κόβουν ρεύμα από ανέργους, πολύτεκνους, .... και το μουνι χτενίζετε ρε πουστη μου , θέλει να γίνει πρόεδρος της ΓΣΕΕ ...ΣΤΟΠ ΣΤΑ ΚΟΜΑΤΟΣΚΥΛΑ --Αλληλεγγύη παντού!

Έκοψαν το ρεύμα σε πολύτεκνη οικογένεια

απο ενικο

Έκοψαν το ρεύμα σε πολύτεκνη οικογένεια
Σε μία οικογένεια ανέργων με πέντε παιδιά στην Βέροια έκοψε το ρεύμα η ΔΕΗ.  Για δέκα πέντε ημέρες, ήταν χωρίς ρεύμα, μέχρι που κάποιοι, ειδοποίησαν τους «Πολίτες της Βέροιας», που αμέσως επανασύνδεσαν το ρεύμα "παράνομα".


"Είναι πολύ επικίνδυνο για το αύριο, να δοκιμάζουν τα όρια πολιτών και κοινωνίας. Δεν ξέρουμε που θα οδηγήσει αυτή η αφόρητη πίεση αλλά, δεν μπορεί να είναι ευχάριστη. Όσοι κρατούν την «διοίκηση» στα χέρια τους, όπως δεν τους ενδιέφερε, έτσι συνεχίζουν αδιάφορα να μεγαλώνει η επόμενη γενιά με οργή.
Οργή απέναντι σε όλους και όλα. Άθλια, εξοντωτική και εγκληματική συμπεριφορά απέναντι σε εξουθενωμένους ενήλικους και αθώους ανήλικους.
Μέσα σε όλα τα νόμιμα γύρω μας, οι «Πολίτες της Βέροιας», παράνομα ακόμη μια φορά, επανασύνδεσαν το ρεύμα. Αλήθεια, αυτοί που αποφασίζουν και αυτοί που εκτελούν τις εντολές έναντι μισθού, δοκίμασαν ποτέ να περάσουν ένα εικοσιτετράωρο χωρίς ρεύμα;
Η στοιχειώδης δικαιοσύνη, είναι πολύ μακριά ακόμη από την στοιχειώδη λογική", αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους οι Πολίτες Της Βέροιας.

Πηγή:thesstoday.gr

Μίνι ντοκιμαντέρ Βιομηχανική Μεταλλευτική

Μίνι ντοκιμαντέρ για τον αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής από την ομάδα ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ (εργαζόμενοι στο χώρο του θεάματος -http://diakoptes.blogspot.gr/), Νοέμβρης 2012.

Μια επισήμανση προς πάσα κατεύθυνση

Θα θέλαμε να κάνουμε μια επισήμανση προς πάσα κατεύθυνση.

Σε αυτό το διάστημα έχουμε δώσει πολλές συνεντεύξεις σε διάφορα έντυπα . Σε ραδιόφωνα  και φυσικά  σε πολλές φυλλάδες πολιτικού τύπου. Και σε διάφορα blogs.

Με εξαίρεση φυσικά τον αστικό τύπο που προσπαθεί με κάθε τρόπο να φιμώσει τον αγώνα μας , και να αποσιωπήσει αυτό κάθε αυτό το γεγονός.

Έχει παρατηρηθεί σε πολλές των περιπτώσεων σε κομμάτι των μέσων ενημέρωσης  που σας έλεγα παραπάνω να γίνεται μεγάλη ανάλυση των λεγομένων μας και τοποθετήσεις του συγγραφέα του κειμένου , με πολλές λεπτομέρειες και πολιτικές αναλύσεις και σύμφωνα με λεγόμενα πόλων πολιτικών φιλoσόφων,  που κατατάσσουν των δικό μας αγώνα. Και κρίνοντες φυσικά με κριτήριο την συγκεκριμένη κομματική γραμμή που εκφράζει ο συγγραφέας η ο δημοσιογράφος που παίρνει την συνέντευξη.

Θέλουμε να απαντήσουμε σε αυτό που γίνεται. Πως κατ ‘ αρχάς   εμείς είμαστε εργαζόμενοι και σε πολλές των περιπτώσεων με μόρφωση που δεν ξεπερνάει την μέση εκπαίδευση . το ότι αναφέρουμε και όποιο πρόγραμμα έχουμε επικαλεστεί, δεν είναι προϊών κάποιων νομικών η κάποιων μεγάλων οικονομολόγων . είναι απλά οι θέσεις και ιδέες της  βάσης της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων και των ανθρώπων που ανήκουν στην παραγωγή και στην πραγματική οικονομία όπως λέμε τον τελευταίο καιρό.

Με ότι αυτό προϋποθέτει . δηλαδή αυθεντικότητα των όσων ακούγονται αλλά και εύκολης εκμετάλλευσης από κάποιους που θέλουν απλώς να λοιδορήσουν και να μονολογούν στον δικό τους έτσι κι αλλιώς τύπο η μέσον επικοινωνίας .

Θέλω να τους θυμίσω πως αυτή η τακτική είναι των αστικών μέσων επικοινωνίας , και πως οι κινηματικοί όπως αυτοαποκαλούνται οι συγκεκριμένοι, κατηγορούν πολύ συχνά τον αστικό τύπο για αυτή του την πρακτική . και θα τους ζητούσα επίσης να κάνουν και την αυτοκριτική τους μια που είναι αναπόσπαστο κομμάτι την ιδεολογίας τους.

Και επίσης  να επισημάνω πως εδώ γίνεται ένας εργατικός αγώνας , και μέσα από ζυμώσεις που γίνονται μέσα στην γενική συνέλευση αποφασίζονται να προστεθούν ορισμένες δικλίδες για να μην μας φύγει το πράγμα και καταντήσει αυτός ο αγώνας μια αστική διαπραγμάτευση. Και πως θα καταλήξει είναι πιο πολύ θέμα κινήματος και το πόσο αυτό το κίνημα θα είναι παρών στης διαδικασίες για να μπουν οι δικλίδες αυτές.

Το αν αυτή η προσπάθεια εκφυλλιστεί δεν θα είναι μόνο προϊών της απόφασης των εργαζομένων αλλά και η συμμετοχή αυτών που συμμετέχουν στην «καθοδήγηση»  του αγώνα αυτού.

Συνάδελφοι και συναγωνιστές το να βρισκόμαστε από έξω  και να κριτικάρουμε είναι πρακτική των «προσκυνημένων» και όχι αυτών που θέλουν  να συν διαμορφώσουν την κοινωνία.

Σωματείο εργατοϋπαλλήλων βιο.με.

 http://biom-metal.blogspot.gr/

 http://anarhogatoulis.blogspot.gr/

Ο Ψυχάρης έτοιμος να κάνει αίτηση για να γίνει το ΒΗΜΑ συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ!!

από ormithiella
Ανεβάζει ο Παύλος

Μετά την καταλυτική δήλωση των Παναγούλη και Στρατούλη στον ΣΚΑΙ, προ δεκαημέρου, ότι “για όσους από το καθεστώς επιδείξουν εμπράκτως μεταμέλεια, ο ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται την ασφάλεια τους από τα επερχόμενα λαικά λυντσαρίσματα“, οι εξελίξεις φαίνονται ραγδαίες. Τα ποντίκια πηδούν από το σκάφος που βουλιάζει και εδώ χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Ψυχάρη, που με αλλεπάλληλα άρθρα στο ΒΗΜΑ υψώνει πλέον ριζοσπαστική αντικατοχική φωνή. Μάλιστα ο γνωστός χαμαιλέων της εξουσίας το πήγε παραπέρα, μα πολύ παραπέρα, και εντός των προσεχών ημερών καταθέτει αίτηση στο ΣΥΡΙΖΑ ώστε να ενταχθεί το ΒΗΜΑ σαν συνιστώσα στο ΣΥΡΙΖΑ (και τότε στο Συνέδριο αποκλείεται να διαλυθούν οι συνιστώσες…)! Στην αίτηση του αυτή θα επισυνάψει μαζί με το άρθρο του της Κυριακής 18-11-2012, με τίτλο
“Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΙΚΙΑ” (http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=484484)*, και το ακόλουθο χθεσινό (21-11-2012) άρθρο :

      Αφερέγγυοι εταίροι και εγχώριοι κουκουλοφόροι

Εδώ και καιρό, εμφανώς πια, παίζεται από την πλευρά των εταίρων και των δανειστών μας πρωτοφανές παιγνίδι σε βάρος της χώρας και των Ελλήνων πολιτών.
Η Ελλάδα καλείται κάθε τόσο να υιοθετήσει σκληρά προγράμματα οικονομικής εξυγίανσης και ταυτόχρονα να αποδεχθεί ολοένα και επαχθέστερους όρους διεθνούς εποπτείας.
Όποτε δε φθάνει σε ένα σημείο εφαρμογής και υλοποίησης των δεσμεύσεων που η ίδια, με μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό κόστος, αναλαμβάνει, οι αντισυμβαλλόμενοι εταίροι ουδέν πράττουν, συνεχίζουν να δυσπιστούν, απαιτώντας ολοένα και περισσότερα.

Αποκορύφωμα αυτής της τακτικής ήταν η συνεδρίαση του Eurogroup της Τρίτης. Η Ελλάδα προσήλθε στις Βρυξέλλες έχοντας αποδεχθεί και νομοθετήσει όσα οι εταίροι και οι δανειστές μας είχαν ζητήσει.

Και αντί να τύχει μιας ουσιαστικής και οριστικής λύσης βρέθηκε αντιμέτωπη με δυσπιστίες, υποτιθέμενα τεχνικά προβλήματα και κάθε μορφής προσκόμματα.

Είχε μάλιστα προηγηθεί τη Δευτέρα στο Παρίσι, εν αγνοία της ελληνικής κυβέρνησης, μια μυστική συνάντηση εκπροσώπων των υπουργείων Οικονομικών της Γερμανίας,της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας, όπου περιγράφηκε μια μη αξιόπιστη λύση, η οποία υποτίθεται οδηγούσε τεχνικά σε μεγαλύτερη μείωση του χρέους,αλλά απαιτούσε ανάληψη νέων υποχρεώσεων από την πλευρά μας.

Στη βάση των αποφάσεων αυτής της μυστικής συνάντησης εξελίχθηκε η άκαρπη συνεδρίαση του Eurogroup τη νύχτα της Τρίτης και φθάσαμε στο νέο αδιέξοδο, το οποίο τείνει να εξαντλήσει την συμμαχική κυβέρνηση Σαμαρά και τις αντοχές του ελληνικού λαού.

Αυτή τη φορά εταίροι και δανειστές δεν έχουν κανένα επιχείρημα για την καθυστέρηση, την αναβολή ή την αναστολή εκτέλεσης των δικών τους πια υποχρεώσεων.

Η Ελλάδα έχει το ηθικό πλεονέκτημα απέναντί τους, το οποίο πηγάζει από την υπερπροσπάθεια και τα βάρη που σηκώνει στις πλάτες του ο ελληνικός λαός.

Αντιθέτως οι εταίροι μας, οι σύμμαχοι μας, έχουν πέρα για πέρα άδικο και ευθέως μπορεί να υποστηρίξει πλέον κάποιος,ότι είναι αφερέγγυοι συνομιλητές.

Από εδώ και πέρα και στο βαθμό που οι εταίροι δεν ανταποκριθούν, η Ελλάδα αποκτά το ηθικό δικαίωμα να υπερασπισθεί τα εθνικά συμφέροντά της με κάθε μέσο.

Το δυστύχημα είναι ότι στο εσωτερικό της χώρας υπάρχουν πρόσωπα και δυνάμεις που ακόμη κι αυτή την ώρα, ως άλλοι κουκουλοφόροι*, δίνουν γη και ύδωρ στους αφερέγγυους εταίρους και δανειστές μας.

* Επειδή ορισμένοι εκ των αναγνωστών διερωτώνται ποιοι είναι οι κουκουλουφόροι που ακόμη κι αυτή την ώρα δίνουν γη και ύδωρ στους αφερέγγυους εταίρους μας, διευκρινίζουμε ότι αναφερόμαστε κυρίως στο πλήθος των υποτελών προθύμων της πολιτικής, των επιχειρήσεων και της δημοσιογραφίας  που συνεπικουρούν τον Πολ Τόμσεν, υπερασπίζονται με πάθος κάθε έμπνευση των τροϊκανών και επικρίνουν χωρίς αιδώ οποιονδήποτε  εκφράζει αντίθετη άποψη ή διατυπώνει ανησυχίες και φόβους για την οικονομία, τη χώρα και το λαό της.

Υπογραφή: ΤΟ ΒΗΜΑ

(http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=484947)

..

*Το άρθρο αυτό ξεκινούσε έτσι:

“Η Ελλάδα δεν είναι αποικία. Η ξεκάθαρη αυτή δήλωση οφείλεται σε όλους όσοι νομίζουν ότι αυτό που δεν κατάφεραν τότε οι μεραρχίες του Γ’ Ράιχ μπορούν τώρα να το επιτύχουν οι σαράφηδες της Ευρώπης!”

………………….

………………….

Ωστόσο, αντιδρώντας, οι ακραίες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, στυλ ΡΟΖΑ, ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΤΙΝΑ κλπ. και φοβούμενες ότι η νέα συνιστώσα ΒΗΜΑ θα τις πετάξει έξω, έβαλαν τον Κ. Βαξεβάνη να δημοσιεύσει το ακόλουθο άρθρο:

Ο «αφελληνισμός» των συγκροτημάτων (ή γιατί έγινε εξεγερσιακός ο Ψυχάρης…)

Γράφει ο ΕΚΔΟΡΟΣΦΑΓΕΑΣ
Για όσους διαβάσατε τον Κυριακάτικο Τύπο και μάλιστα εκείνο του ΔΟΛ, θα διαπιστώσατε την αγωνία που αποπνέει για το μέλλον της χώρας. Συγκεκριμένα για τον κίνδυνο «αφελληνισμού των Τραπεζών». Η αγωνία προέρχεται από την είδηση πως η τρόικα πρόκειται να ορίσει εποπτεία στις ελληνικές τράπεζες, για να ελέγχει πού και πώς διοχετεύονται τα ελληνικά δάνεια. Ο κύριος Ψυχάρης ομού μετά των εκδοτών, αποφάσισαν να βγουν στο κλαρί για να μην περάσει αυτό το μέτρο του αφελληνισμού.
Τα τρία τελευταία χρόνια η χώρα αφελληνίζεται σε σημείο που να φεύγουν ακόμη και οι έλληνες, άλλοι να τρώνε από τα σκουπίδια και καταστρέφεται ο κοινωνικός της ιστός, αλλά όλα αυτά ο κ. Ψυχάρης και οι εκδότες τα θεωρούν αναγκαία μέτρα για την σωτηρία της χώρας. Κανένας αφελληνισμός. Ούτε όταν αυτοκτονούν άνθρωποι. Παράπλευρες απώλειες στην αναγκαιότητα της σωτηρίας.

Και να που ξαφνικά ο αφελληνισμός μας προέκυψε επειδή πήγαν να βάλουν χέρι στους Τραπεζίτες. Αυτούς δηλαδή που έδιναν δάνεια στους εκδότες χωρίς πραγματικές υποθήκες, σε offshore εταιρείες πίσω από τις οποίες κρύβονταν οι ίδιοι και σε «οικογενειακές» επιχειρήσεις που δημιουργήθηκαν μόνο για να δανειοδοτηθούν οι ίδιοι.
Το κανάλι ALTER, μια επιχείρηση με χρηματιστηριακή αξία 4-5 εκατομμυρίων, είχε πάρει δάνεια 500 εκατομμυρίων. Πώς αλήθεια; Με τι εγγυήσεις; Μα φυσικά με την εγγύηση της διαπλοκής.
Αυτός είναι ο λόγος που οι εφημερίδες και τα κανάλια των εκδοτών δεν λένε κουβέντα για τα σκάνδαλα των Τραπεζών, από το χάρισμα της ΑΤΕ στην Πειραιώς, ως την ψεύτικη αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου. Αυτές τις μέρες το Mega περιμένει ένα τεράστιο δάνειο για να επιβιώσει. Όχι όμως και χιλιάδες επιχειρηματίες σε όλη τη χώρα. Βλέπετε εδώ δεν ισχύει ο αγαπημένος νόμος της αγοράς σύμφωνα με τον οποίο όποιος δεν αντέχει κλείνει.
Δεν γνωρίζω πόσο αποφασισμένη είναι η τρόικα να ελέγξει τις ελληνικές τράπεζες, ξέρω όμως πως αυτές δεν έχουν τίποτα ελληνικό εκτός από γραφεία. Δεν εξυπηρέτησαν ποτέ την ελληνική κοινωνία, πέρα ίσως από τις διαφημίσεις που βάζουν στα κανάλια και τις εφημερίδες που θέλουν να ελέγχουν.
(http://www.koutipandoras.gr/?p=28801)
….
….
ΤΙ ΔΗΛΩΣΑΝ ΚΥΚΛΟΙ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΨΥΧΑΡΗ ΣΕ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ 
Ωστόσο ο Ψυχάρης άνοιξε και άλλο μέτωπο. “Δυναμικοί” κύκλοι των Εξαρχείων δήλωσαν:
“Η ντουντούκα των αφεντικών να τα αφήσει αυτά που ξέρει με τη προσπάθεια απαξίωσης των κουκουλοφόρων. Δεν μας έφταναν οι κουκουλοφόροι ασφαλίτες… “. Και οι κύκλοι αυτοί κατέληξαν έτσι: “Οι μόνοι αυθεντικοί κουκουλοφόροι είμαστε εμείς – Ξεκουκούλωμα των κουκουλοφόρων των αφεντικών“
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Σύντομος δικός μας σύνδεσμος: http://wp.me/pPn6Y-f60

 http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/

Επιστολή στο nocomments που ραγίζει καρδιές – Σήμερα τα παιδιά μου πήγαν νηστικά στο σχολείο και δεν ήταν η πρώτη φορά

23 Νοεμβρίου 2012 10:24

Μία συγκλονιστική επιστολή έφτασε στο nocomments από μία μητέρα 4 παιδιών, που βρίσκεται κυριολεκτικά σε απόγνωση. Η 34χρονη περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει με την οικογένειά της τον τελευταίο χρόνο που πλέον δεν της έχουν αφήσει άλλα περιθώρια. Σας παραθέτουμε την επιστολή ως έχει:

Ονομάζομαι Κ.Α. είμαι 34 ετών, παντρεμένη εδώ και 17χρόνια και έχω 4 παιδιά. Ένα κορίτσι 14 και τρία αγόρια 10, 9 και 6 ετών. Σήμερα το πρωί δεν είχα να δώσω στα παιδιά ούτε γάλα, πήγαν νηστικά στο σχολείο και δεν ήταν η πρώτη φορά. Το μεσημέρι για τέταρτη συνεχόμενη μέρα τους έφτιαξα μακαρόνια και το απόγευμα για Τρίτη φορά σύνδεσα παράνομα το ρεύμα στο σπίτι μου. Έσφιξα την γροθιά μου, κοίταξα τον άντρα μου στα μάτια και του ψιθύρισα «θα το παλέψουμε…». Αυτό λέω και στον εαυτό μου κάθε μέρα, κάθε πρωί που ξυπνάω κάθε βράδυ που κοιμίζω τα παιδιά μου. ΘΑ ΤΟ ΠΑΛΕΨΩ!
Υπάρχουν όμως και κάποιες στιγμές, που λυγίζω. Υπάρχουν στιγμές που δεν αντέχω το βλέμμα των παιδιών μου όταν μου ζητούν τα βασικά… ένα πιάτο φαΐ  ένα κουλούρι για το σχολείο, ένα ζευγάρι παπούτσια… Υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι να ανέβω στην ταράτσα και να δώσω τέλος στη ζωή μου και άλλες που θέλω να πάρω ένα όπλο και να σκοτώσω όλους αυτούς που μας οδήγησαν σε αυτή την τραγική κατάσταση… Υπάρχουν στιγμές δύσκολες που όπως αυτή εδώ που αποφάσισα να σας γράψω για τον Γολγοθά που ανεβαίνουμε με την οικογένειά μου και φοβάμαι για το πιο θα είναι το τέλος.
Είμαστε δύο άνθρωποι νέοι, έτοιμοι να στύψουμε την πέτρα. Έχουμε πάει παντού για να βρούμε δουλειά, έχουμε ρωτήσει όλο τον κόσμο για μία θέση εργασίας, αλλά βρίσκουμε συνεχώς κλειστές πόρτες, και παίρνουμε μία και μόνο απάντηση, «Δεν χρειαζόμαστε άτομα».
Ο άντρας μου απολύθηκε από το εργοστάσιο που δούλευε στις αρχές του χρόνου. Μέχρι το περασμένο Πάσχα, κουτσά στραβά, τα βγάζαμε πέρα, έκανε λίγα μεροκάματα από εδώ και από εκεί. Από το Πάσχα μέχρι σήμερα όμως τα έσοδά μας είναι 100ευρώ το μήνα, που παίρνω εγώ, καθαρίζοντας ένα γραφείο και 320ευρώ το δίμηνο, το επίδομα των πολυτέκνων. 420ευρώ το δίμηνο. Με αυτά τα χρήματα, πρέπει να πληρώσω, φως, νερό, τηλέφωνο. Με αυτά τα χρήματα πρέπει να φάμε. Με αυτά τα χρήματα πρέπει να αγοράσω τα φάρμακα για το άσθμα που παίρνουν τα δύο μου αγόρια. Με αυτά τα χρήματα πρέπει να καλύψω τις βασικές ανάγκες τις οικογένειάς μου, αλλά δυστυχώς, όπως θα καταλάβαινε και ο πιο χαζός άνθρωπος σε αυτή την χώρα 420ευρώ το δίμηνο, δηλαδή μόλις 210ευρώ το μήνα ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ!
Το σπίτι μας το έχουμε αγοράσει με δάνειο, το οποίο έχω σταματήσει να το πληρώνω εδώ και δύο χρόνια. Όταν δηλαδή η οικονομική κρίση χτύπησε και την δική μας πόρτα. Δεν θυμάμαι καν πόσο είναι το ποσό που χρωστάμε στην τράπεζα, έχω χάσει τον λογαριασμό και στη κατάσταση που βρίσκομαι αυτή την στιγμή έχει σταματήσει και να με απασχολεί.
Στις 29 Οκτωβρίου, ήρθε στο σπίτι μας το συνεργείο της ΔΕΗ και μας έκοψε το ρεύμα. Έτρεξα αμέσως στα γραφεία της ΔΕΗ, πήγα στον διευθυντή, τον παρακάλεσα να μου κάνει ένα διακανονισμό, με ένα ποσό που να μπορώ να πληρώσω. Μου ζητούσε 300ευρώ άμεσα, εδώ και τώρα. Μου είπε «δώσε 300ευρώ, δεν ξέρω που θα τα βρεις και δεν μ’ ενδιαφέρει. Αν δεν μας πληρώσεις δεν μπορούμε να σου συνδέσουμε το ρεύμα». Το γεγονός πως στο σπίτι έχω 4 ανήλικα παιδιά δεν νομίζω καν να τον άγγιξε. Απλά αδιαφόρησε. Ήταν ανένδοτος!
Έφυγα από την ΔΕΗ έχοντας χάσει την γη κάτω από τα πόδια μου. Τι θα συνέβαινε όταν τα παιδιά θα επέστρεφαν από το σχολείο; Όχι αυτό δεν θα το άντεχαν ούτε αυτά, αλλά ούτε και εγώ. Έτσι αποφάσισα να αδιαφορήσω και εγώ για τους κανονισμούς της ΔΕΗ. Βρήκαν ένα κύριο, μάλλον ηλεκτρολόγος θα ήταν, ο οποίος μου είπε πως μπορεί να συνδέσει το ρολόι. Παράνομα! Είναι η πρώτη παρανομία που κάνω και εγώ στη ζωή μου! Του είπα χωρίς δεύτερη σκέψη να το συνδέσει αμέσως. Έτσι και έγινε. Λίγο καιρό μετά το συνεργείο της ΔΕΗ ήρθε ξανά, μου το έκοψαν για δεύτερη φορά και φυσικά το σύνδεσα ξανά… έτσι ξεκίνησε ένας φαύλος κύκλος αυτοί να το κόβουν και εγώ να το συνδέω. Βέβαια κάθε φορά που συμβαίνει αυτό μου βάζουν και από ένα πρόστιμο αλλά πλέον λίγο με ενδιαφέρει και αυτό.
Στην ΕΥΔΑΠ τα πράγματα ήταν καλύτερα. Ο διευθυντής ευτυχώς είναι πάνω από όλα άνθρωπος. Μου είπε πως κανένας δεν πρόκειται να μου κόψει το νερό, και να δίνω όσα μπορώ, έστω και 10 ευρώ. Και αυτό κάνω. Δεν μου περισσεύουν ούτε αυτά τα 10ευρώ, τα κόβω από τις βασικές ανάγκες των παιδιών μου, αλλά ευγνωμονώ έναν άνθρωπο που έδειξε κατανόηση και τα δίνω κάθε μήνα.
Στην γειτονιά δεν έχω δώσει δικαιώματα. Δεν ξέρει κανείς τι συμβαίνει πίσω από την πόρτα του σπιτιού μου. Προσπαθώ να κρατήσω την αξιοπρέπειά μου και πάνω από όλα την αξιοπρέπεια των παιδιών μου. Δεν ζητιανεύω και δεν θέλω να δώσω το δικαίωμα σε κανέναν να με λυπηθεί. Δεν έχω ανάγκη από λύπηση, από δουλειά έχω ανάγκη. Μια δουλειά για μένα και μία για τον σύζυγό μου.
Κανένα δικαίωμα δεν έχουν δώσει ούτε τα παιδιά μου στο σχολείο. Δεν λένε σε κανένα τι συμβαίνει στο σπίτι μας και αν πήγαν νηστικά σήμερα για μάθημα. Κάποιες μέρες τους αγοράζω ένα κουλούρι και το μοιράζω στα τρία. Δεν τους δίνω κάθε πρωί γάλα. Την μία μέρα γάλα, την άλλη τσάι κάποιες μέρες ίσως και τίποτα. Το μεσημέρι μαγειρεύω ρύζι, μακαρόνια, όσπρια… κρέας τρώμε μία φορά στις 15 και αυτό κοτόπουλο.
Τα παιδιά δείχνουν κατανόηση, βλέπουν τις προσπάθειές μας και κάνουν υπομονή. Όσο μπορούν. Όμως και αυτά κάποιες στιγμές δεν αντέχουν. Βλέπουν τους συμμαθητές τους φίλους τους και αναρωτιούνται εμείς γιατί να μην έχουμε, εμείς γιατί να μην μπορούμε.
Αυτό που με τρομάζει είναι πως τα αγόρια μου αγριεύουν. Η συμπεριφορά τους αλλάζει, γίνονται επιθετικά ενώ δεν ήταν. Για μικρά πράγματα ανούσια, επαναστατούν. Φοβάμαι πως και αυτά έχουν φτάσει στα όριά τους.
Δυστυχώς ούτε εγώ, ούτε ο σύζυγός μας δεν έχουμε καμία βοήθεια από τις οικογένειες μας… Και αυτοί τα βγάζουν δύσκολα πέρα.
Ο λόγος που σήμερα έκατσα και έγραψα όλα αυτά είναι γιατί ζητάω μέσα από τα βάθη της καρδιά μου βοήθεια. Δεν ζητιανεύω, δεν θέλω από κανέναν να μου δώσει χρήματα ή φαγητό. Μια δουλειά ζητάω για μένα και για τον σύζυγό μου. Μία δουλειά για να σταθούμε στα πόδια μας. Μια δουλειά για να σηκώσουμε και πάλι κεφάλι. Γιατί δεν αντέχω αυτές τις μέρες, όπως την σημερινή, που στο πορτοφόλι μου δεν έχει ούτε ένα ευρώ για αγοράσω ένα ψωμί.
Ποτέ δεν πίστευα, ούτε εγώ ούτε ο σύζυγός μου ότι θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Δεν ήμασταν πλούσιοι, αλλά είχαμε όλα όσα χρειαζόμασταν και ήμασταν ευτυχισμένη. Η ζωή μας από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήταν ένας καθημερινός αγώνας αλλά δεν παραπονιόμουν, μου έφτανε η αγκαλιά των παιδιών μου και η ικανοποίηση να τους παρέχω όσα χρειάζονται. Αυτό είναι, που με σκοτώνει σήμερα. Δεν με νοιάζει για μένα αλλά δεν μπορώ, δεν αντέχω να μην μπορώ να δώσω στα παιδιά μου όσα χρειάζονται. Κρατάω με νύχια και με δόντια την οικογένειά μου δεμένη. Με τον σύζυγό μου έχουμε γίνει ένα, ήμαστε εγώ γι’ αυτόν και αυτός για μένα.
Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν, παρακαλάω όλο τον κόσμο να με βοηθήσει να βρω μια δουλειά. Αυτό θα με έκανε ευγνώμων… θα επέστρεφε το χαμόγελο στα πρόσωπα των παιδιών μου. Μια δουλειά για να μπορώ να ζήσω και εγώ, και τα παιδιά μου αξιοπρεπώς.
Σας ευχαριστώ!
Με εκτίμηση
Κ. Α.
Από Πάτρα

Η 34χρονη μας έδωσε την άδεια να δημοσιοποιήσουμε την επιστολή της, χωρίς όμως να αναφέρουμε το όνομά της και ο λόγος είναι ένας, δεν θέλει τα παιδιά της να έχουν πρόβλημα στο σχολείο τους. Όποιος θέλει να βοηθήσει και να επικοινωνήσει μαζί της μπορεί μέσω του nocomments.gr και στο email info@nocomments.gr 

 nocomments.gr

Παλιό Αεροδρόμιο Ελληνικού – Μαζί θα τα φάμε ΚΑΙ αυτά?

Αξίζει να το διαβάσετε μέχρι τέλους, γιατί μαζί δεν πρόκειται να τα φάμε! Όλα τα στοιχεία για το έγκλημα που ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να γίνει! 

Ηράκλειος Οιωνός

(Σημαντική σημείωση, όλες οι πηγές για όσα λέμε αναφέρονται δίπλα στους νόμους με παραπομπές σε επίσημες σελίδες, σε κάποιες από αυτές θα σας ζητηθεί να ανοίξετε Acrobat-PFF αρχείο, μην τρομάξετε είναι τα ΕΠΙΣΗΜΑ ΦΕΚ από το Εθνικό Τυπογραφείο)

Αντί-προλόγου

Μας λένε εδώ και χρόνια ότι το παλιό αεροδρόμιο θα γίνει Μητροπολιτικό Πάρκο, φυσικά όπως όλοι γνωρίζουμε δεν έχει γίνει τίποτα για πάνω από 10 χρόνια που έφυγε το αεροδρόμιο από το Ελληνικό.  Μέσα σε αυτά τα χρόνια ήρθαν οι Ολυμπιακοί του 2004 και έφυγαν αφήνοντας πίσω στάδια και εγκαταστάσεις που κόστισαν στον Ελληνικό λαό πάνω από 400 εκ. ευρώ.  Μετά ήρθε η κρίση και τα υπόλοιπα είναι γνωστά.   Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι το τι προσπαθούν να κάνουν κάποιοι με αυτή την τεράστια έκταση των 5.2 εκατομμυρίων τετραγωνικών μέτρων (ναι καλά διαβάσατε).

Ας δούμε όμως γρήγορα όλα τα νομικά τερτίπια των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά.

Τον Μάρτιο του 2011 περιήλθε στην «Ελληνικό Α.Ε.» , η  χρήση, διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση του πρώην Αεροδρόμιου  του Ελληνικού με το άρθρο 42 του νόμου 3943/2011 (ΦΕΚ 66 Α΄) (πηγή ΕΔΩ)

Τον Ιούλιο του 2011 φτιάχνετε το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (πηγή ΕΔΩ ) του οποίου ο μοναδικός σκοπός είναι   «Όποιο περιουσιακό στοιχείο μεταφερθεί στο Ταμείο, πωλείται, αξιοποιείται ή ρευστοποιείται», όπως αναφέρεται στην σελίδα του (πηγή ΕΔΩ ). 

Τα έσοδα όμως από αυτές τις πωλήσεις τι γίνονται?   Βάση του νόμου 3986/2011 (πηγή ΕΔΩ) με το οποίο συστάθηκε αυτό το ταμείο και συγκεκριμένα στο άρθρο 2, διαβάζουμε  «Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικό για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας…»

Τον Μάρτιο του 2012 συμπεριλαμβάνουν τον Άγιο Κοσμά και όλες τις εγκαταστάσεις του μαζί με το παλιό αεροδρόμιο στο νόμο  4062/2012 (πηγή ΕΔΩ)

Τον Απρίλιο του 2012 αποφασίζει η ΔΙΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ να μεταβιβάσει, μαζί με άλλα, την «Ελληνικό Α.Ε.» στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, ΦΕΚ 1363 Τεύχος 2^ο / 21 Απριλίου του 2012 (πηγή ΕΔΩ)

Με λίγα λόγια, αρχικά μετέφεραν οτιδήποτε υπήρχε στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού στην «Ελληνικό Α.Ε.», κόλλησαν μαζί με νόμο και τις εγκαταστάσεις του Άγιου Κοσμά και στην συνέχεια όλο αυτό το τεράστιο ΔΗΜΟΣΙΟ περιουσιακό στοιχείο το μεταβίβασαν στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, με μοναδικό σκοπό την αποπληρωμή μέρους του δημόσιου χρέους μας.

Και ερχόμαστε στο…

Σήμερα

Τώρα μας λένε ότι είναι προς όφελος του Ελληνικού λαού να πουληθεί αυτό το τεράστιο περιουσιακό στοιχείο για να δημιουργηθούν δουλείες, να υπάρξει ανάπτυξη και ευημερία.

Είναι έτσι όμως τα πράγματα?  Ισχύουν ή μήπως είναι λόγια του αέρα?

Ο Αρχιτέκτων-Πολεοδόμος, Επίκουρος Καθηγητής στο ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ Νίκος Μπελαβίλας έχει κάνει μια πολύ σοβαρή μελέτη που την επικαιροποίησε τον Οκτώβριο του 2012 και κάνει κάποιες συγκρίσεις βάση δικιάς του, και της ομάδας του, πρότασης για την αξιοποίηση του Ελληνικού, σε αντιπαραβολή με όσα έχουν αφήσει να εννοηθούν οι κυβερνόντες  ότι θα γίνουν στο Ελληνικό.

Τα στοιχεία που παραθέτει είναι συγκλονιστικά και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για το φαγοπότι που έπεται να γίνει, εάν φυσικά προχωρήσουν τα σχέδια τους.

Επιγραμματικά αναφέρει η καθηγητής και η ομάδα του στη μελέτη τους:

Συγκεκριμένα το Ελληνικό Δημόσιο αναμένεται να επιβαρυνθεί τουλάχιστον με τα εξής

1. Το κόστος μεταστέγασης των φορέων που αυτή τη στιγμή λειτουργούν εντός της έκτασης του

Ελληνικού παράγοντας κοινωνικό, πολιτιστικό, ερευνητικό, τεχνικό, προνοιακό, διοικητικό και

εκπαιδευτικό έργο. Αυτή τη στιγμή εντός της έκτασης του Ελληνικού υπάρχουν 493.000 τ.μ.

κτιριακών επιφανειών (2.584.000 κ.μ.), από τις οποίες χρησιμοποιούνται 305.000 τ.μ. (1.571.000 κ.μ.). Λόγω των εξειδικευμένων κατασκευών που απαιτούνται για τη στέγαση των περισσότερων από τις υφιστάμενες χρήσεις (π.χ. ερευνητικά κέντρα, προνοιακές υποδομές, αθλητικές εγκαταστάσεις), εκτιμάται ότι το κόστος αυτό θα είναι πολύ υψηλότερο από το κόστος μιας συνήθους μεταστέγασης μίας τυχαίας υπηρεσίας. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι μόνο για την κατασκευή νέων εγκαταστάσεων για το ΕΛΚΕΘΕ (δεξαμενές εκτροφής, συστήματα ανακύκλωσης, αντλιοστάσιο κλπ) θα απαιτηθούν περίπου 3 εκατ €. Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία εκτιμούμε ότι το συνολικό κόστος μεταστέγασης και εγκατάστασης σε άλλες περιοχές των υπηρεσιών που σήμερα στεγάζονται στο χώρο του Ελληνικού ανέρχεται σε περίπου 614 εκατ. €. Το κόστος των κατεδαφίσεων ανέρχεται σε 34 εκατ. €.

2. Το κόστος των συνοδών έργων τα οποία “απαιτούνται” από τους επενδυτές ή και από την Ελληνικό Α.Ε. προκειμένου το «οικόπεδο» να γίνει πιο ελκυστικό και να αυξηθεί η εμπορική του αξία. Τα έργα αυτά είναι:

- Η σύνδεση μέσω σήραγγας με τα Μεσόγεια και τον Διεθνή Αερολιμένα “Ελευθέριος

Βενιζέλος”. Δεν ενδιαφέρει τόσο η επέκταση της περιφερειακής Υμηττού όσο αυτό το link.

Αυτό πιθανόν “δείχνει” και το μελλοντικό χαρακτήρα της επένδυσης. Το κόστος του

κυκλοφοριακού έργου αναμένεται στα 1,2‐1,5 δις €.

- Η υπογειοποίηση της λεωφόρου Ποσειδώνος στο μέτωπο του Ελληνικού προκειμένου το

οικόπεδο του πρώην αεροδρομίου να γίνει παραλιακό. Εκτιμούμε ότι το κόστος της

υπογειοποίησης ανέρχεται σε περίπου 300 εκατ. €.

- Υποσταθμοί ηλεκτρικού ρεύματος, υποδομές ύδρευσης, κτλ

3. Η επέκταση της γραμμής Τραμ προς τα ανατολικά προκειμένου να συνδεθεί με τον Σταθμό Μετρό Αργυρούπολης. Το κόστος του έργου ανέρχεται σε 12 εκατ. €. Τόσο το Τραμ όσο και η επέκταση του Μετρό κατά δύο σταθμούς στο ανατολικό μέτωπο του πρώην αεροδρομίου είναι δύο εξαιρετικά ωφέλιμα έργα για τη Νότια Αθήνα, τα οποία όμως κατασκευάζονται με δημόσιες ελληνικές ή ευρωπαϊκές δαπάνες και αυξάνουν την υπεραξία του Ελληνικού την οποία θα καρπωθούν οι επενδυτές.

4. Τέλος οφείλουμε να έχουμε κατά νου ότι τα Ολυμπιακά έργα του πόλου του Ελληνικού τα οποία θα κατεδαφιστούν κόστισαν στο Ελληνικό Δημόσιο 417 εκατ. € και ολοκληρώθηκαν μόλις πριν από 6 χρόνια.

Έτσι λοιπόν μπορούμε να πούμε το κόστος για το Ελληνικό Δημόσιο ανέρχεται 2,577 δις € (χωρίς την επέκταση Μετρό) ή αν σκεφτούμε πως τα Ολυμπιακά Έργα μπορούν και να καταστραφούν ‐ ας κόστισαν χρυσάφι ‐ σε 2,1 δις € περίπου. Δηλαδή η χώρα συμμετέχει στην «αξιοποίηση του Ελληνικού» καταβάλλοντας ποσό αντίστοιχο με το 1/3 της συνολικής επένδυσης σε πραγματικό χρήμα.

Ας δούμε τι αναμένεται:
 

ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΠΩΛΗΣΗΣ 

Το 2010 αναμενόταν η είσπραξη 5 δις €. Αυτό δήλωνε η τότε κυβέρνηση δια των υπουργών της. Ο αριθμός αυτό διολισθαίνει συνεχώς προς τα κάτω. Τόσο ο νυν υπουργός οικονομικών κ. Στουρνάρας όσο και ο πρώην επιφαλής του ΤΑΙΠΕΔ κ. Μητρόπουλος δεν κουράζονται να λένε πως τα κρατικά οικόπεδα έχουν μεγάλα προβλήματα, θεσμικά, τεχνικά κλπ, πως το Ελληνικό έχει εμπλοκές που πρέπει να λυθούν κ.α. Αυτό το γνωρίζουμε και το γνωρίζαμε ήδη από το 2010. Εκείνοι δεν το γνώριζαν ή το αποσιωπούσαν.

Αναρωτιόμαστε όμως πως είναι δυνατόν οι επικεφαλής των αποκρατικοποιήσεων να παρουσιάζονται στις διεθνείς συναντήσεις προβάλλοντας την προβληματική κατάσταση της περιουσίας την οποία διαχειρίζονται. Κάπως σαν ο διευθύνων σύμβουλος μίας μεγάλης τράπεζας ή μίας εταιρείας να εξηγεί σε διεθνή συνέδρια πως η τράπεζα του ή η εταιρεία του βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης. Έτσι την επόμενη μέρα η τράπεζα θα πτωχεύσει λόγω της κατάρρευσης των μετοχών της. Στην περίπτωσή μας είναι σαν να ετοιμαζόμαστε να πουλήσουμε το σπίτι μας και στις “μικρές αγγελίες” να γράφουμε πωλείται οικία με πολλά κατασκευαστικά και ιδιοκτησιακά προβλήματα!

Έτσι λοιπόν η αναμενόμενη τιμή πώλησης κατρακύλησε από τα 5 δισ € στα 3 και τείνει στο 1 δισ €. Μία πτώση από 40% έως 80% της αρχικά εκτιμώμενης τιμής πώλησης του χώρου μέσα σε μόλις δύο χρόνια.  Αυτοί οι αριθμοί κυκλοφορούν στα ενημερωμένα και μάλλον έγκυρα δημοσιεύματα της κτηματαγοράς.

Υπό αυτές τις συνθήκες οι υπολογισμοί γίνονται μάλλον απλοί και ευκολονόητοι ακόμα και χωρίς οποιαδήποτε επίσημη εκτίμηση: Αναμένεται να εισπράξουμε από 1 έως 3 δις € που θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για την αποπληρωμή του χρέους, ενώ πρέπει να διαθέσουμε εδώ και τώρα περίπου 2,1 δισ € και να απολέσουμε έργα που  ατασκευάσαμε προ 6ετίας αξίας 0,5 δισ €.
 

Πέρα από το εξαιρετικά υψηλό κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος της εκποίησης του τελευταίου μεγάλου δημόσιου χώρου του Λεκανοπεδίου, το οικονομικό κόστος είναι επίσης εξαιρετικά υψηλό και επιπλέον αυξάνεται συνεχώς και συστηματικά.

Όλη η ομιλία του καθηγητή Νίκου Μπελαβίλα στη δημόσια διαβούλευση στη Βουλήστις 29/10/2012 με θέμα το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικου

Όλη η μελέτη που παρουσίασε ο καθηγητής Νίκος Μπελαβίλας στηδημόσια διαβούλευση στη Βουλή στις 29/10/2012 με θέμα το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού

Σχόλιο δικό μας: «Μαζί θα τα φάμε και αυτά???»

Ηράκλειος Οιωνός

Πηγή της ανάρτησης http://irakleios-oionos.blogspot.gr/

Το κείμενο των 50 σοσιαλιστών για τη συγκρότηση του πατριωτικού χώρου!

tsantiri

---

---

Για τις διεργασίες συγκρότησης του δημοκρατικού πατριωτικού σοσιαλιστικού χώρου σας έχουμε ενημερώσει από την πρώτη στιγμή.
Όπως σας έχουμε γράψει, σε πρώτη φάση έχουμε να κάνουμε με 50 στελέχη που προέρχονται από το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένα από την παλιά Νεολαία ΠΑΣΟΚ (τέλη της δεκαετίας του ’80 αρχές του ’90), τα οποία έχουν διαρρήξει τις σχέσεις τους με το κίνημα σε διάφορες περιόδους, δηλαδή δεν είναι άνθρωποι οι οποίοι θυμήθηκαν να φύγουν τώρα από το ΠΑΣΟΚ.
Τα εν λόγω στελέχη, που αντιτάχθηκαν σθεναρά τόσο στον «εκσυγχρονισμό» του Κώστα Σημίτη όσο και στις πρόσφατες μνημονιακές πολιτικές, συμμετέχοντας ενεργά στα κινήματα των πλατειών και στους κοινωνικούς αγώνες, συναντήθηκαν το Σάββατο 3 Νοεμβρίου σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας και συζήτησαν τις πιθανότητες και τις δυνατότητες συγκρότησης του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου και την αυτο-οργάνωση του ελληνικού λαού, σε έναν αγώνα αντιμπεριαλιστικό, εθνικοαπελευθερωτικό, δημοκρατικό και ταξικό.
Διαβάστε σχετικά άρθρα εδώ:
1. Συνάντηση 50 πρώην στελεχών του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ
2. Προχωρά ταχύτατα η συγκρότηση του πατριωτικού σοσιαλιστικού χώρου!
Το tsantiri.gr κατάφερε και εξασφάλισε κατ’ αποκλειστικότητα το πλήρες κείμενο – κάλεσμα της πρώτης τους συνάντησης, το οποίο δεν αποτελεί διακήρυξη αλλά προσκλητήριο σάλπισμα που απευθύνεται σε ανθρώπους δημοκράτες και πατριώτες.
Όπως μαθαίνουμε, το πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου η συνάντηση των στελεχών θα επαναληφθεί και θα είναι διευρυμένη πέρα από τα όρια μιας συγκεκριμένης γενιάς ανθρώπων, αφού στις διεργασίες που γίνονται σε όλη την Ελλάδα συμμετέχουν και παλαιότερα στελέχη αλλά και στελέχη των αντιμνημονιακών δυνάμεων της ΠΑΣΠ, που επίσης έχουν «σπάσει» από το ΠΑΣΟΚ.
Καλά πληροφορημένες πηγές σημειώνουν ότι έχουν αποκλειστεί από τις συζητήσεις στελέχη και πρώην ή νυν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που θεωρούνται μνημονιακοί.
Διαβάστε το κείμενο κάλεσμα της 3ης Νοεμβρίου 2012:
Η Πατρίδα που αγαπάμε και οραματιζόμαστε, είναι η Ελλάδα της Ανεξαρτησίας, της Αξιοπρέπειας και της Αυτοδιάθεσης.
Η σημερινή Ελλάδα δεν έχει καμιά σχέση με το όραμα αυτό.
Η σημερινή Ελλάδα, είναι μια χώρα υπόδουλη στo διεθνές τραπεζικό τοκογλυφικό κεφάλαιο.
H κυρίαρχη πολιτική τάξη εκχώρησε την Εθνική μας Κυριαρχία στους υπαλληλικούς μηχανισμούς αυτού του κεφαλαίου , δηλαδή την Ε.Ε και το ΝΑΤΟ.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ είναι κατά συνέπεια πολύμορφος και πολυμέτωπος.
Είναι ΑΓΩΝΑΣ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ, ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ.
Είναι ΑΓΩΝΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΣ.
Είναι, στην ουσία, ο ίδιος από την ίδρυση του μέχρι σήμερα, ενάντια στην ξένη εξάρτηση και την ντόπια δοσιλογική κάστα που πάντοτε με το αζημίωτο την υπηρετεί…
Αλλά στο πλαίσιο των νέων συνθηκών της παγκοσμιοποίησης, είναι Αγώνας όλων των πολιτών, παντού στην Ευρώπη και στον κόσμο που υφίστανται τις συνέπειες της ψευδώνυμης προσαρμογής του μεταβιομηχανικού καπιταλισμού, η οποία στην πραγματικότητα είναι επιστροφή στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα.
Αυτός ο Αγώνας πήρε νέες διαστάσεις ύστερα από την επικράτηση της μνημονιακής βαρβαρότητας τα τρία τελευταία χρόνια.
Γιατί κατέστησε καταφανείς τις ταξικές συνέπειες της εξάρτησης στα κοινωνικά στρώματα που είχαν εφησυχάσει για περισσότερες από δύο δεκαετίες, παγιδευμένα σε μια πλαστή ευμάρεια που δεν ανταποκρινόταν στην ελληνική οικονομική πραγματικότητα.
Αυτά τα κοινωνικά στρώματα νιώθουν σήμερα την απειλή της εξαθλίωσης και της περιθωριοποίησης και αντιδρούν.
Η αντίδραση όμως εξαντλείται σε μια γενικευμένη καταγγελία σε μία ισοπέδωση και απαξίωση που δεν μπορεί να οδηγήσει σε θετική διέξοδο.
Γιατί δεν στηρίζεται στην ΑΛΗΘΕΙΑ.
Η Αλήθεια αυτή είναι ότι η πολιτική των μνημονίων δεν είναι ένα διαχειριστικό ατύχημα που δήθεν έβγαλε την Ελλάδα από έναν δρόμο στον οποίο θα βαδίσουν τα υπόλοιπα κράτη της Ε.Ε.
Αλλά ότι η πολιτική αυτή είναι η επόμενη φάση της ψευδώνυμης ευρωπαϊκής ενοποίησης, όπως την σχεδίασαν ήδη από το Μάαστριχτ οι δυνάμεις που κυριάρχησαν πολιτικά και οικονομικά μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Και θα επεκταθεί σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό νότο, με στόχο την δημιουργία μιας Ευρώπης πολλών ταχυτήτων και την συγκέντρωση του πλούτου σε μια ολιγαρχία που εκπροσωπεί το τραπεζικό τοκογλυφικό κεφάλαιο.
Απέναντι σε αυτή την δρομολογημένη πολιτική, απαιτείται μια προσέγγιση που καταρχήν θα αμφισβητεί την λογική του μονοδρόμου που προβάλλεται από την ντόπια πολιτική τάξη και τους μηχανισμούς ιδεολογικής επιβολής που διαθέτει.
Μια λογική που θα προτάσσει την ανάγκη της εθνικής αυτάρκειας και της αυτοδύναμης ανάπτυξης.
Αυτή η λογική προϋποθέτει σύγκρουση με την αντικοινωνική αντίληψη που αποσυνδέει το άτομο και το συμφέρον του από το Σύνολο και την Συλλογική Προκοπή. Μια λογική που διαπερνά οριζόντια τα κόμματα και τις κοινωνικές τάξεις.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να αναπτυχθεί στον μέγιστο βαθμό ένα ευρωπαικό και διεθνές δίκτυο αλληλεγγύης και δράσης για την ανατροπή αυτής της πορείας.
Αυτή η προσπάθεια απαιτεί μεγάλες πολιτικές συνεργασίες που θα υπερβαίνουν τις βεβαιότητες της δογματικής αλήθειας.
Αλλά δεν θα αγνοούν ότι εδώ πού βρισκόμαστε, δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για αυταπάτες.
Η συγκρότηση μιας Μεγάλης Πατριωτικής Σοσιαλιστικής Παράταξης είναι Εθνική και Κοινωνική Ανάγκη.
Σε αυτή την προσπάθεια καλούμε να έρθουν μαζί μας τους συντρόφους και τις συντρόφισσες μας που μαζί αγωνιστήκαμε από τις τάξεις του ΠΑΣΟΚ και της Νεολαίας του, και σταθήκαμε η ύστατη γραμμή αντίστασης απέναντι στην παρακμή που κυριάρχησε μετά το 1996.
Καλούμε κάθε πατριώτη, κάθε προοδευτικό άνθρωπο που πιστεύει όπως εμείς ότι Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΞΙΖΕΙ ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΥΡΙΟ.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ.