απο τοιχο τοιχο
Αν τη Δευτέρα...
Αν γαλήνευαν οι ψυχές αυτών που "έφυγαν" απ' το δικό τους χέρι
αν βρίσκανε δικαίωση τα τέσσερα θύματα της Μαρφίν (ακριβώς πριν δυο χρόνια)
αν ξαναπαίρναν απ' τις τράπεζες τα σπίτια τους οι χιλιάδες νέοι άστεγοι
αν ξεκλείδωναν τα εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις
αν ξαναέβρισκαν δουλειά οι 1,5 εκατομμύριο άνεργοι
αν ξαναέσμιγαν οι διαλυμένες λόγω εξαθλίωσης οικογένειες
αν ξαναδίνονταν ανθρώπινοι, αξιοπρεπείς μισθοί στους μισθωτούς
αν ξαναδίνονταν αξιοπρεπείς συντάξεις στους συνταξιούχους
αν ξαναείχαν πελατεία τα μικρομάγαζα και δεν κοιτούσαν επί 12ωρο το κενό οι καταστηματάρχες
αν ξαναγύριζαν τα αυτονόητα εργασιακά δικαιώματα
αν δεν πεθαίναμε από λίγο κάθε μέρα
αν επέστρεφαν στην ιδιοκτησία και τη δικαιοδοσία της Ελλάδας ο φυσικός και πολιτιστικός της πλούτος
αν ξαναγεννιόταν η Δημοκρατία στη χώρα μας
αν ξαναείχε λόγο ο πολίτης
αν δεν μας πρόδιδαν αυτοί που μας ορκίστηκαν πίστη κι αφοσίωση
αν ξανασήκωνε κεφάλι η Ελλάδα στην Ευρώπη και στον κόσμο
αν ξαναέβρισκε τη χαμένη αξιοπρέπειά της και το περασμένο μεγαλείο της (και διηγώντας το να κλαις)
αν δεν ξανάπιανε βαριά σκουριά σε τούτα εδώ τα μάρμαρα
αν επέστρεφε το χαμόγελο στα χείλη των Ελλήνων
αν ξαναφώτιζε η ελπίδα τα βλέμματά τους
αν ξαναέλαμπε ένα αστέρι να μας οδηγεί
αν γίνονταν όλα αυτά τα "αν"
.
.
.
τότε θα στήριζα το δρόμο που μας δείχνουν οι συν-εταίροι
τότε θα έχτιζα πάνω στις ράγες που μας έβαλαν
τότε θα ψήφιζα ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και τους πρόθυμους φίλους τους.
Αλλά αυτά τα "ΑΝ" τα αντικαθιστά η ίδια η χρεωκοπημένη μνημονιακή πραγματικότητα με το "ΔΕΝ ΘΑ".
Είναι από τα πιο σίγουρα "ΔΕΝ ΘΑ" της σύγχρονης ιστορίας.
Αν επικρατήσουν αυτοί, τότε
ΔΕΝ θα ξαναβρουν δουλειά οι άνεργοι, αλλά θα τους ακολουθήσουν κι άλλοι
ΔΕΝ θα ξαναγυρίσουν σπίτια τους οι άστεγοι, αλλά θα αποκτήσουν μεγαλύτερη παρέα
ΔΕΝ θα ξαναδούμε αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις
ΔΕΝ θα ξανασηκώσει η Ελλάδα κεφάλι στην Ευρώπη και στον κόσμο, αλλά θα σκύψει διά παντός
ΔΕΝ θα ξαναγεννηθεί η Δημοκρατία, αφού οι εκλογές θα είναι "επικίνδυνες για τον τόπο"
ΔΕΝ θα ξαναλάμψουν περήφανα τα μάρμαρα
ΔΕΝ θα επιστρέψει το χαμόγελο στα χείλη μας
ΔΕΝ θα ξαναφωτίσει η ελπίδα το βλέμμα μας.
ΔΕΝ θα σηκώσουμε τα μάτια μας να δούμε με περηφάνεια τον καθρέφτη μας.
Πριν ίσως δεν ξέραμε.
Τώρα όμως όχι!
Τώρα θα φτιάξουμε τα νέα "αν"!
Και τι θα γινόταν τη Δευτέρα...
αν σταματούσαμε εδώ αυτόν τον ολέθριο δρόμο;
αν ξαναγεννούσαμε τη Δημοκρατία;
αν ξαναέμπαινε στο επίκεντρο της προσοχής ο πολίτης κι όχι ο τραπεζίτης;
αν ξαναβρίσκαμε ένα νέο όραμα για να δουλέψουμε με κέφι γι' αυτό;
αν ξαναβλέπαμε το αύριο με ελπίδα και όχι με τρόμο;
αν ξαναρχίζαμε από την αρχή;
Δεν ξέρω τι θα γινόταν.
Δεν μπορώ να πω με σιγουριά.
Σίγουρα όμως θα είχαμε δοκιμάσει.
Και δεν κερδίζεις ποτέ, μόνο αν δεν παίξεις ποτέ.
Ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε.
Να δουλέψουμε για να δημιουργήσουμε ένα ζωντανό μέλλον
και όχι για να διατηρήσουμε ένα πεθαμένο παρελθόν.
Να αναστρέψουμε την πορεία της καταστροφής
και να χαράξουμε το μονοπάτι της αλλαγής.
Να μη σκοτώσουμε την κορυφαία ζωογόνο δύναμη: την ελπίδα!
Να γυρίσουμε τα πράγματα και τις λέξεις ανάποδα
κι όσα ΑΝ είπαμε να γίνουν ΝΑ!
