Έγραψε στις 04.11.2013
ο/η: Μουαμάρ Ιγνάτιος
Πώς θα αντιδρούσε ένας λογικός άνθρωπος στην παρακάτω είδηση; «Λιποθύμησε από την πείνα μαθητής γυμνασίου. Οι καθηγητές, που έσπευσαν να τον συνεφέρουν, ειδοποίησαν τους γονείς του χρησιμοποιώντας το σύγχρονο και ακριβό κινητό τού μαθητή, που βρήκαν στη τσέπη τού παντελονιού του».
Τραβηγμένο, θα πει κάποιος. Όχι και τόσο! Από τη μία ο κόσμος πεινάει, οι μαθητές λιποθυμούν στα σχολεία, ηλικιωμένοι ψάχνουν στα σκουπίδια των σούπερ-μάρκετς για ληγμένα τρόφιμα και από την άλλη μαθαίνουμε, πως το τριήμερο τής 28ης Οκτωβρίου δέν υπήρχε κενό ξενοδοχείο ή δωμάτιο σε νησιά και ορεινά θέρετρα. Είναι άραγε όλοι αυτοί, που «δραπετεύουν» εις τας εξοχάς. τόσο πλούσιοι; Όχι δεν είναι. Όλα αυτά συμβαίνουν στη χώρα καρικατούρα των ρωμιών, τη Γκρήχελαντ.
Aκόμα ένα ενδιαφέρον παράδειγμα:
Στο ραδιόφωνο, που διευθύνει ο μέγας Λιμανοπηδήμας (ελεύθερη μετάφραση τού φραγκοενετικού του επωνύμου - porto salte) γνωστή από τις πολλές «καλημέρες» της ακροάτρια, πέρυσι το Πεσάχ παρακαλούσε τον εκφωνητή να
μεσολαβήσει στον πρόεδρο τής κρεαταγοράς, γιά να της δώσουν τσάμπα λίγο κρέας να τη βγάλει. Προσφάτως όμως, επέστρεψε από εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη και περιέγραψε στους λοιπούς ακροατές τις εντυπώσεις της. Με τι χρήματα άραγε πήγε; Μήπως με αυτά, που δέν χάλασε πέρυσι, για να πάρει κρέας; Αξιοθαύμαστο είναι επίσης το γεγονός, πως η εν λόγω κυρία, δηλώνει ακραιφνώς μνημονιακή
και θερμή υποστηρίκτρια των μέτρων τής κυβέρνησης.
Εν τω μεταξύ, οι άοκνοι ξύστορχεις υπάλληλοι τού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και τού Μετσόβιου Πολυτεχνείου συνεχίζουν τον ανένδοτο αγώνα τους ενάντια στην Τρόικα. Με ελλειπή προσόντα, με κολλεγιές και διασυνδέσεις με τους επίσης άοκνους ξύστορχεις πρυτάνεις, αλλά και τους πολιτικούς, που τους διόρισαν, αρνούνται να αξιολογηθούν. Εδώ που τα λέμε, πάνω σε τι να αξιολογηθούν; Στο ποιος ρίχνει τις καλύτερες πασιέντζες την ώρα, που ο κάθε φοιτητάκος τους ζητά πληροφορίες για να εγγραφεί;
Ήρθε και η ώρα, για τους επαναστάτες βουλευτές της συγκυβέρνησης. Ακούς εκεί να φορολογηθούν οι αγρότες;
Ακούς εκεί να φορολογηθεί η πισίνα και η μεζονέτα τους, που δηλώθηκε
σαν στάνη ή κοτέτσι... Φοβερά πράγματα! Ακούς εκεί να θέλει η κυβέρνηση
να τους εντάξει στο ΤΕΒΕ, ενώ μια χαρά βρίσκονταν στον ΟΓΑ, είχαν τις
επιχειρήσεις τους, δέν πλήρωναν φόρους και έπαιρναν και σύνταξη....
