Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί, κύριε Βενιζέλο...

βαθυ πρασινο

Επιτέλους, σεις δεν δείχνατε σε όλους εμάς, τον ελληνικό λαό, απειλητικά το δάκτυλο;
Σεις δεν μας λέγατε το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου, όταν ιδρώνατε και ξεϊδρώνατε, φουσκώνατε και ξεφουσκώνατε, απειλούσατε τους πάντες για να περάσει το δεύτερο μνημόνιο επειγόντως, ακόμη και χωρίς να διαβαστεί, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι αγορές που άνοιγαν το πρωί της Δευτέρας;
Σεις δεν αποφασίσατε τον εκβιασμό των εκατομμυρίων αδύναμων Ελλήνων με το χαράτσι μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ;
Σεις δεν εξαιρέσατε τους εφοπλιστές απ’ αυτόν τον εκβιασμό;
Σεις δεν δώσατε τη μάχη να μειωθεί στα 400 ευρώ ο μισθός του νέου εργαζόμενου;
Σεις δεν μειώσατε τα ψίχουλα του επιδόματος ανεργίας;
Σεις δεν μειώσατε τις συντάξεις;
Σεις δεν υπογράψατε τη θανατική καταδίκη χιλιάδων μικρομεσαίων;
Σεις δεν σφραγίσατε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στους δανειστές, μέσω, μάλιστα, του βάναυσου αγγλικού δικαίου;
Σεις δεν εμφανιστήκατε ως πρωταγωνιστής της εφαρμογής της βαρβαρότητας στις ζωές μας;

Σεις δεν περάσατε από τον προϋπολογισμό του 2012 τη μείωση των φόρων στις τράπεζες, την απαλλαγή των ιδιοκτητών κρουαζιεροπλοίων απ’ την έκτακτη εισφορά, που την πληρώνουν ακόμη και οι άνεργοι, τη μείωση της φορολογίας στη μεγάλη ακίνητη περιουσία, ενώ εισηγηθήκατε και ψήφισε η βουλή η φορολογία στις μεγάλες επιχειρήσεις να μειωθεί στο 30% της φορολογίας του 2011;

Σεις δεν περάσατε στον προϋπολογισμό τα νέα «έκτακτα» χαράτσια, είτε «αλληλεγγύης» είτε της ακίνητης περιουσίας, τριπλασιάζοντας τα ποσά για το 2012; Εξαιρώντας και πάλι τους εφοπλιστές;