Mία αγελάδα κοίταξε ψηλά, στις 11:35:07 GMT.

Posted on 30 Μαΐου, 2013 5:21 μμ από Mind the Gap

Ένα μίνι διήγημα λαογραφικής φαντασίας του Mind the Gap
Τι μέρα είναι σήμερα ;

Αναρωτήθηκε η Ολυμπία Ελληνοπούλου καθώς περίμενε να γίνει πράσινο το φανάρι στη διασταύρωση Μιζοκράτους και Σουφρά. Έψαξε βιαστικά μέσα στην, λεοπαρδαλέ Louis Cretin, τσάντα της και έβγαλε το ένα από τα τέσσερα κινητά τηλέφωνα, που χτυπιόντουσαν υπομονετικά μεταξύ τους σε κάθε βηματισμό, ή σε κάθε κλήση με δόνηση. Διάλεξε αυτό με την μεγάλη οθόνη αφής, το GPS και την φωτογραφική των 10 mega pixel, και όλα αυτά τα περίεργα “κολοκύθια” που ποτέ δεν τα είχε χρησιμοποιήσει, αλλά που το αγόρασε γιατί «δεν μπορούσε να κυκλοφορεί με την περσινή συσκευή», την «μπαγκατέλα», που ήταν δύο χιλιοστά μεγαλύτερη, έξη γραμμάρια βαρύτερη και η μπαταρία της τα “έφτυνε” μετά από έξι μόλις συνεχόμενες ώρες ομιλίας. Η λογικότατη σκέψη να κοιτάξει απλά το πανάκριβο Trollex των 24ρων καρατίων και 114ρων ρουμπινιών, που φόραγε στο δεξί, δεν βρήκε ποτέ αρκετή απήχηση από το νευρικό της σύστημα, ώστε να μετουσιωθεί σε πράξη.

“Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009 – Αθήνα 13:35:07 – GMT 11:35:07”, πάντα απορούσε τι είναι αυτό το GMT, τις θύμιζε το “γαμάτα” σε μερικά από τα 150 τουλάχιστον μηνύματα που αντάλλασσε κάθε μέρα, σε άψογα “γκρίγκλις”, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο. Αφού ήταν πληρωμένα στο απεριόριστο πακέτο σύνδεσης, τα εξαντλούσε ακόμη και αν οι διάλογοι ήταν του τύπου “ti mageirepses shmera ? Ego leo na ftiaxo mpamies me glasarismeno gavro kai sos mpananas me pikramygdalo, to eida xtes sthn ekpompi tis Katianas, olo kreas me krema galaktos kai safran to varethika, mipos exeis kamia alli idea ?” ή “kalhnmera, na prosexeis shmera xryso moy, ta karkinakia exoyn anadromo ermh ston 4to oiko, tha plhgothoun !”…

“Δύο παρά εικοσιπέντε, ίσα που προλαβαίνω να χαζέψω βιτρίνες στο Κολωνάκι και να πάρω και το τζιπάκι (τώρα τζιπάκι δε θα το έλεγες ακριβώς, 2500 κυβικά και 5,5 μέτρα, αλλά ήταν το δεύτερο αυτοκίνητο, ένα από τα τρία, της οικογένειας Ελληνόπουλου και μπροστά στο πραγματικά θηριώδες “πρώτο” αμερικάνικο 4χ4 του συζύγου, το υποκοριστικό ταίριαζε μια χαρά) απ’ το πλυντήριο.

Βιαστικά έβαλε το κινητό στην τσάντα και χαζεύοντας τις πράσινες αφίσες που ήταν κολλημένες απέναντι θυμήθηκε πως για κάποιο λόγο η αυριανή μέρα ήταν πολύ σημαντική, σημαντικότατη. “Μα βέβαια Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009, αύριο είναι Κυριακή, αύριο είναι “ή” Κυριακή ! “GaMaTa”, πως το είχα ξεχάσει; εδώ γίνεται χαμός ένα μήνα τώρα στα κανάλια για αυτή την Κυριακή !” “Αύριο είναι ! Αύριο ο Potis Χρύσαρχος στη Μύκονο με την Ασπασία Σκορδοστούμπη (την αδικημένη στον τελικό του «Ελλάδα έχεις Χάρισμα»). Αύριο είναι !” Είχαν κλείσει πρώτο τραπέζι με την παρέα ! “δεν χάνονται αυτά με τίποτα …”.

Κάτι το πράσινο της αφίσας, κάτι η αφηρημένη σκέψη του τσιφτετελιού πάνω στο τραπέζι, με το ουίσκι των 105 ετών με το απρόφερτο όνομα, κάτι η δυσκολία να κλείσει την τσάντα ενώ ταυτόχρονα σκεφτόταν σε ποια βιτρίνα είχε δει εκείνα τα ξώφτερνα Harmani και το ψυχοφθόρο δίλημμα αν θα ταίριαζαν με το κραγιόν ή αν θα έπρεπε να περάσει και από το Pontos Store να πάρει ένα πιο σκούρο κερατί … Κάτι μια εντελώς άσχετη εμβόλιμη σκέψη – απορία αν ο φρέντο καπουτσίνο πίνεται κανονικά στην Ιταλία με κανέλα ή με τρούφα σοκολάτας και κινήθηκε προς την απέναντι μεριά του δρόμου.

Το φανάρι ήταν κόκκινο, βαθύ κόκκινο, αλλά ο συνειρμός του πράσινου και των λέξεων που παραινούσαν για κάτι στην αφίσα, κάτι σαν “χαλάρωσε, υπάρχουν …” έκαναν τα πόδια της, αυτόματα, να κάνουν βήματα εμπρός. Ανακλαστικά λικνίστηκαν και τα οπίσθια της, αυτόματα, γιατί το αστρικό της σώμα είχε ήδη μεταφερθεί στην πίστα του Mykonos Papareros Club, καθώς στα ακουστικά του hands free ηχούσε ο ποπ καρσιλαμάς ύμνος του Τέλη Χρυσοχρέπη, “Η Σαραντάρα” (γεννημένη το 74, πλησίαζε τα 40 και το λάτρευε αυτό το χιτάκι):

“Εσύ θα μου τα φας τα κόλλυβα, Εσύ Εσύ Εσύ ! Εσύ η σαραντάρα με την τρελή κορμάρα, Εσύ που ‘σαι πιστόλι, καλύτερη απ την κόρη, Εσύ θα μου τα φας τα μαύρα, τα κλεμμένα, τα σκάφη, τα αυτοκίνητα και όλα τα ακίνητα. Για σένα παίρνω δάνεια και έχω πάθει άνοια, για σένα την μυστήρια παίζω χρηματιστήρια, για σένα πίνω Τζόνια, αγάπη μου αιώνια, για σένα παίρνω βιάγκρα και φτάνω ως τα άκρα …”.

Δύσκολο να ξεχωρίσεις τον ήχο ενός φρεναρίσματος από το γυφτοπανηγυριώτικο σόλο του βιολιού, με 119 ντεσιμπέλ στα ακουστικά. Ακόμα δυσκολότερο να καταλάβεις τι αδράνεια έχουν 983 κιλά όταν κινούνται με 60 χιλιόμετρα την ώρα. Πολύ δυσκολότερο δε, το να συνδυάσεις την απροσδιόριστη κραυγή, μιας άγνωστης φωνής “Πρόσεχε!” από κάπου πίσω σου, μαζί με την

Η Αεροπορία βομβαρδίζει, το Πεζικό καταλαμβάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τη δεξίωση

 Υπάρχει ένα γνωμικό στο στρατό, καυστικό για το Πολεμικό Ναυτικό που τηρεί με τη μεγαλύτερη ευλάβεια από όλους την εθιμοτυπία του. Το γνωμικό ισχυρίζεται ότι «η Αεροπορία βομβαρδίζει ένα μέρος, στη συνέχεια το Πεζικό το καταλαμβάνει, κι έρχεται στο τέλος το Ναυτικό να οργανώσει τη δεξίωση». Όλο και περισσότερο τους τελευταίους μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βαλθεί να επιβεβαιώσει το γνωμικό, αναλαμβάνοντας το ρόλο του Πολεμικού Ναυτικού. Ήρθε το ΠΑΣΟΚ το 2010 να βομβαρδίσει τον τόπο. Στη συνέχεια, το 2012, η ΝΔ τον κατέλαβε. Έτσι, έφτασε τώρα πια η ώρα του ΣΥΡΙΖΑ. Για να στήσει τη δεξίωση.

Η αντιπολίτευση των εναγκαλισμών

Το καλοκαίρι του 2012 τέλειωσαν οι ψευδαισθήσεις. Είχε ήδη εκδοθεί πιστοποιητικό θανάτου για το κίνημα των πλατειών, το οποίο δεν ανέκαμψε όσες προσπάθειες κι αν έγιναν μέσα στη χρονιά. Το μεσοπρόθεσμο με το PSI τέλειωσαν τα ασφαλιστικά ταμεία και τους μισθούς, συμπαρασύροντας το ημιθανές εργατικό κίνημα κι αυτό στην ανυπαρξία. Το παρανοϊκό -σχεδόν εμφυλιοπολεμικό- προεκλογικό σκηνικό ελάχιστους πτόησε και όλοι λούφαξαν αφήνοντας τις τύχες του στην κάλπη. Η γκαστρωμένη γέννησε ένα τερατόμορφο πλάσμα με τρία κεφάλια. Η πανίσχυρη και τερατόμορφη αντιπροσώπευση νίκησε.
Κάπου εκεί τελειώνει και το “ριζοσπαστικό” καθήκον του ΣΥΡΙΖΑ. Της μοναδικής δύναμης της Αριστεράς που είχε πιθανότητες διεκδίκησης της κοινοβουλευτικής εξουσίας. Ο καιρός δεν είναι ιδανικός για “ριζοσπαστισμούς”. Ο γηρασμένος και φοβικός πληθυσμός της Ελλάδας δεν είναι έτοιμος για επαναστάσεις. Το “αντιμνημόνιο” έφαγε τα ψωμιά του και, μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, ο κάθε κατεργάρης επιστρέφει στον πάγκο του.

Η εξουσία όμως είναι γλυκιά. Και το άτιμο το δαχτυλάκι του ΣΥΡΙΖΑ βούτηξε λίγο από το βαζάκι της και πήρε μία γεύση, εκεί στα προεκλογικά του ντουζένια. Από την άλλη όμως η πραγματικότητα έδειξε ότι η αντιπροσώπευση ζει και βασιλεύει και ουδείς είναι έμπρακτα έτοιμος να διεκδικήσει κάτι καινούριο, κάτι άλλο, μία ουσιαστική ρήξη με το σύστημα. Πόσο μάλλον όταν η αντιμνημονιακή σούπα στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν εκείνο που θα αποκαλούσε κανείς ένα όραμα για το μέλλον που θα μπορούσε να κινητοποιήσει τις μάζες, ελλείψει δικής τους αντίδρασης.
Έτσι λοιπόν, ήρθε η εποχή της διαχείρισης του πόστου της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η παραδοσιακή στην Ελλάδα άσκησή της, με τη γνωστή μέθοδο του “ώριμου φρούτου” (= λέμε όχι σε όλα και κάποια στιγμή θα πέσουν, πού θα πάει;). Έτσι ήρθαν και τα πισωγυρίσματα στην πύρινη προεκλογική ρητορική, και τα σκισμένα μνημόνια έδωσαν τη θέση τους στην αναδιαπραγμάτευση, για να φτάσουμε σταδιακά, βηματάκι-βηματάκι, προ ημερών ο Σταθάκης να κλείνει το μάτι στους πλοιοκτήτες λέγοντάς τους ότι για τις οικονομικές δραστηριότητές τους δεν έχουν να φοβούνται το ΣΥΡΙΖΑ που δεν θα τις φορολογήσει. Και να οι προσεγγίσεις με το κεντρώο κοινό. Και να οι χαιρετισμοί στις εκδηλώσεις για το μνημόσυνο του “Εθνάρχη” Κωνσταντίνου Καραμανλή, όπου όλως παραδόξως ο ριζοσπάστης Αλέξης Τσίπρας αγνόησε καμιά εικοσαριά χρόνια δεξιού παρακράτους, βίας και τρομοκρατίας.

Παρεμπιπτόντως, αλλά διόλου ασχέτως, το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής θεριεύει, όπως θεριεύουν οι δολοφονικές ρατσιστικές

Είσαι μπάτσος; Μπορείς να εκτονώνεις τα κτηνώδη ένστικτα σου χωρίς καμιά επίπτωση

Πέμπτη, 30 Μαΐου 2013

Η ρήση του Μητσοτάκη προς τους μπάτσους «το κράτος είστε εσείς» επιβεβαιώνεται κάθε μέρα. Τα «ένστολα παιδιά του συστήματος» έχουν την «πλήρη κατανόηση», απ’ τους «αρμοδίους» και βγαίνουν «λάδι» σε κάθε εγκληματική συμπεριφορά τους.

Δυο γεγονότα που ήρθαν στην δημοσιότητα, χτες και σήμερα, λογικά θα έπρεπε να ξεσηκώσουν και τις ..πέτρες. Για τα αργυρώνητα όμως ΜΜΕ δεν αξίζουν ούτε μια πρόταση στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων τους, ούτε μια αράδα στις φυλλάδες τους.

Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα της Κίνησης «Απελάστε τον ρατσισμό»:

Αρχιφύλακας «αθωώθηκε» υπηρεσιακώς προτού καθίσει στο εδώλιο για άγριο βασανισμό αλλοδαπού

«Αστυνομικός που οδηγείται στο εδώλιο για πρωτοφανή βασανιστήρια "απηλλάγη" από δύο ταχύτατες ΕΔΕ της ΕΛ.ΑΣ., η οποία, καταπώς φαίνεται, έσπευσε να προκαταλάβει τη δικαστική απόφαση. Ο 37χρονος αστυνομικός κατηγορείται ότι όχι μόνο χτυπούσε έναν αλλοδαπό συλληφθέντα αλλά και ότι τον είχε τυλίξει με μια μαύρη σακούλα σκουπιδιών την οποία είχε γεμίσει με κόπρανα του φοβισμένου λόγω των βασανιστηρίων ανθρώπου.
Παρ’ ότι σωρεία δικαστικών εγγράφων, ιατροδικαστικών γνωματεύσεων αλλά και εισηγήσεων δικαστικών λειτουργών παραπέμπουν τον αστυνομικό σε δίκη για απίστευτες βιαιοπραγίες, η ΕΛ.ΑΣ. αποφάσισε - λίγες εβδομάδες πριν από το δικαστήριο - ότι είναι "αθώος"». 

Πάμε και σε μια πιο καραμπινάτη περίπτωση συγκάλυψης βασανιστών μπάτσων.

Σε περασμένη ανάρτηση στην ιστοσελίδα μας διαβάζουμε:

  Σε κρίσιμη κατάσταση μετά από ..εξακρίβωση στοιχείων

«Με σοβαρότατα τραύματα νοσηλεύεται στο Τζάνειο Νοσοκομείο του Πειραιά 19χρονος, ο οποίος, σύμφωνα με τους οικείους του, ξυλοκοπήθηκε μέσα στο κτίριο της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ηρακλείου. Το περιστατικό σημειώθηκε τα ξημερώματα της 1ης Απριλίου, όταν ο 19χρονος και τέσσερις ακόμα συνομήλικοι του μεταφέρθηκαν στην αστυνομική διεύθυνση για εξακρίβωση στοιχείων μετά από μπλόκο της αστυνομίας στην Παραλιακή του Ηρακλείου. Όπως καταγγέλλουν οι υπόλοιποι νεαροί, ο 19χρονος Κώστας Χαιρέτης ξυλοκοπήθηκε από αστυνομικούς με κουκούλες, μέσα σε ένα μικρό δωμάτιο, επειδή διαπιστώθηκε πως στο παρελθόν είχε αρνηθεί να σταματήσει σε έλεγχο της Τροχαίας.

Τον άκουγα να φωνάζει "μη σας παρακαλώ, δεν αντέχω άλλο", λέει ο 18χρονος Φανούρης Φραγκιαδάκης, ο οποίος επίσης συνελήφθη και ξυλοκοπήθηκε, αλλά πιο ελαφρά. Άνοιξαν κάποια στιγμή την πόρτα και μας είπαν "πάρτε τον από δω". Ο Κώστας δεν μπορούσε καλά-καλά να περπατήσει.

Από εκεί και πέρα ακολουθεί ένα τριήμερο με το παιδί να παρουσιάζει εμετούς, πυρετό και πόνους στην κοιλιακή χώρα. Διακομίστηκε δύο φορές στο νοσοκομείο, χωρίς να κριθεί αναγκαία η παραμονή του. Το μεσημέρι της Τετάρτης, 4 Απριλίου, το παιδί έφτασε με αφόρητους πόνους και πρήξιμο στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου, όπου διαπιστώθηκε πως φέρει σοβαρά τραύματα στα πλευρά, σοβαρή ζημιά στο πάγκρεας, υπολειτουργεί ο ένας του πνεύμονας, φέρει δύο μεγάλα αιματώματα στο συκώτι και έχει χτυπηθεί στο υπονεφρίδιο. Οι γιατροί έκριναν αναγκαία την άμεση αεροδιακομιδή του στην Αθήνα και πλέον νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση στο Τζάνειο.

Από την πλευρά της Αστυνομίας διατάχθηκε (πάλι) ΕΔΕ για την εξιχνίαση της υπόθεσης, ενώ αφέθηκαν υπόνοιες για παράξενο κενό τεσσάρων ημερών από το περιστατικό μέχρι την καταγγελία υπονοώντας πως στο μεσοδιάστημα συνέβη "κάτι άλλο"»…

Σήμερα, λοιπόν μαθαίνουμε το αποτέλεσμα που είχε κι αυτή η ΕΔΕ. Το αποτέλεσμα; Το αναμενόμενο:   «Δεν προέκυψε κανένα επιβαρυντικό στοιχείο»,  για τους μπάτσους βασανιστές. Οπότε μπορούν ανενόχλητοι να συνεχίζουν το «θεάρεστο» έργο τους …

Χρειάζονται σχόλια;

Αναρτήθηκε από   ΒΑΘΥ    στις 10:49 μ.μ.

Ο Ν. Μαριάς έχει προτείνει αποχώρηση των ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΕΛ από τη Βουλή

 απο Κεράσια και Κρίνοι

Αυτή η πρόταση έγινε προ ενός μηνός περίπου από το βήμα του κοινοβουλίου και ανανεώθηκε πρόσφατα. Αναδημοσιεύονται εδώ δυο σχετικά με αυτή την πρόταση άρθρα, το ένα του Πιτσιρίκου, στις 24 Απριλίου 2013 και το άλλο στο Βαθύ Κόκκινο, στις 19 Μαΐου 2013. Η πρόταση αφορούσε την 31η Μαΐου 2013. 

Τι απαντά η κοινοβουλευτική Αριστερά;;;;;;.....Σιωπή..... "Το πάθος για τα υπουργεία είναι δυνατότερο από την απεργία", όπως έγραψε και κάποιος πρόσφατα....

Ο Μάιος μας έφτασε

«Η Αθήνα πέφτει σε μελαγχολία» γράφει μεγάλη γερμανική εφημερίδα και κάνει αναφορά στα κλειστά καταστήματα, την ανεργία και την άνοδο του ρατσισμού. Φυσικά, αν ζεις στην Αθήνα, δεν περιμένεις καμία ξένη ή ελληνική εφημερίδα να σου περιγράψει την κατάσταση. Την βλέπεις και μόνος σου. 

Βλέπω τις ειδήσεις για την χώρα και την οικονομία να περνούν μπροστά από τα μάτια μου και διαπιστώνω πως δεν με αφορούν καθόλου πια. Τις έχω ακούσει και τις έχω δει άπειρες φορές. Ακριβώς τις ίδιες.

Επίσης, διαπιστώνω πως δεν είμαι ο μόνος στον οποίο συμβαίνει αυτό. Αν εξαιρέσεις τα παπαγαλάκια και τα αγόρια της Πρεσβείας, υπάρχει μια γενική άρνηση. Είναι πια πασιφανής.

Πασιφανής είναι και η απουσία προτάσεων και κινήσεων. Όλοι περιμένουν κάτι να συμβεί. Από μόνο του.

Μέσα στη γενική απάθεια και αφασία, ο βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Νότης Μαριάς, έκανε μια πρόταση.

Ο κ. Μαριάς, με προσωπική του επιστολή, προτείνει στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, των Ανεξάρτητων Ελλήνων και του ΚΚΕ να αποχωρήσουν από τη Βουλή στα τέλη Μαΐου, με αφορμή την επέτειο των πλατειών, και -παραιτούμενοι από μισθούς και βουλευτικά προνόμια- να ενωθούν με τον ελληνικό λαό, προκειμένου όλοι μαζί να ενεργοποιήσουν το άρθρο 120 του Συντάγματος.

Στην επιστολή του, ο κ. Μαριάς αναφέρει ότι η Βουλή έχει απαξιωθεί πολιτικά, θεσμικά και ηθικά λόγω της αντισυνταγματικής και αντικοινοβουλευτικής δράσης της κυβέρνησης και των κομμάτων που την στηρίζουν.

Ο κ. Μαριάς ζητάει από τους βουλευτές να υπερασπιστούν το Σύνταγμα και την Δημοκρατία μας και να ανοίξουν τον δρόμο για την Άμεση Δημοκρατία.

Είναι προφανές πως ο κ. Μαριάς έχει αντιληφθεί πως καμία ουσιαστικά αντίδραση και αλλαγή δεν πρόκειται να υπάρξει στη χώρα, αν δεν ενωθούν με κοινά αιτήματα στους δρόμους οι πολίτες ανεξάρτητα από τους πολιτικούς χώρους που συμπαθούν.

Ειλικρινά, δεν αντιλαμβάνομαι τι ακριβώς περιμένουν τα κόμματα και οι βουλευτές που υποτίθεται πως αντιτίθενται στο Μνημόνιο και την Τρόικα.

Η Βουλή έχει μετατραπεί σε έναν χώρο που οι βουλευτές μιλάνε χωρίς λόγο και –κυρίως- χωρίς κανένα αποτέλεσμα, ενώ το Σύνταγμα παραβιάζεται διαρκώς με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και με μια ατελείωτη σειρά άλλων παρατυπιών.

Αν μετά την είσοδο της χώρας στο μηχανισμό στήριξης και μέχρι τις εκλογές απορούσα με την στάση του ΚΚΕ, τώρα απορώ με την στάση όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Με την Χρυσή Αυγή δεν απορώ γιατί αφενός είναι ναζιστική και αφετέρου -ας μην κοροϊδευόμαστε- είναι στο πλευρό της κυβέρνησης.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δηλώσει επανειλημμένως πως δεν θέλει ανάθεση της εξουσίας στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά συμμετοχή των πολιτών. Το βλέπω.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει πως θα εμπνεύσει στους πολίτες διάθεση για συμμετοχή με τις επισκέψεις του Αλέξη Τσίπρα σε εφοπλιστές, εθνικούς εργολάβους, μεγαλοεκδότες και καναλάρχες, τον περιμένει μια πολύ μεγάλη έκπληξη.

Προσωπικά, μόλις έμαθα για τις απανωτές συναντήσεις του Αλέξη Τσίπρα με Έλληνες ολιγάρχες, ένιωσα μια τρελή επιθυμία να πάω να γραφτώ στον ΣΥΡΙΖΑ. Με το ζόρι κρατιέμαι.

Συμφωνώ με την πρόταση του κ. Νότη Μαριά, για αποχώρηση από τη Βουλή των βουλευτών που αντιτίθενται στο Μνημόνιο και ένωσή τους με τους πολίτες στο δρόμο.

Ως πολίτης, θα ήθελα να προσθέσω δυο ακόμα αιτήματα:

Δικαιοσύνη και Ριζική αλλαγή του Συντάγματος.

Δεν είναι το Μνημόνιο η αιτία. Το Μνημόνιο ήταν το αποτέλεσμα της απουσίας της Δικαιοσύνης και ενός Συντάγματος που να έχει γραφτεί και από τους πολίτες και όχι μόνο από τους Βενιζέλους.

Αλλά, βέβαια, εγώ δεν μπορώ να περιμένω μέχρι τα τέλη Μαΐου. Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι.

Όντως, έχει δίκιο η γερμανική εφημερίδα. Κούραση, θλίψη και απογοήτευση απλώνονται πάνω από την Αθήνα.

Εγώ πάλι αισθάνομαι μια χαρά. Είναι επειδή φεύγω.

Αλλά, αν στα τέλη Μαΐου, πολίτες και βουλευτές ενωθούν στους δρόμους της Αθήνας, θα επιστρέψω.

Απ’ όπου κι αν βρίσκομαι.

So long!

Ν. Μαριάς: "Φτάνει πια ... Να αποχωρήσουμε από τη Βουλή και να υπερασπιστούμε το Σύνταγμα και την Δημοκρατία"

Πρόσκληση προς όλους τους βουλευτές του Σύριζα του ΚΚΕ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, απευθύνει ο συνεργαζόμενος εκλογικά με το κόμμα του Καμμένου Νότης Μαριάς, ώστε να αποχωρήσουν από το κοινοβούλιο που «έχει απαξιωθεί πολιτικά, θεσμικά και ηθικά λόγω της αντισυνταγματικής και αντικοινοβουλευτικής δράσης της κυβέρνησης και των κομμάτων του μνημονικού τόξου που την στηρίζουν».

Στην πρόταση του –την διατυπώνει σήμερα στην εφημερίδα «Το Παρόν»- γράφει συγκεκριμένα: «Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα όλοι εμείς, οι βουλευτές του αντιμνημονιακού δημοκρατικού τόξου να πούμε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ και σε ένδειξη διαμαρτυρίας να ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ από τη Βουλή στις 31 Μαϊου2013 …. Και να ενωθούμε με τον ελληνικό  λαό, προκειμένου ΝΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ το άρθρο 120 του Συντάγματος». 

Δεν ξέρουμε αν θα πάρει καν απάντηση από τα  κόμματα στα οποία απευθύνεται (την ίδια πρόταση είχε απευθύνει και από το βήμα της βουλής) έχει την σημασία του όμως που επικαλείται το άρθρο 120 του Συντάγματος.

Για τα ΠΑΙΔΙΑ μας ρε γαμωτω, ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ!

απο σιβυλλα

Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis:Δικαστική απόφαση, κόλαφος για τον Ανδρέα Κουρή

Πέμπτη, 30 Μαΐου 2013

Το δρόμο για κατάσχεση της προσωπικής περιουσίας του Ανδρέα Κουρή ανοίγει δικαστική απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, έπειτα από προσφυγή μας. Στο μακρύ δικαστικό αγώνα που έχουμε ξεκινήσει κατά του επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή, προκειμένου να μας αποδώσει τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που μας οφείλει, η απόφαση προστίθεται στις υπόλοιπες αποφάσεις των δικαστηρίων που έχουν εκδοθεί, όλες υπέρ του δίκαιου αγώνα μας.

Όμως, επιπλέον, πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική απόφαση τόσο για εμάς, όσο και για άλλους απλήρωτους – απολυμένους εργαζόμενους που βρίσκονται σε ανάλογη κατάσταση με τη δική μας, σε ότι αφορά την εργοδοτική ασυδοσία, αφού  θα μπορούν πλέον να στρέφονται απευθείας κατά της περιουσίας του επιχειρηματία που κρύβεται πίσω από μία ή και περισσότερες εταιρείες . Και, επειδή ο Ανδρέας Κουρής δεν είναι παρά μόνο ένας από τους επιχειρηματίες που φουντάρουν μια εταιρεία μαζί με τους εργαζόμενους στα φέσια (την ίδια στιγμή που κατέχουν άλλες πλουτοπαραγωγικές) αυτή η δικαστική απόφαση ανοίγει το δρόμο σε απλήρωτους – απολυμένους εργαζόμενους που αντιμετωπίζουν «αδυναμία πληρωμών», την ώρα που τα πρώην αφεντικά τους γλεντοκοπάνε, να στραφούν απευθείας κατά της προσωπικής περιουσίας αυτής της ολοένα και διογκούμενης κάστας των αφεντικών.

Έτσι, αυτή η δικαστική απόφαση καθίσταται αυτόματα μια διπλή νίκη: από τη μια για τον επίμονο και μακροχρόνιο αγώνα μας μα, κυρίως, για τον κάθε εργατικό αγώνα που -επειδή έχει δίκιο- βρίσκεται σε εξέλιξη ή γεννιέται, προκειμένου να διεκδικήσει τα αυτονόητα.

Ακολουθεί σχετικό ρεπορτάζ που δημοισεύθηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (29/05/2013) για τη δικαστική απόφαση «σταθμό»:

Δικαίωση για τους απλήρωτους των Μetropolis

Προσωπική ευθύνη του Ανδρέα Κουρή αναγνωρίζει το δικαστήριο

της Αφροδίτης Τζιαντζή

«Το αλκοόλ είναι τζάμπα» τραγουδούσαν οι Koza Μostra, αλλά για τον ιδιοκτήτη του Mad και συνδιοργανωτή της Eurovision, Ανδρέα Κουρή, τζάμπα και απλήρωτοι είναι οι απολυμένοι των Metropolis, στους οποίους χρωστάει πάνω από 600.00 ευρώ σε δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. H Δικαιοσύνη πάντως δικαίωσε με πρόσφατη απόφαση τους εργαζόμενους, ανοίγοντας τον δρόμο για κατάσχεση της προσωπικής περιουσίας του Ανδρέα Κουρή.

Με την απόφαση 1149/2013, το Πρωτοδικείο Αθηνών κρίνει ότι η συμπεριφορά του Ανδρέα Κουρή «είναι αντίθετη προς τα χρηστά ήθη», καθώς «περιέπαιζε τους εργαζόμενους», ενώ «ο ίδιος απολαμβάνει κέρδη από διαφημίσεις και διοργανώσεις πολυδάπανων εκδηλώσεων μέσω της Mad TV A.E. της οποίας τυγχάνει διευθύνων σύμβουλος» και «εισέρρεαν στα ταμεία του μεγάλα χρηματικά ποσά, τα οποία καρπωνόταν και από τα οποία ουδέν διατέθηκε έστω σε ένδειξη καλής πίστης προς τους εργαζόμενους». «Εν μέσω της οικονομικής κρίσης η μη πληρωμή δεδουλευμένων αποδοχών (…) και η με οποιονδήποτε τρόπο με δόλο ματαίωση της δικαστικής τους επιδίωξης αποτελεί καταφανώς συμπεριφορά αντίθετη προς τα χρηστά ήθη και την αντίληψη του μέσου κοινωνικού ανθρώπου», έκρινε το δικαστήριο. «Στην προκειμένη περίπτωση κάμπτεται η αρχή της μη ευθύνης των διοικούντων ανώνυμη εταιρεία», καταλήγει, αναγνωρίζοντας προσωπική ευθύνη στον Ανδρέα Κουρή.

«Οι εργαζόμενοι, έχοντας μια προσωρινά εκτελεστή απόφαση απευθείας κατά του κ. Κουρή, μπορούν άμεσα να προβούν σε κατάσχεση προσωπικών περιουσιακών του στοιχείων (π.χ. μετοχές του σε άλλες εταιρείες, προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, ακίνητα κτλ) ώστε να ικανοποιήσουν τις επιδικασθείσες εργατικές απαιτήσεις τους» λέει στην «Εφ.Συν.» η συνήγορος των εργαζομένων, Κατερίνα Νοτοπούλου. «Με την απόφαση αυτή ανοίγει ο δρόμος της άμεσης ατομικής ευθύνης του επιχειρηματία που κρύβεται πίσω από μία (ή και περισσότερες) Α.Ε. ή ΕΠΕ, με τη δική του προσωπική περιουσία. Οι εργαζόμενοι σε κεφαλαιουχικές εταιρείες οι οποίες στερούνται περιουσίας θα μπορούν πλέον να στρέφονται απευθείας κατά της περιουσίας του επιχειρηματία που τις διοικεί» σχολιάζει.

«Πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική απόφαση τόσο για εμάς όσο και για άλλους εργαζόμενους που βρίσκονται σε ανάλογη κατάσταση με τη δική μας σε ό,τι αφορά την εργοδοτική ασυδοσία» λένε στην «Εφ.Συν.» οι εργαζόμενοι του Μetropolis. «Εμείς είχαμε προειδοποιήσει τον Ανδρέα Κουρή ότι στον δρόμο και στα δικαστήρια θα μας βρίσκει συνέχεια μπροστά του. Θα συνεχίσουμε το ίδιο αποφασιστικά τον επίμονο αγώνα μας, που διαρκεί εδώ κι ενάμιση χρόνο, μέχρι την πλήρη δικαίωσή του».

Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis

 
Αναρτήθηκε από  ΒΑΘΥ    στις 5:05 μ.μ.