Ανεπίτρεπτο....
Ποιος «κακός» θέλει να φορολογήσει την περήφανη αγροτιά; Ποιος «κακός» θέλει το κακό τού αγρότη, που βρε παιδί μου, τι κακό έκανε; Επειδή έφαγε μερικές επιδοτήσεις, επειδή δήλωσε κατά λάθος μερικές χιλιάδες λιόδεντρα και πρόβατα παραπάνω; Έτσι, τώρα πέσανε όλοι αυτοί οι ξανθομπάμπουρες τής Ευρώπης να γονατίσουνε την περήφανη (για τα Καγιέν της) αγροτιά...
Αίσχος...
Να πληρώσουν οι πρωτευουσιάνοι. Αμ πως! Στο κάτω-κάτω αυτοί και Ακρόπολη έχουνε και εύκολες γκόμενες. Το φουκαριάρικο το χωριό τι έχει και βάλθηκαν να το ξεκάνουν; Τίποτα περαστικές ουκρανές και μολδαβές, κορίτσια με λίγες απαιτήσεις. Άντε να φάνε οι κακομοίρες μερικές επιδοτήσεις τής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι περίπου σκέφτονται οι αντάρτες βουλευτές. Πώς θα τσιμπήσουν τα ψηφαλάκια, άμα δέν κάνουν τα χατίρια των απανταχού αγροτών, που ποτέ δέν πλήρωσαν φόρο;
Κι ενώ ο κόσμος πεινάει και ενώ ο κόσμος υποφέρει, όλο και περισσότερες ρωμιές «λευκαίνουν» τον πρωκτό τους σε πλαστικούς χειρούργους.
Α! Όλα και όλα. Δάνειο, για να αγοράσουμε ένα διαμέρισμα στην Εκάλη και το Ψυχικό. Δάνειο, για να πάμε διακοπές στις Μαλβίδες και τις Σεϋχέλλες. Τραβηχτικές από κάρτες, για να τα σπάσουμε στα μπουζουξίδικα, γιατί έτσι είμαστε εμείς οι ρωμιοί: Μάγκες. Βράζει το αίμα μας. Βγάζαμε 100 και χαλάγαμε 500. Τα έχωναν οι «κουτόφραγκοι» μέχρι τώρα. Εμείς μονάχα κοιτάγαμε, πως θα διοριστούμε στο δημόσιο, για να «αράξουμε», να χαρούμε τη βυζαντινή μας ραστώνη, να γλεντήσουμε με τα χρήματα των άλλων.
Αργά
το καταλάβαμε (αν τελικά το έχουμε καταλάβει)! Όλα τα δανεικά, που
παίρναμε μέχρι τώρα, ήταν για να εθιστούμε στη πρέζα, στην ευρωπαϊκή
«κρέμα καραμελέ», να γίνουμε ακόμα πιο οκνοί, ακόμα πιο αντιπαραγωγικοί,
ακόμα πιο λιμασμένοι.
Θέλαμε «κρέμα καραμελέ», γιατί δεν μας έφτανε το βραστό αυγό τής μάνας μας μιας και είμαστε «ευρωπαίοι».
Θέλαμε γρήγορα και ακριβά αμάξια, φινετσάτα ρούχα και εξωτικές διακοπές, για να νιώσουμε, πως είμαστε κάποιοι.
Μόνο με αυτά καλύπταμε τη γύμνια μας, την πολιτιστική μας ανυπαρξία, την αδιαφορία μας για πρόοδο και ευημερία μέσα από σκληρή δουλειά και αγώνα.
Ανοίγαμε μαγαζί όχι για να εξελίξουμε τη ζωή μας ή να καινοτομήσουμε, αλλά για να κάνουμε γρήγορες αρπαχτές. Πρόσφατη μελέτη κατέδειξε πως οι περισσότερες επιχειρήσεις, που άνοιξαν, ήταν σουβλατζίδικα και καφετέριες. Αυτό είναι το ρωμέϊκο επιχειρείν στη μεγάλη του πλειοψηφία.
Mα φταίνε οι πολιτικοί μας.
Είναι όλοι τους διεφθαρμένοι, ανάλγητοι, λαμόγια. Γιατί εμείς τι
είμαστε; Οι πολιτικοί αντικατοπτρίζουν τον λαό που εκπροσωπούν και ο
λαός αυτός, αυτό το βαλκανικό συνονθύλευμα βουνίσιων λήσταρχων. Εμείς
τους εκλέγουμε, εμείς τους δίνουμε εξουσία, εμείς τους κανακεύουμε, για
να μας βολέψουν.
Οι δανειστές μας ούτε καλά παιδιά είναι ούτε και αγνές προθέσεις έχουν. Γουστάρουν το οικόπεδο τής Γκρήχελαντ, αλλά ακόμα περισσότερο, γουστάρουν τα ελαττώματα τού ρωμιού. Ξέρουν, πως με λίγο μπαξίσι (προγονική λέξη) ο ρωμιός πουλάει ακόμα και τη μάνα του. Ναι, θα τα πάρουν όλα. Ναι, θα οδηγηθούμε σε ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση. Ναι, είναι πολύ πιθανόν να μας δείξουν την πόρτα και να επιστρέψουμε στο παληό μας, αλλά πολύ υποτιμημένο αυτή τη φορά, νόμισμα. Καμμία χάρη δεν θα μας κάνουν. Από την αρχή ήξεραν πού θα οδηγηθούμαστε. Άσχετα, αν εμείς τους υποτιμούσαμε και τους φωνάζαμε «κουτόφραγκους».
Θα γίνουμε αποικία τους, κέντρο τού διακομιστικού τους εμπορίου, εργάτες τους με πολύ χαμηλό κόστος, δουλοπάροικοι με άλλα λόγια. Μαθημένα τα βουνά απ' τα χιόνια από συστάσεως τού ρωμέϊκου κρατιδίου - προτεκτοράτου. Οι δανειστές μας εφάρμοσαν την ίδια μέθοδο, που εφαρμόζουν και οι έμποροι ναρκωτικών. Στην αρχή «κερνάνε», μέχρι να εθίσουν και να κάνουν τον πελάτη πρεζάκι. Πρεζάκια λοιπόν γίναμε. Πρεζάκια τής κατανάλωσης, τής εύκολης ζωής, τής ραστώνης και τής αδιαφορίας.
Ποτέ δέν απαιτήσαμε να τιμωρηθούν οι κλεπτοκράτες.
Το κάναμε γαργάρα.
Ποτέ δέν κυνηγήσαμε τους διαπλεκόμενους
Το κάναμε γαργάρα.
Ποτέ δέν στείλαμε φυλακή τους κλέφτες, πλην ελαχίστων.
Γαργάρα και πάλι.
Ποτέ δέν στρωθήκαμε να δουλέψουμε.
Πολλές γαργάρες, που, απʼ ότι φαίνεται, δέν μας έκαναν και πολύ καλό στην υγεία μας. Αυτό λοιπόν
το γνωρίζουν καλά οι «θεράποντες»
δανειστές μας και έχουν ξεκινήσει να μας χορηγούν υπόθετα. Και δεν είναι μόνο, ότι αυξάνουν τα υπόθετα, αλλά μεγαλώνει και το μέγεθός τους. Πάντως, «καλά» δέν πρόκειται να γίνουμε ποτέ.
Όχι δεν φταίει η νέα τάξη πραγμάτων.
Φταίει η παλαιά τάξη των πεπραγμένων τής Ρωμιοσύνης, που δυστυχώς διαιωνίζεται...
Μυαλό όμως δέν βάλαμε ποτέ. Ούτε και πρόκειται να βάλουμε.
http://www.freeinquiry.gr/
Πώς θα αντιδρούσε ένας λογικός άνθρωπος στην παρακάτω είδηση; «Λιποθύμησε από την πείνα μαθητής γυμνασίου. Οι καθηγητές, που έσπευσαν να τον συνεφέρουν, ειδοποίησαν τους γονείς του χρησιμοποιώντας το σύγχρονο και ακριβό κινητό τού μαθητή, που βρήκαν στη τσέπη τού παντελονιού του».
Τραβηγμένο, θα πει κάποιος. Όχι και τόσο! Από τη μία ο κόσμος πεινάει, οι μαθητές λιποθυμούν στα σχολεία, ηλικιωμένοι ψάχνουν στα σκουπίδια των σούπερ-μάρκετς για ληγμένα τρόφιμα και από την άλλη μαθαίνουμε, πως το τριήμερο τής 28ης Οκτωβρίου δέν υπήρχε κενό ξενοδοχείο ή δωμάτιο σε νησιά και ορεινά θέρετρα. Είναι άραγε όλοι αυτοί, που «δραπετεύουν» εις τας εξοχάς. τόσο πλούσιοι; Όχι δεν είναι. Όλα αυτά συμβαίνουν στη χώρα καρικατούρα των ρωμιών, τη Γκρήχελαντ.
Aκόμα ένα ενδιαφέρον παράδειγμα:Στο ραδιόφωνο, που διευθύνει ο μέγας Λιμανοπηδήμας (ελεύθερη μετάφραση τού φραγκοενετικού του επωνύμου - porto salte) γνωστή από τις πολλές «καλημέρες» της ακροάτρια, πέρυσι το Πεσάχ παρακαλούσε τον εκφωνητή να
μεσολαβήσει στον πρόεδρο τής κρεαταγοράς, γιά να της δώσουν τσάμπα λίγο κρέας να τη βγάλει. Προσφάτως όμως, επέστρεψε από εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη και περιέγραψε στους λοιπούς ακροατές τις εντυπώσεις της. Με τι χρήματα άραγε πήγε; Μήπως με αυτά, που δέν χάλασε πέρυσι, για να πάρει κρέας; Αξιοθαύμαστο είναι επίσης το γεγονός, πως η εν λόγω κυρία, δηλώνει ακραιφνώς μνημονιακή
και θερμή υποστηρίκτρια των μέτρων τής κυβέρνησης.
Εν τω μεταξύ, οι άοκνοι ξύστορχεις υπάλληλοι τού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και τού Μετσόβιου Πολυτεχνείου συνεχίζουν τον ανένδοτο αγώνα τους ενάντια στην Τρόικα. Με ελλειπή προσόντα, με κολλεγιές και διασυνδέσεις με τους επίσης άοκνους ξύστορχεις πρυτάνεις, αλλά και τους πολιτικούς, που τους διόρισαν, αρνούνται να αξιολογηθούν. Εδώ που τα λέμε, πάνω σε τι να αξιολογηθούν; Στο ποιος ρίχνει τις καλύτερες πασιέντζες την ώρα, που ο κάθε φοιτητάκος τους ζητά πληροφορίες για να εγγραφεί;
Ήρθε και η ώρα, για τους επαναστάτες βουλευτές της συγκυβέρνησης. Ακούς εκεί να φορολογηθούν οι αγρότες;
Ακούς εκεί να φορολογηθεί η πισίνα και η μεζονέτα τους, που δηλώθηκε
σαν στάνη ή κοτέτσι... Φοβερά πράγματα! Ακούς εκεί να θέλει η κυβέρνηση
να τους εντάξει στο ΤΕΒΕ, ενώ μια χαρά βρίσκονταν στον ΟΓΑ, είχαν τις
επιχειρήσεις τους, δέν πλήρωναν φόρους και έπαιρναν και σύνταξη....Ανεπίτρεπτο....
Ποιος «κακός» θέλει να φορολογήσει την περήφανη αγροτιά; Ποιος «κακός» θέλει το κακό τού αγρότη, που βρε παιδί μου, τι κακό έκανε; Επειδή έφαγε μερικές επιδοτήσεις, επειδή δήλωσε κατά λάθος μερικές χιλιάδες λιόδεντρα και πρόβατα παραπάνω; Έτσι, τώρα πέσανε όλοι αυτοί οι ξανθομπάμπουρες τής Ευρώπης να γονατίσουνε την περήφανη (για τα Καγιέν της) αγροτιά...
Αίσχος...
Να πληρώσουν οι πρωτευουσιάνοι. Αμ πως! Στο κάτω-κάτω αυτοί και Ακρόπολη έχουνε και εύκολες γκόμενες. Το φουκαριάρικο το χωριό τι έχει και βάλθηκαν να το ξεκάνουν; Τίποτα περαστικές ουκρανές και μολδαβές, κορίτσια με λίγες απαιτήσεις. Άντε να φάνε οι κακομοίρες μερικές επιδοτήσεις τής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι περίπου σκέφτονται οι αντάρτες βουλευτές. Πώς θα τσιμπήσουν τα ψηφαλάκια, άμα δέν κάνουν τα χατίρια των απανταχού αγροτών, που ποτέ δέν πλήρωσαν φόρο;
Κι ενώ ο κόσμος πεινάει και ενώ ο κόσμος υποφέρει, όλο και περισσότερες ρωμιές «λευκαίνουν» τον πρωκτό τους σε πλαστικούς χειρούργους.
Α! Όλα και όλα. Δάνειο, για να αγοράσουμε ένα διαμέρισμα στην Εκάλη και το Ψυχικό. Δάνειο, για να πάμε διακοπές στις Μαλβίδες και τις Σεϋχέλλες. Τραβηχτικές από κάρτες, για να τα σπάσουμε στα μπουζουξίδικα, γιατί έτσι είμαστε εμείς οι ρωμιοί: Μάγκες. Βράζει το αίμα μας. Βγάζαμε 100 και χαλάγαμε 500. Τα έχωναν οι «κουτόφραγκοι» μέχρι τώρα. Εμείς μονάχα κοιτάγαμε, πως θα διοριστούμε στο δημόσιο, για να «αράξουμε», να χαρούμε τη βυζαντινή μας ραστώνη, να γλεντήσουμε με τα χρήματα των άλλων.
Αργά
το καταλάβαμε (αν τελικά το έχουμε καταλάβει)! Όλα τα δανεικά, που
παίρναμε μέχρι τώρα, ήταν για να εθιστούμε στη πρέζα, στην ευρωπαϊκή
«κρέμα καραμελέ», να γίνουμε ακόμα πιο οκνοί, ακόμα πιο αντιπαραγωγικοί,
ακόμα πιο λιμασμένοι. Θέλαμε «κρέμα καραμελέ», γιατί δεν μας έφτανε το βραστό αυγό τής μάνας μας μιας και είμαστε «ευρωπαίοι».
Θέλαμε γρήγορα και ακριβά αμάξια, φινετσάτα ρούχα και εξωτικές διακοπές, για να νιώσουμε, πως είμαστε κάποιοι.
Μόνο με αυτά καλύπταμε τη γύμνια μας, την πολιτιστική μας ανυπαρξία, την αδιαφορία μας για πρόοδο και ευημερία μέσα από σκληρή δουλειά και αγώνα.
Ανοίγαμε μαγαζί όχι για να εξελίξουμε τη ζωή μας ή να καινοτομήσουμε, αλλά για να κάνουμε γρήγορες αρπαχτές. Πρόσφατη μελέτη κατέδειξε πως οι περισσότερες επιχειρήσεις, που άνοιξαν, ήταν σουβλατζίδικα και καφετέριες. Αυτό είναι το ρωμέϊκο επιχειρείν στη μεγάλη του πλειοψηφία.
Mα φταίνε οι πολιτικοί μας.
Είναι όλοι τους διεφθαρμένοι, ανάλγητοι, λαμόγια. Γιατί εμείς τι
είμαστε; Οι πολιτικοί αντικατοπτρίζουν τον λαό που εκπροσωπούν και ο
λαός αυτός, αυτό το βαλκανικό συνονθύλευμα βουνίσιων λήσταρχων. Εμείς
τους εκλέγουμε, εμείς τους δίνουμε εξουσία, εμείς τους κανακεύουμε, για
να μας βολέψουν.Οι δανειστές μας ούτε καλά παιδιά είναι ούτε και αγνές προθέσεις έχουν. Γουστάρουν το οικόπεδο τής Γκρήχελαντ, αλλά ακόμα περισσότερο, γουστάρουν τα ελαττώματα τού ρωμιού. Ξέρουν, πως με λίγο μπαξίσι (προγονική λέξη) ο ρωμιός πουλάει ακόμα και τη μάνα του. Ναι, θα τα πάρουν όλα. Ναι, θα οδηγηθούμε σε ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση. Ναι, είναι πολύ πιθανόν να μας δείξουν την πόρτα και να επιστρέψουμε στο παληό μας, αλλά πολύ υποτιμημένο αυτή τη φορά, νόμισμα. Καμμία χάρη δεν θα μας κάνουν. Από την αρχή ήξεραν πού θα οδηγηθούμαστε. Άσχετα, αν εμείς τους υποτιμούσαμε και τους φωνάζαμε «κουτόφραγκους».
Θα γίνουμε αποικία τους, κέντρο τού διακομιστικού τους εμπορίου, εργάτες τους με πολύ χαμηλό κόστος, δουλοπάροικοι με άλλα λόγια. Μαθημένα τα βουνά απ' τα χιόνια από συστάσεως τού ρωμέϊκου κρατιδίου - προτεκτοράτου. Οι δανειστές μας εφάρμοσαν την ίδια μέθοδο, που εφαρμόζουν και οι έμποροι ναρκωτικών. Στην αρχή «κερνάνε», μέχρι να εθίσουν και να κάνουν τον πελάτη πρεζάκι. Πρεζάκια λοιπόν γίναμε. Πρεζάκια τής κατανάλωσης, τής εύκολης ζωής, τής ραστώνης και τής αδιαφορίας.
Ποτέ δέν απαιτήσαμε να τιμωρηθούν οι κλεπτοκράτες.
Το κάναμε γαργάρα.
Ποτέ δέν κυνηγήσαμε τους διαπλεκόμενους
Το κάναμε γαργάρα.
Ποτέ δέν στείλαμε φυλακή τους κλέφτες, πλην ελαχίστων.Γαργάρα και πάλι.
Ποτέ δέν στρωθήκαμε να δουλέψουμε.
Πολλές γαργάρες, που, απʼ ότι φαίνεται, δέν μας έκαναν και πολύ καλό στην υγεία μας. Αυτό λοιπόν
το γνωρίζουν καλά οι «θεράποντες»
δανειστές μας και έχουν ξεκινήσει να μας χορηγούν υπόθετα. Και δεν είναι μόνο, ότι αυξάνουν τα υπόθετα, αλλά μεγαλώνει και το μέγεθός τους. Πάντως, «καλά» δέν πρόκειται να γίνουμε ποτέ.
Όχι δεν φταίει η νέα τάξη πραγμάτων.
Φταίει η παλαιά τάξη των πεπραγμένων τής Ρωμιοσύνης, που δυστυχώς διαιωνίζεται...
Μυαλό όμως δέν βάλαμε ποτέ. Ούτε και πρόκειται να βάλουμε.
http://www.freeinquiry.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου