Ποιος θυμάται τους νεκρούς;

16 August 2013

Θανάσης, Μαρία, Σάββας, Νίκος, Αλέξης. Μερικά μόνο ονόματα ανθρώπων που δεν είναι πια εδώ. Έφυγαν, ο καθένας δολοφονημένος με διαφορετικό τρόπο. Και δεν είναι οι μόνοι. Είναι πολλοί ακόμη που δεν τους ξέρουμε ή που πολύ σύντομα θα τους μάθουμε.

Ποιος θυμάται τους νεκρούς; Το μαγκάλι της Λάρισας που σκότωσε δύο παιδιά, επειδή δεν είχαν χρήματα για να ζεσταθούν. Σε έναν χειμώνα που όλοι περίμεναν το χειρότερο, αλλά κανείς δεν έκανε τίποτα για να το σταματήσει. Που ολόκληρες πόλεις έζησαν μέσα σε ένα νέφος φτώχειας και δύο παιδιά πέθαναν από τις αναθυμιάσεις της.

Ποιος θυμάται την Μαρία; Ένα ακόμη θύμα του λυσσαλέου διωγμού των οροθετικών. Που για ένα κλεμμένο παντελόνι βρέθηκε στην φυλακή κι από κει κρεμασμένη από το σεντόνι μέσα στο κελί της. “Μία φυλακισμένη οροθετική λιγότερη” όπως πολύ σωστά γράφτηκε εκείνες τις μέρες.

Πόσα θυμίζει το όνομα Αλέξης; Ένα παιδί που συνδέθηκε ακόμη και με τη ληστεία των βασανισθέντων του Βελβεντού και που κανείς δεν χάνει την ευκαιρία να σπιλώσει την οικογένεια του με ταμπέλες τρομοκρατίας και “αναρχίας” μόνο και μόνο γιατί ένας μπάτσος τον εκτέλεσε ένα βράδυ στα Εξάρχεια. Κι ο κόσμος αντέδρασε. Έστω και για μια φορά.

Ποιος θα θυμάται αύριο τον Θανάση; Θύμα μιας πρακτικής που θέλει τους μισούς να ζουν από τα πρόστιμα των άλλων μισών, γιατί αυτό επέλεξαν να κάνουν. Να νομίζουν ότι είναι “βιοπαλαιστές”, ενώ στην πραγματικότητα κυνηγούν την “παρανομία του εισιτηρίου”. Χωρίς κανείς τους να σκεφτεί έστω για λίγο, ποιοι είναι οι πραγματικά παράνομοι.

Ποιοι είναι οι εργολάβοι που τους εκμεταλλεύονται για να κυνηγούν συμπολίτες τους. Ποιοι είναι οι λαθρέμποροι πετρελαίου που συνταξιδεύουν με τους πρωθυπουργούς, αγοράζουν δημόσιες επιχειρήσεις κοψοχρονιά κι απειλούν δεξιά κι αριστερά κόσμο. Ποιοι είναι αυτοί που καταδικάζονται και παραμένουν ελεύθεροι γιατί είναι “λίγο περισσότεροι ίσοι” απέναντι στο νόμο από σένα;

Ποιος σκότωσε αυτούς τους ανθρώπους; Μην περιμένεις να στο πει κανείς από εκεί που έχει συνηθίσει να “ενημερώνεσαι”. Γιατί δεν θα το ακούσεις ποτέ. Διαφορετικά, θα είχες αποφασίσει να κάνεις κάτι γι’ αυτό. Από το πολύ απλό, όπως είναι ένα εισιτήριο που θα αξίζει σε λίγο όσο μισό μεροκάματο, μέχρι το έγκλημα που καθημερινά αθωώνεται επειδή τα παράνομα πολυκαταστήματα έτυχε να χτίζονται από ανθρώπους που δεν είναι “εγκληματίες”, αλλά “επενδυτές”.

Αλήθεια, πόσα παιδιά ακόμη θα πρέπει να πεθάνουν; Πόσοι ακόμη θα θυσιάζονται στο βωμό ενός “πρωτογενούς πλεονάσματος” που σκοτώνει ανθρώπους κι οδηγεί στην ανεργία εκατομμύρια;

Στην Ελλάδα την αλλαγή έφερνε πάντα ένας νεκρός ή ένας ξεπουλημένος. Οι νεκροί είναι πολλοί, όμως κανείς τους δεν κατάφερε να πείσει τους υπόλοιπους. Γιατί οι οι ξεπουλημένοι είναι ανίκητοι. Για την ώρα...

(Η Βραζιλία έβγαλε εκατομμύρια στους δρόμους με αφορμή την τιμή των εισιτηρίων μαζικής μεταφοράς. Βέβαια, στην Βραζιλία επτά στους δέκα δεν έχουν ούτε δεύτερο βρακί να φορέσουν. Εμείς εδώ ακόμη αντέχουμε. Μόλις γεμίσουμε τις δικές μας φαβέλες, τότε ίσως βάλουμε μυαλό.)

(Ο Θανάσης δολοφονήθηκε. Για Ένα ευρώ και σαράντα λεπτά)

 http://polyfimos.blogspot.gr/

Το όγδοο αμάρτημα…

Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα είναι γνωστά. Μας βοήθησε λίγο κι ο Φίντσερ στο Seven να τα εμπαιδώσουμε, λες και δεν τα γνωρίζουμε από τη μέρα που καταλαβαίνουμε τι παίζει σ΄αυτό το κόσμο. Αλαζονεία, οκνηρία, λαιμαργία, λαγνεία, απληστια, οργή, ζηλοφθονία. Νομίζω όμως πως είναι καιρός να μπει στη λίστα κι ένα άλλο διαχρονικό αμάρτημα, που κατά τη ταπεινή μου γνώμη είναι η μάνα όλων των υπόλοιπων.

Η απάθεια..

Κι είναι η μάνα, γιατί αυτή επιτρέπει στα υπόλοιπα να κόβουν βόλτες ανενόχλητα πάνω στη μίζερη αντίληψη της ζωής. Αν τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα μπορούν ν΄ανοίξουν τη πόρτα για τη κόλαση, η απάθεια είναι αυτή που τους επιτρέπει να υπάρχουν, να δίνουν τη καθημερινή τους παράσταση στο θέατρο της παράνοιας που ονομάζεται ανθρώπινος πολιτισμός.
Ψάχνοντας τη λέξη απάθεια, βρήκα μια φράση που ειπε κάποιος άγνωστος. Η ανοχή συνίσταται από εννιά μέρη απάθειας κι ένα μέρος πουτανίστικης αγάπης.
Το 1964 μπροστά στο σπίτι της, η Κίτυ Τζενοβέζε δολοφονείται αγρια ενώ το δράμα παρακολουθούσαν αμέτοχοι 38 μάρτυρες-γείτονες μέσα από τα παράθυρά τους, χωρίς να πιάσουν ούτε το τηλέφωνο να καλέσουν την αστυνομία. Η απάθεια αυτών των ανθρώπων έγινε θρύλος. Γράφτηκαν μελέτες, βιβλία, ταινίες ακόμα και τραγούδια για τη περίπτωση αυτή που πήρε διάφορα ονόματα. “Το σύνδρομο του θεατή” “το σύνδρομο του κακού Σαμαρείτη” “το σύνδρομο Τζενοβέζε” Καταναλώθηκε ένα σωρό μελάνι για να βρει λόγια, αιτίες, εξηγήσεις γιατί αυτοί οι άνθρωποι έμειναν ΑΠΑΘΕΙΣ.
Το όγδοο θανάσιμο αμάρτημα δεν είναι καινούργιο. Βαδίζει μαζί με τα υπόλοιπα χέρι χέρι. Δίπλα στα άπληστα αρπακτικά, την ώρα που δολοφονούν τα θύματά τους που μπορεί να είναι ακόμα και ολόκληροι λαοί, υπάρχει η απάθεια εκείνων που που παρακολουθούν αμέτοχοι να διαπράττεται το έγκλημα. Δεν “ανακατεύονται” “θέλουν την ησυχία τους”. Δεν “θέλουν μπλεξίματα” Κι ακόμα χειρότερα. Δεν τους αφορά αν δεν είναι οι ίδιοι τα θύματα, ή στη χειρότερη περίπτωση δεν αντιδρούν καν, όταν είναι τα θύματα.
Η απάθεια είναι η είσοδος για τη κόλαση. Η παιδική χαρά των απανταχού άπληστων μωρόδοξων αμαρτωλών. Που στο δρόμο για τη κόλαση πατάνε πάνω στις ζωές των ανθρώπων σαν νά’ναι κουρελούδες. Πατάνε γιατί οι άνθρωποι έχουν μετατραπεί σε κουρελούδες. Βλέπουν τη ζωή τους μέσα από τα μάτια ενός παλιόχαρτου. Που το παίζουν οι άλλοι όπως γουστάρουν.
Θα μπορούσε έστω κι ένας να είχε κατέβει κάτω να φωνάξει, να τρομάξει το φονιά, να σώσει τη Κίτυ. Τι ήταν αυτό που κράτησε 38 ανθρώπους κρυμμένους μέσα στις φωλιές τους σαν ποντίκια.. Τι ήταν αυτό που ήταν τόσο δυνατό ώστε να δεχτούν να ζήσουν μ΄αυτές τις εικόνες για το υπόλοιπο της ζωής τους, γνωρίζοντας πως είναι συνένοχοι σε μια δολοφονία για την οποία δεν έκαναν ΤΙΠΟΤΑ να αποτρέψουν.

• Τι είναι αυτό που κρατάει το κόσμο που πεινάει, που χάνει τους αγαπημένους, που βλέπει τα παιδιά του να πεινάνε, τους αρρώστους του να μην έχουν φάρμακα, τους συνανθρώπους να πεθαίνουν αβοήθητοι ξεχασμένοι, σαν να είναι ένα τίποτα.
• Τι είναι αυτό που κρατάει σιωπηλό, ταπεινωμένο, ένα λαό που ξεφτυλίζεται, εκβιάζεται, αντιμετωπίζεται σαν νούμερο σε μια κονσόλα ενός άπληστου τραπεζίτη που κόβει συνέχεια λίβρες κρέας για να ικανοποιήσει την ματαιοδοξία του…

ΚΑΝ ΤΟ ΠΑΣΑ

Αυτά είναι τα δικαιώματά μας αν μας πιάσουν χωρίς εισιτήριο. ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ

Τι κάνουμε στην περίπτωση που μας πιάσει ο ελεγκτής στα Μ.Μ.Μ χωρίς εισιτήριο;

1 Αν δεν θέλω να δώσω τα στοιχεία μου στους ελεγκτές, είναι νόμιμο δικαίωμα μου και...
δεν διαπράττω κανένα ποινικό αδίκημα


2. Οι ελεγκτές δεν έχουν δικαίωμα να με συλλάβουν.

3. Αν μου ζητήσει τα στοιχεία μου οποιοσδήποτε αστυνομικός (ακόμα και εκτός υπηρεσίας), τα δίνω γιατί είμαι υποχρεωμένος, προκειμένου να μην έχει δικαίωμα να με κρατήσει.

4.Δεν είμαι υποχρεωμένος να περιμένω την άφιξη της αστυνομίας...
5.Ζητάω από τον οδηγό ν’ ανοίξει την πόρτα στην επόμενη στάση κι από τους ελεγκτές να με αφήσουν να κατέβω και τους δηλώνω ρητά, ότι δεν θέλω να παραμείνω στο λεωφορείο.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΚΟΣΜΟΣ

6.Δεν πηγαίνω σε καμία περίπτωση, με την θέλησή μου, στο αστυνομικό τμήμα, μαζί με τους ελεγκτές, ούτε δέχομαι να με οδηγήσουν με το λεωφορείο, εκεί που θέλουν αυτοί.

7.Αν μου κλείσουν την πόρτα και μου περιορίσουν την έξοδο, καλώ αμέσως το 100, καταγγέλλοντας, ότι κρατούμαι παράνομα, χωρίς την θέληση μου και ζητάω την άμεση επέμβαση της αστυνομίας, γιατί διαπράττεται αυτόφωτο αδίκημα σε βάρος μου.

8.Ζητώ ονόματα και τηλέφωνα συνεπιβατών μου, για να έχω μάρτυρες.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΚΟΣΜΟΣ

9.Καλώ αμέσως στα τηλέφωνα των «ΕΠΙΒΑΤΩΝ» ζητώντας νομική βοήθεια και αλληλεγγύη.

10.Όταν έρθουν οι αστυνομικοί, απαιτώ να συλλάβουν αμέσως, τους ελεγκτές ή και τον οδηγό, γιατί με κράτησαν παράνομα και χωρίς την θέληση μου και ζητώ να κρατήσουν τα στοιχεία όλων των μαρτύρων συνεπιβατών μου.

11. Στην ερώτηση των αστυνομικών «αν θέλω να καταθέσω μήνυση», απαντώ, ότι δεν είμαι υποχρεωμένος να το κάνω, αντίθετα αυτοί, είναι υποχρεωμένοι να ενημερώσουν αμέσως τον Εισαγγελέα και να συντάξουν έκθεση σύλληψης και βεβαίωσης του αδικήματος, γιατί το αδίκημα της παράνομης κατακράτησης, είναι αυτόφωρο πλημμέλημα και διώκεται αυτεπάγγελτα, αλλιώς κάνουν παράβαση καθήκοντος.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΚΟΣΜΟΣ

12. Αν οι αστυνομικοί δεν ενεργούν τα νόμιμα, τους υπενθυμίζω ότι διαπράττουν παράβαση καθήκοντος, γι’ αυτό ζητάω τα στοιχεία τους, προκειμένου να τους αναφέρω.

13. Η πληρωμή ή μη του προστίμου, που θα επιβληθεί από τον ΟΑΣΘ, αποτελεί προσωπική επιλογή του κάθε ατόμου.

απο athina

Στης πίκρας τα ξερόνησα

Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Μουσική:Σταύρος Ξαρχάκος
Ερμηνεια:Νίκος Δημητράτος

Πού να `βρω τέσσερα σπαθιά
και μια λαμπάδα στη γροθιά
φωτιά να βάλω σήμερα
και να τον κάψω σίγουρα
τον κόσμο αυτό που αγάπησα
και μ' άφησε και σάπισα

Στης πίκρας τα ξερόνησα
το δάκρυ μου κοινώνησα
και στης ζωής τη φυλακή
που δεν υπάρχει Κυριακή
ποτέ μου δε λησμόνησα
τη μοναξιά τη φόνισσα

Κι εσύ που ήρθες μια βραδιά
να μου ζεστάνεις την καρδιά
με πέταξες αλίμονο
στο μαύρο καταχείμωνο
με πρόδωσες και μ' έφτυσες
ήσουν χαρά και ξέφτισες

Πού να `βρω τέσσερα κεριά
και στην ψυχή μου σιγουριά
φωτιά να βάλω γρήγορα
και να τον κάψω σήμερα
τον κόσμο αυτό που αγάπησα
και μ' άφησε και σάπισα

και σάπισα, αγάπησα, αγάπησα, και σάπισα...

Συγκέντρωση - Πολιτική κηδεία

Περιστέρι Αττικής, Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013, 16:00
στάλθηκε από Πρωτοβουλία απο τη συνέλευση Περιστερίου για το ΘΚ

Ακριβής τοποθεσία:	Πλ Δημαρχείου/Δημοκρατίας
Διοργάνωση:	Συνέλευση αλληλέγγυων  στο ΘΚ

Στη συνέλευση που έγινε σήμερα στη πλατεία μπροστά απ'το Δημαρχείο (στάση Μετρό Περιστέρι) επικράτησε μετά τις προτάσεις για άμεση δράση/πορεία να ξανασυναντηθούμε την Παρασκευή στις 4 στο ίδιο σημείο. Έγινε ενημέρωση από κόσμο του Περιστερίου και σαν επόμενο βήμα προκρίθηκε η Παρασκευή 16/8 στις 4μμ.

Η διαδικασία λόγω θορύβου και μαζικότητας ήταν λίγο χαοτική αλλά η ανάγκη για συνέχεια της δράσης και η αναγκαιότητα αυτό μόνο μπόρεσε να προάγει. Ας βασιστούν σε αυτό το κάλεσμα και συλλογικότητες να καλέσουν ώστε να χτιστεί κινηματικά καλύτερα η δράση και ο πολιτικός μας λόγος.

Πρωτοβουλιακά κάποιοι από την συνέλευση που θεωρούν ότι πρέπει το γρηγορότερο να μαθευτεί αυτό το κάλεσμα ώς σημείο αναφοράς ώστε να γνωστοποιηθεί σε πολλές συλλογικότητες να το πλαισιώσουν.

Ο ΘΚ είναι νεκρός γιατί με τον τρόπο του αντιστάθηκε στη κρατική καταστολή της τάξης μας. Δε πρέπει να μείνει αναπάντητη η δολοφονία.

 https://athens.indymedia.org/