότι άκαπνοι καθώς είστε δεν μπορείτε μέσα στον αχό να δείτε πέρα από την μύτη σας και γι αυτό θα σας πως εγώ τι παίζει μιας και το πράγμα πήρε τον δρόμο του και γυρισμό δεν έχει οπότε δεν με νοιάζει κι αν καταλάβουν πλέον την λούμπα που έπεσαν. Θα τα πω πολύ περιληπτικά και δώστε βάση για να καταλάβετε τι εννοώ.

 Όταν η Ε.Ε. αποφάσισε να διαλύσει το άθλιο ελλαδιστάν και να το αναδιαμορφώσει σε ευρωπαϊκή Ελλάδα ήξερε δύο πράγματα σίγουρα. Πρώτον ότι το εγχείρημα θα διαρκέσει τουλάχιστον μια δεκαετία και δευτερον ότι θα βρει αντίπαλους και συνασπισμένους τους μέχρι χθες φύλακες του ελλαδιστάν ήτοι, δικαστικούς, ένστολους, συντεχνίες, δημόσιους υπάλληλους και παπάδες. Το τι γίνεται με αυτούς δεν είναι ανάγκη να το πω, το βλέπετε! Έβαλαν από μόνοι τους την θηλιά στον λαιμό τους μα τον Δία! Όμως τι θα γίνει με τους παπάδες που μέχρι τώρα φαίνεται να την βγάζουν καθαρή; Ε λοιπόν αυτό ακριβώς είναι το σχέδιο, αυτή ακριβώς είναι η λούμπα που στήθηκε και που έπεσαν μέσα της οικειοθελώς (κι αυτοί) και μες την τρελή χαρά. Με λίγα λόγια επειδή ακριβώς πρόκειται για θρησκεία και η λογική περιττεύει, το ζητούμενο ήταν ο διαχωρισμός εκκλησίας κράτους να μην επιβληθεί (όπως επιβλήθηκαν όλα τ’ άλλα στους υπόλοιπους) αλλά να γίνει παλλαϊκό αίτημα. Και πως θα γίνει αυτό;

Είναι πολύ απλό! Έπρεπε να στηθεί έτσι το πράγμα ώστε όταν όλοι οι άλλοι θα υποφέρουν οι παπάδες όχι μόνο να μην χάσουν αλλά αντιθέτως να περνάνε καλύτερα και από πρίν με σκοπό να αποκοπούν περαιτέρω από την κοινωνία, να φανεί επιτέλους ότι είναι ΟΙ κυρίως εχθροί της κοινωνίας που κοιτάζουν μόνο το δικό τους στομάχι. Σε αυτό το σημείο οφείλω να ομολογήσω και να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως τον Σαμαρά καθότι ως πιστό ποίμνιο (εντελώς προβλέψιμος δηλαδή) βοήθησε μέσα στην τύφλα της πίστης του ώστε να μην γίνει ορατός ο λάκκος με τ’ αγγούρια αλλά αντιθέτως να σπρώξει μέσα τους… ποιμένες νομίζοντας ότι τους βοηθάει. Σκοπός λοιπόν ήταν το ποίμνιο ταλαιπωρημένο καθώς είναι και βελάζοντας που δεν έχει να πληρώσει τα διακοποδάνεια της περασμένης δεκαετίας να βλέπει τους ποιμένες του, τους αρχιμανδρίτες του να περνούν καλά και καλύτερα από πριν ώστε από μόνο του να στραφεί εναντίον τους και κανείς να μην μπορεί να πει πως η Ε.Ε. τα έβαλε με τον… θεό του ελλαδιστάν.

Και ω του θαύματος της λογικής και της ψυχολογίας των μαζών το κόλπο έπιασε! Οι παπάδες έμειναν στην απέξω συνεχίζοντας να παίρνουν τους μισθούς τους (για τους οποίους δεν προσφέρουν καμιά εργασία) και συν τοις άλλοις θα αποδεσμευτεί λίαν συντόμως και τμήμα της εκκλησιαστικής περιουσίας προς… αξιοποίηση ώστε να γίνουν παραπάνω πλούσιοι διότι ως γνωστόν ο βήχας ο έρωτας και το χρήμα δεν κρύβονται ούτε και από βελάζον ποίμνιο. Έμμεσο δε καλό τούτων είναι ότι με αυτόν τον τρόπο και οι όποιες αντιδράσεις των υπολοίπων εξουσιών δεν θα γίνονται με τις ευλογίες των παπάδων οπότε οι γραικοί-ρωμιοι μουζαχεντιν στερούνται και του ηθικού φρονήματος «για του χριστού την πίστη την αγία» αφού βλέπουν ότι και ο χριστός και οι παπάδες του τους έχουν γραμμένους αρκεί να περνάνε καλά αυτοί. Και μην μου πεί κανείς πως τα ζώα δεν θ’ αντιδράσουν! Όσο πιστό κι αν είναι το ποίμνιο σε τούτο τον κόσμο κουμάντο στην τελική κάνει το στομάχι και αυτό είναι δεδομένο κι όχι δοξασία.

 Αυτό που μένει λοιπόν είναι λίγος (πολύ λίγος) χρόνος ώστε να δείξει το πράγμα και τότε έρχεται η συντέλεια των κηφήνων. Πως; Ένα πρώτο δείγμα είδαμε αμέσως μετά την ανακοίνωση του θεοσεβούμενου Σαμαρά ότι οι παπάδες θα συνεχίσουν να πληρώνονται κοπροσκυλιάζοντας. Μόλις λοιπόν έγινε η ανακοίνωση από τον πρωθυπουργό ευθύς αμέσως ήρθε το τηλεγράφημα (μέιλ) από τας ευρώπας {μα καλά κι αυτοί, έτοιμο το είχαν; Χαχαχαχα ούτε μια βδομάδα καθυστέρηση έτσι για τα μάτια του κόσμου;} πως οκ αφού είστε τόσο θεοσεβούμενοι και θέλετε να πληρώνετε παπάδες τότε ετοιμαστείτε για εξαήμερη εργασία κατά τάς γραφάς! Έξι ημέρες θα εργάζεστε και την έβδομη θα δοξάζετε τον θεό, κατά τας γραφάς! Οι δε αντιδράσεις εκ του ποιμνίου ήδη ήταν τέτοιες που ήδη ανάγκασαν (δεν έχει ξαναγίνει λέμε) το υπουργείο θρησκευμάτων και την σύνοδο να δώσουν στην δημοσιότητα το επίσημο (χωρίς τα αφορολόγητα έξτρα δηλαδή, γάμους κηδείες κλπ κλπ) μισθολόγιο των παπάδων αφού η πτώση στον λάκκο πόνεσε κι έπρεπε κάπως να την ιάσουν αλλά έλα μου που έτσι τα κάνουν χειρότερα!

 Δεν θέλω να πω κάτι παραπάνω. Νομίζω πως ήδη είπα αρκετά για όσους μπορούν να καταλάβουν. Τα υπόλοιπα εν καιρώ. Εδώ είμαστε! Και μη ξεχνάτε! ΤΑ ΚΑΛΎΤΕΡΑ ΕΠΟΝΤΑΙ!

ΥΓ. προς Τσίπρα: ούτε ο Ρομπάι δεν ήρθε να σε δεί; Μα κανείς δεν θέλει να σε δει; Χαχαχαχα ‘Οχι μην βγείς να δεις αν βρέχει! Απλώς σε φτύνουν κι εσένα και την σοβιετία σου!

 http://kleitor.blogspot.gr/

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

ΕΤΣΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΙ ΑΝΤΑΜΑ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΤΑ ΔΙΚΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Απο την γραμματεία του ΠΑΜΕ ο κος Σταμέλος Ηλίας,απο την Χρυσή Αυγή όλη η κοινοβουλευτική ομάδα (χειροκροτήματα),απο τον Σύριζα ο κος Στρατούλης και η κα Δούρου.
Τους ευχαριστούμε κι αυτούς για την παρουσία τους.
















Στους συνταξιούχους που διαδήλωναν προχθές και τους είπαν και τραμπούκους πήγατε ρε καραγκιόζηδες;

ΟΧΙ αλλη διαπραγματευση...

απο σιβυλλα

Βαρουφάκης: Θα γίνουμε Κόσσοβο

απο χαρρυ κλυνν

Βαρουφάκης: Θα γίνουμε Κόσσοβο


Ο Γιάννης Βαρουφάκης γράφει στη Lifo ότι όπως εξελίσσεται η κατάσταση στη χώρα μας, o εφιάλτης της αποπομπής μας από το ευρώ θα έχει ως αντίβαρο την πιθανότητα να γίνουμε... Κόσσοβο. Το ερώτημα είναι τι προτιμάμε και κυρίως τι άλλες επιλογές έχουμε!

Μπορεί μια χώρα, μια οικονομία, να συνεχίζει να φυτοζωεί με το ευρώ ως νόμισμα χωρίς ανάπτυξη, με κράτος (ουσιαστικά) εκτός λειτουργίας, με πλήρη αδυναμία να εισάγει πρώτες ύλες και αγαθά (εκτός κι αν οι αγοραστές τα προπληρώνουν πριν εισαχθούν), με μια πολιτική ηγεσία κλεπτοκρατών κι ενίοτε μαφιόζων, με μια συνεχιζόμενη, μαζική μετανάστευση όσων μπορούν στο εξωτερικό; Μπορεί! Και λέγεται Κόσοβο.

Όταν ξέσπασε η Κρίση στη χώρα μας το 2009/10 πολλοί έλεγαν ότι η κ. Μέρκελ σκόπευε να επιβάλει στην Ελλάδα το μοντέλο Βουλγαρίας: μισθοί στο 1/3 των έως τότε ελληνικών, κράτος συρρικνωμένο και σχεδόν ανύπαρκτο στους (ακριβούς) τομείς της υγείας και της παιδείας, μια οικονομία φτωχή μεν αναπτυσσόμενη δε (προσεταιριζόμενη εταιρείες που μεταναστεύουν εκεί, ελκυόμενες από τους χαμηλούς μισθούς και φόρους). Από τότε θεωρούσα πως αυτή η ερμηνεία ήταν λάθος. Αντίθετα, η Ελλάδα βρισκόταν εξαρχής αντιμέτωπη με το μοντέλο Λεττονίας.

Ποια η διαφορά με τη Βουλγαρία; Όπως και στη δική μας περίπτωση, η Κρίση του 2008 είχε βρει τη Λεττονία σε άνθηση (κι αν όχι σε πραγματική άνθηση, τουλάχιστον σε κατάσταση μεγέθυνσης εισοδημάτων). Το εισόδημα κατά κεφαλήν είχε αρχίσει να αγγίζει τα επίπεδα της Ελλάδας και της Κύπρου, κάτι που ποτέ δεν ίσχυσε για τη Βουλγαρία. Μέσα σε δύο χρόνια το εθνικό εισόδημα της Λεττονίας έπαθε καθίζηση της τάξης περίπου του 28%. Μισθοί κατρακύλησαν, η ανεργία εκτοξεύτηκε στα ουράνια, οι συντάξεις ουσιαστικά καταργήθηκαν, η μετανάστευση μετετράπη σε εθνικό άθλημα.

Από τότε η οικονομία της Λεττονίας σταθεροποιήθηκε, όπως περίπου σταθεροποιείται ένας ασθενής σε χρόνιο κώμα. Αυτό ήταν το «όραμα» της γερμανικής πολιτικής ηγεσίας και για την Ελλάδα. Ο ευφημισμός που χρησιμοποίησαν ήταν η «εσωτερική υποτίμηση». Μια εξέλιξη παρόμοια με εκείνη της Λεττονίας. Όμως υπήρξε ένα σοβαρό εμπόδιο σε αυτή την «προοπτική»: αντίθετα με τη Λεττονία, η Ελλάδα είχε ένα τραπεζικό σύστημα το οποίο ήταν ιδιαίτερα διασυνδεδεμένο με το τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης. Επιπλέον, το χρέος του ελληνικού Δημοσίου είχε διασπαρεί σε όλα τα μήκη και πλάτη όχι μόνο του ελληνικού τραπεζικού συστήματος αλλά ολόκληρου του ευρωζωνικού τραπεζικού τομέα. Δεν ήταν, λοιπόν, δυνατόν απλώς να αφεθεί η ελληνική οικονομία σε μια καθίζηση τύπου Λεττονίας, επειδή κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες του ευρωπαϊκού Βορρά: καθώς η ελληνική οικονομία θα συρρικνωνόταν, όπως κι εκείνη της Λεττονίας, η δυνατότητά της να αποπληρώσει τα δάνεια προς τις τράπεζες του Βορρά θα μειωνόταν ανάλογα.

Γι’ αυτό «προέκυψαν» τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα, οι τρόικες κ.λπ. Έχοντας, εκ των πραγμάτων, αποκλείσει το σενάριο Βουλγαρίας και Λεττονίας, η Ελλάδα μπήκε σε μια τριετία δανειοληψίας-μετά-λιτότητας. Ουσιαστικά, κατεβλήθη η προσπάθεια να γίνουμε μια όλο-και περισσότερο δανειζόμενη Λεττονία - τουλάχιστον έως ότου το χρέος μας μεταφερόταν από τις γερμανικές τράπεζες στους ώμους των φορολογουμένων της Γερμανίας, της Ολλανδίας κ.λπ. Βέβαια, κάποια στιγμή η «μεταφορά» αυτή ολοκληρώνεται. Τότε, όπως στις μουσικές καρέκλες, η μουσική σταματά και δεν υπάρχουν αρκετές καρέκλες για να κάτσουν τόσο οι ελληνικές τράπεζες και μη όσο και το ελληνικό Δημόσιο. Αυτήν τη «στιγμή» τη διακρίνουμε στον ορίζοντα - κάπου εκεί τον Νοέμβρη (μετά τις αμερικανικές εκλογές). Το ερώτημα είναι: «όταν σταματήσει η μουσική, τι θα γίνει;». Λογικά, η Ευρώπη θα πρέπει να αποφασίσει είτε να μας «ακρωτηριάσει» είτε να μας δώσει μια ελπίδα να ορθοποδήσουμε. (Όχι, βέβαια, με «επιμηκύνσεις» και άλλες αντίστοιχες ανοησίες, αλλά με ένα πρόγραμμα που να τερματίζει κι όχι απλώς να επεκτείνει το «κύκνειο άσμα» της χώρας.)

Δυστυχώς, εδώ ισχύει αυτό που λέγαμε στον στρατό: «Εκεί που αρχίζει η ευρωζώνη, σταματά ηλογική!». Γι’ αυτόν το λόγο φοβάμαι ότι «παίζει» και μια τρίτη «προοπτική»: το μοντέλο Κοσόβου.

Να σας θυμίσω ότι το Κόσοβο δεν ανήκει, βέβαια, ούτε στο ευρώ ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι καν χώρα (τουλάχιστον όχι κατά τον ΟΗΕ). Κι όμως. Αν πάτε στο Κόσοβο, θα διαπιστώσετε ότι όλες οι συναλλαγές του γίνονται σε ευρώ. Τα ΑΤΜ των τραπεζών δίνουν ευρώ. Στα σύνορα πληρώνετε με ευρώ για τη «βίζα» που σας επιτρέπει να εισέλθετε στη χώρα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, την οικονομία του Κοσόβου τη διαχειρίζεται, επισήμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση (ως εντολοδόχος του ΟΗΕ). Με άλλα λόγια, εκεί η «τρόικα» (που όμως αποτελείται από την Ε.Ε., τη Διεθνή Τράπεζα -το αδελφάκι του ΔΝΤ- και τον ΟΗΕ) κυβερνά άμεσα. Όσο για την κυβέρνηση του Κοσόβου, αυτή απλώς βοηθά στο να τηρούνται τα προσχήματα, να δίνεται η εντύπωση της αυτοδιάθεσης μιας κοινωνικής οικονομίας η οποία, χωρίς πραγματικό τραπεζικό σύστημα, χωρίς καμιά ουσιαστική εξουσία επί της τύχης της, χωρίς πολιτική εκπροσώπηση στις Βρυξέλλες ή στη Φρανκφούρτη, παρατηρεί νωχελικά και θλιμμένα τη διαιώνιση της κλεπτοκρατίας υπό συνθήκες αναπαραγόμενης εξαθλίωσης.

Τίποτα, δυστυχώς, από όσα κάνει και λέει η ελληνική πολιτική ηγεσία δεν μου δίνει κάποια ελπίδα ότι το μοντέλο Κοσόβου τους φοβίζει αρκετά ώστε να το αποτρέψουν. Το χειρότερο, μάλιστα, είναι ότι μπορεί να το θεωρούν, μπροστά στο φάσμα της αποπομπής από το ευρώ, ένα «καλό» σενάριο. Δεν είναι. Το γεγονός ότι η έξοδος από το ευρώ θα ήταν καταστροφική δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για τη δική μας κλεπτοκρατία, ώστε να επενδύσει στο μοντέλο Κοσόβου.

ΤΙ ΠΙΝΕΙΣ ΡΕ ΚΑΙ ΔΕ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙΣ;

Απο χαρρυ κλυνν



 Μαργαρίτης: «Η ΔΗΜΑΡ σταθερά αγωνίζεται για την επαναδιαπραγμάτευση των επαχθών όρων του μνημονίου»
 
Δε ντρέπεσαι ρε γελοίε, να λες αυτές τις μαλακίες; Που ζεις ρε ζωντόβολο;

Αλλαγές στον έλεγχο εισιτηρίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς

Χθες πραγματοποιήθηκε σύσκεψη υπό τον γενικό γραμματέα Νίκο Σταθόπουλο με τις διοικήσεις οργανισμών και εκπροσώπους εργαζομένων στα ΜΜΜ με θέμα την αντιμετώπιση της εισιτηριοδιαφυγής.
Ενδεικτικά μέτρα για πληρώνουν όλοι εισιτήριο, όπως αναφέρει και tovima.gr, είναι τα εξής:
  • Η κατάργηση του ενιαίου εισιτηρίου, χρονικής ισχύος 90′ και η θέσπιση ξεχωριστών κομίστρων για τα τραμ, μετρό, ΗΣΑΠ και τα λεωφορεία, τρόλεϊ, αλλά με σημαντικά μειωμένες τιμές.
  • Η θέσπιση ενιαίου εισιτηρίου για μετεπιβίβαση σε όλα τα μέσα, το οποίο, όμως, θα είναι αυστηρά μονής κατεύθυνσης, σε αντίθεση με ότι ισχύει σήμερα.
  • Η επιστροφή του θεσμού του εισπράκτορα.
  • Η είσοδος των επιβατών θα γίνεται μόνο από την μπροστινή πόρτα σε λεωφορεία και τρόλει και η πώληση εισιτηρίων από τους οδηγούς.
  • Η αναβίωση της υπηρεσίας ασφαλείας και ελέγχου (ΥΠΑΣΕΛ) που λειτουργούσε έως και πριν από λίγα χρόνια στην ΑΜΕΛ.
  • Να τοποθετηθούν μπάρες σε Μετρό και ΗΣΑΠ με στόχο τη δημιουργία ενός κλειστού συστήματος, στο οποίο κανείς δεν θα μπορεί να εισέλθει χωρίς να ακυρώσει το εισιτήριό του.
Από όσα διαβάζουμε:
-Πρακτικά δεν επιστρέφει ο ρόλος του εισπράκτορα, αλλά φορτώνονται οι οδηγοί με αυτό το ρόλο, με πολλές συνέπειες, μιά είναι η καθυστέρηση των δρομολογίων
-Η αναβίωση υπηρεσιών είναι πρόσχημα. Ελεγκτές υπάρχουν αλλά λειτουργούν σε ένα περίεργο καθεστώς: Οδηγοί συνήθως που τσεπώνουν ένα μέρος από τα πρόστιμα.
-Μπάρες στα τραίνα σημαίνει επιπλέον κόστος και έξοδα που είναι ανακόλουθα με το εκτιμώμενο κέρδος
-Πίσω από την κατάργηση του ενιαίου εισιτηρίου-που είναι παγκόσμια πρωτοτυπία-κρύβεται η ιλιγγιώδης αύξηση που μεθοδεύεται.