Συνταγές ευεργετικών βοτάνων για τα νεφρά!!!

• Βράζουμε για αρκετή ώρα βατόμουρα και πίνουμε αρκετές φορές τη μέρα απ’ το αφέψημα. Ωφελεί στις φλογώσεις των νεφρών.
•  Συνιστώνται επίσης οι φράουλες, ιδιαίτερα σ΄ εκείνους που έχουν πέτρες στα νεφρά.
• Αλλά και οι ρίζες της φραουλιάς είναι ωφέλιμες, κυρίως για τις πέτρες στα νεφρά. Βράζουμε 25 γρ σε τρία ποτήρια και πίνουμε από ένα ποτήρι αφέψημα τρεις φορές τη μέρα.
• Καθαρίζουμε από τα φλούδια σπόρους πεπονιού, τους κοπανάμε και τους δουλεύουμε με λίγο νερό, μέχρι να γίνει ένας πολτός. Απ’ τον πολτό αυτό, τρώμε δυο -τρεις φορές την μέρα. Είναι πολύ ωφέλιμοι για τις νεφρίτιδες.
• Σε τρία ποτήρια καυτό νερό, ρίχνουμε 7 γρ ανθισμένες κορφές από ρείκια και μετά από δέκα λεπτά, τις σουρώνουμε. Πίνουμε το έγχυμα στη διάρκεια της μέρας, σε κανονικά διαστήματα. Εκτός απ’ τις φλογώσεις, ωφελεί και στους κολικούς των νεφρών.
• Σ’ ενάμισι ποτήρι νερό, βράζουμε 50 γρ μικρούς καρπούς αγριοτριανιαφυλλιάς, που λέγεται και αγριομοσκιά και πίνουμε τρία ποτήρια του κρασιού τη μέρα. Πρέπει να το αποφεύγουν, όσοι πάσχουν από τη χολή τους.
• Βράζουμε 25 γρ από φύλλα μέλεγου σε τρία ποτήρια νερό, μέχρι να μείνουν δύο και πίνουμε τρία φλιτζανάκια του καφέ τη μέρα. Είναι σπουδαίο φάρμακο για τις νεφρίτιδες και τις διάφορες παθήσεις των νεφρών. Επίσης είναι διουρητικό. Όμως πρέπει να έχει κανείς υπόψη του, ότι αδυνατίζει.
• Τα ραδίκια και το ραδικόζουμο είναι ωφέλιμα σης νεφρίτιδες.
• Σε τρία ποτήρια καυτό νερό, ρίχνουμε δυο κουταλιές της σούπας λιναρόσπορο και τον αφήνουμε να μουσκέψει για ένα τέταρτο. Πίνουμε τρία ποτήρια του κρασιού την ημέρα, Ωφελεί στις νεφρίτιδες, αλλά και στον κολικό του νεφρού.
• Ρίχνουμε 6 γρ από τα άνθη του σπάρτου, τα γνωστά κιτρινα σπαρτολούλουδα, σε δυο ποτήρια καυτό νερό και πίνουμε το έγχυμα σε κανονικά διαστήματα απ’ το πρωί ως το βράδυ. Είναι θαυμάσιο φάρμακο για τις φλογώσεις των νεφρών και τον κολικό. Πρέπει να το αποφεύγουν όσοι έχουν καρδιακά προβλήματα και πίεση.
• Βράζουμε 25 γρ ρίζα σέλινου σε δυο ποτήρια νερό και πίνουμε συχνά στη διάρκεια της μέρας. Κάνει καλό στον κολικό του νεφρού.
• Ρίχνουμε σε καυτό νερό φύλλα αχλαδιάς και τα αφήνουμε δέκα λεπτά. Πίνουμε τρία ποτήρια τη μέρα. Συνίσταται για τις πέτρες στα νεφρά.
• Βράζουμε 6-7 φύλλα φελόχορτου σε δυο ποτήρια νερό και πίνουμε ένα ποτήρι αφέψημα το πρωί κι ένα το βράδυ, πρίν κοιμηθούμε. Είναι εξαίρετο για τις διάφορες παθήσεις των νεφρών
• Χρειάζεται όμως προσοχή στη χρήση του φυτού αυτού επειδή τα φύλλα του είναι δηλητηριώδη. Απαγορεύεται για όσους πάσχουν απ’ τη χολή ή έχουν ίκτερο.
• Βράζουμε σ’ ένα ποτήρι νερό, 10 γρ φύλλα και ρίζες του φυτού, που είναι γνωστό με τα εξής ονόματα σε διάφορα Ιμέρη της Ελλάδας: ανεμογλέντι, ανεμοκλείδι, περδικάκι, αμυ-μοχορτο. Λέγεται επίσης και κολλητσίδα, αλλά δεν πρέπει να γίνει σύγχυση με την άλλη κολλητσίδα (Αρκπον ή λάππα στη βοτανική), που αναφέρεται σ’ άλλα κεφάλαια. Απ’ το αφέψημα αυτό, πίνουμε ένα ποτήρι του κρασιού το πρωί, νηστικοί.Είναι εξαίρετο για τη νεφρολιθίαση.
• Βάζουμε να μουσκέψουν όλη τη νύχτα στο νερό 30 γρ κοτσάνια και τους βλαστούς του φυτού, που στην κοινή γλώσσα λέγεται κοντυλόχορτο ή πολυκόμπι. Το άλλο πρωί, τα βράζουμε μέσα σε τέσσερα ποτήρια νερό και πίνουμε το αφέψημα στη διάρκεια της μέρας σε κανονικά διαστήματα.Είναι θαυμάσιο για τις νεφρίτιδες κι όλες τις παθήσεις των νεφρών.

enallaktikidrasi.gr

μεσω  newsitamea

ΣΗΚΩ ΑΝΔΡΕΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟ "ΠΑΙΔΙ" ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ! ΠΟΥ ΄ΡΘΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΔΗΣΟ! (Για να είμαστε ακριβείς... από την Ένωση Κέντρου Νέες Δυνάμεις του Πεσματζόγλου)

 

Και το δαχτυλίδι του το 'δωσε ο γραφικός γΑΠ... αφού πρώτα μας ξεπούλησε στο ΔΝΤ και την τρόικα

 

απο Σιβυλλα

 

 

«Φοβούνται αυτό που έρχεται» (Βίντεο)

Παρασκευή, 21 Ιουνίου 2013

Μια άλλη διάσταση στις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις έδωσε μιλώντας στην τηλεόραση του Σκάι ένας τεχνοκράτης. Ο Αναλυτής Χρηματοοικονομικών Παναγιώτης Παναγιώτου. Ας την κρατήσουμε γιατί έχει την σημασία της.

Σύμφωνα λοιπόν, μ ‘ αυτόν ton τεχνοκράτη όλες οι αντιδράσεις ακόμα και αυτή του Κουβέλη να αποσύρει τους υπουργούς του απ’ την κυβέρνηση και να δημιουργήσει την μίνι κυβερνητική κρίση που παρακολουθήσαμε, οφείλονται στο ότι «Φοβούνται αυτό που έρχεται». Με πολύ γλαφυρό ύφος και χρησιμοποιώντας ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα περιγράφει την τραγική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και κάνει εκτιμήσεις για το τι θα επακολουθήσει.



Αναρτήθηκε από  ΒΑΘΥ     στις 4:38 μ.μ. 

Κεδίκογλου-Σαμαρά, την #ERT βαράτε γερά, δυνατά, ελληνικά (Animated Satire)

Πού πήγαν κείνα τα φασιστάκια *

Posted on 19 Ιουνίου, 2013 9:28 πμ από Jaquou Utopie

8

* O τίτλος αποτελεί μια σκόπιμη διασκευή του τίτλου του βιβλίου «Που πήγαν κείνα τα παιδιά» (1989) του γιατρού και εθνικιστή Αλέξανδρου Κουτούζου σχετικά με τον ρόλο του Εθνικού Συνδέσμου Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας (ΕΣΕΣΙ) από το 1968 έως το 1973. Ο ίδιος ήταν μέλος του Συνδέσμου και παρακολούθησε από κοντά τη δράση του στην Ιταλία η οποία δεχόταν τότε ολοκληρωτική επίθεση κράτους, κεφαλαίου και «αδελφών» οργανώσεων του ΕΣΕΣΙ. Ο Σύνδεσμος είχε στενές σχέσεις με τη χούντα και τις μυστικές υπηρεσίες.

- – - – - – - - - – - – -

 Γράφει η

ομάδα γ τ π  ★ γραφιάδες των πόλεων

Η ιστορία του ελληνικού  φασισμού είναι μια υπόθεση που  έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Έχει κατά τη γνώμη μας ταξικά χαρακτηριστικά, με τις κεφαλαιοκρατικές ελίτ και τις κομματικές παραφυάδες τους να συνεργάζονται, με διαφορετική ένταση και στρατηγική κάθε φορά, για να πετύχουν τους στόχους τους. Το παρόν των φασιστών της Χρυσής Αυγής δεν είναι ένα πολιτικό πυροτέχνημα ή ένα περιθωριακό φαινόμενο που τρύπωσε στην κοινοβουλευτική πραγματικότητα με την δήθεν επαναστατική ταμπέλα του «αντισυστημισμού». Έχει μια μακρά διαδρομή που ακολουθεί τα χνάρια του ελληνικού φασισμού από τις αρχές του 20^ου αιώνα.¹ Ωστόσο, πολλές από τις ιδεολογικές και υλικές καταβολές της οργάνωσης (και όσων, κομμάτων ή ατόμων που αντλούν από τη δεξαμενή του εθνικισμού) έχουν τις πιο κοντινές ρίζες τους στην επταετία της δικτατορίας των συνταγματαρχών και στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Αφορμή για  τα όσα θα παραθέσουμε πιο κάτω στάθηκε το βιβλίο του Α. Κουτούζου  για τον ΕΣΕΣΙ. Ο εθνικιστικός αυτός σύνδεσμος ιδρύθηκε από την χούντα την επαύριο του πραξικοπήματος και ανέλαβε τη διαμεσολάβηση και τις επαφές μεταξύ των συνταγματαρχών και των Ιταλών νεοφασιστών που τότε εκπροσωπούνταν από το «Κοινωνικό Κίνημα Ιταλίας Εθνική Δεξιά» (ΜSI-DN, Movimento Sociale Italiano Destra Nazionale) αλλά και από την σκληροπυρηνική ακροδεξιά οργάνωση της Ordine Nuovo (Νέα Τάξη) ². Για την ιστορία, η δράση του ΕΣΕΣΙ ξεκινάει (και) στα ιταλικά αμφιθέατρα όχι μόνο με την απαρχή της χούντας στην Ελλάδα αλλά και με το «θερμό φθινόπωρο» των εργατικών αγώνων στην Ιταλία (’68-’69). Η δράση των στελεχών του εντοπίζεται όχι μόνο την περίοδο της «στρατηγικής της έντασης» όπου το φασιστικό ιταλικό κράτος αντεπιτίθεται στις εργατικές διεκδικήσεις με δολοφονικές επιθέσεις και μπόλικη τρομοκρατία, αλλά και μετά. Πρόκειται για δράση η οποία δεν φέρει πάντα μια οργανωμένη μορφή, ούτε βρίσκεται με θεαματικούς όρους στο προσκήνιο, ωστόσο διατηρεί στενές σχέσεις με το κράτος, το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του.

Στο πρώτο κομμάτι θα δούμε κάποιες γνωστές και ενδιαφέρουσες πτυχές που αφορούσαν ορισμένους από τους πρωταγωνιστές του ΕΣΕΣΙ, την πορεία τους μέσα στον χρόνο και τον χώρο και τα περιφερειακά δίκτυα στα οποία συμμετείχαν ενεργά. Στο δεύτερο κομμάτι θα παραθέσουμε κάποια ενδιαφέροντα κατά τη γνώμη μας ευρήματα που δείχνουν την ιστορική συνέχεια και σύνδεση με το «απόμακρο» και «ακίνδυνο» φασιστικό παρελθόν.

Η απάντηση στο ερώτημά («που πήγαν κείνα τα παιδιά») του Κουτούζου στο μακρινό και «έρημο» για τους εθνικιστές και ακροδεξιούς φασίστες 1989, φαίνεται να είναι: «εδώ, πάντα κοντά μας (sic) … ».

- – - – - – - - – - – - – -

Α. Ακολουθώντας το «bloodline» των εθνικιστών

( Από τον ΕΣΕΣΙ μέχρι τον Καρατζαφέρη, με χρυσαυγίτικη εσάνς )

«Στις αρχές του 1976, μια ομάδα φίλων και συναγωνιστών, που τους ένωναν δεσμοί αίματος και αγώνων, με έντονη την παρουσία τους στους λαϊκούς και κοινωνικούς σχηματισμούς σε όλη την Ιταλία, όπου οι περισσότεροι από αυτούς σπούδαζαν, αποφάσισαν πως ήταν η ώρα, να αλλάξουν την εικόνα της Δεξιάς και στην Ελλάδα. Με επικεφαλής τον Σπύρο Σταθόπουλο, τοΘόδωρο Καραμπέτσο και τον Παναγιώτη (Τάκη) Μιχαλολιάκο, αποφάσισαν την έκδοση και την κυκλοφορία ενός καινοφανούς για τα Ελληνικά πολιτικά δρώμενα, εντύπου»³.

Ο ΕΣΕΣΙ είχε από το 1973 πάψει να υπάρχει, ωστόσο οι Σταθόπουλος και Καραμπέτσος, σημαίνοντα στελέχη του, ανέλαβαν πολιτική δράση δημιουργώντας το έντυπο «Νέα Ενιαία Δεξιά». Αρχικά να πούμε ότι ο Σταθόπουλος ήταν ο ιδρυτής και πρόεδρος του ΕΣΕΣΙ, πνευματικό παιδί, σύμφωνα με τον Κουτούζο, του Giorgio Almirante, ηγέτη του νεοφασιστικού ΜSI. Για τον Καραμπέτσο, το άλλο σημαντικό στέλεχος του ΕΣΕΣΙ, ο Δημήτρης Ψαρράς μας πληροφορούσε πρόσφατα: «Είχε περιγράψει ένα δείπνο του στη Ρώμη με τον Giorgio Almirante, ηγέτη του νεοφασιστικού ιταλικού MSI, όπου ο ‘πολιτικός τους πατέρας’ είχε υποδείξει στους Ελληνες οπαδούς του να προσχωρήσουν ‘στο μεγάλο κόμμα’ (δηλαδή τη Νέα Δημοκρατία) διότι ακόμα τότε στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης δεν υπήρχε ‘εθνικισμός βάθους’, και να δημιουργήσουν ένα ‘κύτταρο’ που θα διαχώριζε τη θέση του την κατάλληλη στιγμή (περιοδικό «Patria», Ιαν.-Φεβ. 2009)».

Την τριάδα της «Νέας Ενιαίας  Δεξιάς» συμπληρώνει ο αδελφός του Νίκου Μιχαλολιάκου, Παναγιώτης (Τάκης) Μιχαλόλιας, γνωστός και διαπρεπής ποινικολόγος στα μεταπολιτευτικά χρονικά, με πλούσια, συστημική διαδρομή: συνήγορος του μοναχού Εφραίμ, του Κοσκωτά, του ακροδεξιού εκδότη της «Ελεύθερης Ώρας» Γρηγόρη Μιχαλόπουλου, του χρυσαυγίτη «Περίανδρου» και τελευταία του Άκη Τσοχατζόπουλου. Σε ανύποπτη στιγμή, γύρω στο 2009, ο Μιχαλόλιας ανοίγει την καρδιά του και μιλάει για την εμπειρία του από τη δίκη Κοσκωτά· είναι αφοπλιστικά ειλικρινής:

«Δεν νομίζω ότι είναι ακριβώς σκάνδαλο, αλλά ήταν μια επιλογή της στιγμής με πολιτικές προεκτάσεις και πολιτικές σκοπιμότητες. Δεν τη θεωρώ ‘μητέρα των Δικών’, όλες οι δίκες έχουν τη δική τους σπουδαιότητα. Σε ότι αφορά τα αποτελέσματα, την τραγικότητα των αποτελεσμάτων για τον ίδιο, αλλά και για αυτό που προκάλεσε θα έλεγα ότι ήταν μια πολύ σημαντική δίκη που ήταν και διδακτική για αυτούς τους επιχειρηματίες και μεγαλοτραπεζίτες που ακολούθησαν τον Κοσκωτά, οι οποίοι βλέποντας την τραυματική εμπειρία του έλαβαν τα μέτρα τους»⁴. Πεδίο δόξης λαμπρόν για έναν συστημικό δικηγόρο σαν τον Μιχαλόλια, θα προσθέταμε εμείς.

Διακρίνεται το όνομα του Παναγιώτη Μιχαλόλια στην ταυτότητα του περιοδικού κάτω από την περιγραφή «Δημόσιες Σχέσεις»

Τα μονοπάτια των αδελφών Μιχαλολιάκου, του Σταθόπουλου και του Καραμπέτσου ξεκινούν ακόμη πιο παλιά, συγκλίνουν και καταλήγουν στο γεγονός της πολιτικής και κοινωνικής επιβίωσής τους για δεκαετίες. Πολύ πριν την «Νέα Ενιαία Δεξιά», το 1963 ο Παναγιώτης Μιχαλολιάκος ήταν «υπεύθυνος υποψηφίων φοιτητών ΕΚΟΦ», μέλος της ΕΡΕΝ «εκ των πλέον δυναμικών» και «πρόεδρος των Ελλήνων φοιτητών Ιταλίας». Το 1977, ένα χρόνο μετά την έκδοση του περιοδικού τα αδέλφια Μιχαλολιάκου εμφανίζονται στη δημιουργία του βραχύβιου «Πατριωτικού Συνδέσμου Αθηνών Ιωάννης Καποδίστριας», με μπροστάρη τον Σπύρο Σταθόπουλο.⁵ (Κατ’ άλλους αυτός ο σύνδεσμος είχε δημιουργηθεί το 1975).

Για το τι είδους έντυπο ήταν η «Νέα Ενιαία Δεξιά», αναφέρουμε ενδεικτικά ότι φιλοξενούσε μεταξύ άλλων συνεντεύξεις χουντικών υπουργών όπως του Παύλου

«Ο Λάκης Λαζόπουλος μας απέλυσε επειδή συμμετείχαμε στις κινητοποιήσεις για την ΕΡΤ»…

ΤΕΤΑΡΤΗ, 19 Ιουνίου 2013

 

 ...καταγγέλλουν με επιστολή τους ταξιθέτες/ταξιθέτριες στην εκπομπή «Αλ Τσαντίρι Νιούζ». Διαψεύδει την καταγγελία ο γνωστός ηθοποιός.

Δείτε αναλυτικά την επιστολή:

«"Όταν στις 11/6 έπεσαν πολύχρωμες μπάρες  στην ΕΡΤ, οι πέντε ταξιθέτες/ ταξιθέτριες της εκπομπής «Αλ Τσαντίρι Νιουζ» αποφασίσαμε συλλογικά και ομόφωνα να συμμετάσχουμε στην στάση εργασίας που κήρυξε η ΠΟΣΠΕΡΤ, η ΠΟΕΠΤΥΜ η ΠΟΕΣΥ και η ΕΤΙΤΑ («Η ΠΟΕΣΥ, η ΠΟΣΠΕΡΤ, η ΠΟΕΠΤΥΜ αποφασίσαμε να κηρύξουμε από τις 19:00 έως τις 01:00, στάση εργασίας σε όλα τα ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα της χώρας»). Γνωρίζαμε πως δεν καλυπτόμασταν θεσμικά, μιας και ανήκουμε στο πλήθος των χιλιάδων ανασφάλιστων-αφανών εργατών στα μίντια αλλά και σε πολλούς άλλους κλάδους ανά τον ελλαδικό χώρο. Ακόμα κι έτσι όμως, αποφασίσαμε να σταθούμε αλληλέγγυοι-ες όχι μόνο λόγω πεποίθησης αλλά και λόγω θέσης. Ειδοποιήσαμε την παραγωγή του Αλ Τσαντίρι Νιουζ πως θα κάνουμε στάση εργασίας, παρ’ όλο που η εκπομπή μέχρι την τελευταία στιγμή επρόκειτο να βγει κανονικά, και κατευθυνθήκαμε στο κατειλημμένο ραδιομέγαρο της Μεσογείων, σε ένδειξη αλληλεγγύης και στήριξης των απολυμένων της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.

Την Τρίτη 18/6 επικοινωνήσαμε με την παραγωγή για να μάθουμε αν θα βγει η εκπομπή και ενημερωθήκαμε πως μετά τα γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας, δεν θα χρειαζόταν να πάμε στην τελευταία εκπομπή της σεζόν διότι απολυθήκαμε.  Η ενημέρωση αυτή φυσικά δεν ήρθε από κάποιο επίσημο στόμα εκπροσώπου της εταιρείας παραγωγής αλλά από συνάδελφους που επιφορτίστηκαν με τον άχαρο αυτό ρόλο. Εξάλλου πως μπορείς να επιδόσεις επίσημα απόλυση σε αυτούς που επίσημα δεν υπάρχουν; Η στάση των αφεντικών του Τύπου δεν μας κάνει καμία εντύπωση καθώς πέντε απολύσεις φαίνονται απλώς σαν μία μικρή κουκίδα σε έναν πολύμορφο χάρτη χιλιάδων απολυμένων στα εγχώρια ΜΜΕ τα τελευταία 3 χρόνια.

Η απόλυσή μας φυσικά δεν αποτέλεσε καμιά έκπληξη, καθώς ήρθε ως κορωνίδα στην επισφάλεια και την εκμετάλλευση που βιώνουν σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι της εν λόγω εταιρείας παραγωγής. Για εμάς τις ταξιθέτριες και τους ταξιθέτες του Αλ Τσαντίρι Νιουζ, τα παραδείγματα είναι πολλά. Δεχθήκαμε απειλές για απόλυση και στο παρελθόν με την πρόφαση ότι η παραγωγή δεν βγαίνει οικονομικά και συμβιβαστήκαμε σε μείωση του μεροκάματου προκειμένου να μην απολυθεί κανείς μας. Το σενάριο επαναλήφθηκε όταν ζητήσαμε να λύσει η παραγωγή το πρόβλημα της μετακίνησής μας στην Κάντζα. Ο χώρος εργασίας μας ήταν μια αποθήκη. Η στάση της παραγωγής  απέναντι στα ζητήματα που μας αφορούσαν απαξιωτική και προσβλητική. Η εργασία μας ανασφάλιστη και μαύρη. Σε όλα αυτά συναινούσε και ο Λάκης Λαζόπουλος, αφού αποδέχτηκε την συγκεκριμένη εταιρία παραγωγής ως διαχειριστή, και όποιος ισχυριστεί το αντίθετο θα είναι τουλάχιστον υποκριτής.

Παρακολουθήσαμε χτες (Τρίτη 18/6) με μεγάλη προσοχή την τελευταία παράσταση της σαιζόν. Προσέξαμε ότι ο κ. Λαζόπουλος στάθηκε αλληλέγγυος στους, απολυμένους  πια, εργαζομένους της ΕΡΤ την ίδια ώρα που απέλυε τους δικούς του εργαζόμενους επειδή στάθηκαν αλληλέγγυοι στους απολυμένους εργαζόμενους της ΕΡΤ!

Αυτό που συνέβη σε μας συμβαίνει παντού. Από τα αλ τσαντίρια έως τους εργάτες γης και από τις μητροπόλεις έως τα ξεχασμένα χωριά της επαρχίας, σχέσεις εκμετάλλευσης που αποκαλούνται σχέσεις εργασίας, ορίζουν την καθημερινότητα όλων μας. Μισθοί και μεροκάματα ξεφτίλα, ανασφάλιστη/ αδήλωτη εργασία, επισφάλεια, φόβος, ψυχολογική βία, ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας, δουλειά μέχρι τελικής πτώσης, μέχρι το σώμα και το μυαλό να μην αντέχουν πια.

Πριν εκχυδαϊστεί εντελώς το γύρω και το μέσα μας να σηκώσουμε κεφάλι και να τα βάλουμε στα ίσα μ’ αυτό που συμβαίνει. Εμείς οι απολυμένοι ταξιθέτες και ταξιθέτριες του Αλ Τσαντίρι Νιουζ, θα διεκδικήσουμε και θα απαιτήσουμε ό,τι προκύπτει από το χρονικό διάστημα της «μαύρης» εργασίας μας.

Ας είναι λοιπόν αυτό το κείμενο μια μικρή προτροπή  - γιατί μικρή είναι η φωνή μας, δεν έχουμε αυταπάτες - να μην αποστρέφεται άλλο πια το βλέμμα από κει που οφείλει να είναι καρφωμένο. Στα μικρά ή μεγάλα «τσαντίρια» του καθενός και της καθεμιάς μας."

Απολυμένοι ταξιθέτες/ ταξιθέτριες του Αλ Τσαντίρι News»

Από την πλευρά του, ο Λάκης Λαζόπουλος δήλωσε στο www.tvshow.gr ότι η καταγγελία είναι ανυπόστατη.
Δείτε αναλυτικά τη δήλωσή του:
« Την προηγούμενη Τρίτη είχαμε κανονίσει να βγούμε ζωντανά μέσω ΕΡΤ, μετά τη βίαιη διακοπή της λειτουργίας της. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό να γίνει. Ο κόσμος είχε ήδη αρχίσει να έρχεται και στις 9 παρά δέκα μας ειδοποίησαν τρία άτομα ότι θα απεργήσουν. Κατά συνέπεια βρήκαμε άμεσα αντικαταστάτες προκειμένου να μην έχουμε προβλήματα με τον κόσμο που ήταν ήδη μέσα στις εγκαταστάσεις και έπρεπε να τακτοποιηθεί για να μην έχουμε ατυχήματα». Και πρόσθεσε: «Είναι γελοίο να μιλάνε για απολύσεις. Απολύσεις ανθρώπους ενώ μένει όλο κι όλο μια εκπομπή; Κανένας δεν απολύθηκε. Τέλος» 

http://topontiki.gr/

υ.γ. και το οτι δουλευουν ανασφαλιστοι γελοιο το βρισκετε κε Λαζοπουλε ; δεν ειδα να λετε κατι γι'αυτο