Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Ο Ν. Μαριάς έχει προτείνει αποχώρηση των ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΕΛ από τη Βουλή

Αυτή η πρόταση έγινε προ ενός μηνός περίπου από το βήμα του κοινοβουλίου και ανανεώθηκε πρόσφατα. Αναδημοσιεύονται εδώ δυο σχετικά με αυτή την πρόταση άρθρα, το ένα του Πιτσιρίκου, στις 24 Απριλίου 2013 και το άλλο στο Βαθύ Κόκκινο, στις 19 Μαΐου 2013. Η πρόταση αφορούσε την 31η Μαΐου 2013. 
Τι απαντά η κοινοβουλευτική Αριστερά;;;;;;.....Σιωπή..... "Το πάθος για τα υπουργεία είναι δυνατότερο από την απεργία", όπως έγραψε και κάποιος πρόσφατα....

Ο Μάιος μας έφτασε

«Η Αθήνα πέφτει σε μελαγχολία» γράφει μεγάλη γερμανική εφημερίδα και κάνει αναφορά στα κλειστά καταστήματα, την ανεργία και την άνοδο του ρατσισμού. Φυσικά, αν ζεις στην Αθήνα, δεν περιμένεις καμία ξένη ή ελληνική εφημερίδα να σου περιγράψει την κατάσταση. Την βλέπεις και μόνος σου. 






Βλέπω τις ειδήσεις για την χώρα και την οικονομία να περνούν μπροστά από τα μάτια μου και διαπιστώνω πως δεν με αφορούν καθόλου πια. Τις έχω ακούσει και τις έχω δει άπειρες φορές. Ακριβώς τις ίδιες.

Επίσης, διαπιστώνω πως δεν είμαι ο μόνος στον οποίο συμβαίνει αυτό. Αν εξαιρέσεις τα παπαγαλάκια και τα αγόρια της Πρεσβείας, υπάρχει μια γενική άρνηση. Είναι πια πασιφανής.
Πασιφανής είναι και η απουσία προτάσεων και κινήσεων. Όλοι περιμένουν κάτι να συμβεί. Από μόνο του.
Μέσα στη γενική απάθεια και αφασία, ο βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Νότης Μαριάς, έκανε μια πρόταση.
Ο κ. Μαριάς, με προσωπική του επιστολή, προτείνει στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, των Ανεξάρτητων Ελλήνων και του ΚΚΕ να αποχωρήσουν από τη Βουλή στα τέλη Μαΐου, με αφορμή την επέτειο των πλατειών, και -παραιτούμενοι από μισθούς και βουλευτικά προνόμια- να ενωθούν με τον ελληνικό λαό, προκειμένου όλοι μαζί να ενεργοποιήσουν το άρθρο 120 του Συντάγματος.
Στην επιστολή του, ο κ. Μαριάς αναφέρει ότι η Βουλή έχει απαξιωθεί πολιτικά, θεσμικά και ηθικά λόγω της αντισυνταγματικής και αντικοινοβουλευτικής δράσης της κυβέρνησης και των κομμάτων που την στηρίζουν.
Ο κ. Μαριάς ζητάει από τους βουλευτές να υπερασπιστούν το Σύνταγμα και την Δημοκρατία μας και να ανοίξουν τον δρόμο για την Άμεση Δημοκρατία.
Είναι προφανές πως ο κ. Μαριάς έχει αντιληφθεί πως καμία ουσιαστικά αντίδραση και αλλαγή δεν πρόκειται να υπάρξει στη χώρα, αν δεν ενωθούν με κοινά αιτήματα στους δρόμους οι πολίτες ανεξάρτητα από τους πολιτικούς χώρους που συμπαθούν.
Ειλικρινά, δεν αντιλαμβάνομαι τι ακριβώς περιμένουν τα κόμματα και οι βουλευτές που υποτίθεται πως αντιτίθενται στο Μνημόνιο και την Τρόικα.
Η Βουλή έχει μετατραπεί σε έναν χώρο που οι βουλευτές μιλάνε χωρίς λόγο και –κυρίως- χωρίς κανένα αποτέλεσμα, ενώ το Σύνταγμα παραβιάζεται διαρκώς με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και με μια ατελείωτη σειρά άλλων παρατυπιών.
Αν μετά την είσοδο της χώρας στο μηχανισμό στήριξης και μέχρι τις εκλογές απορούσα με την στάση του ΚΚΕ, τώρα απορώ με την στάση όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Με την Χρυσή Αυγή δεν απορώ γιατί αφενός είναι ναζιστική και αφετέρου -ας μην κοροϊδευόμαστε- είναι στο πλευρό της κυβέρνησης.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δηλώσει επανειλημμένως πως δεν θέλει ανάθεση της εξουσίας στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά συμμετοχή των πολιτών. Το βλέπω.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει πως θα εμπνεύσει στους πολίτες διάθεση για συμμετοχή με τις επισκέψεις του Αλέξη Τσίπρα σε εφοπλιστές, εθνικούς εργολάβους, μεγαλοεκδότες και καναλάρχες, τον περιμένει μια πολύ μεγάλη έκπληξη.
Προσωπικά, μόλις έμαθα για τις απανωτές συναντήσεις του Αλέξη Τσίπρα με Έλληνες ολιγάρχες, ένιωσα μια τρελή επιθυμία να πάω να γραφτώ στον ΣΥΡΙΖΑ. Με το ζόρι κρατιέμαι.
Συμφωνώ με την πρόταση του κ. Νότη Μαριά, για αποχώρηση από τη Βουλή των βουλευτών που αντιτίθενται στο Μνημόνιο και ένωσή τους με τους πολίτες στο δρόμο.
Ως πολίτης, θα ήθελα να προσθέσω δυο ακόμα αιτήματα:
Δικαιοσύνη και Ριζική αλλαγή του Συντάγματος.
Δεν είναι το Μνημόνιο η αιτία. Το Μνημόνιο ήταν το αποτέλεσμα της απουσίας της Δικαιοσύνης και ενός Συντάγματος που να έχει γραφτεί και από τους πολίτες και όχι μόνο από τους Βενιζέλους.
Αλλά, βέβαια, εγώ δεν μπορώ να περιμένω μέχρι τα τέλη Μαΐου. Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι.
Όντως, έχει δίκιο η γερμανική εφημερίδα. Κούραση, θλίψη και απογοήτευση απλώνονται πάνω από την Αθήνα.
Εγώ πάλι αισθάνομαι μια χαρά. Είναι επειδή φεύγω.
Αλλά, αν στα τέλη Μαΐου, πολίτες και βουλευτές ενωθούν στους δρόμους της Αθήνας, θα επιστρέψω.
Απ’ όπου κι αν βρίσκομαι.
So long!



Πρόσκληση προς όλους τους βουλευτές του Σύριζα του ΚΚΕ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, απευθύνει ο συνεργαζόμενος εκλογικά με το κόμμα του Καμμένου Νότης Μαριάς, ώστε να αποχωρήσουν από το κοινοβούλιο που «έχει απαξιωθεί πολιτικά, θεσμικά και ηθικά λόγω της αντισυνταγματικής και αντικοινοβουλευτικής δράσης της κυβέρνησης και των κομμάτων του μνημονικού τόξου που την στηρίζουν».

Στην πρόταση του –την διατυπώνει σήμερα στην εφημερίδα «Το Παρόν»- γράφει συγκεκριμένα: «Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα όλοι εμείς, οι βουλευτές του αντιμνημονιακού δημοκρατικού τόξου να πούμε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ και σε ένδειξη διαμαρτυρίας να ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ από τη Βουλή στις 31 Μαϊου2013 …. Και να ενωθούμε με τον ελληνικό  λαό, προκειμένου ΝΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ το άρθρο 120 του Συντάγματος». 

Δεν ξέρουμε αν θα πάρει καν απάντηση από τα  κόμματα στα οποία απευθύνεται (την ίδια πρόταση είχε απευθύνει και από το βήμα της βουλής) έχει την σημασία του όμως που επικαλείται το άρθρο 120 του Συντάγματος.

Για τα ΠΑΙΔΙΑ μας ρε γαμωτω, ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ!

απο σιβυλλα

Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis:Δικαστική απόφαση, κόλαφος για τον Ανδρέα Κουρή

Πέμπτη, 30 Μαΐου 2013

Το δρόμο για κατάσχεση της προσωπικής περιουσίας του Ανδρέα Κουρή ανοίγει δικαστική απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, έπειτα από προσφυγή μας. Στο μακρύ δικαστικό αγώνα που έχουμε ξεκινήσει κατά του επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή, προκειμένου να μας αποδώσει τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που μας οφείλει, η απόφαση προστίθεται στις υπόλοιπες αποφάσεις των δικαστηρίων που έχουν εκδοθεί, όλες υπέρ του δίκαιου αγώνα μας.


Όμως, επιπλέον, πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική απόφαση τόσο για εμάς, όσο και για άλλους απλήρωτους – απολυμένους εργαζόμενους που βρίσκονται σε ανάλογη κατάσταση με τη δική μας, σε ότι αφορά την εργοδοτική ασυδοσία, αφού  θα μπορούν πλέον να στρέφονται απευθείας κατά της περιουσίας του επιχειρηματία που κρύβεται πίσω από μία ή και περισσότερες εταιρείες . Και, επειδή ο Ανδρέας Κουρής δεν είναι παρά μόνο ένας από τους επιχειρηματίες που φουντάρουν μια εταιρεία μαζί με τους εργαζόμενους στα φέσια (την ίδια στιγμή που κατέχουν άλλες πλουτοπαραγωγικές) αυτή η δικαστική απόφαση ανοίγει το δρόμο σε απλήρωτους – απολυμένους εργαζόμενους που αντιμετωπίζουν «αδυναμία πληρωμών», την ώρα που τα πρώην αφεντικά τους γλεντοκοπάνε, να στραφούν απευθείας κατά της προσωπικής περιουσίας αυτής της ολοένα και διογκούμενης κάστας των αφεντικών.

Έτσι, αυτή η δικαστική απόφαση καθίσταται αυτόματα μια διπλή νίκη: από τη μια για τον επίμονο και μακροχρόνιο αγώνα μας μα, κυρίως, για τον κάθε εργατικό αγώνα που -επειδή έχει δίκιο- βρίσκεται σε εξέλιξη ή γεννιέται, προκειμένου να διεκδικήσει τα αυτονόητα.

Ακολουθεί σχετικό ρεπορτάζ που δημοισεύθηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (29/05/2013) για τη δικαστική απόφαση «σταθμό»:

Δικαίωση για τους απλήρωτους των Μetropolis

Προσωπική ευθύνη του Ανδρέα Κουρή αναγνωρίζει το δικαστήριο

της Αφροδίτης Τζιαντζή

«Το αλκοόλ είναι τζάμπα» τραγουδούσαν οι Koza Μostra, αλλά για τον ιδιοκτήτη του Mad και συνδιοργανωτή της Eurovision, Ανδρέα Κουρή, τζάμπα και απλήρωτοι είναι οι απολυμένοι των Metropolis, στους οποίους χρωστάει πάνω από 600.00 ευρώ σε δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. H Δικαιοσύνη πάντως δικαίωσε με πρόσφατη απόφαση τους εργαζόμενους, ανοίγοντας τον δρόμο για κατάσχεση της προσωπικής περιουσίας του Ανδρέα Κουρή.

Με την απόφαση 1149/2013, το Πρωτοδικείο Αθηνών κρίνει ότι η συμπεριφορά του Ανδρέα Κουρή «είναι αντίθετη προς τα χρηστά ήθη», καθώς «περιέπαιζε τους εργαζόμενους», ενώ «ο ίδιος απολαμβάνει κέρδη από διαφημίσεις και διοργανώσεις πολυδάπανων εκδηλώσεων μέσω της Mad TV A.E. της οποίας τυγχάνει διευθύνων σύμβουλος» και «εισέρρεαν στα ταμεία του μεγάλα χρηματικά ποσά, τα οποία καρπωνόταν και από τα οποία ουδέν διατέθηκε έστω σε ένδειξη καλής πίστης προς τους εργαζόμενους». «Εν μέσω της οικονομικής κρίσης η μη πληρωμή δεδουλευμένων αποδοχών (…) και η με οποιονδήποτε τρόπο με δόλο ματαίωση της δικαστικής τους επιδίωξης αποτελεί καταφανώς συμπεριφορά αντίθετη προς τα χρηστά ήθη και την αντίληψη του μέσου κοινωνικού ανθρώπου», έκρινε το δικαστήριο. «Στην προκειμένη περίπτωση κάμπτεται η αρχή της μη ευθύνης των διοικούντων ανώνυμη εταιρεία», καταλήγει, αναγνωρίζοντας προσωπική ευθύνη στον Ανδρέα Κουρή.

«Οι εργαζόμενοι, έχοντας μια προσωρινά εκτελεστή απόφαση απευθείας κατά του κ. Κουρή, μπορούν άμεσα να προβούν σε κατάσχεση προσωπικών περιουσιακών του στοιχείων (π.χ. μετοχές του σε άλλες εταιρείες, προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, ακίνητα κτλ) ώστε να ικανοποιήσουν τις επιδικασθείσες εργατικές απαιτήσεις τους» λέει στην «Εφ.Συν.» η συνήγορος των εργαζομένων, Κατερίνα Νοτοπούλου. «Με την απόφαση αυτή ανοίγει ο δρόμος της άμεσης ατομικής ευθύνης του επιχειρηματία που κρύβεται πίσω από μία (ή και περισσότερες) Α.Ε. ή ΕΠΕ, με τη δική του προσωπική περιουσία. Οι εργαζόμενοι σε κεφαλαιουχικές εταιρείες οι οποίες στερούνται περιουσίας θα μπορούν πλέον να στρέφονται απευθείας κατά της περιουσίας του επιχειρηματία που τις διοικεί» σχολιάζει.

«Πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική απόφαση τόσο για εμάς όσο και για άλλους εργαζόμενους που βρίσκονται σε ανάλογη κατάσταση με τη δική μας σε ό,τι αφορά την εργοδοτική ασυδοσία» λένε στην «Εφ.Συν.» οι εργαζόμενοι του Μetropolis. «Εμείς είχαμε προειδοποιήσει τον Ανδρέα Κουρή ότι στον δρόμο και στα δικαστήρια θα μας βρίσκει συνέχεια μπροστά του. Θα συνεχίσουμε το ίδιο αποφασιστικά τον επίμονο αγώνα μας, που διαρκεί εδώ κι ενάμιση χρόνο, μέχρι την πλήρη δικαίωσή του».

Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Ομάδα αυτοάμυνας «Μαύροι Πάνθηρες»

Απάντηση στις ρατσιστικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής
Υπό το όνομα «Μαύροι Πάνθηρες», μία ομάδα αυτοάμυνας αναπτύχθηκε στην Αθήνα ως απάντηση στις ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών. Πρόκειται για κατοίκους της πρωτεύουσας, οι οποίοι πραγματοποιούν νυχτερινές περιπολίες στις γειτονιές τους, ενώ μέσω κινητών και social media ενημερώνουν και αντιδρούν σε περιπτώσεις επιθέσεων.
29/05/2013 Michael Chege (Channel 4) 
  29/05/2013 Michael Chege (Channel 4)

Σύμφωνα με δημοσίευμα του EnetEnglish, ο Michael Chege, μέλος των «Μαύρων Πανθήρων» μίλησε στο βρετανικό Channel 4. «Είμαι μέλος των “Μαύρων Πανθήρων” και όλοι το γνωρίζουν αυτό. Οπότε, δίνω (στη Χρυσή Αυγή) μία σαφή προειδοποίηση: μην ενοχλείτε τους μαύρους, με κανένα τρόπο. Το εννοώ», είπε, προσθέτοντας ότι «θα τους εξοντώσουμε». 
«Δεν φοβάμαι αυτή τη νεοναζιστική, ηλίθια ομάδα», αναφέρει ο Chege. «Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο συνεθλίβησαν. Στον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, θα τους εξαφανίσουμε από προσώπου γης. [...] Θέλουν να κάνουν ό,τι έκανε και ο Χίτλερ. Ας το δοκιμάσουν. Θα έχουν την ίδια μοίρα και ακόμα χειρότερη», τονίζει. 
Γεννημένος στην Κένυα, ο Chege μετακόμισε στην Ελλάδα μόλις ήταν οχτώ μηνών. Σήμερα, 28 πλέον ετών, αναφέρει ότι τον αντιμετωπίζουν λες και μόλις έφθασε στη χώρα, ενώ πολύ συχνός είναι ο έλεγχος ταυτότητας από την αστυνομία, με αποτέλεσμα να πρέπει να κουβαλάει συνεχώς μαζί του μία τσάντα γεμάτη έγγραφα, προκειμένου να μπορεί να αποδείξει πως βρίσκεται νόμιμα στην Ελλάδα. 
«Δεν ξέρω αν ο κόσμος γνωρίζει πως είναι να αισθάνεσαι ξένος στην ίδια σου τη χώρα», λέει μιλώντας στον δημοσιογράφο Jamal Osman. Ως το μόνο μαύρο παιδί στο σχολείο του, ο Chege δηλώνει συνηθισμένος στο να πρέπει να παλέψει για να «κερδίσει τον σεβασμό» των άλλων.  
Η εκπαίδευσή του σε πολεμικές τέχνες αποδείχθηκε χρήσιμη σε επιθέσεις που δέχθηκε από μέλη της Χρυσής Αυγής. «Τους έχω αντιμετωπίσει δέκα φορές σε πραγματική μάχη, που πρέπει να σκοτώσεις ή να σκοτωθείς». Πρόσφατα, δύο άνδρες επιβιβάστηκαν σε λεωφορείο, στο οποίο βρισκόταν ο Chege και τον διέταξαν να φύγει. Όταν εκείνος αρνήθηκε, πάλεψαν και επιβλήθηκε, φεύγοντας με μικρά τραύματα. 
Η μητέρα του θέλει να επιστρέψει στην Κένυα: «Ανεξαρτήτως της σημερινής κατάστασης, αγαπώ την Ελλάδα. Νιώθω ότι είναι το σπίτι του. Δεν μπορώ να την καταδικάσω. Πέρασα καλά στην Ελλάδα, στο παρελθόν. Τώρα όμως, έχει γίνει στροφή 180 μοιρών. Όταν περπατάω στον δρόμο τη νύχτα, φοβάμαι. Αν μαζέψω αρκετά χρήματα, θέλω  να πάω στην Κένυα (μόνιμα) τα Χριστούγεννα». 

Μια Κυριακή με πολλά μποφόρ (Θεσσαλονικη) --Λέξεις-εικόνες: Θόδωρος Καρανίκας

απο  parallaximag

Λέξεις-εικόνες: Θόδωρος Καρανίκας
36 χρόνια σε αυτή την πόλη δεν ξέρω αν έχω ξαναδεί τέτοια κύματα όπως αυτά που είδα χθες το απόγευμα της Κυριακής 26 του Μάη. Μια παραλία που συνήθως τα απογεύματα της Κυριακής σφύζει από κόσμο, χθες ήταν σχεδόν άδεια. Κάποιοι απ τους λίγους τολμηρούς και παιχνιδιάρηδες που ήταν σε αυτήν,  έγιναν μούσκεμα είτε για να φωτογραφίσουν, είτε για να φωτογραφηθούν, είτε απλα για να παίξουν και να ευχαριστηθούν. Μια παραλία παιδική χαρά. Η δύναμη της φύσης ομορφαίνει την πόλη και τις καρδιές μας. Στιγμές ευτυχίας. Όμορφες στιγμές.

ΚΑΜΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ



Στην σημερινή κρίση λένε,πως για την μή κατανόηση της όλης κατάστασης και την αντιμετώπιση της πολιτικής που έχει ακηθεί απο τους κυβερνώντες φέρει μεγάλη ευθύνη η ….Αριστερά. Πρώτη ερώτηση:H Aριστερά δέν φέρει ευθύνη που 40 χρόνια τα πολιτικά καθάρματα αλωνίζουνε σε αυτή τη γωνιά του κόσμου;
Τώρα τη θυμηθήκατε;
Για να κατανοήσουμε όμως την ευθύνη της αριστεράς θα πρέπει να απαντήσουμε στην δεύτερη ερώτηση:Υπάρχει Αριστερά στην Ελλάδα;
Άν θεωρήσουμε ώς Αριστερά τις δυνάμεις εκείνες που βρίσκονται δίπλα στον κόσμο και “πολεμούν”-έστω με το δικό τους τρόπο-το όλο σύστημα και όχι μονάχα τις “αντιλαϊκές πολιτικές”,τότε θα διαπιστώσουμε πως υπάρχουν κάποιες διάσπαρτες ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς οι οποίες έχουν μιά ελάχιστη σημασία σε σύγκριση πάντα με το μέγεθος της αποδοχής της συστημικής αριστεράς και έτσι όπως εκφράστηκε και εκφράζεται  στα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Άσχετα με το τί πιστεύει ο καθένας απο εμάς για την Αριστερά και κατα συνέπεια για την αριστερή πολιτική ή την αριστερή διακυβέρνηση,ένα πράγμα μπορούμε να ισχυριστούμε.
Πως στην Ελλάδα δέν υπάρχει καμία Αριστερά που να θέλει να αμφισβητήσει επι της ουσίας το όλο σύστημα και στην συνέχεια να επιτεθεί όχι μόνο στην ασκούμενη πολιτική,βρισκόμενη στην ευνοική και συστημική θέση της αντιπολίτευσης μέσα στο κοινοβούλιο,αλλά που θα συμμετέχει όχι σάν καθοδηγητής,αλλά σάν πραγματικός συναγωνιστής στους αγώνες και στις αγωνίες των πολιτών όσον αφορά το μέλλον της ζωής τους.
Και αυτό ισχύει καί για την οικονομική πολιτική,αλλά καί για τις σχέσεις ισονομίας και ισοτιμίας μεταξύ των πολιτών.
Ή μάλλον μπορούμε να ισχυριστούμε καλύτερα,πως αριστερά υπάρχει στην Ελλάδα αλλά απέχει παρασάγγας απο τις ψεύτικες προσδοκίες που εμφύτευσαν ή διαχειρίστηκαν έντεχνα οι ηγεσίες των υποτιθέμενων ριζοσπαστικών.
Άν θέλουμε όχι να καθοδηγηθούμε,απλά να αναζητήσουμε τις δυνάμεις εκείνες που θα συμβάλλουν μαζί με άλλες στην ανατροπή της παρούσας πολιτικοκοινωνικής κατάστασης είναι σίγουρο πως αυτές οι δυνάμεις,όπως και οι άλλες δέν θα βρεθούν στα έδρανα του κοινοβουλίου ή στις γκρούπες που καθοδηγούνται απο βιβλιαράκια και υπερασπίζονται την καθαρότητά τους μέσα απο άχρηστους και βλαβερούς διαχωρισμούς.
Αυτού του είδους οι αριστεροί και οι υπόλοιποι,επιτελούν ένα διπολικό έργο.Αφ’ενός οι μέν είναι άκρως συνδεδεμένοι με το σύστημα,πάνω στο οποίο δέν επιθυμούν ουσιαστικές αλλαγές αλλά κάποια μερεμέτια που θ’ανακουφίσουν τις λαϊκές μάζες οι οποίες θα συνεχίσουν να είναι παραδομένες στα αφεντικά και στους τυχoδιώκτες,αφ’ετέρου οι  δέ αρέσκονται στο να βαυκαλίζονται μεταξύ τους για το ορθόν της επαναστατικής τους φιλοσοφίας ή διαλεκτικής αλλά επι της ουσίας,στρώνουν το χαλί για την επιβολή των σκληρότερων μέτρων και την διαιώνιση των απάνθρωπων συγκυβερνήσεων.
Δέν έχουν απλά ευθύνη,είναι ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ στην τραγωδία,γιατί τόσα χρόνια περίμεναν να ωριμάσουν οι συνθήκες.
Να μας πάρουν και τα σώβρακα οι τοκογλύφοι.
Να υποταχθούμε πλήρως στα αφεντικά.
Αλλά ο κόσμος,η πλειοψηφία,θέλει κόμματα και παρατάξεις.Θέλει άλλοι να αποφασίζουν για τον πολίτη.
Κάποιοι δήθεν διανοούμενοι και φωτισμένοι πολιτικοί ηγέτες είτε δεξιοί είτε αριστεροί.
Στην ουσία δέν κατέβηκαν ποτέ στον δρόμο δίπλα στον πολίτη και απέναντι απο το κοινοβούλιο της χολέρας.
Γι’αυτό και η επαναστατική ιντελιγκέντσια δέν προτείνει τίποτε το εναλλακτικό.
Δέν μιλάει για την αυτοδιαχείριση των τοπικών κοινωνιών.Ούτε για την εργατική διαχείριση των μέσων παραγωγής.Δυό βασικούς πυλώνες για την αναστήλωση του διαλυμένου κοινωνικού ιστού.Και δέν είναι φυσικά μόνον αυτά…
Περιμένουν τις εκλογές…Πότε οι εκλογές άλλαξαν κάτι;
Και με αυτό το σύστημα ο Βενιζέλος ήτανε ξεκάθαρος:Οι συγκυβερνήσεις τύπου σαμαροβενιζελοκουβέληδων θα ταλανίζουν την Ελλάδα για πολλά χρόνια ακόμη.
Γίνεται σαφές πως αυτή η αριστερά ούτε θέλει,ούτε μπορεί να βάλει τις βάσεις για μιά ριζική πολιτικοκοινωνική αλλαγή που χρειάζεται η κοινωνία,όχι μόνο σε επίπεδο θεσμών και οικονομίας αλλά και στην ίδια την βάση της κοινωνίας,στην σχέση του πολίτη με την εξουσία και στο δικαίωμα να αποφασίζει η κοινωνία και μόνο για τις τύχες της.
Θα πούμε εν τέλει πως η αριστερά ΔΕΝ λογίζεται και ΔΕΝ αναγνωρίζεται ώς ηγετική δύναμη και φορέας εξουσίας που θα οδηγήσει τις μάζες στην γη της επαγγελίας.Κάτι τέτοιο εκτός του ότι φαντάζει αδύνατο,είναι και καταχρηστικό.
Αυτό που θα ήταν χρήσιμο για την αριστερά -τουλάχιστον το κομμάτι εκείνο που επιθυμεί την ριζική και την επαναστατική αλλαγή με όρους αμιγώς εξεγερσιακούς-και τους ίδιους τους πολίτες,είναι να συνδράμουν στην οργάνωση των αντικαθεστωτικών πολιτών σε ένα μέτωπο ανατροπής όχι μόνο της παρούσης κυβέρνησης,αλλά και του απάνθρωπου καταχρηστικού συστήματος που βασίζεται η βασιλεία των απατεώνων πολιτικών και των λαμόγιων αριστοκρατών και νεόπλουτων.
Και αυτό δέν μπορεί να γίνει εντός του κοινοβουλίου,ούτε με χλιαρές διαμαρτυρίες και φανφάρες.
Οι συμφωνίες με τους κυβερνητικούς είναι συμμετοχή στο έγκλημα.Ή θα κατεβείτε στον δρόμο ή θα σας φάει ο δρόμος.
Δέν θέλουμε επαγγελματίες πολιτικούς.Θέλουμε εξεγερμένους πολίτες.
Δέν θέλουμε ασπιρίνες για τον καρκίνο.Θέλουμε την εξαφάνιση της αρρώστιας.
Η ισονομία,η Δημοκρατία,η αταξική κοινωνία και η ελευθερία δέν θα κερδηθούν στα έδρανα και στα γραφεία.
Η μάχη θα κριθεί στους δρόμους και στις γειτονιές.

ΑΝΩΝΥΜΟς & ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