Προηγείται στις δημοσκοπήσεις ο Σταύρος Θεοδωράκης

Αναστάτωση στο πολιτικό κατεστημένο της χώρας έχει προκαλέσει σημερινή δημοσκόπηση της GPO για το Mega. Σύμφωνα με την δημοσκόπηση της GPO, προηγείται το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη με 65,5% και ακολουθούν η ΕΡΕ με 15,6% και η Ένωση Κέντρου με 8,3%. Στην τέταρτη θέση είναι η Δούκισσα Νομικού και ακολουθεί η Πάολα.

Σύμφωνα με την δημοσκόπηση της GPO, πιο δημοφιλής πολιτικός είναι ο Σταύρος Θεοδωράκης, ενώ στην δεύτερη θέση είναι το σακίδιο του Σταύρου Θεοδωράκη, και στην τρίτη η Λάσι.

Στο ερώτημα «ποιος θεωρείτε πως μπορεί να απειλήσει τον Σταύρο Θεοδωράκη στον δρόμο προς την πρωθυπουργία;», η πλειοψηφία απαντά «ο κακός του εαυτός», ενώ δεύτερος κυριότερος αντίπαλος του Σταύρου Θεοδωράκη είναι ο Γιώργος Οικονομέας, ένας ακόμα αδιάφθορος δημοσιογράφος του Mega, που σκέφτεται να κάνει κόμμα, για να κεφαλαιοποιήσει την αγάπη του κόσμου από την άψογη και ακέραιη στάση του απέναντι στον πλουτοκράτη Βίκτωρα Ρέστη.


Χιλιάδες Αθηναίοι έχουν μαζευτεί έξω από το σπίτι του Σταύρου Θεοδωράκη και του φωνάζουν «Σταύρο, είσαι ο πρωθυπουργός», ενώ θέλουν να τον πάρουν στα χέρια και να τον πάνε σηκωτό στο Μέγαρο Μαξίμου.

«ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ» ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΟΒΑΡΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Φανταστείτε έναν ασθενή που κάνει θεραπεία για την αντιμετώπιση όγκου, με ένα ακριβό φάρμακο, και κατοικεί σ’ ένα χωριό της Σητείας του νομού Λασιθίου στην Κρήτη. Μέχρι τώρα, ο ασθενής αυτός πήγαινε στο γιατρό του, του έγραφε το φάρμακο και επειδή τα φαρμακεία δεν φέρνουν αυτά τα ακριβά φάρμακα, πήγαινε στο ειδικό σημείο διάθεσης φαρμάκων υψηλού κόστους που υπήρχε στη Σητεία (υπήρχαν 50 σε όλη την Ελλάδα, πέρα από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ) και έπαιρνε το φάρμακό του. Αν το φάρμακο δεν υπήρχε, ερχόταν την επομένη ή τη μεθεπομένη.

Με το κλείσιμο των 50 σημείων διάθεσης φαρμάκων υψηλού κόστους, ο ασθενής αυτός είναι αναγκασμένος να μεταβεί ο ίδιος ή άνθρωπος του συγγενικού του περιβάλλοντος στο Ηράκλειο, ώστε να πάρει το φάρμακό του από το Φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ, που είναι το μοναδικό που υπάρχει στην Κρήτη.


Ομως δεν φτάνει αυτή η ταλαιπωρία. Πλέον ο ασθενής αυτός, όπως και χιλιάδες άλλοι ασθενείς με σοβαρές παθήσεις σε όλη την Ελλάδα, θα πρέπει να πάει στην Αθήνα (ή τη Θεσσαλονίκη) για να του γράψουν το φάρμακο, το οποίο μέχρι τώρα έπαιρνε με ηλεκτρονική συνταγογράφηση από το γιατρό που τον παρακολουθούσε.

Κάποια στιγμή ανακοινώθηκε ότι τα φάρμακα υψηλού κόστους δε θα χορηγούνται από τους γιατρούς, αλλά από ειδικές επιτροπές που θα συγκροτηθούν. Για να μη γίνονται κομπίνες, υποτίθεται. Κομπίνες, όμως, μ’ αυτά τα φάρμακα δεν μπορούν να γίνουν. Οι ασθενείς που τα παίρνουν πάσχουν από σοβαρές παθήσεις, έχουν περάσει από νοσοκομεία και τους έχει χορηγηθεί η θεραπεία με αυτά τα φάρμακα. Αλλωστε, το γεγονός ότι αυτά τα ακριβά φάρμακα δεν τα διαθέτουν τα ιδιωτικά φαρμακεία, αλλά μόνο τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, αποτελεί την καλύτερη απόδειξη του ότι δεν προσφέρονται για κομπίνες, παρεμπόριο κτλ.

Ολοι θεώρησαν ότι σε κάθε κρατικό νοσοκομείο θα συγκροτηθεί μια επιτροπή, οπότε ο ασθενής δε θα χρειάζεται να ταλαιπωρείται ιδιαίτερα για να του γράψει ο γιατρός το φάρμακό του. Οσοι σκέφτηκαν με την κοινή λογική έπεσαν τραγικά έξω. Με απόφαση που υπέγραψε στις 21 Φλεβάρη ο υπουργός Υγείας Σπυρίδων-Αδωνις Γεωργιάδης (αρ. πρωτ. ΔΥ1δ/Γ.Π.οικ. 16883), ιδρύονται μόνο δύο επιτροπές στον ΕΟΠΥΥ «για φάρμακα που δεν κυκλοφορούν στην Ελλάδα και για φάρμακα υψηλού κόστους ειδικών παθήσεων»! Μία επιτροπή ιδρύεται στην Αθήνα και θα καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας (Αττική, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησο, Νησιά Ιονίου, Νησιά Αιγαίου, Κρήτη) και μία επιτροπή ιδρύεται στη Θεσσαλονίκη και θα καλύπτει την υπόλοιπη χώρα (Θεσσαλία, Ηπειρο, Μακεδονία, Θράκη).

Για να πάρει το φάρμακό του ένας ασθενής που ακολουθεί συγκεκριμένη αγωγή με ένα ακριβό φάρμακο, θα πρέπει να περάσει από μία από τις δύο επιτροπές. Στην υπουργική απόφαση δεν διευκρινίζεται αν θα απαιτείται η αυτοπρόσωπη παρουσία του ασθενούς στην επιτροπή, όμως στην πράξη αυτό θα γίνεται. Προκειμένου να αποφύγει τη γραφειοκρατική καθυστέρηση, η οποία θα θέτει σε κίνδυνο την ομαλή συνέχιση της θεραπείας του, ο ασθενής θα αναγκάζεται να πηγαίνει στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη για να διεκπεραιώσει το αίτημά του. Να του ξαναγράψουν το φάρμακό του, δηλαδή, δεδομένου ότι παίρνει μία συσκευασία τη φορά, που φτάνει συνήθως για ένα μήνα.

Πρόκειται κυριολεκτικά για βασανιστήριο των ασθενών αυτών, οι οποίοι κατά κανόνα πάσχουν από σοβαρές παθήσεις. Αντί οι ταλαιπωρημένοι αυτοί άνθρωποι, οι οποίοι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ανησυχούν για την ίδια τη ζωή τους, να διευκολύνονται στη λήψη του φαρμάκου τους με τον πιο απλό τρόπο (συνταγογράφηση από το γιατρό τους και παραλαβή του φαρμάκου από ένα σημείο που θα βρίσκεται στα όρια της επαρχίας που κατοικούν), μπαίνουν σε μια αφόρητη ταλαιπωρία.

Αυτό το βασανιστήριο των ασθενών με σοβαρές παθήσεις δεν πρέπει να περάσει. Πρέπει ο ανεκδιήγητος υπουργός Υγείας, ο γνωστός για τον κυνισμό και την αναλγησία του (και όχι μόνον), να υποχρεωθεί να πάρει αμέσως πίσω την επαίσχυντη απόφασή του και οι ασθενείς να εξακολουθούν να παίρνουν τα φάρμακα υψηλού κόστους όπως τα έπαιρναν μέχρι τώρα (με την άμεση επαναλειτουργία και των 50 σημείων διάθεσης που έκλεισαν).

ΚΟΝΤΡΑ

http://www.eksegersi.gr/Επικαιρότητα/21058.«Βασανίζουν»-ασθενείς-με-σοβαρές-παθήσεις  
ΠΡΕΖΑ TV

Oι μνημονιακοί στ αχνάρια των χουντικών

Μία από τις ευφυέστερες και πλέον αυθόρμητες πράξεις συλλογικής αντίστασης στη Χούντα. Μαθητές Γυμνασίων, που έχουν συρθεί στο Παναθηναϊκό στάδιο για να ακούσουν τον δικτάτορα να αγορεύει για το καθεστώς του και το "εθνοσωτήριο" έργο του, τον "φιμώνουν" με συνεχή χάχανα! (Απόσπασμα από παλιό ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)

απο Michael Legakis


..........................................................................................
..........................................................................................

Αποψε μια καντάδα στον Σακη

Τι δουλειά κάνεις; - δημοσιογράφος - ρουφιάνος η Ρουφιάνος δημοσιογράφος ...

το βιντεο απο ενικος

Ουκρανία 1991

Ένας ακόμα εμφύλιος με τις ευλογίες της «πολιτισμένης και δημοκρατικής» Δύσης, σε επίσημη πρεμιέρα στα κανάλια του κόσμου. Άρχισε φίλε Πιτσιρίκο. Οι νεκροί είναι στα πρώτα πούλια του ντόμινο που ξεκινά να πέφτει. Μεχρι το τέλος. Μέχρι την διάσπαση της χώρας. Ουκρανία λοιπόν, μια ιστορία που μοιάζει με εκείνη της Γιουγκοσλαβίας. Την ίδια αφετηρία έχει άλλωστε.
Το 1990 με την διάλυση της πρώην ΕΣΣΔ, τα σενάρια διάσπασης της Ουκρανίας έδιναν και έπαιρναν. Άλλωστε η εθνοτική και θρησκευτική σύνθεση του πληθυσμού της χώρας τα ευνοούσαν. Από την μια, η Νοτιο-Δυτική Ουκρανία – Ουκρανοί και καθολικοί ως επί το πλείστον – μια «νέα Πολωνία», «ανεξάρτητη», προσκολλημένοι στην Δύση και το ΝΑΤΟ.
Από την άλλη, η Βορειο-Ανατολική Ουκρανία (πχ Χάρκοβο) με σχεδόν ομοιογενή Ρωσικό και Ορθόδοξο πληθυσμό, προορισμένη να επιστρέψει στην αγκαλιά της μητέρας Ρωσίας.
Τότε ο λαός της Ουκρανίας δεν τους έκανε το χατίρι. Η πολιτική ηγεσία του τόπου ισορρόπησε αριστοτεχνικά πάνω στο τεντωμένο σχοινί. Θυμήσου πχ τις διαπραγματεύσεις με την Μόσχα σχετικά με την βάση του στόλου της Μαύρης Θάλασσας από πόσα κύματα πέρασαν και πως τελικά κατέληξαν.
Ίσως πάλι και οι ίδιοι οι Δυτικοί «δημοκράτες» να μην ήθελαν εκείνη την χρονική στιγμή τον εμφύλιο πόλεμο. Όπως η ιστορία δείχνει άλλωστε, με την «πορτοκαλί» επανάσταση επεχείρησαν «ειρηνικά» να ελέγξουν ολόκληρη την χώρα.
Τελικά όμως δεν τους βγήκε. Η φιλορωσική πλευρά πήρε τα ηνία. Χωρίς δισταγμούς έκλεισε στην φυλακή την ηγέτη της «πορτοκαλί επανάστασης», δίνοντας το σύνθημα για αλλαγή της στάσης των Δυτικών «δημοκρατών».
Το ενδιαφέρον των τελευταίων για την Ουκρανία είναι μεγάλο για πολλούς και διάφορους λόγους εκ των οποίων ο πιο σημαντικός είναι το χρήμα.
Γιατί η Ουκρανία είναι κόμβος και μάλιστα σημαντικός για την μεταφορά των υδρογονανθράκων όχι μόνο της Ρωσίας αλλά και της Κασπίας. Οι Δυτικοί «δημοκράτες» δεν παραιτήθηκαν ποτέ από τα σχέδιά τους. Σήμερα κηρύσσουν επισήμως τον Ουκρανικό εμφύλιο, εκβιάζοντας ουσιαστικά τους Ρώσους με το εξής δίλημμα: Ή αναγκάζετε των Γιανουκόβιτς να δεχτεί την de facto διχοτόμηση της χώρας ή αποκτάτε δίπλα στα σύνορα σας (στο μαλακό υπογάστριο της πατρίδας σας) έναν εμφύλιο αντίστοιχο με εκείνο της Συρίας, που θα διαρκέσει 5-10 χρόνια με όσες απρόβλεπτες συνέπειες μπορεί να έχει.
Κι ο Πούτιν απ’ ό,τι φαίνεται, το σκέφτεται και δεν έχει αποφασίσει ακόμα.
Συμπέρασμα: Ο καπιταλισμός της εποχής μας είναι τόσο αδίστακτος που διακινδυνεύει την παγκόσμια ειρήνη προκειμένου να αυξήσουν οι πολυεθνικές και οι χρηματιστές τα κέρδη τους. Δεν σταματάνε μπροστά σε τίποτα.
Μονάχα με τους Ναζί και τον Αδόλφο Χίτλερ μπορεί να συγκριθεί το μέγεθος της αδιαφορίας τους για την παγκόσμια ειρήνη και την κοινωνική δικαιοσύνη. Βλέποντας όλα όσα χάθηκαν από την πτώση της ΕΣΣΔ το 1990 και μετά, αντιλαμβάνομαι ότι το μόνο που ανάγκαζε τα καθάρματα της Δύσης να σέβονται (κατά το δυνατό) τα δικαιώματα των λαών τους και των υπόλοιπων λαών του κόσμου, ήταν οι πυρηνικοί πύραυλοι που σημάδευαν τις επαύλεις τους και ο Κόκκινος Στρατός που έσκιαζε τα βράδια τους. Δυστυχώς έχουμε γυρίσει 2.5 αιώνες (1830 και βγάλε) πίσω και η αδικία θριαμβεύει παντού!
Υ.Γ. Όσοι νομίζουν ότι η απεμπλοκή από τα μνημόνια και τις δανειακές δεσμεύσεις θα είναι μια εκδρομή στην εξοχή που θα περιέχει και μερικά βροντερά «Όχι» μεταξύ οίνου και μπριζολοκατάστασης, ας ρίξουν μία ματιά στο Κίεβο μπας και συνέλθουν λιγάκι. Όσοι νομίζουν ότι θα διστάσουν να αιματοκυλήσουν την Ελλάδα αν χρειαστεί προκειμένου να πάρουν πίσω τα ωραία τους λεφτάκια επειδή η χώρα ανήκει στον «σκληρό πυρήνα» του ευρώ, μια βόλτα σε ένα βιβλιοπωλείο και η αγορά μερικών βιβλίων ιστορίας (συμπεριλαμβανομένης της «Κωμικοτραγικής Ιστορίας του Νεοελληνικού κράτους» του Βασίλη Ραφαηλίδη) ίσως τους κάνει να δουν τα πράγματα διαφορετικά. Άλλωστε, το παράδειγμα της Κύπρου είναι ακόμα ζωντανό μπροστά μας κι ας κάνουμε την στρουθοκάμηλο.
Μονάχα ο λαός που θα αγωνιστεί με αυταπάρνηση και λύσσα, μπορεί να ανατρέψει την προδιαγεγραμμένη μοίρα της χώρας μας. Πότε όμως έγινε αυτό στο παρελθόν; Ποτέ. Με μόνη ίσως φωτεινή εξαίρεση την εποχή του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Και τότε όμως ηττήθηκε προδομένος από μια ηγεσία της Αριστεράς που ήταν μεν έντιμη και θαρραλέα, δεν μπόρεσε όμως να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Για την ηγεσία της Αριστεράς σήμερα τι να πει κανείς; Πίσσα!
Με εκτίμηση, Ηλίας

(Αγαπητέ Ηλία, οι Ρώσοι, ευτυχώς, έχουν ακόμα πυρηνικά. Γιατί, αλλιώς, οι δυτικοί θα είχαν ήδη μπουκάρει στη Ρωσία. Κατά τ’ άλλα, έχω την εντύπωση πως αυτά που συμβαίνουν στην Ουκρανία δεν μας αφορούν. Κάνουμε πως μας ενδιαφέρουν αλλά το μυαλό μας είναι στα παϊδάκια στα κάρβουνα που θα φάμε το βράδυ. Οι Έλληνες δεν παλεύουν και δεν πολεμάνε για τίποτα πέρα από την πάρτη τους. Μπορεί να είναι και καλύτερα έτσι. Να είσαι καλά.)

απο πιτσιρικο