Αν γαλήνευαν οι ψυχές αυτών που "έφυγαν" απ' το δικό τους χέρι
αν βρίσκανε δικαίωση τα τέσσερα θύματα της Μαρφίν (ακριβώς πριν δυο χρόνια)
αν ξαναπαίρναν απ' τις τράπεζες τα σπίτια τους οι χιλιάδες νέοι άστεγοι
αν ξεκλείδωναν τα εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις
αν ξαναέβρισκαν δουλειά οι 1,5 εκατομμύριο άνεργοι
αν ξαναέσμιγαν οι διαλυμένες λόγω εξαθλίωσης οικογένειες
αν ξαναδίνονταν ανθρώπινοι, αξιοπρεπείς μισθοί στους μισθωτούς
αν ξαναδίνονταν αξιοπρεπείς συντάξεις στους συνταξιούχους
αν ξαναείχαν πελατεία τα μικρομάγαζα και δεν κοιτούσαν επί 12ωρο το κενό οι καταστηματάρχες
αν ξαναγύριζαν τα αυτονόητα εργασιακά δικαιώματα
αν δεν πεθαίναμε από λίγο κάθε μέρα
αν επέστρεφαν στην ιδιοκτησία και τη δικαιοδοσία της Ελλάδας ο φυσικός και πολιτιστικός της πλούτος
αν ξαναγεννιόταν η Δημοκρατία στη χώρα μας
αν ξαναείχε λόγο ο πολίτης
αν δεν μας πρόδιδαν αυτοί που μας ορκίστηκαν πίστη κι αφοσίωση
αν ξανασήκωνε κεφάλι η Ελλάδα στην Ευρώπη και στον κόσμο
αν ξαναέβρισκε τη χαμένη αξιοπρέπειά της και το περασμένο μεγαλείο της (και διηγώντας το να κλαις)
αν δεν ξανάπιανε βαριά σκουριά σε τούτα εδώ τα μάρμαρα
αν επέστρεφε το χαμόγελο στα χείλη των Ελλήνων
αν ξαναφώτιζε η ελπίδα τα βλέμματά τους
αν ξαναέλαμπε ένα αστέρι να μας οδηγεί
αν γίνονταν όλα αυτά τα "αν"
.
.
.
τότε θα στήριζα το δρόμο που μας δείχνουν οι συν-εταίροι
τότε θα έχτιζα πάνω στις ράγες που μας έβαλαν
τότε θα ψήφιζα ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και τους πρόθυμους φίλους τους.
Αλλά αυτά τα "ΑΝ" τα αντικαθιστά η ίδια η χρεωκοπημένη μνημονιακή πραγματικότητα με το "ΔΕΝ ΘΑ".
Είναι από τα πιο σίγουρα "ΔΕΝ ΘΑ" της σύγχρονης ιστορίας.
Αν επικρατήσουν αυτοί, τότε
ΔΕΝ θα ξαναβρουν δουλειά οι άνεργοι, αλλά θα τους ακολουθήσουν κι άλλοι
ΔΕΝ θα ξαναγυρίσουν σπίτια τους οι άστεγοι, αλλά θα αποκτήσουν μεγαλύτερη παρέα
ΔΕΝ θα ξαναδούμε αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις
ΔΕΝ θα ξανασηκώσει η Ελλάδα κεφάλι στην Ευρώπη και στον κόσμο, αλλά θα σκύψει διά παντός
ΔΕΝ θα ξαναγεννηθεί η Δημοκρατία, αφού οι εκλογές θα είναι "επικίνδυνες για τον τόπο"
ΔΕΝ θα ξαναλάμψουν περήφανα τα μάρμαρα
ΔΕΝ θα επιστρέψει το χαμόγελο στα χείλη μας
ΔΕΝ θα ξαναφωτίσει η ελπίδα το βλέμμα μας.
ΔΕΝ θα σηκώσουμε τα μάτια μας να δούμε με περηφάνεια τον καθρέφτη μας.
Πριν ίσως δεν ξέραμε.
Τώρα όμως όχι!
Τώρα θα φτιάξουμε τα νέα "αν"!
Και τι θα γινόταν τη Δευτέρα...
αν σταματούσαμε εδώ αυτόν τον ολέθριο δρόμο;
αν ξαναγεννούσαμε τη Δημοκρατία;
αν ξαναέμπαινε στο επίκεντρο της προσοχής ο πολίτης κι όχι ο τραπεζίτης;
αν ξαναβρίσκαμε ένα νέο όραμα για να δουλέψουμε με κέφι γι' αυτό;
αν ξαναβλέπαμε το αύριο με ελπίδα και όχι με τρόμο;
αν ξαναρχίζαμε από την αρχή;
Δεν ξέρω τι θα γινόταν.
Δεν μπορώ να πω με σιγουριά.
Σίγουρα όμως θα είχαμε δοκιμάσει.
Και δεν κερδίζεις ποτέ, μόνο αν δεν παίξεις ποτέ.
Ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε.
Να δουλέψουμε για να δημιουργήσουμε ένα ζωντανό μέλλον
και όχι για να διατηρήσουμε ένα πεθαμένο παρελθόν.
Να αναστρέψουμε την πορεία της καταστροφής
και να χαράξουμε το μονοπάτι της αλλαγής.
Να μη σκοτώσουμε την κορυφαία ζωογόνο δύναμη: την ελπίδα!
Να γυρίσουμε τα πράγματα και τις λέξεις ανάποδα
κι όσα ΑΝ είπαμε να γίνουν ΝΑ!
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Καλό βόλι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου