Όταν θα πας στην Κόλαση, Θεέ
δε θά ναι γι αμαρτίες κι ανυπακοές
θά ναι για την απελπιισία των αδικημένων
θά ναι για τον καημό των αποχωρισμένων
θά ναι για το γαμώτο των αδικοχαμένων
θά ναι για τον συσσωρευμένο πόνο όλων των πλασμάτων
του Κόσμου Σου
Και θά ναι και που μ' απειλείς με Κόλαση εμένα
και που μού τάζεις λέει ανύπαρκτους Παράδεισους
εμένα, που δεν είμαι Μέγας όπως Σύ
μα ούτε κι απειροελάχιστος, και έτσι
ούτε "ποτέ", ούτε και "πάντα"
ούτε Παράδεισος εμένα, ούτε Κόλαση
μόνο Εδώ, και μόνο Τώρα
μού προσήκει.
<μ<
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου