Ήταν το 1973 όταν μέσα στην τότε χούντα κάποιοι επώνυμοι καλλιτέχνες
της εποχής προσπάθησαν να ανεβάσουν μιά θεατρική παράσταση για να
διακωμωδήσουν την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε τότε,αλλά κυρίως
για να περάσουν τα εξεγερσιακά μηνύματά τους στον κόσμο.Η χούντα όπως
και κάθε χούντα,έψαξε και τελικά βρήκε την άκρη να λογοκρίνει το έργο
και να φυλακίσει κάποιους απο τους πρωταγωνιστές.Παρ’όλα αυτά το έργο
ανέβηκε ξανά και ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο μήνυμά του.Το έργο λεγότανε «Το Μεγάλο Μας Τσίρκο».
41 χρόνια μετά,στην Ελλάδα δέν υπάρχουνε τάνκς στους δρόμους,οι μπάτσοι και οι ρουφιάνοι δέν την στήνουν(;)έξω απο τα σπίτια μας,έχουμε μιά εκλεγμένη “δημοκρατική” (;)κυβέρνηση,δέν υπάρχουν αξιωματούχοι φιλοχουντικοί(;) ούτε και παρακρατικοί τραμπούκοι και υμνητές της χούντας που κυνηγάνε ανυπεράσπιστα αναρχοκουμμούνια(;) και φυσικά δέν υπάρχουν λογοκρισίες και θρησκευτικές εμμονές(;).
Επίσης θα πρέπει να επισημανθεί πως ο σύγχρονος ‘Ελληνας εξελίχθηκε σε μεγάλο υμνητή και σε άξιο συνεχιστή του αρχαίου πολιτισμού κι όπου σταθεί κι όπου βρεθεί διαλαλεί με στόμφο την καταγωγή του και κραυγάζει με τιμή για τα ιδανικά του πολιτεύματος και των εκπροσώπων του στο κοινοβούλιο.Σε αυτόν τον λαμπρόν χώρον που κοσμεί όχι μονάχα την χώρα μας μα και την οικουμένη ολόκληρη.
41 χρόνια μετά,η χώρα εξελίχθηκε στην κυριολεξία σε ένα απέραντο τσίρκο ,τσίρκο της απελπισίας βέβαια κι όχι της χαράς που πλέον οι πολίτες της σταμάτησαν να αστειεύονται με την τραγελαφική κατάσταση και τό ‘χουνε ρίξει άλλοι στις αυτοκτονίες,άλλοι στο ναζισμό,άλλοι στη μισαλλοδοξία,άλλοι στις κάθε είδους πρέζες,άλλοι στις κάθε είδους πουστιές κι άλλοι βέβαια στα πολυαγαπημένα μπουζούκια.
41 χρόνια μετά σε αυτή τη χώρα – μπουρδέλο ο μέσος εργαζόμενος προσπαθεί να καταλάβει πώς κάποιοι κατάφεραν και έφαγαν 2/3/5/10/100 εκατομμύρια και κυκλοφορούν άνετα ανάμεσά μας αλλά οι ευρωπαίοι “σύμμαχοί” μας,σταυρώνουν τον κάθε δημόσιο υπάλληλο,τον κάθε μικροεπιχειρηματία,τον κάθε συνταξιούχο,τον κάθε μισθωτό σκλάβο μήν τυχόν και πάρουν 5/10 ευρώ παραπάνω και τους φτάσουνε.Φυσικά η όλη προσπάθεια επικροτείται απο μερίδα της ίδιας κοινωνίας που πλήττεται απο τα ίδια μέτρα,αλλά εδώ θα πρέπει να δώσουμε συγχαρητήρια στην επιτυχημένη επικοινωνιακή πολιτική του καθεστώτος και ταυτόχρονα,στην αρχαιοελληνική παιδεία των ψηφοφόρων της λαμπρής αυτής χώρας.
Μπορεί στην Αφρική να υπάρχουνε φυλές που σου τρώνε τα συκώτια και την καρδιά ξέρω ‘γώ…εδώ υπάρχει εκλεγμένη δημοκρατική κυβέρνηση που σου βγάζει καρκίνο,σου περνά την θηλιά ή σε σπρώχνει απο τα μπαλκόνια και τα παράθυρα,και απο κάτω η σάρα και η μάρα που χαίρεται με την δυστυχία του διπλανού και σηκώνει τα χέρια ψηλά στο θεό των ελλήνων και σκύβει το αθώο κεφαλάκι της στου σαμαροβενιζέλου το χεράκι και τεντώνει το ροδαλό κωλαράκι της στις ψωλές των αφεντικών μετά συγχωρήσεως…
41 χρόνια μετά αναμένουμε να πιάσουν τόπο οι προσευχές των απανταχού άξιων χριστιανών αυτού ειδικά του τόπου,να βάλει το χέρι της η παναγιά να κάνει ξού τα μνημόνια.Μπροστάρης στην προσπάθεια ο φωτισμένος μας πρωθυπουργός που σάν άλλος μεσσίας ορκίζεται στο όνομα του θεού,του ευρώ και της μίζας.
Τώρα κάθομαι και σκέφτομαι σε ποιό θεό να πιστεύουν άραγε αυτοί που έχουνε χίλιους δυό χιτώνες και θέλουνε να φορέσουνε το δικό μου και το δικό σου.Κάθομαι και σκέφτομαι επίσης πόσο μαλάκας ήμουνα που πάλευα στην γαμωδουλειά για να πάω απο τα 35 ευρώ στα 40.Πόσο τυφλός ήμουνα που δέν έβλεπα γύρω μου τα εκατομμύρια να περνάνε και να εξαφανίζονται.Λέτε να είχανε δίκιο κάτι φιλελέ,απολιτίκ ή κάτι ψεκασμένοι που μου είπανε καλά να πάθεις αφού δέν άπλωσες και εσύ το ξερό σου…
41 χρόνια μετά μαζεύουμε ξανά τα μπογαλάκια μας να μεταναστεύσουμε για να σώσουμε ο,τιδήποτε κι άν σώζεται.Να αναζητήσουμε την αξιοπρέπεια που χάσαμε στα κάτεργα του μεροκάματου και τις ελπίδες που εναποθέσαμε στις πόρτες του ΟΑΕΔ.Κάνουμε χώρο για τους υποψήφιους επενδυτές (του θεού και αυτοί εννοείται)που θα φέρουνε την πολυπόθητη ανάπτυξη.Αυτή η χώρα δέν μας χωρά όλους πλέον.Εμείς επενδύσαμε στα όνειρά μας και αυτοί επενδύσανε στους εφιάλτες μας.Και τουλάχιστον μέχρι στιγμής κερδίζουνε.
41 χρόνια μετά φτάσαμε να μας κυβερνάνε κάτι κοπρόσκυλα,κάτι τεμπελχανάδες που πουλάνε δημοκρατική μούρη και που ζητάνε και τα ρέστα επειδή αυτοί γαμήσανε τη χώρα.Άκου θράσος οι μπάσταρδοι…
Οι κωλομπάσταρδοι με τα γαμωσόγια τους κανονίζουνε την ζωή μας,που η μόνη ιδεολογία και ανάγκη που έχουν είναι η μίζα και η καλοπέραση.Σκουλήκια…
Παράσιτα βρωμερά που κατάντησαν την χώρα σκουπιδότοπο γεμάτο σκατένια απορρίματα παντός είδους.Μίζες, λαμογιές, φασισμό,ναζισμό,εκμετάλλευση μέχρι αηδίας,καρτέλ εμπορίου,απατεώνες παντός επι στητού και ό,τι άλλο βγάζει αυτή η άρρωστη καρκινογόνος μήτρα του κεφαλαίου και της ολιγαρχίας.
41 χρόνια μετά καταδικάστηκε ο Φίλιππος(Παστίτσιος)για σάτυρα άκουσον άκουσον ύστερα απο την καταγγελία του νεοπαγανιστικού νεοναζιστικού συνονθυλεύματος των γαμωσατανιστών της Χρυσής Αρχιδιάς.
Ψευδοχριστιανοί έχω ένα μήνυμα για εσάς.Έχετε καπαρώσει περίοπτη θέση στην κόλαση κι ας μήν το ξέρετε.Παρέα με το μονόφθαλμο φωτισμένο μεγαλοαστό παπάρι που ακούει στο όνομα Σαμαράς.Θα πάτε με συνοδεία ΜΑΤ, αστούς και φασίστες.Γιατί σας πείραξε η κοινωνική σας μαλάκυνση και όχι ο συνολικός βιασμός.Γιατί για μιά ακόμη φορά βλέπετε το δέντρο και όχι το δάσος.Γιατί η αμορφωσιά σας και η θεοπληξία σας, σας τυφλώνει και λέτε και κάνετε και ελπίζετε σε μαλακίες.
41 χρόνια μετά,μετά την απεριόριστη κλεψιά κράτους και λαμογιών οι μανάδες μας ψάχνουνε στους κάδους.Τα παιδιά μας έχουνε σταματήσει να ονειρεύονται.Γίνονται ζόμπι σάν τους μεγάλους…Τους καταδικάσατε το μέλλον.Και οι γέροι μας γίνονται πιό άρρωστοι ακόμη.Και πεθαίνουνε με μιά αγωνία χαραγμένη στα πρόσωπά τους.Τί θ’απογίνουνε αυτοί που μένουνε πίσω.
41 χρόνια μετά στην δημοκρατική αυτή χώρα με τη μεγάλη ιστορία,περιθωριοποιούνται όσοι δέν έχουν τα απαραίτητα για να ζήσουν.Στιγματίζονται οι άρρωστοι και οι κατατρεγμένοι που εκμεταλλεύτηκε και πέταξε στα σκουπίδια ύστερα, η βολεμένη συνείδηση του κάθε μαλάκα οικογενειάρχη.Κι απο πάνω οι βουλευτές του λαού να επικυρώνουν καταδίκες και να κομπάζουν για το κοινωνικό τους έργο.Να γαμάνε την ζωή του αλλουνού και ύστερα να εξαφανίζονται.
41 χρόνια μετά να σου λένε πως τα φάγαμε μαζί,την στιγμή που αυτοί χτίζανε βιλλάρες στας Μυκόνους,αγοράζανε σπιταρόνες στα Λονδίνα και ποιός ξέρει πού σκατά αλλού,την στιγμή που τα χώνανε στα χρηματιστήρια και στις οφ σόρ και εσύ δέν είχες να πάρεις πετρέλαιο να ζεσταθείς και να βρείς λεφτά για να φτιάξεις τα δόντια σου.Αλλά μαζί τα φάγαμε…
41 χρόνια μετά τα τσογλάνια που μας οδήγησαν στη χρεοκωπία την βγάζουνε καθαρή και μας πασπαλίζουν τρομοκρατίες και άλλα δεινά που θα έρθουν πιθανότατα απο τους κομμουνιστές που θα επικρατήσουν στο κοινοβουλευτικό μπουρδέλο.
Οι πραγματικοί τρομοκράτες που σε σκοτώνουν σιγά σιγά όταν σου κόβουνε το ρεύμα,όταν σε στέλνουνε σπίτι σου χωρίς δουλειά,όταν σε παρατάνε έξω απο τα νοσοκομεία αβοήθητο,όταν σου βγάζουνε το σπίτι στο σφυρί,όταν σε κυνηγάνε τα χρέη και οι τράπεζες,όταν σε απειλούν ανοιχτά οι εισπρακτικές εταιρείες,όταν σε απειλούν με διώξεις άν τους ταράξεις την αστική νομιμότητα,όταν όταν όταν…
41 χρόνια μετά νέοι άνθρωποι πεθαίνουνε απο μαγκάλια και οι ευθύνες αντί να βαραίνουν τους υπεύθυνους της φτωχοποίησης της κοινωνίας,βαραίνουν την άγνοια των φτωχών φοιτητών και των ανυπεράσπιστων γυναικόπαιδων.Κατά τ’άλλα οι νέοι απο ‘δώ και μπρός θ’απολαμβάνουν free wi-fi στο πλαίσιο του success story της κυβερνητικής μπουρδολογίας.
41 χρόνια μετά ανοίγουνε τα καταστήματα τις Κυριακές γιατί ο κόσμος δέν έχει χρόνο να ψωνίσει και επειδή του τρέχουν τα λεφτά απο τα μπατζάκια πρέπει να στείλει χιλιάδες συμπολίτες και συναδέλφους του στο καθημερινό κάτεργο καί την μοναδική ημέρα που θέλει να ξεκουραστεί.Αφού καταργήσανε τα πενθήμερα,τώρα καταργούνε και τα εξαήμερα.
41 χρόνια μετά μειώσανε τους μισθούς και τα μεροκάματα ενώ οι λογαριασμοί και τα τρόφιμα ανεβαίνουνε για να θησαυρίζουν τα λαμόγια και τα καρτέλ.
41 χρόνια μετά και πολλά περισσότερα απο την μικρασιατική καταστροφή αυτοί που το παίζουνε χριστιανοί και υπερασπιστές της ανθρώπινης ζωής ,βασανίζουν,προπηλακίζουν και πνίγουν τους κατατρεγμένους του κόσμου που προσπαθούνε να βρούνε σανίδα σωτηρίας απο τις αλλεπάλληλες διώξεις των στημένων πολέμων της Δύσης,τις θρησκευτικές διώξεις και τις απάνθρωπες συνθήκες για τις γυναίκες και τα παιδιά.
Αλλά ευτυχώς,δόξα τω θεώ εμείς δέν ζούμε εκεί.Μονάχα τα ρούχα και τα παπούτσια που φτιάχνουν αγοράζουμε.
41 χρόνια μετά μπορούμε να πούμε πολλά γι’αυτό το γκροτέσκο τσίρκο του ελληνικού κράτους,και τα καμώματα της ευνουχισμένης κοινωνίας.Της αγαπημένης μας εργατικής τάξης που πνέει τα λοίσθια ζητιανεύοντας ώρες απο τους δουλοπάροικους με τις επιχορηγήσεις για λίγα σκατοευρώ.Τα κόμματα και τις παρατάξεις εκείνες που μας πουλάνε μπαλαμούτι για καλύτερες αριστερότερες μέρες.Ακόμη κι εκείνους που επιμένουν ν’αναζητούν την κοινωνική ουτοπία στο ατομικό φαντασιακό χαμένοι στα λαγούμια τους και στην ατομική και υποκριτική τους νεανική επαναστατική καύλα.
41 χρόνια μετά οι χειρότεροι προπαγανδιστές και υπερασπιστές της εξαθλίωσης ζούν και βασιλεύουν υποβασταζόμενοι στους μεγαλοδιαπλεκόμενους μηντιάρχες.Ενορχηστρώνοντας την αλλοίωση συνειδήσεων του κοινού που διψά για κώλους,για ρομάντσα,για πίστες με γαρύφαλλα και για Μύκονο κι Αράχωβα.
Μα το χειρότερο απ’όλα είναι να βλέπεις τα σκατένια πρόσωπα των υπεύθυνων για την υποδούλωσή σου να μιλάνε ακόμη για ελπίδα και σωτηρία.Για εκλογές,για ανάπτυξη,για θυσίες και μπούρδες ατελείωτες γαρνιρισμένες με συντηρητική πατσαβούρα.
Δυστυχώς υπάρχουν αιτίες πολλές,που μας αποτρέπουν να σηκώσουμε τα στήθη μας και να πούμε μαζικά ώς εδώ!Και κάθε μέρα που περνά, η καθημερινότητά μας μπουκώνει ολοένα και περισσότερο με αυτά τα καταραμένα παράσιτα σε συνδυασμό με την απελπισία και την απόγνωση της φτώχειας μας.
Μα η ελπίδα υπάρχει ακόμη.Κάποια στιγμή να δούμε όλους αυτούς που μας σκότωσαν,όλα αυτά τα νταβατζηλίκια που μας σκλάβωσαν, να στέκονται ανυπεράσπιστα κάτω απο τους μπαλτάδες μας.Και τότε να δούμε ποιός θα γελά και ποιός θα κλαίει…
ΑΝΩΝΥΜΟς & ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου